Les Zone #2
Les Zone 2
บ่ายโมงกว่าๆแล้ว ยัยหนามเตยเอาแต่นั่งซึมไม่พูดไม่จา..ทำเอาฉันอึดอัดไปด้วย ฉันจึงตัดสินใจเริ่มชวนคุย เพื่อลดความอึดอัด
นี่เธอฉันถามหน่อยเถอะนะ ทำไมถึงจะฆ่าตัวตายล่ะ ฉันเริ่มเปิดประเด็น..เออมันจะทำให้ยัยนี่เครียดกว่าเดิมมั้ยเนี่ย
..แฟนทิ้ง... หนามเตยตอบอย่างเลื่อนลอย
ฮะ เรื่องแค่นี้น่ะหรอจะฆ่าตัวตาย เออทำไมสมัยนี้คนมันฆ่าตัวตายเพราะแฟนทิ้งกันเยอะจังวะ ทำอย่างกับว่าการที่ได้เกิดมาเนี่ยมันเป็นเรื่องง่ายอย่างนั้นแหละ
...ก็ไม่รู้จะอยู่เพื่อใครนี่ พ่อแม่ก็ตายหมดแล้ว มีแฟนคนเดียวแฟนก็ทิ้งอีก..
อยู่เพื่อตัวเองสิ ฉันก็ตัวคนเดียวเหมือนกันยังอยู่ได้เลย แล้วทำไมเธอจะอยู่ไม่ได้ล่ะ
.............. หนามเตยเงียบไปหวังว่าจะคิดได้บ้างนะ
เออเธอยังไม่มีเสื้อผ้ากับของใช้เลยนี่ ไปอาบน้ำสิฉันพอมีเวลาเดี๋ยวไปรับรถที่อู่แล้วจะได้เลยไปซื้อกัน
เอ่อ..คือ..ฉันไม่มีเงินหรอก...เมื่อคืนคิดว่าไหนๆจะตายแล้วก็เลยเอาเงินเก็บไปใช้จนหมดเกลี้ยงเลยอ่ะ เรียนก็เพิ่งจบงานก็ยังไม่มีทำ...
แล้วไงเธอจะอยู่เน่าๆแบบนี้หรอ ขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าฉันรับไม่ได้ เอางี้เดี๋ยวฉันซื้อให้ก่อนมีเงินแล้วเธอค่อยซื้อเอง ไปอาบน้ำเหอะ แปรงสีฟันกับผ้าเช็ดตัวที่ยังไม่ได้ใช้อยู่ในตู้นะหาๆเอาแล้วกัน
.....................................................................
หลังจากไปรับรถออกจากอู่แล้วฉันก็พาหนามเตยไปหาอะไรกินก่อนที่จะไปเดินเลือกซื้อเสื้อผ้า3-4ชุด กับของใช้จำเป็นอีกนิดหน่อยจนมืด
นี่เธออยากกินอะไรเดี๋ยวซื้อเข้าไปกินเลยนะ เดี๋ยวฉันจะไปทำงานแล้ว ฉันพูดขึ้นขณะที่สายตายังคงจับจ้องท้องถนนเบื้องหน้าอยู่
อื้ม อะไรก็ได้ เอ่อ..เธอ..พีชทำงานอะไรหรอ ทำไมไปทำงานมืดจัง
เล่นดนตรีน่ะ
เล่นดนตรีหรอ หมายถึงที่เล่นตอนกลางคืนตามผับใช่ป่ะ หนามเตยถามท่าทางสนใจ
อืมใช่ เลิกดึกด้วยไม่งั้นเมื่อคืนฉันคงไม่ไปเจอเธอหรอก หึหึ
......นี่ๆไปด้วยได้มั้ย ฉันไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ นะๆ ฉันไม่ทำให้พีชลำบากหรอกนะๆๆๆ
อืมๆก็ได้ๆ งั้นเดี๋ยวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วกันนะ
จ้า..^^
......................................................................
ฉันนั่งดูทีวีรอหนามเตยอาบน้ำแต่งตัวไปพลางๆ ใกล้ได้เวลาแล้ว ง่วงจังเลย..เมื่อคืนนอนน้อยไปหน่อย เฮ้อ.. วันนี้ก็เหนื่อยทั้งวันเลย จะไหวมั้ยเนี่ย
เสร็จแล้วจ้า.. ไม่นานหนามเตยก็ออกเดินออกมาจากห้อง ด้วยชุดที่ไปซื้อมาเมื่อตอนบ่าย
เฮ้ย!เธอจะไปสภาพนี้จริงๆหรอ ฉันถามอย่างตกใจ
ก็มันไม่มีชุดที่ดีไปกว่านี้แล้วนี่..
