รอคอยบล็อกนี้มานาน
ไม่รีรอเลยครับที่จะเปิดมานั่งอ่านทันที

"ผู้ท่องไปโดยไร้จุดหมาย”

.
.

ผมเชื่อว่า "ไร้จุดหมาย" ก็เป็น "เป้าหมาย" หนึ่ง
ของนักเดินทาง...

นักเดินทางผู้เบื่อหน่ายชีวิต


ท่านบาโชคงมิได้เบื่อหน่ายการใช้ชีวิต
เพราะชีวิตท่านก็ผูกพันกับการแสวงหาทางหลุดพ้น
แต่ที่บอกว่าเบื่อหน่ายชีวิต
คือ เบื่อการเวียนว่ายตายเกิดนี่กระมัง...


“สัมผัสได้ถึงสายลมของชีวิตหลังความตาย ที่ปะทะใบหน้า”

.
.

ประโยคนี้เป็นประโยคที่สำคัญทีเดียวครับ
ซ่อนปรัชญาในการใช้ชีวิตของคนๆหนึ่งเลยนะครับ

โมกฺโข กลฺยาณิกา สาธุ
เปล่งวาจางาม ยังประโยชน์ให้สำเร็จ

ตามปอป้าไปดูว่า ปู่ม่าน กระซิบวาจางามอะไรให้ญ่าม่าน..นะคะ

แต่ละวันคือการเดินทาง

ชอบคำนี้จังค่ะคุณไฮกุ

คุณไฮกุคะ

คราวหน้าถ้าเราไปเยี่ยมควายที่หมู่บ้านควายไทย จะเอาฮีรูดอยด์ ไปฝากพวกมัน แก้เส้นเลือดขอด : )

ปล. บ่ายโมงวันนี้ ตอนที่เราแวะมาครั้งแรก ภาพ backgroundของบล็อกคุณ ไม่ขึ้น เราเลยมองเห็นแต่หน้าจอขาวๆ

แต่วันนี้แวะมาอีกรอบ เห็นภาพในช่องความเห็นสวยจังค่ะ เป็นภาพเขียนรูปกบ ให้อารมณ์จีนๆแนวไฮกุมากๆเลย

สวัสดีค่ะคุณไฮกุ วันนี้กิ่งเข้ามางานจะเลิกแล้วขอมาทักทายก่อนนะคะเดี๋ยวจะไปอ่านที่บ้านค่ะ
และฝนก็ตกด้วยค่ะตอนนี้ เดี๋ยวเจอกันใหม่นะคะ

ขอบคุณค่ะพี่ไฮกุ ตามสบายนะคะ

......................



ผ่านเที่ยงแล้วแดดสีกลับทวีจ้า
วิหกร่าเริงบินท่องถิ่นทั่ว
แดดทอทาบไหววรรคเต้นหยักรัว
บ้างคลอนัวเนียใกล้หวังไออวล

สุขของโลกผ่านมาให้ค่าคิด
เรื่องถูกผิดยังมากคอยฝากหวน
ปฏิบัติจองเวรหวังเน้นล้วน
ใหญ่,ดังถ้วนทั่วหล้าราคาใด

โจร,พระ,ใครชนะมารรวยไม่ม้วย?
ต่างอำนวยนำคิดสะกิดไล่
ใหญ่แสนใหญ่ค้ายาประสาไท
หนีทันไหมใช่ตายมลายเว้น

ข่าวมีมาให้ยินถึงถิ่นซุ่ม
ไม่นอนหลุมสักทีรู้ที่เซ่น
รับเข้าไปพยายมมาชมเวร
กากบาทเส้นขีดแล้วใดแว่วมา..

ตายอีกหนึ่งโจรยอดต้องทอดฟ้า
เลิกศรัทธาดีไหมยาไพล่พร่า
บาปชั่วช้ามาส่งประสงค์พา
ชาวประชาลงโลงอย่าโยงยอม

ไม่มีความรู้เลยค่ะ

แวะมาอ่านอย่างเดียว

ชอบค่ะ คุณไฮกุ

ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ

ยกมือ ไม่รู้อะไรเลยครับ เรื่อง haiku

ส่งหลังไมค์ครับ

ที่จริงวีมีหลานที่เก่งภาษาญี่ปุ่นค่ะ
แต่วีไม่รู้เขาจะมีเวลามากน้อยแค่ไหน
(อยู่กันคนละบ้าน)
ปีการศึกษาที่จะถึง ก็ต้องไปอยู่หอพัก
(เรียนไกลบ้านค่ะ)

แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วย
บอกได้นะคะ
วีจะส่งผ่านไปที่หลานค่ะ


^^

เข้ามาตามรอยทางแห่งกวีด้วย
แต่คงตามไม่ทันแน่ๆ

แวะเข้ามาเยี่ยมชม
ผลงานตามรอยทางแห่งกวีนะคะ
ก็อดที่จะทึ่งกับประโยคนี้ไม่ได้นะคะ"ผู้ท่องไปโดยไร้จุดหมาย”
และความรู้สึกของท่านที่ว่า "รู้สึกว่าโลกใบนี้หนักหนาเกินไป"
ทำให้เราต้องคิดตามท่าน

ฝันดีค่ะคุณไฮกุ

สวัสดียามค่ำครับ

ชอบครับคุณไฮกุ

การเดินทางไกลของกวี ผมนึกภาพตามไป ข้าวของที่ติดตัวไปน้อยชิ้น ได้ฟังแค่นี้ก็เกิดความกระหายที่จะอ่านบทกวีของท่านครับ

สวัสดีค่ะคุณไฮกุ กิ่งเพิ่งทราบที่มาของชื่อคุณไฮกุตอนอ่านตามในเรื่องนี้นี่เอง น่าจะใช่นะคะ มาอ่านชิวิตท่านบาโซ ท่านมีความสามารถมากเลยนะคะ
ถ้าเปรียบ้านเราพอๆกับสุนทรภู่หรือเปล่าคะคุณไฮกุ เพราะสุนทรภู่ยอดกวีของไทยเลยนะคะ กิ่งชอบท่านมากมาย
วันนี้กิ่งโหวตให้ท่านอื่นคิวเต็มไปแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้กิ่งจะมาโหวตให้แต่เช้านะคะ

คืนนี้ฝนที่ลำปางตกตลอดเลยค่ะแต่ไม่แรงมากเท่าไหร่ อากาศเย็นลงเลยค่ะ ขอให้คุณไฮกุหลับฝันดีนะคะ

หวัดดีค่ะคุณไฮกุ

ก่อื่นขออวยพรให้คุณไฮกุแปลหนังสือล่มนี้ได้สำเร็จเร็ววันนะคะ เราไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นค่ะ เลยชวยได้ช่วยได้แค่ส่งกำลังใจให้นะคะ

กวีผู้นี้มีชีวิตอันวุ่นวายในช่วงเวลาที่ญี่ปุ่นกำลังเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แกลับทำให้ผลงานของท่านเข้มข้นขึ้น คิดว่าท่านคงใช้ความเศร้า ความทุกข์ มาเป็นแรงผลักดันนคะ

อ่านเรื่องเกี่ยวกับท่านแล้ว นอกจากเราจะนึกถึงบรมครูกวีไทย "สุนทรภู่" แล้ว ยังีอีกท่านนึงที่เรานึกถึงก็คือ "ศรีปราชน์" ค่ะ


