Bloggang.com : haiku : Alone Again

Alone Again


	ชื่อภาพ : ซาวง์ตาน สถานที่ : บันไดด้านทิศใต้ ขึ้นชเวดากอง เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร Alone Again “ไป ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง ไปตามเส้นทางของเรา อาจมีบางคนผ่านมา อาจมีบางคนผ่านไป แต่ยังมีฉันบนเส้นทางอย่างเดียวดาย” ขณะเก็บข้าวของลงเป้ จู่-จู่ผมก็นึกถึง “บทเพลงเดียวดายของคนเดินทาง” ขึ้นมา พร้อมกับเกิดความรู้สึกว้าเหว่จับจิต... นี่ผมจะหนีอะไรหรือ ผมเก็บเสื้อผ้า ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะไปไหน ไกลใกล้, ในหรือนอกประเทศ รู้แต่เพียงว่า ไม่ไหวแล้ว ผมต้องไปจากที่นี่... ไปจากห้องห้องใต้ถุน ไปจากท้องทุ่งในหุบเขาแห่งความเคยชินนี้ ผมต้องไป... ไปให้พ้นจากความว้าเหว่เดียวดายที่มัวหม่นอยู่ในห้องหับหัวใจ ผมต้องไปที่ไหนสักแห่ง ที่-ที่ผมจะลืมเลือน... ที่ผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง อยู่เพื่อเปลี่ยนแปลงวิธีการเขียน เปลี่ยนแปลงวิธีการเล่า เปลี่ยนสิ่งเก่า-เก่าให้สด-ใหม่ ก่อนที่ผมจะละลายหายไปกับแสงตะวันยามบ่ายที่แผดเผา ก่อนจะมืดมนและไร้เงา ทั้งที่เดินฝันใต้แสงจันทร์กระจ่าง ผมจะจุดไฟเผาความอ้างว้างเป็นแสงสว่างในกระท่อม หอมน้ำตาเทียน และเขียนถึงสายลมหอมในฤดูทุ่งข้าวเหลือง ราวไฟในงานเฉลิมฉลองของความรัก ณ ชายฝั่งดวงดาว และทัศนียภาพของดวงใจอันแสนอ่อนโยนและงดงามของผู้คน จากบานหน้าต่างขอบฟ้าโลก.. ผมจะไป ไปในที่-ที่ผมจะร้องเพลงและฝันเฟื่องอีกครั้ง พร้อมความหวังใหม่-ใหม่ในทุกขณะจิตของความจริง ฝันที่จะมีชีวิต มีชีวิตอยู่อย่างมีชีวิต ! * "เธอคงไม่มากับฉันหรอก บอกกับแผ่นดินด้วยความเหงาใจ ก็ภูผายังทะนง อีกทะเลไม่ร้องไห้ ฉันจะไป จะไปแม้เดียวดาย ใจยังมีเรี่ยวแรงไม่สูญสิ้น ดูสิแผ่นดินไม่เคยเสียใจ ก็ดอกไม้ไม่ช้ำตรม อีกทะเลไม่ร้องไห้ ฉันจะไป จะไปแม้เดียวดาย" ช่างปะไรหากเธอจะไปเป็นคุณนาย-นายทหาร แทนการร่วมทางไปกับผม หมายเหตุ : * บทเพลงเดียวดายของคนเดินทาง พิบูลศักดิ์ ละครพล ขับร้อง เนื้อร้อง-ทำนองโดยศักดิ์สิริ มีสมสืบ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑๒ ต.ค. ๒๕๕๗ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	"ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ" และ "เธอคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของฉัน" หนังสือชุดดอกไม้ในความผูกพันใจของพิบูลศักดิ์ ละครพล แม้ยังไม่ทราบราคาปก ก็ควรเก็บเงินหยอดกระปุกไว้ คราวนี้เอาภาพดอกไม้ที่เขียนถึงมาทายกันเล่นหนุก-หนุกอีกแหละ "ดอกไม้อะไรใจโลเล...." มีโปสการ์ด(ไม่สวย)พร้อมลายเซ็นผู้เขียน ให้ ๑ ใบ


	ภาพรักต้นฤดูร้อน เห็นตาเบบูญ่าเหลืองบานคราใด หัวใจฉันไหวสะท้าน ภาพเธอกับรถจักรยาน ณ ลานดอกไม้ เนิ่นนานมา ภาพนั้นยังรองเรือง เหลืองนั้นยังเปล่งประกายกับฟ้า เป็นความทรงจำของดวงตา เป็นภาพตรึงตราของดวงใจ ภาพรักต้นฤดูร้อน บางตอนในหนังสือเล่มใหม่ของพิบูลศักดิ์ ละครพล "เธอคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของฉัน" สำหรับคุณผู้อ่านที่รักมั่น ก็"คงไม่นานเกินรอ"


	ต่างกันแต่ว่าวันนี้ ไม่มีเธอที่ลานดอกไม้ ตาเบบูญ่าเหลืองบานคราใด หัวใจฉันไหวสะท้าน ภาพเธอกับรถจักรยาน ณ ลานดอกไม้ เนิ่นนานมา ภาพนั้นยังรองเรือง เหลืองนั้นเปล่งประกายกับฟ้า เป็นความทรงจำของดวงตา เป็นรอยตรึงตราของดวงใจ ต่างกันแต่ว่าวันนี้ ไม่มีเธอที่ลานดอกไม้ มีแต่ตาเบบูญ่าเหลืองร่วงลาอาลัย ฉันจะเก็บแนบซองจดหมาย ส่งให้เธอ ผลงานชุด ดอกไม้ในความผูกพันใจของพิบูลศักดิ์ ละครพล "ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ" และ "เธอคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของฉัน" คุณผู้อ่านที่รักมั่น ก็"คงไม่นานเกินรอ"


	ลบ(ไม่)เลือน ความผิดพลาดในอดีตเฉกเช่นนั้น หันหลังให้กันแล้วก็ยากที่จะย้อนกลับไปแก้ไข หรือลบมันทิ้งง่ายๆแค่ปลายนิ้วคลิก เพราะโลกใบนี้ไม่ใช่เฟซบุค.. (บางตอนของคำประกาศรางวัลนายอินทร์อวอร์ด ประเภทเรื่องสั้น ๒๕๕๗) ภาพ พะยอมยามยาก ภาพประดับในหนังสือ"ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ" สีน้ำบนกระดาษ 28x38 cm.


	หลายสิ่งหลายอย่างต้องการเวลาที่จะลบเลือน แต่ความรักไม่ ในเมืองใหญ่ที่ความเศร้าเป็นแค่ข่าวอันโอชะ ความรักอาจหยุดเวลารอ ที่หอนาฬิกาไหนสักแห่ง หอนาฬิกาที่หาช่างซ่อมไม่ได้ ! (บางตอนของคำประกาศรางวัลนายอินทร์อวอร์ด ประเภทเรื่องสั้น ๒๕๕๗) ภาพ พะยอมยามยาก ภาพประดับในหนังสือ"ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ" สีน้ำบนกระดาษ 28x38 cm.

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 19 ตุลาคม 2557

Last Update : 19 ตุลาคม 2557 17:16:15 น.

0 comments

Counter : 1402 Pageviews.