เมื่อไข้ มาเยือน ....

วัน พฤหัสที่ 12 พ.ย. 52

ตอนเช้า หม่ามี๊ไปทำงาน ตามปกติ ก่อนออกไปหม่ามี๊ก้อจุ๊บแก้มนู๋ไปหนึ่งที นู๋ก้อยังร่าเริงดีนะ ไม่มีอาการอะไร พอมาถึงที่ทำงานหม่ามี๊ก้อทำประกันสุขภาพ+ค่าห้องให้นู๋ พอช่วงบ่าย3เหล่าม่าโทรมาถามหม่ามี๊ว่า เก็บยาลดไข้ไว้ที่ไหน เพราะว่าอยู่ดีๆๆ นู๋ก้อมีไข้ตัวร้อนจี๋เลย พอวางสายจากหม่ามี๊ไป เหล่าม่าก้อป้อนยานู๋ พร้อมทั้งติดเจลลดไข้ พอช่วงมืดหม่ามี๊มาถึงบ้าน นู๋ก้อยังมีไข้สูงอยู่นะ เช็ดตัว ให้ ก้อดีขึ้นนิดนึง ช่วงที่นู๋เป็นไข้นี่งอแงสุดๆๆไปเลย อ้อนมากๆๆ ต้องอุ้มนอน ไม่งั้นนู๋จะร้องๆๆอย่างเดียว พอตอนดึก ไข้นู๋ก้อลดไปนิดนึง แต่พอมาช่วงตี4 นู๋งอแง หม่ามี๊กะเหล่าม่าจับตัวนู๋ดู ปรากฏว่าตัวร้อนจี๋เลย หม่ามี๊กะอาก้อเลย พานู๋ไปรพ.

วัน ศุกร์ 13 พ.ย. 52

เราไปถึง รพ.กันตอนตี 4 คุณหมอกำลังหลับสบาย เลย เราก้อนั่งรอหมอซักพัก คุณหมอก้อเดินหน้าตางัวเงียมาเชียว แล้ว หมอก้อบอกให้นู๋เจาะเลือดแล้วนอนดูอาการ ช่วงที่จะพาไปห้องพัก พยายาบาลก็เช็ดตัวให้นู๋ก่อน นู๋ร้องงอแงสุดๆๆไปเลยอ่ะ หม่ามี๊เห็นแล้วสงสารนู๋จริงๆๆเลย พอไปถึงห้องพัก พยาบาลก้อพานู๋ไปเจาะเลือด + ให้น้ำเกลือ แต่เค้าไม่ให้หม่ามี๊กะอาเข้าไปดูนะ ก้อเลยได้ยินแต่เสียงนู๋ร้องดังมากๆๆเลย พอเสร็จแล้วพยาบาลก้อพานู๋มาส่งห้อง ด้วยความที่เพลียมากนู๋ก้อกินนมหลับไปเลย ช่วงระหว่างที่นอน ไข้นู๋ขึ้นๆๆลงๆๆ หม่ามี๊ก้อกลัวนู๋จะเป็นอะไร ตอนสายๆ เหล่าม่า + อา ๆ + ป๊า ก้อพากันมาเยี่ยมนู๋ หม่ามี๊ก้อกลับบ้านไปอาบน้ำ แล้วก้อกลับมาเฝ้านู๋ต่อ ตอนเย็นๆๆ พวกป๊าก้อกลับกัน พอช่วง2ทุ่มป้าพอลล่าก้อมานอนเป็นเพื่อนหม่ามี๊ จนถึง5ทุ่ม แล้วก็กลับ ปล่อยให้หม่ามี๊นอนหลอนอยู่คนเดียวววว สรุปว่าวันนี้ นู๋โดนให้น้ำเกลือไป 1 ขวด + ยาฆ่าเชื้อ + ยาแก้อักเสบ