เออใช่สิฉันลืมไป...อืม..เดี๋ยวฉันลองไปดูให้ละกันรอแป๊บนะ
เมื่อลองเปิดตู้เสื้อผ้าดู ไม่มีชุดไหนเหมาะกับยัยนั่นเลยแฮะ...ทั้งตู้มีแต่เสื้อเชิ้ตกับเสื้อยืด เหอะๆ อ๊ะ! ฉันสะดุดตากับชุดๆนึง มันเป็นชุดกระโปรงสีหวาน ดีไซน์เรียบๆ อืม..ชุดนี้คงได้ล่ะมั้ง
..................
อ่ะ ชุดนี้คงใส่ได้นะ ฉันส่งชุดที่เพิ่งหยิบออกมาจากตู้ส่งให้หนามเตย
สวยจัง ชุดของพีชหรอ
ไม่ใช่หรอก..ของเพื่อนน่ะ ใส่ไปเหอะไม่ต้องถามมากหรอก เร็วๆด้วยฉันรีบ พูดจบฉันก็เดินออกจากห้องไป หนามเตยมองอย่างงงๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
..............................................
สามทุ่มกว่าๆพีชพาชั้นมาที่ผับแห่งหนึ่งที่มีป้ายชื่อว่า Lesy Club เมื่อเข้าไปทางด้านหลังร้านพีชก็เอากีต้าร์ไปเก็บที่ห้องๆนึงและให้ฉันยืนรออยู่ข้างนอกสักพักก็พาเดินออกมาที่ด้านหน้าร้าน
เดี๋ยวเธอรอฉันแถวๆนี้นะเดี๋ยวฉันมา พีชสั่งก่อนจะเดินจากไป
แปลกจังตั้งแต่ฉันเข้ามาถึงยังไม่เห็นผู้ชายเลยสักคน ตอนที่ขับรถผ่านหน้าร้านก็เห็นการ์ดยืนอยู่สองคนไม่แน่ใจว่าเป็นผู้ชายรึเปล่า ฉันมองตามพีชไปก็เห็นมีผู้หญิงเดินเข้ามารุมล้อมพีชเต็มไปหมด และฉันก็แอบเห็น
พีชหอมแก้มผู้คนหนึ่งในจำนวนนั้น ...เอ..เค้าทักทายกันล่ะมั้ง แต่ฉันก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าที่นี่มันดูแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ คงเป็นเพราะฉันไม่เคยมาเที่ยวที่แบบนี้ล่ะมั้ง
เป็นไงมั่ง ดื่มอะไรมั้ยเดี๋ยวฉันสั่งให้ เสียงพีชดังมาจากข้างหลัง
เอ่อ..ไม่เป็นไร ฉันตอบ ก็ไม่รู้จะดื่มอะไรนี่นา ไม่เห็นจะรู้จักสักอย่าง
เหอะๆ เดี๋ยวฉันสั่งให้ละกัน ...กัสๆ พูดจบพีชก็หันไปกวักมือเรียกทอมคนหนึ่งซึ่งแต่งตัวเหมือนบริกร
หวัดดีครับพี่พีช ทอมคนนั้นเอ่ยขึ้น
จ้าๆ เอาฮอนโนลูลูที่นึง เออพี่ฝากดูๆเพื่อนพี่หน่อยนะเดี๋ยวพี่ต้องขึ้นเวทีแล้ว
ครับพี่
นี่เธออย่าเดินไปไหนล่ะ นั่งรอฉันอยู่ตรงนี้โอเค้ พีชหันมากำชับ ทำอย่างกับว่าฉันเป็นเด็กเล็กๆอย่างงั้นแหละ ชิ!
อืมๆ ฉันไม่ใช่เด็กซะหน่อย
หึหึโอเคๆ รอตรงนี้นะไปล่ะ
..........................................................
