Bloggang.com : haiku : เพลงกุมภา

เพลงกุมภา


	ชื่อภาพ : เพลงกุมภา  สถานที่ : หุบเขาปาย แม่ฮ่องสอน  เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ  ขนาด : ๒๘ x ๓๕ เซนติเมตร เพลงกุมภา สวัสดีเดือนที่นกร้องเพลงทั้งวัน  ขณะเดียวกัน หมอกควันก็เริ่มคลุมฟ้า  สีส้มแสดเริ่มหมองเหงา  พ่ายแพ้แก่สีเทาที่ทาบทา กระนั้นคุณก็อย่าปล่อยให้หัวใจเศร้า  แม้ฤดูร้อนรุมเร้าเพลิงปรารถนา  ฤดูกาลบอกเล่าสัจจะจริง  สรรพสิ่งเบ่งบานแล้วโรยรา ให้รู้สึกตัวทุกขณะลมหายใจ  ประคองสติไว้เมื่อมรสุมตะวันตกเฉียงใจ กระหน่ำมา  เมื่อหมดคลื่นทะเลคลั่งคืนฝั่งสงบ  ดวงใจคงค้นพบ ความหมายของหยาดน้ำตา สวัสดี เดือนกุมภาพันธ์  สวัสดีดวงจันทร์และดวงดาริกา  พระอาทิตย์ขึ้นแล้วก็ตก ตกแล้วก็ขึ้น  มีกลางคืนและกลางวัน มีมหัศจรรย์ ในสิ่งธรรมดา  สิ่งพิเศษ มหัศจรรย์ นั้นก็คือ สิ่งธรรมดา  สิ่งพิเศษ มหัศจรรย์ นั้นก็คือ สิ่งธรรมดา-ธรรมดา ๐๔/๐๒/๕๘ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๘ ก.พ. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	หุบหมอกผ่านดงสน สีน้ำบนกระดาษ ขนาด ๒๒.๒x๓๐ ซม. เจ้าของ พงษ์ประสิทธิ์ มิ้นท์


	หมอกเช้าที่หยุนไหล สีน้ำบนกระดาษ ขนาด ๑๙x๒๙ ซม. เจ้าของ พงษ์ประสิทธิ์ มิ้นท์


	เพียงภาพเขียนและความทรงจำ (ครั้งที่๑/๒/๕๘) "ฉันมองเห็นเธอเบ่งบาน  แต้มความหวานให้ท้องฟ้า อย่าเลยอย่าเพิ่งลา  ฤดูรักได้โปรดรอ..." ๗/๒/๕๘ ก่อนพรากจาก สีน้ำบนกระดาษ ขนาด ๒๘x๓๘ ซม.


	คุณรู้สึกถึงสัมผัสอันอ่อนโยนของฤดูกาลไหม คุณรู้สึกถึงสัมผัสอันอ่อนโยนของฤดูกาลไหม เมื่อดอกไม้เริ่มผลิบานและลมปลายหนาวเริงมา  นั่นอาจคือบางท่อนของบทเพลงรักแห่งเดือนมกรา เอื้อนเอ่ยอำลา ด้วยท่วงทำนองอ่อนไหวของสายลม (อ่านรายละเอียดได้ในกรุงเทพวันอาทิตย์ ๑/๒/๕๘) แดดหนาว สีน้ำบนกระดาษ ๒๘X๓๘ ซม. ผลงานสะสมของคุณ Wat Dow


	ภาพนี้ของMaria Padura วาด เอามาลงสลับไม่ให้คุณเบื่อรูปของฉัน  และอยากให้วันทั้งวันสดชื่นเบิกบานดั่งภาพนี้ สีส้มสุกอุ่นแดดสายสวยเหลือเกิน ฉันนั่งทำต้นฉบับที่ม้าหินใต้ร่มไม้ พลางดูแม่ไปด้วย  เวลามีคนมาซื้อของ ก็ลุกไปช่วยขาย คนแก่จะได้หลับบ้าง ห้ามไม่ได้ การอยู่ร้านชำทำให้แกได้พบปะสังสรรค์กับชุมชน และมีความหมาย ในวันเวลาที่เหลือน้อยนิด ในห้วงยามเสียงตามสายอึกทึก เสียงโครมครามของเครื่องจักรโรงงานทำอิฐบล็อก เสียงช่างไม้ฟาดฆ้อนตอกตะปู เสียงรถราวิ่งตะบึงผ่านไปมา มองให้มีชีวา-ชีวิต เห็นเด็กสาว แดดอุ่นและสวนดอกไม้   ใจกลับคิดไปถึงคนจุดโคมบนดวงดาวและแกะกับดอกกุหลาบ มาเรีย พาดูรา เธอคิดถึงสิ่งใดนะ ขณะวาดภาพนี้ เอ๊ะ หรือเป็นโมเนท์

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2558

Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2558 22:09:51 น.

0 comments

Counter : 1482 Pageviews.