Once upon a time there was a tavern, Where we used to raise a glass or two. Remember how we laughed away the hours And dreamed of all the great things we would do.
(Refrain)Those were the days, my friend! We thought theyd never end. Wed sing and dance forever and a day. Wed live the life we choose. We´d fight and never lose. For we were young and sure to have our way La la la la...
Then the busy years went rushing by us. We lost our starry notions on the way. If by chance Id see you in the tavern, Wed smile at one another and we´d say:
Just tonight I stood before the tavern. Nothing seemed the way it used to be. In the glass I saw a strange reflection. Was that lonely woman really me?
Through the door there came familiar laughter. I saw your face and heard you call my name. Oh, my friend, were older but no wiser, For in our hearts the dreams are still the same.
ในทศวรรษ ๑๙๖o เพลงหนึ่งที่ฮิตมากคือ Those were the days ร้องโดย แมรี ฮอพคิน (Mary Hopkin) ทำนองเพลงตะวันออก ๆ อย่างบอกไม่ถูก มาทราบในภายหลังว่าเป็นทำนองเพลงพื้นเมืองของยิปซีในรัสเซีย ซึ่งมีมาแต่โบราณกาล มีข้อมูลอยู่ระบุว่าเพลงนี้มีการบันทึกเสียงกันมาตั้งแต่ยุค ๒o ของศตวรรษที่แล้ว
Those were the days ขึ้นอันดับ ๑ ของอังกฤษ และอันดับ ๒ ของบิลบอร์ด แม็กกาซีน (Billboard Magazine) และเป็นเพลงของแมรี ฮอพคินส์ที่ประสบความสำเร็จที่สุดของบริษัทแผ่นเสียง Apple Records นอกจากร้องเป็นภาษาอังกฤษแล้ว แมรี ฮอพคิน ยังอัดภาษาฝรั่งเศส สเปน เยอรมัน และอิตาเลียนด้วย
เสียงเพลง Those were the days ทำให้นึกเห็นภาพชาวรัสเซียและการเต้นรำแบบรัสเซีย แล้วก็พลันนึกถึงวงดนตรีพเนจรในย่านเลอ มาเรส์ (Le Marais) ในช่วงฤดูร้อน เป็นคณะใหญ่ประกอบด้วยนักร้องนักดนตรีประมาณ ๑o ขึ้น ยืนร้องบนบาทวิถี ผู้ชมยืนอยู่อีกด้านหนึ่ง โดยมีรถวิ่งไปมาตรงกลาง เป็นดนตรีแบบยิปซี-รัสเซีย ฟังคึกคักดี คนหนึ่งมีหน้าที่เรี่ยไรเงินจากผู้ชม
Dans une taverne du vieux Londres Où se retrouvaient des étrangers Nos voix criblées de joie montaient de l'ombre Et nous écoutions nos cœurs chanter
(Refrain)
C'était le temps des fleurs On ignorait la peur Les lendemains avaient un goût de miel Ton bras prenait mon bras Ta voix suivait ma voix On était jeunes et l'on croyait au ciel La, la, la...
Et puis sont venus les jours de brume Avec des bruits étranges et des pleurs Combien j'ai passé de nuits sans lune A chercher la taverne dans mon cœur
Tout comme au temps des fleurs Où l'on vivait sans peur Où chaque jour avait un goût de miel Ton bras prenait mon bras Ta voix suivait ma voix On était jeunes et l'on croyait au ciel La, la, la ......
Je m'imaginais chassant la brume Je croyais pouvoir remonter le temps Et je m'inventais des clairs de lune Où tous deux nous chantions comme avant
(Refrain)
C'était le temps des fleurs On ignorait la peur Les lendemains avaient un goût de miel Ton bras prenait mon bras Ta voix suivait ma voix On était jeunes et l'on croyait au ciel La, la, la...
Et ce soir je suis devant la porte De la taverne où tu ne viendras plus Et la chanson que la nuit m'apporte Mon cœur déjà ne la connaît plus
(Refrain)
C'était le temps des fleurs On ignorait la peur Les lendemains avaient un goût de miel Ton bras prenait mon bras Ta voix suivait ma voix On était jeunes et l'on croyait au ciel La, la, la...