วัน เสาร์ 14 พ.ย. 52

วันนี้อาการนู๋ดีขึ้นแล้ว ตัวอุ่นนิดๆๆ แต่ไม่มีไข้แล้ว ไม่งอแง ยิ้มได้ หัวเราะได้เหมือนเดิม เราก้อเลย ฟันธง ว่านู๋หายแล้วชัวร์+++++ แต่ คุณหมอเค้าจะไม่ให้นู๋กลับจะให้นอนรอดูอาการอีก 1 คืน แต่ เรานอนไม่ได้ เพราะพรุ่งนี้พวกเราต้องไปทำบุญบ้านที่บ้านปู่ สรุปคุยกะหมอจนหมอให้กลับ พอกลับมาถึงบ้าน นู๋ดี๊ด๊าร่าเริงมากเลยนะ น่าหมั่นไส้จริงๆๆ เลยเชียววว แล้วที่สำคัญ วันนี้ที่ รพ. นู๋กระดึ๊บๆๆ ได้แล้ว 2 ครั้ง แต่พอกลับมาถึงบ้านไม่ยอมกระดึ๊บๆๆเลยอ่ะ -*-

วัน อาทิตย์ 15 พ.ย. 52

ไปทำบุญบ้านปู่ คนเยอะมากมาย นู๋ฮอตมาก เจอใคร ก้อมีแต่คนขออุ้ม มีคนเค้าบอกนู๋หน้าตาดีเหมือนป๊า แต่ขาใหญ่เหมือนหม่ามี๊เลย (หม่ามี๊เซงคนพูดมากเลยนะเนี่ย ไอ้ความจริงเนี่ยไม่ต้องเอามาพูดก้อได้ อยากจะตบมันเจรงๆๆเลย 5555+) แต่บางคนก้อชมน๊าว่านู๋น่ารักเหมือนหม่ามี๊ (แหม๋ คนชมอย่างงี้หม่ามี๊อยากจะกระโดดไปจุ๊บๆๆจริงๆๆเลย ชอบนักแหละ ไอ้เรื่องโกหกๆๆเนี่ย 5555+) แต่วันนี้มีคนแอบเล่นกะนู๋แรงมากๆๆ เค้าบอกเค้าหมั่นเขี้ยวนู๋ ทั้งกระชากขานู๋ทั้งบีบขานู๋แรงๆๆ จนคนอื่นเค้าต้องรีบบอกว่าอย่าทำหลานแรง หลานเพิ่งจะออกจาก รพ. ส่วนหม่ามี๊นี่นั่งตาเขียวละ ถ้าไม่ติดว่าเป็นญาติเมียปู่นะ หม่ามี๊จะกระชากหัวมาตบๆๆๆ ให้สาสมกะที่มันทำนู๋เลย ฮิๆๆๆ ให้มันรูมั่งว่านู๋ลูกใครเนอะ !!!!!!! จบ เรื่อง แค่นี้ก่อน นะ หม่ามี๊ เหนื่อยมากมาย


สรุป ว่า พัฒนาการตอนนี้ของนู๋ก้อเหมือนเด็กทั่วไปแหละ เริ่มนั่งหลังตรงได้ แต่ยังไม่นานมาก (ต้องจับนั่ง ) เริ่มมีกระดึ๊บ อีกไม่นานคงจะคลานให้หม่ามี๊ได้ชื่นใจซักทีนะ มีคนบอกให้เลี้ยงนู๋แบบปล่อย แต่หม่ามี๊ไม่รู้จะพูดยังไง เพราะที่บ้าน ติด อุ้มนู๋ อ่ะ -*-แต่หม่ามี๊ คิดไว้ละว่าจะไปถอยคอกมากั้นให้นู๋ พร้อมแผ่นรองคลาน แต่ยังไม่มีเวลา 555+ เอาไว้ ถอยมามะหร่ายจะเอามาโชว์ในบล็อคนี่แหละ


ทิ้งท้ายด้วยรูป สุดสวย ตามเคยยยยยย

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2552 Last Update : 17 พฤศจิกายน 2552 23:54:28 น. Counter : 625 Pageviews.		11 comments
Share Tweet