ปล. สำหรับเรื่องทำเค้ก ราคงทำขายไม่ได้หรอกค่ะ เรพาคนที่นี่จะทำเก่งๆกนทั้นั้น แค่เราทำกินเองได้ โดยไม่ต้องไปเสียเงินซื้อ เราก็ภูมิใจแล้วค่ะ

มีความสุขในวันหยุดนะคะ

สวัสดียามเช้าครับ


เช้านี้มอบ 1 โหวตให้บล้อกนี้ด้วยครับ อิอิิอิ

แวะมากดโหวตให้ค่ะสวัสดียามสายๆของวันหยุดนะคะคุณไฮกุ

สวัสดียามเที่ยงครับ
ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เข้าบล้อกเลย
ไปทักทายเพื่อนแค่สองสามบล้อกเองครับ

เป็นหนังสือที่น่าอ่านมากเลยครับผม







หลังไมค์ด้วยครับ

ขอบคุณ ข้อมูลดี ๆ จริง ๆ ครับ

ขอแสดงความรู้สึกส่วนตัวนิดนึงนะครับ ครั้งที่ผมเคยมีความรู้สึกเบื่อหน่ายชีวิตนั้น เพราะรู้สึกว่าสิ่งที่ทำมันหาคุณค่าทางชีวิตไม่ได้เลย มันจำเจ ไร้สาระ เห็นการเป็นอยู่ของผู้คนแล้ว รู้สึกระอา กับความเห็นแก่ตัว และกิเลสตัณหาที่พวกเขาแสดงออกมา

จนวันนึงผมพบคำถามหนึ่งในส่วนลึก คือ "ชีวิตเราเกิดมาทำไมวะ" มาเพื่อเจริญเติบโต เล่าเรียน ทำงาน และรอวันตาย โดยการตื่นเช้าไปทำงาน เลิกงานกลับมาเข้านอน เสาร์อาทิตย์จัดการเรื่องส่วนตัว วนเวียนอยู่เท่านี้งั้นเหลอ (ไร้สาระเนอะ) จนผมได้บวชอุปสมบทเป็นพระภิกษุ พระธรรมขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ให้คำตอบอย่างหมดจดในคำถามนั้น จนทุกวันนี้ผมยังระลึกอยู่เสมอว่า ช่างเป็นบุญจริง ๆ ที่ได้เกิดมาในร่มเงาแห่งพระพุทธศาสนา

กรณีของท่านบาโช ท่านอาจจะกำลังค้นหาคำตอบหนึ่งให้กับชีวิตท่านอยู่ก็เป็นได้ จึงออกเดินทางเพื่อค้นหาสิ่งนั้น....

(ขอโทษด้วยนะครับ ที่เผลอร่ายยาว อาจทำให้รกบล๊อกคุณไฮกุ ^_^)

สวัสดีค่ะคุณไฮกุ

แต่ละวันคือการเดินทาง ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ
เมื่อวานคอมฯ โดนไวรัส เพิ่งจะได้ตระเวณเยี่ยมเพื่อนๆค่ะ
โหวตสาขาศิลปะนะคะ

สุขสันต์วันหยุดค่ะ

แวะมาเยี่ยมเหมือนเคยน้า :)

วันนี้ตื่นแต่เช้า ไปส่งเด็กไปล่าฝัน ทีเชียงใหม่

ไม่รู้จะเข้ารอบกะเค้าบ้างหรือป่าว เป็นกำลังใจ

ให้ ป๋องแป้ง ลูกสาว ด้วยน้าค่ะ :)

คุณก๋า...ขอบคุณที่มาเจิมบล็อคและโหวตให้นะคะ ขออำภัยที่ ให้คุณก๋ารอซะนาน ทีแรกว่าจะให้อ่านเนื้อหาในหนังสือเลย แต่พอดีเจอข้อมูลที่เอามาอัพ เห็นว่าเขียนดี เลยเอามาให้อ่านกันก่อน ถือเป็นการแนะนำหนังสือ

อ่านเรื่องราวที่ท่านเขียนแล้ว ไม่สงสัยเลยว่าทำไมหนังสือเล่มนี้ถึงเป็นผลงานชิ้นเอกของท่าน ถึงเหตุการณ์จะผ่านมาตั้งสามร้อยปีแล้ว แต่อ่านแล้วก็รู้สึกเหมือนนั่งฟังท่านเล่าประสบการณ์การเดินทาง แถมมีบทกวีเพราะ ๆ ให้อ่านเป็นระยะ ๆ อีกอย่าง ประเทศญี่ปุ่นมีบรรยากาศและความเก่าแก่ของวัฒนธรรมที่ยังรักษาไว้ได้อย่างดี อ่านไปแล้วนึกภาพตามก็อินได้ไม่ยาก

ไม่รู้ว่าการแปลหนังสือเล่มนี้จะเป็นการทำอะไรเกินความสามารถหรือเปล่า ลังเลอยู่นานว่าจะแปลดีมั้ย เพราะเป็นบทประพันธ์ชิ้นเยี่ยมของท่านบาโช แบบว่าเกร็งน่ะ แต่มาคิดอีกที ไม่ได้ทำข้อสอบส่งครูซะหน่อย แต่ทำเพราะรักงานเขียนของท่านจริง ๆ ก็ไม่รู้จะแปลรอดไปได้สักกี่บท สำนวนภาษาปะกิตก็ยากอยู่เหมือนกัน แต่พอกล้อมแกล้มแปลได้ มาติดตรงศัพท์หรือสถานที่ภาษาญี่ปุ่นนี่แหละค่ะ ยกตัวอย่างเช่น ศาลเจ้า "the Shrine of the burning Bower" หรือเทศกาล "Garb Changing" แปลตรงตัวไปคงไม่เวิร์ค แต่ก็ไม่แน่ใจว่าควรจะใช้ภาษาไทยคำไหนให้ตรงกับความหมายในภาษาญี่ปุ่น หรือแค่คำง่าย ๆ อย่างบรรดาศักดิ์ที่ในหนังสือใช้คำว่า "Lord"จะหมายถึงขุนนางระดับไหน เพราะงั้นเลยต้องหาแนวร่วมมาช่วย


คุณปอป้า...ขอบคุณที่แวะมาชวนค่ะ เดี๋ยวตามไปดูว่าปู่ม่านกระซิบอะไรให้ญ่าม่านฟัง (เอ คำว่า "ญ่า" เขียนแบบโบราณหรือเปล่าเอ่ย )


คุณน้ำอ้อย...เราชอบชื่อหนังสือค่ะ เข้าใจตั้งดี ถ้าแปลตรงตัวก็คือ การเดินทางของไฮกุ ซึ่งก็หมายถึงท่านบาโชที่เป็นตัวแทนของบทกวีชนิดนี้นั่นเอง

พออ่านที่คุณน้ำอ้อยบอกว่าเจ้าควายจะเป็นเส้นเลือดขอดแล้วฮากลิ้งเลย นี่จะซื้อฮีรูดอยด์ไปฝากอีก สองมุขนี้ซื้อฮ่ะ ฮาสองเด้งเลย

รูปในกล่องเม้นท์เป็นแนวไฮกุแน่ ๆ เพราะเป็นภาพวาดประกอบบทกวีที่มีชื่อที่สุดของท่านบาโชค่ะ บทที่บอกว่า