สักพักเครื่องดื่มสีฟ้าๆก็มาวางอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันลองหยิบขึ้นมาจิบๆดู อร่อยจัง..ด้านหน้าของฉันมีเวทีซึ่งตอนนี้พีชและเพื่อนๆในวงกำลังบรรเลงเพลงกันอย่างเมามันส์ แต่ฉันมองแทบจะไม่เห็นอยู่แล้วเพราะข้างล่างเวทีมีผู้คนมากมายกำลังเต้นกันอย่างลืมตาย บางคนก็กรี๊ดๆเรียกชื่อคนบนเวทีกันอยู่นั่นแหละ ท่าทางพีชจะฮอตมากเหมือนกันนะ มีผู้หญิงมารุมกรี๊ดเต็มไปหมดเลย
....................................
...................................................
...................................
เธอๆ..หนามเตย มีเสียงๆหนึ่งดังอยู่ใกล้ๆ ฉันพยายามแง้มเปลือกตาอย่างยากลำบาก พีชนั่นเอง..แต่ว่าตอนนี้ทำไมมันเงียบจัง ไม่เห็นมีเสียงเพลงดังๆเหมือนตอนเข้ามาเลย
ง่วงหรอ ป่ะกลับกันเถอะ
อืมๆ ขอโทษทีฉันเผลอหลับไปน่ะ
ไม่เป็นไรหรอกง่วงมากล่ะสิ ว่าแต่เธอนี่ก็เก่งนะเสียงดังลั่นขนาดนี้ยังหลับลง ฉันล่ะนับถือจริงๆ ฮ่าๆ
ชิ ขำอะไรอ่ะ ก็คนมันง่วงนี่
อืมๆกลับเถอะฉันก็ง่วงเหมือนกัน
...................................
นี่ๆพีชชุดนี้อ่ะเดี๋ยวฉันซักคืนให้นะ ฉันพูดขึ้นขณะอยู่บนรถ พีชเงียบไปซักพักก่อนจะตอบกลับ
ไม่เป็นไรหรอก..เอาไปเลยก็ได้ พีชตอบสีหน้าเรียบ
ไม่ได้หรอก..ของเพื่อนพีชไม่ใช่หรอ
อืมช่างเถอะเค้าไม่กลับมาเอาแล้วล่ะ ถ้าเธอไม่เอาจะทิ้งไปเลยก็ได้นะ พีชตอบ
.......................
หิวมั้ย แวะกินอะไรกันก่อนดีกว่า พีชพูดขึ้นหลังจากที่เงียบไปนาน
อืม แล้วแต่สิ
แล้วเธออยากกินอะไรล่ะ
อะไรก็ได้..
.................................................
ตอนนี้ข้างหน้าฉันและพีชมีบะหมี่เกี๊ยวร้อนๆวางอยู่ กลิ่นมันหอมยั่วยวนมากๆ ฉันซดน้ำซุปเข้าปากโดยไม่ต้องปรุง
อร่อยอ่ะ ฉันพูดหลังจากชิมน้ำซุป
หึหึ เวลาฉันเลิกดึกๆก็มากินที่นี่ทุกวันอ่ะ
นี่ๆพีช ที่พีชบอกว่าตัวคนเดียวอ่ะแล้วพ่อแม่ไปไหนหรอ ฉันชวนคุย
อ๋อ อืม..อย่าไปสนใจเลย เอาเป็นว่าสนใจเรื่องของเธอก่อนดีกว่านะ จะเอายังไงต่อไปล่ะ พีชรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ทำไมกันน้า..ฉันถึงรู้สึกว่าพีชเป็นคนมีความลับเยอะจัง
ก็คงจะหางานทำอ่ะ
แล้วเธอจะเอาเอกสารที่ไหนไปสมัครงานล่ะ ไม่เห็นเธอจะมีอะไรติดตัวมาเลยนี่
..........................เออจริงสิ ตอนออกมาฉันไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลยนี่นา
ฮ่าๆเงียบไปเลย เอาน่าใจเย็นๆไม่ต้องรีบก็ได้ยังไงก็พักกับฉันไปก่อนแหละ
...ขอบใจนะพีช ทั้งๆที่เราไม่รู้จักกัน ฉันก็มารบกวนซะแล้ว ฉันพูดออกมาจากใจ
ไม่เป็นไรหรอก ฉันจะคิดซะว่าเธอเป็นแมวหลงทางก็แล้วกัน ฮ่าๆ
บ้า
Free TextEditor
| Create Date : 31 มกราคม 2553 |
| Last Update : 31 มกราคม 2553 13:41:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 234 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