คอนเสิร์ต Les Enfoirées ซึ่งจัดปีละครั้งเพื่อหารายได้สำหรับองค์การพัฒนาเอกชน les restos du coeur เพื่อแจกจ่ายอาหารแก่ผู้ยากไร้ นำ Les Temps des fleurs มาร้องในปี ๒oo๗ โดยนักร้องหลายรุ่นหลายคน นักร้องแต่งตัวแบบยิปซี ทำให้เพลงมีอรรถรสขึ้น
เพลงชอบมากตามที่เจ้าของบล็อกคาดไว้ และก็เลยถือโอกาสไปสืบประวัติ Mary Hopkins ด้วยครับ เพราะรอยยิ้มเธอดูเศร้า ๆ จึงรู้ว่าเธอสมรสได้สักสิบปีก่อนหย่ากันและก็ร้องเพลงที่น่าสนใจอีกเพลงแค่เพียงเห็นชื่อนะครับ If you love me (Really love me) ก่อนหย่าสักสามสี่ปีละมัง ต้องไปตามต่อแล้วละครับ
มีความสุขสดชื่นตลอดทุกวันนะครับ
โดย: find me pr วันที่: 26 มีนาคม 2555 เวลา:14:01:31 น.
เพลง Those were the days จังหวะเพลงเพราะสนุกสนานมากค่ะคุณไฮกุ เพิ่งได้รับความรู้ใหม่ว่าเพลงนี้ต้นฉบับเป็นภาษารัสเซีย โด่งดังจริงๆ ได้รับการแปลเป็นหลายภาษาเลย
โดย: Lika ka วันที่: 29 มีนาคม 2555 เวลา:7:55:53 น.
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต somjaidean100 Food Blog ดู Blog haiku Music Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
นึกอยากอัพเพลงนี้มานาน พอดีได้อ่านคอลัมน์ "บุคลิกภาพ - มุมมองของแฟชั่นและการแต่งกาย" ในนิตยสารสกุลไทย คุณสุภาพิมพ์เขียนถึงเพลงนี้ไว้ค่อนข้างละเอียด ทำให้ได้รู้ว่าเพลงต้นฉบับเป็นภาษารัสเซียน เพลงเพราะได้ใจ เลยมีคนนำมาร้องใหม่ในหลายหลายภาษา หลายเวอร์ชั่น เข้าไปดูข้อมูลใน 
แต่ก็ยังชอบอะไรที่เกี่ยวกับประเทศนี้อยู่ ท่านจะเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับประเทศฝรั่งเศส เพราะงั้นเลยชอบอ่านคอลัมน์ของคุณสุภาพิมพ์ไปด้วย นึกอยากรู้ว่าท่านเป็นใคร ถ้าใครรู้จักคุณสุภาพิมพ์ วานเข้ามาบอกหน่อยนะคะ 
ที่จริงไม่ได้รู้อะไรมากมายหรอก แค่อัพเรื่องที่ชอบแล้วถูกใจคุณก๋าและเพื่อน ๆ มากกว่า ดีใจจังที่คุณก๋าชมว่าบล็อกสวยและเห็นว่าบล็อกเรามีประโยชน์ เป็นกำลังใจในการเขียนบล็อกมากเลยค่ะ 
เพลงนี้เพราะจริง ๆ ฟังแล้วความหลังลอยมาตามลมมาให้อมยิ้มได้กว้าง ๆ เลยค่ะ 
..HappY BrightDaY.. 
แล้วเป็นผู้ชายที่ดูหนุ่มตลอด ถึงอายุมากแล้วแต่ยังดูดีมาก ๆ 
เมื่อวานก็ทำท่าจะตกอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ ร้อนมาก ๆ แบบนี้จะป่วยง่าย ยังไงคุณพันวัตต์ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ 
ดีใจจังที่คุณพีชแวะมาหา เอ ทำไมคุณพีชถึงเข้าบล็อกไม่ได้หว่า 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [
ทั้งเพลง ศิลปะ และบทกวี
น่าชื่นชมมากๆครับ
เพราะแต่ละบล้อกที่ทำมานั้น
ต้องบอกว่าสวยงามและมีประโยชน์กับคนอ่านจริงๆครับ
ปล. รร.ทางเลือกอาจไมไ่ด้ถูกใจพ่อแม่ทุกคนนะครับ
บางคนก็คิดว่าวิชาการไม่ได้แน่นมากเหมือน รร.ในระบบ
กลัวลูกสอบแข่งขันเรียนต่อไม่ไ่ด้่ครับ
ปล.2 เชียงใหม่อากาศร้อนแล้วล่ะครับ
แต่รูปที่เอามาฝากกับเม้นท์เป็นภาพจากเดือนที่แล้วครับ