ที่สระน้ำโบราณ
กบตัวน้อยกระโจนลงไป
เสียงนำ้กระจาย จ๋อม


คุณกิ่ง...แม่นแล้วจ้า ชื่อเรามาจากไฮกุนี่แหละค่ะ ความที่ชอบบทกวีชนิดนี้มาก เวลาตั้งชื่อบล็อคก็นึกถึงชื่อนี้เป็นชื่อแรกเลยค่ะ

คุณกิ่งเข้าใจเปรียบเทียบ ท่านบาโชเป็นกวีเอกของญี่ปุ่น เทียบเคียงกับท่านสุนทรภู่ก็น่าจะได้ค่ะ

ที่กทม.ฝนก็ลงมาติดต่อกันสองวันแล้วค่ะ คุณกิ่งระวังจะเป็นหวัดนะคะ


น้องญามี่...กลอนงวดนี้ขึ้นต้นแบบนุ่ม ๆ แต่ลงท้ายแบบหนักเลย


คุณหนู...ขอบคุณมากที่แวะมาอ่านนะคะ


พี่สิน...อ่านไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร แค่คุณพี่แวะมาก็ดีใจแล้วค่า ขอบคุณมากสำหรับลิงค์ที่ส่งไปให้นะคะ


คุณวี...เย้ยย ดีใจ ดีใจ ต้องขอบคุณมากเลยค่ะ แต่เกรงใจหลานคุณวีอ่ะค่ะ กว่าจะแปลหมดเล่มคงต้องถามกันหลายรอบเลย ถ้าหลานคุณวีสะดวกที่จะตอบ ไว้เราติดขัดคำไหน จะรบกวนคุณวีช่วยส่งสาส์นให้ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ


ลุงแอ๊ด...ค่อย ๆ อ่านแบบชิลล์ ๆ เดี๋ยวก็ตามทันเองแหลจ้า


คุณสุระสิทธิ์...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ


คุณIM & คุณหมู...ขอบคุณมากที่แวะมาอ่านบล็อคนี้นะคะ งานเขียนของท่านชิ้นนี้อ่านแล้วได้อะไรเยอะเลยค่ะ ไว้อัพบล็อคใหม่แล้วจะไปชวนมาอ่านอีกค่ะ


คุณอุ้ม...ยังไม่เคยได้ยินเพลงนี้สักที รู้จักแต่หนังสือชื่อเดียวกัน เป็นบทกวีจีนเล่มโปรดของเราเลยค่ะ


คุณพีช...ขอบคุณที่เอาใจช่วยนะคะ จะพยายามแปลให้สำเร็จค่ะ โชคดี ตอนนี้มีคุณวีกับคุณกลิ่นดอยอาสามาช่วยแล้ว ดีใจจริง ๆ ถ้าใครอยากช่วยอีกก็ยินดี หลายหัวดีกว่าหัวเดียวเนาะ

พูดถึงบรมครูกวีไทย ก็ต้องเป็นท่านสุนทรภู่ ลืมนึกถึงท่านศรีปราชญ์ไปเลยค่ะ เราว่าความเก่งฉกาจในเรื่องบทกวีของสองท่านนี้คงไม่แพ้กันเท่าไหร่ คุณพีชพูดถูกเรื่องแรงผลักดันสำหรับกวี เราเคยได้ยินว่า ยิ่งกวีมีเรื่องทุกข์หรือเศร้าสร้อยมากเท่าใด ก็ยิ่งแต่งบทกวีก็ยิ่งเพราะขึ้นเท่านั้น


ครูเกศ...ขอบคุณมากที่โหวตให้นะคะ


กลิ่นดอย...อ่านหลังไมค์แล้วยิ้มแป้นเลย ขอบคุณมาก ๆ ที่จะช่วยเราแปล เพิ่งรู้ว่าคุณกลิ่นดอยรู้ภาษาญี่ปุ่นด้วย ยังไงคงต้องให้คุณช่วยแน่ ๆ ถ้างั้น คงไม่เกรงใจแล้วน้า


คุณyosa...ขอบคุณที่เล่าประสบการณ์ที่มีคุณค่าให้ฟังนะคะ ความสงสัยในเรื่องชีวิตของคุณyosa ก็คงคล้ายกับหลาย ๆ คน โชคดีที่หาคำตอบเจอด้วยวิธีที่ถูกอย่างยิ่ง จะว่าไปแล้ว พระพุทธองค์เสด็จออกผนวชก็ด้วยความสงสัยแบบเดียวกัน ถ้าใครศึกษาตามวิธีที่พระองค์ท่านทรงชี้แนะไว้ ก็จะหมดความสงสัยอย่างคุณyosaนี่แหละค่ะ

เม้นท์ของคุณyosaได้ข้อคิดดีมาก วันหลังแวะมาร่ายยาวกว่านี้อีกก็ได้ค่า


คุณกาญ...คอมโดนไวรัสบอมม์เมื่อวาน วันนี้เล่นบล็อคได้แล้ว แสดงว่าคอมป่วยไม่หนักเท่าไหร่

ขอบคุณมากที่โหวตให้นะคะ อืมม บล็อคนี้โหวตสาขาศิลปะได้ก็ตรงภาพประกอบ แต่คิดว่าโหวตสาขางานเขียนจะตรงกว่าค่ะ

ผมคิดว่าระดับความรู้ ความสามารถของคุณไฮกุ
หนังสือเล่มนี้ของท่านบาโช
ย่อมไม่เกินความสามารถในการแปลความแน่นอน

เรื่องคำเฉพาะหรือชื่อเรียกเฉพาะ
ผมคิดว่าเราสามารถมาแก้ไขได้
เพราะความจริงชื่อเรียกก็สามารถออกเสียงเฉพาะได้
ถูกผิดแก้ไขได้

แต่เนื้อความหรือความลึกซึ้งในตัวบทกวีของท่านบาโช
ผมว่าคุณไฮกุแปลได้ดีแน่นอนครับ

สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมเยียน
เมื่อก่อนเคยสนใจไฮกุบ้าง
แต่เป็นคนจับจด ที่สุดก็เลยไปไหนต่อไหนไม่รู้

จะมาอ่านเรื่อยๆนะคะ

หน้าบล็อก สวยจัง สมกับเป็นล็อกไฮกุ จริงๆ

แวบ...มาหาคุณไฮ ด้วยความคิดถึงก่อนค่ะ
ตามิน จะลืมไม่ขึ้นแล้วอ่ะ
พรุ่งนี้ ค่อยมาคุยอีกครั้งนะคะ
คุยยาวเลยอ่ะ เรื่องหนังอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
นอนหลับฝันดีนะคะ

ไม่คิดว่าตัวเองมีความรู้เกี่ยวกับไฮกุ
แต่กลอนสามบรรทัดของญี่ปุ่นนี่ชอบอ่าน
มากครับ

หนึ่งคือ สั้นดี
สองคือ ถ้าคนเขียนมีความคิดและฝีมือถ่าย
ทอดด้วยจำนวนคำเพียงน้อยนิด ก็ทำให้คน
อ่านต้องนิ่งคิด ใช้สมาธิอย่างที่ไม่ต้องบังคับ
กันเลยครับ เป็นสมาธิที่ทำให้สงบและเกิด
ปัญญา

ขอสนับสนุนให้แปลครับ นักแปลไม่ค่อยเก็บ
เรื่องราวดีๆแบบนี้มาแปลกันเท่าไหร่ มีใครจะ
แปลก็ชะเง้อคอคอยเลยครับ

สุขสันตฺวันหยุดต่อนะคะ คุณไฮกุ
พักผ่อนมากๆค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ

Beautiful Sunday ค่ะคุณไฮ
เพิ่งจะตากพวกผ้าปูเสร็จค่ะ เฮ๊อ..เหนื่อย
จริง ๆ มินจ้างเค้าซักรีดอยู่แล้วค่ะ
แต่ ถ้าพวกผ้าปู ผ้าเช็ดตัวไรเนี่ย เค้าคิดต่างหาก
และก็แพงมาก มินว่าเราเอาเข้าเครื่องเราเองดีกว่า
เดี๋ยวเครื่องซักผ้าไม่ค่อยได้ใช้ เกิดเสียขึ้นมาอีก มันจะยุ่งค่ะ ฮ่า ๆ ๆ







ตอนนี้มินกำลังติด ลีซังวู มาก ๆ เอ๊ย ไม่ใช่ค่ะ ติดสมาคมเมียหลวงอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ขนาดฟังรู้เรื่องมั่ง ไม่รู้เรื่องมั่ง ก็เอาอ่ะค่ะ
ดูจากเว๊บที่คุณไฮเอาลิ๊งค์ไปให้มินอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
พระเอกน่ารักจัง เดี๋ยวต้องไปตามเช็คแล้วว่า
มีเล่นเรื่องไหนอีกมั่งอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ









ชอบในเรื่องตอนที่เค้าอารมณ์ดี ๆ
และ wink ตาใส่นางเอกทีนึง 2 ข้างอ่ะค่ะ น่ารักดีเน๊อะ อิอิ
ขนาดดูในเว๊บนั้นแล้ว มินก็ยังจะพยามไม่พลาดที่จะดูทางทรูค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
เชื่อยังคะ คุณไฮ..ว่า มินเนี่ย บ้าถึงขั้นแล้วอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ปล. มีความสุขกับวันหยุด พักผ่อน วันอาทิตย์ นะคะ

หวัดดียามบ่ายครับคุณไฮกุ

เพิ่งกลับมาจากเดินทางไกล ยังไม่หายเหนื่อยดี
...ยินดีปรีดาปราโมทย์ยิ่งครับ
ที่ได้ทราบว่าจะแปลหนังสือของบาโช
ผมรู้สึกว่าบ้านเรา(ปท.ไทย)ชักจะแล้งบทกวี
เชียร์ให้คุณไฮกุช่วยรดน้ำพรวนดินอีกแรงนึง

ทางภาษาญี่ปุ่นเนี่ยผมไม่ค่อยรู้เรื่องเลย
เลยไม่กล้าอาสาเป็น ทปษ.
แต่หากอยากให้ช่วยกันสืบค้นก็ยินดี...
เท่าที่ปัญญา(นิ่มๆ)และเวลา(นิดๆ)อำนวยครับ

ผมเคยอ่านเรื่องของบาโชคล้ายๆเล่มนี้นานมาแล้ว
รู้สึกจะชื่อทำนอง Journey to the Heart of Japan
จำได้แต่ว่ารูปประกอบสวยมาก นึกไม่ออกว่าอ่านจากที่ไหน(หอสมุดธรรมศาสตร์???)

ขอบคุณที่แบ่งปันของดีๆงามๆ...จะรออ่าน
เป็นกำลังใจให้เสมอครับคุณไฮกุ

ได้รู้จักไฮกุ และได้เริ่มอ่านก็จากบ้านคุณไฮกุนี่แหละค่ะ
แต่ก่อนคงเคยผ่านตาบ้าง แต่ยังไม่ทราบว่า
ไฮกุเป็นไปในแบบไหนบ้างงนะคะ
สำหรับไก่ไฮกุเข้าใกล้ตัว สื่อออกมาค่อนข้างตรง
แต่ภาษาคมคายดีจังค่ะ
แฮะๆ ไก่ไม่ค่อยได้เรื่องเรื่องกวี กลอน ไฮกุเท่าไหร่
แต่ชอบที่จะได้อ่านค่ะ ชอบประโยคที่ว่า
แต่ละวันคือการเดินทาง และการเดินทางก็คือบ้าน ค่ะคุณไฮกุ
คุณไฮกุสบายดีนะคะ

รวมเล่มเมื่อไหร่ บอกข่าวกันบ้างนะคะ
แม่จะซื้อมาค่อยๆอ่านค่ะ
เป็นโรคอ่านหนังสือช้ามากๆ
แม่สนใจหนังสือเพื่อนบล๊อกทุกคนอยากจะเก็บมาสะสมด้วยค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่ไปให้กะลังใจ น้องแป้งนะค่ะ

ยังไม่รู้จะผ่านหรือป่าวค่ะ เค้าบอกจะโทรมาแจ้งค่ะ :)

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ

สวัสดีครับแวะมาเยี่ยมครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

Hello K. Haiku!

อยากช่วยไฮกุจัง แต่ความรู้เรื่องภาษาญี่ปุ่นไม่มีสักกะติ๊ดนึงแหะๆ

ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส หเรยฺย ปาณินา วิสํ
นาพฺพณํ วิสมเนฺวติ นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต

เมื่อมือไม่มีแผล บุคคลย่อมจับต้องยาพิษได้
ยาพิษนั้นไม่สามารถทำอันตรายได้ บาปก็ไม่มีแก่ผู้ไม่ทำบาป

มีความสุขกับชีวิตที่ปลอดบาป ตลอดไป..นะคะ

สวัสดีวันจันทร์ค่ะ คุณไฮกุ

ไม่มีความรู้เรื่องภาษาญี่ปุ่นเลยครับ ถึงคันจิจะใช้ตัวเดียวกับภาษาจีนก็ตามแต่เขียนหวัดเหลือเกิน แถมมีตัวคาตาคานะอีก

ขอบคุณที่แวะมาร่วมอวยพรวันเกิดนะครับ

มาเดินตามหลังรอยเท้ากวี เป็นชีวิตที่น่าทึ่ง และน่าชื่นชมค่ะ

สวัสดีตอนเย็นค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
อัฟblogตั้งแต่เมื่อวานมัวแต่ยุ่งเสียตลอดวัน เลยต้องมาเยี่ยมเอาวันนี้ ขอให้มีความสุขนะคะคุณไอกุ

คุณก๋า...ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ได้กำลังใจจากคุณก๋าแล้วฮึกเหิม แบบนี้สู้ตายเลยค่า คงจะค่อย ๆ แปลไปเรื่อย ๆ ไม่อยากกดดันตัวเอง อาจอัพบล็อคเรื่องอื่นเปลี่ยนอารมณ์มั่ง ส่วนชื่อภาษาญี่ปุ่น ถ้าแปลไม่ได้จริง ๆ ก็คงจะเขียนภาษาอังกฤษทับศัพท์ไปก่อน ถ้ามีท่านผู้รู้เข้ามาอ่านแล้วบอก ก็ค่อยแก้ไขอีกที แบบว่า ร่วมด้วยช่วยกันแปลละกันเนาะ

เมื่อวานได้รับหนังสือ "สงสัยมั้ย ? ธรรมะ" พร้อมลายเซ็นของสามหนุ่มสามมุมที่คุณก๋าส่งมาให้แล้วนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ที่นึกถึงกัน ลองพลิก ๆ อ่านดู ชอบมากค่ะ การ์ตูนวาดสวยได้ใจมั่ก ๆ ลายเส้นงามสมกับที่เป็นมือวาดรางวัลการ์ตูนระดับโลก หนังสือพิมพ์ดีจริง ๆ พิมพ์สีสี่ทั้งเล่มเลย ที่ชื่นชมมากก็ตรงที่การพิมพ์หนังสือนี้คำนึงถึงสิ่งแวดล้อมด้วย เห็นตรงหลังปกพิมพ์ไว้ว่า "ลดปริมาณก๊าซเรือนกระจก ๒o.๖๗ % ตลอดขั้นตอนการผลิตหนังสือเล่มนี้"

เห็นคุณภาพการพิมพ์ เนื้อหา และคอนเซ็ปต์การพิมพ์แล้ว ไม่ต้องเดาก็มั่นใจว่าหนังสือต้องขายดีแน่ ๆ ฟันธงและคอนเฟิร์มมมม


คุณมายาทาส...ขอบคุณมากที่แวะมาคุยกันนะคะ พักก่อนติดละครเคหาสน์สีแดงเลยเข้าพันทิพบ่อย อ่านกระทู้ละครแล้วเจอความเห็นของคุณประจำ อ่านแล้วชอบมาก ที่ถูกใจที่สุดก็ตรงที่ ปิ๊งนายแอนดริวเหมือนกันนี่แหละค่า


คุณอ้อมแอ้ม...ขอแสดงความยินดีที่จะได้ย้ายบ้านใหม่นะคะ เดี๋ยวตามไปให้คำตอบที่บล็อคค่ะ


คุณมิน...ขยันจัง วันอาทิตย์ยังซักผ้าอีก แบบนี้ได้ออกกำลังกายดีนะคะ ที่บ้านไม่เคยจ้างซักผ้าเลยค่ะ ขอบอก เรานี่เป็นมือหนึ่งในเรื่องซักรีดเชียวนา แม่ฝึกให้ทำค่ะ แล้วก็ชอบด้วย แต่ก่อนต้องซักด้วยมืออย่างเดียวเลย พอมีเครื่องซักผ้าก็ค่อยทุ่นแรงหน่อย เดี๋ยวนี้ยิ่งสบาย มีแม่บ้านมาช่วย แต่พอแม่บ้านลาหยุด ก็ต้องแปลงกายเป็นคุณแจ๋วแทน อย่างพวกผ้าปูที่นอนหรือผ้าเช็ดตัว ถ้าใช้เครื่องซักผ้าก็ยิ่งง่ายเลยค่ะ ไม่ต้องเปลืองแรงบิดผ้าเหมือนซักด้วยมือ ไม่งั้นเวลาซักผ้าผืนใหญ่ ๆ ทีไร บิดผ้าจนกล้ามขึ้นเลย อิ อิ

ขออนุญาตกรี๊ดดัง ๆ หน่อย คุณมินคุยเรื่องถูกใจที่ซู้ดดดด แถมพาสุดหล่อมาเซ่นด้วย รูปที่สองดูเซอร์ได้ใจมั่ก ๆ ยิ่งดูเรื่องสมาคมเมียหลวงก็ยิ่งหลงรักหนุ่มคนนี้ ดูเผิน ๆ เหมือนกูเซจูจะเหมือนเป็นคนเย็นชา แต่จริง ๆ แล้ว เป็นคนที่จริงใจแล้วก็รักจริงมากถึงมากที่สุด พอรู้ใจตัวเองว่ารักนาฮาชินก็ไม่ลังเลเลย ตอนนี้ขอสาวเจ้าแต่งงานเรียบร้อย แถมไปบอกพ่อแล้วด้วย ดูท่าทีของพ่อท่านผอ.แล้ว สองคนคงไม่สมหวังในรักแบบง่าย ๆ แน่ ดูpriviewในยูทูบ เห็นมีฉากเซจูตอนที่ตกยากด้วย คงเพราะไม่ยอมแต่งตามคำสั่งพ่อ เลยโดนไล่ไม่ก็หนีออกจากบ้านแหงม เราดูซีรีส์ล่วงหน้าไปหลายตอนเหมือนกัน พระเอกคนนี้เล่นบทเศร้าได้ดีเหมือนกันนะคะ ตอนที่ฮาชินบอกเลิกเซจู ไปจนถึงฉากที่เซจูไปหาฮาชินก่อนวันแต่งงานวันนึง เวลาพูดไปร้องไห้ไป น้ำตาหยดเผาะ ๆ ดูแล้วเศร้าได้ใจมั่ก ๆ

ตอนนี้สามคน นาฮาชิน บ๊กซู แล้วก็กิลอ๊ก คู่ของแต่ละคนที่ไปมีชู้อยากจะกลับมาคืนดีด้วยหมด สามคนทำท่าจะต้องเลิกกับคนที่ตัวเองรัก เรื่องคงอีกยาวแน่ (ไม่ยาวได้ไง ก็ตั้งร้อยกว่าตอนนี่เนอะ ) ดูเรื่องนี้แล้วก็อยากให้ละครไทยเขียนบทได้เจ๋ง ๆ แบบนี้เยอะ ๆ เนื้อเรื่องสนุกมาก เหมือนกำลังนั่งดูชีวิตจริง ๆ มากกว่าละคร แล้วที่อยากเห็นมากก็คือ การให้ความสำคัญที่นักแสดงรุ่นใหญ่มากกว่าวัยรุ่น นักแสดงรุ่นใหญ่บ้านเราฝีมือการแสดงเฉียบขาดแล้วก็มีวินัยกันทั้งนั้น แต่โอกาสที่จะได้เล่นบทดี ๆ น้อยกว่า อยากให้ได้บทนำมั่ง ไม่ใช่ได้เล่นแค่เป็นพ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่ของพระเอกนางเอก ก็รู้นะว่า วัยสะรุ่นเป็นต่อตรงหน้าตาเป็นต่อ แต่ยังไง ฝีมือการแสดงก็สู้ไม่ได้แน่ ๆ


เฮียหนูหล่อ...ดีใจที่รู้ว่าเฮียก็เป็นคนคอเดียวกัน ที่จริง ไม่จำเป็นต้องมีความรู้เกี่ยวกับไฮกุก็รู้สึกว่าบทกวีนี้เพราะได้ ก็เหมือนการชมดอกไม้ ไม่ต้องรู้ว่ามันปลูกยังไง แค่ชมแล้วเห็นว่าดอกไม้สวย สีสันสดใสอย่างที่ใจเราชอบ ก็น่าจะโอเคแล้วค่ะ

เฮียหนูหล่อเข้าใจไฮกุดีทีเดียว คนไทยจะชินกับบทประพันธ์ที่ใช้คำบรรยายมาก ๆ และมึความคล้องจอง พอมาเจอไฮกุที่ทั้งสั้นแล้วก็ไม่คล้องจองเลยไม่คุ้น อาจจะไม่รู้สึกว่าไม่เพราะ

ขอบคุณมากที่ส่งแรงเชียร์นะคะ เป็นปลื้มที่เห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่อิฉันทำ ได้กำลังใจเพิ่มขึ้นเยอะเชียวค่า แต่ขอบอก จขบ.นี้อัพบล็อคตามอารมณ์ เพราะฉะนั้น อย่าชะเง้อคอคอยเชียวนา เดี๋ยวจะกลายร่างเป็นยีราฟไปโดยไม่รู้ตัว อิ อิ


คุณอุ้ม...โหวต Best Book ให้ก็ได้เหมือนกันค่ะ ขอบคุณมากนะคะ


คุณกาญ...ขอบคุณที่แวะมาค่ะ


คครูดิ่ง...ขอบพระคุณครูดิ่งเป็นอันมากสำหรับกำลังใจและแรงเชียร์ จะพยายามทำสุดความสามารถค่ะ ครูดิ่งไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ารู้ภาษาอังกฤษละก็ ได้ช่วยแน่ค่ะ เวลาอัพบล็อค จะแปะภาษาอังกฤษไว้ด้วย ถ้าครูดิ่งหรือท่านผู้รู้อ่านแล้วเห็นว่าแปลผิดก็ทักท้วงได้ แก้คำผิดไว้ที่หน้าบล็อคเลย ไม่ถึอว่าเป็นการเสียหน้าแต่อย่างใด กลับเป็นการช่วยให้การแปลสมบูรณ์ยิ่งขึ้นค่ะ

เพิ่งจะได้ยินชื่อหนังสือ Journey to The Heart of Japan เห็นชื่อแล้วน่าสนใจมาก ยิ่งบอกว่าภาพประกอบสวยด้วย ยิ่งอยากอ่านใหญ่เลยค่ะ แจ้นไปดูในกูเกิ้ล เจอหนังสือในเวบ goodreads.com คนแต่งชื่อ Makoto Sugawara ใช่เล่มข้างล่างนี้หรือเปล่าคะ ถ้าใช่ ต้องไปลองหาซื้อมาอ่านดู





คุณไก่...ดีใจที่บล็อคนี้ทำให้คุณไก่และเพื่อน ๆ รู้จักไฮกุดีขึ้น ไม่ต้องทำความเข้าใจอะไรมากมาย อ่านแบบชิลล์แล้วรู้สึกว่าเพราะก็พอแล้วค่ะ คุณไก่ชอบเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ สองประโยคนั่นเหมาะจะเป็นคำขวัญประจำตัวเลยค่ะ ที่จริงจะใช้เป็นคำขวัญประจำบล็อคก็ได้น้า

หวังว่าคุณไก่ก็คงสบายดีเช่นกัน ต้องเดินทางบ่อย จะไปไหนมาไหนก็ให้ปลอดภัยและโชคดีนะคะ


แม่ซอง...ยังไม่คิดถึงขั้นพิมพ์เป็นหนังสือหรอกค่ะ เพิ่งจะเริ่มลงมือแปลได้ไม่กี่บทเอง ตอนนี้ขอแค่แปลให้ออกมาดี ความหมายไม่เพี้ยนก็พอใจแล้วค่ะ


สาวสะตอใต้...ถ้าหลานได้รับเลือกแล้ว อย่าลืมมาส่งข่าวด้วยนะคะ จะไปร่วมแสดงความยินดีค่ะ


คุณต่อ...เราก็ไม่รู้ภาษาญี่ปุ่น แต่ดูตัวหนังสือแล้ว มีอักษรจีนอยู่เยอะเหมือนกัันนะคะ ตัวอักษรญี่ปุ่น (น่าจะเป็นตัวคาตาคะนะอย่างที่คุณต่อบอก) ขีดหรือจุดจะน้อยกว่าภาษาจีน แต่เห็นขีดน้อย ๆ แบบนั้น เราเคยลองเขียนภาษาญี่ปุ่นด้วยพู่กันจีนแล้ว รู้สึกไม่ถนัดมือเลยค่ะ


คุณบูรพากรณ์ & คุณน้ำอ้อย & คุณปอป้า & คุณหนู & คุณสาว & คุณหนู & ครูเกศ...ขอบคุณที่แวะมาอ่านเรื่องราวของท่านบาโชนะคะ

ใช่ครับ
หนุ่ยใส่ใจในทุกรายละเอียดจริงๆครับแม้แต่เรื่องกระดาษที่ใช้พิมพ์น่ะครับ

แต่แม่ว่าแม่คอยได้นะคะ แปลเสร็จรวมเล่มนะคะจะคอย

สวัสดีตอนหัวค่ำค่ะ คุณไฮกุ

สวัสดีค่ะคุณไฮกุ... ชอบภาพประกอบจังค่ะ^^

หวัดดียามค่ำครับคุณไฮกุ

เล่มที่แปะปกไว้นี่แหละที่ผมบอก
น่าจะเป็นหนังสือแนวเดียวกับที่คุณไฮกุจะแปล
ใช้เป็นแหล่งอ้างอิงสอบทานได้อีกเล่มนึง

สวัสดีค่ะคุณไฮกุ ได้อ่านเนื้อหาบล็อก "ตามรอยทางแห่งบทกวี"ของท่านบาโซ
คุณไฮกุ พาเราให้เข้าถึงและเข้าใจในบทกวีและหลักปรัชญาชีวิต ที่เขียนไว้อย่างสละสลวย

น่าทึ่งมากจริงๆค่ะในความสามารถของคุณไฮกุที่จะถ่ายทอดความงามของ
บทประพันธืที่เป็นชิ้นงานที่คุณไฮกุชอบมากๆมาให้เพื่อนๆบล็อกได้อ่านกันได้เข้าใจกันมากขึ้น

นี่ละค่ะที่เป็นส่วนดีของการได้อ่านบล็อกของเพื่อนๆบล็อกที่มีผลงานดีๆไว้
เราช่วยได้แค่ส่งแรงใจ และช่วยโหวตเป็นกำลังใจให้อีกคนหนึ่งนะค่ะคุณไฮกุ
ต้องติดตามอ่านต่อไปแน่นอน ถือเป็นความรู้ใหม่ๆที่ดีมากๆเลยค่ะ ขอบคุณค่ะคุณไฮกุ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ

คุณไฮกุคะ
เพิ่งได้เข้ามา แต่ก็ตรงดิ่งมาที่นี่ก่อนเลย
อ่านแล้วประทับใจหลายช่วงเลย
ทั้งอินกับบทกวีที่ยามบ้านกวีถูกไฟไหม้

เบื่อหน่ายซะกุระ
เบื่อหน่ายโลกทั้งผอง
ฉันนั่งมองเหล้าสาเกอันขุ่นข้น และข้าวสีนิล

อ่านแล้ว เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก
ถ้าให้ท่องบทกวีของท่าน ขอเป็นบทนี้ละกัน
อ่านแล้ว นึกถึงเทียบเคียงกับกวีของไทย
คงประมาณสุนทรภู่ หรือ ท่านอังคารดี?
ขอบคุณมากค่ะ ที่ได้สิ่งดีๆ จากบล็อกคุณไฮกุเสมอ

หนังสือเล่มนี้ ปกสวยจริงๆค่ะ

คพฺภเมเก อุปปชฺชนฺติ นิรยํ ปาปกมฺมิโน สคฺคํ สุคติโน
ยนฺติ ปรินิพฺพนฺติ อนาสวา

สัตว์บางพวกกลับมาเกิดอีก พวกที่ทำบาป ไปนรก
พวกที่ทำดี ไปสวรรค์ พวกที่หมดอาสวกิเลส ปรินิพพาน

ดำเนินชีวิตอย่างมีสติและมีความสุข ตลอดไป..นะคะ

แต่ละวันคือการเดินทาง และการเดินทางก็คือบ้าน
ชอบคำนี้จัง
ยังไงชีวิตก็คือการเดินทาง เดินทางไกลซะด้วยสิ

คุณก๋า...สนพ.ของคุณหนุ่ยมาแรงจริง ๆ เพิ่งก่อตั้งไม่เท่าไหร่ แต่เรตติ้งหนังสือดีทุกเล่ม ก็เพราะเน้นคุณภาพของงานนี่แหละ ขอให้รักษาความดีตรงนี้ไปเรื่อย ๆ นะคะ


แม่ซอง...ขอบพระคุณเป็นอันมากเลยค่า


คุณหนู...ขอบคุณที่แวะมานะคะ


คุณฝน...ภาพประกอบเกี่ยวกับท่านบาโชหาได้ไม่ยากเท่าไหร่ แล้วก็สวย ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ แต่บล็อคนี้มีอยู่สองภาพไม่ได้เกี่ยวกับท่านบาโช แต่เห็นว่าสวยดีเลยเอามาใช้ ไม่ได้ใส่ชื่อเวบ เพราะเซฟไว้นานเป็นชาติจนลืม แฮะ แฮะ


ครูดิ่ง...ขอบคุณมากที่แวะมาบอกนะคะ เห็นชื่อหนังสือก็อยากอ่านแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าจะหาซื้อในเมืองไทยได้หรือเปล่า ไว้จะลองไปตามหาที่ร้านคิโนดู


คุณtui...บทความนี้เขียนดีมากค่ะ ทีแรกอ่านไม่ถี่ถ้วน เลยไม่เห็นชื่อคนเขียน กลับไปอ่านในเวบอีกทีถึงเห็น ชื่อว่าเฮาเวร์ด นอร์แมน จัดการใส่ชื่อไว้ในบล็อคเรียบร้อยแล้ว

อย่าเพิ่งทึ่งค่า ยังไม่รู้ว่าแปลแล้วจะออกหัวหรือก้อย แต่ได้คุณtuiและเพื่อน ๆ เป็นกำลังใจให้แบบนี้ รู้สึกดีมาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณจริง ๆ นะคะ


คุณยิปซี...หวัดดีจ้าคุณยิปซี หายไปนานเลย ดีใจที่แวะมาหานะคะ หลังสุดที่หลังไมค์คุยกันก็เป็นเดือนมีนา หวังว่าคุณยิปซีคงจะสบายทั้งกายและใจนะคะ คิดถึงทั้งคุณยิปซีและบล็อคอบอุ่น งดงามของคุณยิปซีมากพอกันเลย ตั้งตารอวันที่คุณยิปซีจะกลับมาอัพบล็อคอีกครั้ง หวังว่าคงจะไม่นานนะคะ

ถ้าให้เลือกละก็ เราว่าท่านบาโชน่าจะออกแนวท่านอังคารมากกว่าค่ะ

ภาพปกกับภาพวาดในหนังสือสวยดีค่ะ คนวาดภาพชื่อ Shiro Tsujimura ลายเส้นสวย วาดแบบง่าย ๆ แต่มีพลัง ลากเส้นไม่กี่เส้นก็ออกมาเป็นรูปเป็นร่างได้ ภาพหน้าปกเป็นสี ไม่รู้ว่าวาดด้วยเทคนิคอะไร

ที่หลังปกมีประวัติย่อ ๆ ของเขา บอกว่าเป็นศิลปินวาดภาพและทำเซรามิค เคยอยู่ในวัดเซนตอนเด็ก ๆ ตั้งเจ็ดปี จากนั้นก็ฝีึกหัดวาดภาพและปั้นเซรามิคด้วยตนเองอีกเจ็ดปี มีนิทรรศการแสดงผลงานของเขาทั่วญี่ปุ่น และผู้ที่สะสมผลงานของเขามีทั้งเอกชนและพิพิธภัณฑ์ในญี่ปุ่น อเมริกาและยุโรป สแกนภาพในเล่มมาให้ชมสักสองภาพค่ะ







คุณปอป้า & คุณชายพจน์...ขอบคุณที่แวะมานะคะ

คุณไฮกุขา ฉัตรแวะมาทักทายก่อนนะคะ
ไม่ได้เข้ามาบล๊อกเลยง่ะ
แต่คิดถึงคุณไฮกุที่น่ารักเสมอๆ ค่ะ

อ้าว ทำงัยดีล่ะครับ ชะเง้อไปเสียแล้ว
ถ้ากลัวจะเป็นยีราฟ ก็รีบๆแปลเลยครับ
โบราณว่า ต้องตีเหล็กเมื่อร้อน

เนี่ยมาค้นกรุบล็อกครับ เห็นเค้าว่าต้อง
โหวตเพื่อนแต่ละคนให้ครบเดือนละห้าบล็อก
จึงจะได้ผลสมบูรณ์ เอางัยเอากัน ต้องมา
ให้ครบจนได้

ขอบคุณคุณไฮกุที่เป็นกำลังใจให้สองหนุ่มนะครับ

น่าสนใจเเละเป็นเรื่องราวที่น่าติดตามค่ะคุณไฮกุ
การเขียนงานเเปล สำนวนอ่านน่าฟังมาก ไม่ใช่ง่ายๆค่ะเรื่องการเเปลพวกกวีหรือสุนทรพจน์ของญี่ปุ่นเเม้จะเเปลออกมาเป็นภาษาอังกฤษ คุณไฮกุเเปลได้ดีมากค่ะ
เคยเจอหนังสือเล่มนึงเป็นกวีทั้งเล่มของญี่ปุ่น อ่านภาษาอังกฤษก็ต้องมาคิดเอาเเค่ความหมาย ไม่ต้องเอาออกเป็นไทย..ยากค่ะ

ชอบผลงานการวาดภาพค่ะ สมัยก่อนภาพตามผนังเป็นร้อยๆปีที่มีให้ชมในวัดโบราณ คนวาดนั้นเป็นเด็กเเบบไม่เคยได้เรียนหรือเข้ารับการศึกษา เขียนวาดตามความคิดเเละมโนภาพ เคยมองเเละพิจารณาเข้าถึงความรู้สึกของคนสมัยนั้น เรียกว่ามีอัจริยะ
เเต่ก็ยังมีความเชื่อว่าคนไทยเองก็ไม่เเพ้นัก เพียงเเต่สไตร์ของเราจะเเตกต่างกันไป

คุณไฮกุสบายดีนะคะ ขอบคุณเรื่องราววันนี้ค่ะ ได้ทราบหนังสือที่ดีๆอีกเล่มหนึ่ง เเต่คิดว่าหายากเหมือนกันค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ

สวัสดีค่ะคุณhaiku ห่างหายกันไปนาน
คิดถึงเสมอค่ะ อ่านเรื่องราวของบาโชทำให้
รู้สึกถึงความยากในการเดินทางไปสู่จุดหมาย
ที่ไร้ขอบเขต แต่ก็ทำมีผลงานบทกวี
ตลอดระยะเวลาแห่งการเดินทาง
กวีของบาโชแฝงไปด้วยปัญญา
และข้อคิดมากมาย

น อนฺตลิกฺเข น สมุทฺทมชุเฌ น ปพฺพตานํ วิวรํ ปวิสฺส
น วิชฺชตี โส ชคติปฺปเทโส ยตุรฏฺฐิตํ นปฺปสเหยฺย มจฺจุ

ไม่ว่าบนท้องฟ้า ไม่ว่าท่ามกลางสมุทร ไม่ว่าในหุบเขา
ไม่มีแม้สักแห่งเดียว ที่คนเราอาศัยอยู่แล้ว จะหนีพ้นความตายได้

มีความสุขกับทุกวันดี ๆ ของชีวิต ตลอดไป...นะคะ

แวะมาสวัสดีค่ะ คุณไฮกุ

ตอนไก่อ่านไฮกุก็เพลินจริงๆ ค่ะคุณไฮกุ
และก็เลยพลอยเข้าใจชื่อของคุณไฮกุด้วย
ว่าคงมาจากแบบนี้นี่เอง
คุณไฮกุสบายดีนะคะช่วงนี้

ขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยม ^^
ลายมือข้าเจ้ายังห่างไกลน่ะค่ะ ต้องฝึกอีกมากมาย
จะติดตามผลงานนะคะ

อ้อ ขอแอดเป็นเพื่อนด้วยคนนะคะ

สวัสดีครับ

การเอาจริงเอาจังกับอะไรซักอย่างนี่

ดีจังนะครับ

คุณไฮกุครับ

อยากช่วยนะไฮกุ แต่ภาษาญี่ปุ่นไม่กระดิกเลย จำได้เป็นคำๆ เอาไปทำอะไรก็ไม่ได้อ่ะ -_-"

ยังไงขอให้ได้คนช่วยไวๆ น๊า

ช่วงนี้งานเข้าอีกระลอก แทบไม่ได้กระดิกตัวทำอะไรเลยอ่า ยังดีที่มาทันบล๊อกไฮกุ


เบื่อหน่ายงานประจำ
เบื่อหน่ายชีวิตที่ซ้ำซาก
พรุ่งนี้คงสดใส


ทำไมแต่งแล้วมันดูมั่วๆ นะเรา 555+

คุณฉัตร...น่ารักจัง ไม่ค่อยว่างก็ยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยมกัน ขอบคุณนะจ๊ะ


เฮียหนูหล่อ...แหม อิฉันเป็นผู้หญิง จะให้ตีเหล็กได้ไง เดี๋ยวกล้ามขึ้นพอดี อิ อิ ของแบบนี้ต้องถือสุภาษิตที่ว่า ช้าช้า ได้พร้าเล่มงามนะฮ้า

อ้าว เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าต้องเลือกให้ครบเดือนละห้าบล็อค เราเลือกตามใจฉันตลอด แบบนี้ต้องเลือกให้ครบตามเฮียมั่งแล้ว ขอบคุณที่บอกนะคะ


คุณอุ้ม...ขอบคุณที่นึกเราเป็นคนแรกนะคะ แบบนี้ต้องตามไปดูที่บล็อคคุณอุ้มโดยด่วนแล้ว


คุณก๋า...คนทำงานดี ไม่เพียงต้องให้กำลังใจ แต่ต้องสนับสนุนด้วยการซื้อหนังสือด้วยค่ะ ขอให้พิมพ์หนังสือดี ๆ ออกมาอีกเยอะ ๆ นะคะ


คุณยูกะ...ขอบคุณที่ชมค่ะ ที่จริงหยิบหนังสือเล่มนี้มาแปลก็กลัวอยู่เหมือนกันว่าจะแปลได้ไม่ดี แต่อยากทำ จะพยายามแปลให้ดีที่สุด แล้วมีเพื่อนบล๊อคมาช่วย แถมได้กำลังใจตรึมแบบนี้ รับรองว่าสู้ไม่มีถอยค่ะ

การถ่ายทอดภาษาเป็นเรื่องยากจริง ๆ ค่ะ แล้วเป็นการแปลจากภาษาที่สอง ไม่ใช่แปลภาษาญีี่ปุ่นโดยตรงแบบนี้ด้วยแล้ว ความหมายอาจคลาดเคลื่อนได้ นึก ๆ แล้ว อยากรู้ภาษาญี่ปุ่นด้วย จะได้แปลได้ถูกต้องยิ่งขึ้น


คุณtummy...สมัยเมื่อสามร้อยปีก่อนโน้น การเดินทางด้วยเท้าไมใช่เรื่องง่าย ๆ เลย แต่ท่านบาโชก็ทำได้ สิ่งที่ดีที่สุดคือ โลกได้อ่านงานเขียนชิ้นเยี่ยมชิ้นนี้แหละค่ะ


คุณmidnite-angle..ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ ตามไปดูภาษาญี่ปุ่นที่เขียนด้วยพู่กันจีนของคุณแล้วชอบมากเลยค่ะ เขียนเก่งจัง ไว้อัพบล็อคใหม่แล้ว อย่าลืมแวะมาบอกกันนะคะ


ครูเกศ...ได้เลยค่า เดี๋ยวแวะไปเป็นรปภ.ประจำบล็อคให้ เที่ยวเผื่อด้วยน้า ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ


ตุ้ง...เป็นมือใหม่หัดแปล เลยต้องหาคนช่วย โชคดี ได้เพื่อนบล็อคมาช่วยแล้วจ๊ะ ตุ้งงานเยอะก็ต้องเรื่องสุขภาพด้วยเน้อ โหมงานหนักเดี๋ยวจะเดี้ยงเอา

ขอบคุณที่แต่งไฮกุมาฝากกันจ้า ตุ้งเขียนได้น่ารักเชียว เดี๋ยวเอาไปเก็บไว้ในบล็อค

คิดถึงมากเลยอ่ะ ถ้าว่างก็แว้บมาหาอีกเน้อ รักนะ จุ๊บ จุ๊บ


คุณปอป้า & คุณหนู & คุณแดหวา...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ

ยังติดใจอยู่กับไฮกุและไฮกุ
งานชิ้นนี้ แบบนี้แหละที่รออ่าน
เคยมีผู้แปลอยู่บ้างแต่นานมาแล้ว

ที่ต้องติดใจมา
ก็แต่ครั้งหนังสือของอ.แสงอรุณ
ท่านเป็นคนแรกที่กระตุ้นต่อมไฮกุของเรา
ครั้งยังเป็นวัยแสวงหา

ปัจจุบันกาลเวลาจะผันผ่าน
มีคนแปลกันมากรายอยู่
แต่ไฉนเราจึงไม่ค่อยจะซาบซึ้งเท่า ไฮกุและบาโชของอ.แสงอรุณ นั่นหมายถึงการตีความและอธิบายนัยตามแบบของท่าน
ที่แหลมคมสวยงามและ กระจ่างแจ้งยิ่งนัก

เห็นงานชิ้นนี้แล้ว
ก็ทำให้ความหวังริบหรี่ที่จะอิ่มเอมกวี เริ่มเรืองรองขึ้นมาอีกครั้ง

ขอเป็นกำลังใจให้

เราก็ชอบงานเขียนของอาจารย์แสงอรุณมากเหมือนกันค่ะ มีหนังสือที่แจกในงานพระราชเพลิงศพของท่าน มีอยู่สองเล่ม เป็นหนึ่งในหนังสือที่รักที่สุด ยังเก็บไว้อย่างดีจนเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ในเล่มเต็มไปด้วยข้อเขียนดี ๆ และน่าประทับใจ โดยเฉพาะงานเขียนของท่าน รวมไปถึงบทความเกี่ยวกับท่านบาโชและไฮกุที่เราเอามาลงบล็อคไปแล้ว คิดเหมือนคุณปอนเลยว่า ไม่มีใครอธิบายไฮกุได้สุดยอดเท่าอาจารย์แสงอรุณอีกแล้ว

ขอบคุณคุณปอนมากนะคะ อ่านเม้นท์แล้วกำลังใจมาแบบเต็ม ๆ เลย แต่ยังหวั่นใจอยู่ว่าจะแปลได้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่ยังไงก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