|
|||
ฤดูหนาวที่ร้อน มันไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ "ฤดูหนาว" ของปีนี้ มันจะ "ร้อน" ขึ้นมาบ้าง เราอยู่กับฤดูหนาวที่หนาว กับฤดูร้อนที่หนาว กันมาพอสมควรแล้ว แม้แต่ช่างของทรู ที่เข้ามาดูอาการ ของอินเทอร์เน็ต ที่ออฟฟิศผม ก็ยังแอบบ่น "วันนี้ร้อนจริง ๆ พี่" ด้วยความเห็นใจ ผมจึงหยิบน้ำอัดลมในตู้เย็น ให้น้องกระป๋องนึง หวังว่า ... มันจะทำให้น้อง รู้สึกดีขึ้นบ้าง สายโทรศัพท์ของผมเริ่มเปื่อยแล้ว ผมอาจจะต้องเปลี่ยนเสียที และผมมีความคิดว่า ผมคงจะต้อง "ทำเอง" ผมเคยชิน กับการที่มี "พ่อ" เป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง เรามีคนงาน ที่พอจะมาช่วยหยิบจับ เคลื่อนย้ายอะไรต่าง ๆ หลังจากพ่อเสีย ผมก็มี "ญาติอีกคน" ซึ่งเป็นผู้รับเหมาเช่นกัน ผมไม่เคยไว้ใจใคร ญาติมารับเหมาทำบ้านให้ผม บางอย่างถูก บางอย่างแพง บางครั้งงานล่าช้า และผมต้องคอยคุมช่างเอง ผมก็ไม่ได้ปริปากพูดอะไร ถือว่ารักษา "ญาติ" ที่เหลือเพียงคนเดียวเอาไว้ อย่างที่ผม ได้เคยเล่า เรื่องที่ "ญาติคนนี้" เป็นผู้รับเหมาทำร้านให้ผม จนเสร็จล่าช้ามาในคราวก่อน ตอนนี้เหมือนเราจะตัดขาดกันแล้ว ผมหาช่างใหม่ได้แล้ว หลายคนอยู่ได้ โดยที่ไม่มีญาติเป็นผู้รับเหมา ผมก็ด้วยเช่นกัน แต่มันก็รู้สึกแปลก ๆ ที่เราเองนั้น ไม่มีญาติเหลืออยู่เลย แม้แต่คนเดียว หรือ "เรามันโง่เอง" ผมโตมากับการมีญาติเยอะ ๆ เรามีการรวมญาติกันบ่อย ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมเบื่อหน่าย ผมคิดว่าเด็ก ๆ ทุกคน ย่อมต้องเบื่อหน่ายแน่ เมื่อก่อนครอบครัวผมจน พ่อแม่ผมเรียนน้อย ตำแหน่งการงานไม่สูงนัก ผมกับน้องจึงเหมือน ต้องทำเป็น "เด็กล่องหน" แอบไปเล่นกันในที่เงียบ ๆ ที่ไม่มีใครเห็น สิ่งที่ทุกคนไม่สามารถว่าพวกเราได้ ก็เพราะว่า พวกเรา "เรียนเก่ง" กว่าเด็กทุกคนในนั้น การสนทนาระหว่างญาติ คือ อวดรวย อวดภูมิ มันมีอยู่แค่นี้ ผู้ใหญ่บางคนถึงจบโท จากเมืองนอกเมืองนา กลับมีมุมมองที่แคบมาก "ไก่ KFC ไม่เห็นมีดีอะไร มีแต่เด็กโง่ ๆ ที่เห่อ และชอบไปกิน" ลุงผมพูดอย่างอวดรู้ เหมือนเกิดมาแล้ว "แก่เลย" อย่างนั้นแหละ ไก่ KFC เนี๊ยะ ในตอนที่มันมาใหม่ ๆ มันก็อร่อยกว่าไก่ทอดอื่นจริง ๆ แต่ร้านพวกนี้ มันไม่ใช่แค่ร้านอาหาร มันเหมือนเป็นที่นัดเจอ นัดรวมกลุ่มเพื่อน ๆ สถานที่สะอาด มีของกิน มีแอร์ เด็กมันก็ชอบสิ ผมยังชอบเลย จะให้เด็กมันไปซื้อไก่ทอดข้างทาง นั่งคุยกันแทะไก่ริมทางเท้า มันก็คงจะสวยงามดีหรอก ผู้ใหญ่อย่างนี้แหละ ที่รวมตัวกันอยู่ในวงรวมญาติ ผมดีใจ ที่พ่อผมมักจะเป็นผู้ฟัง แล้วหัวเราะสับทับไปเรื่อย นั่นอาจจะเป็นเพราะ พ่ออาจจะไม่มั่นใจ เพราะตัวเองเรียนไม่สูง เหมือนคนอื่น ๆ ในนี้ ความนอบน้อมในหมู่ญาติ ทำให้พ่อได้งานดีดี และกลายเป็นผู้รับเหมาในที่สุด พ่อมีโอกาสได้งานใหญ่โต สร้างคอนโด โรงงาน รู้จักกับคนรวย ๆ จริง ๆ แล้วญาติพวกนี้ ก็มีบุญคุณ และประโยชน์กับเรา อย่างมากมายทีเดียว ถึงตรงนี้ ผมก็ถึงบางอ้อว่า การรวมกลุ่ม เพื่อ "เสแสร้ง" ใส่กัน ที่ผมมองว่า "มีความสุขกันหรือ" ตอนนี้ผมรู้แล้ว ว่าพวกเขาทำกันไปทำไม ก็เหมือนอย่าง "ญาติ" ผมคนนี้ ที่ก็รับงานต่อเติมซ่อมแซม จากญาติและเพื่อนเขาทั้งนั้น ผมถึงได้บอกไง ว่าตัวเองนี่มัน "โง่" จริง ๆ ผมชักอยากจจะ กลับไปร่วม "เสแสร้ง" กับพวกเขาอีกครั้งแล้ว ไม่อยากจะบอกเลยว่า ผมนั้น "เก่ง" ในเรื่องนี้ มากจริง ๆ แต่ผมก็เลือกที่จะไม่ทำมัน หากไม่ใช่สาระสำคัญ ของชีวิต โดยส่วนตัวผมนั้น เป็นห่วง "แม่" ที่สุด ถ้าไม่มีผมกับน้อง แม่ก็จะไม่เหลือใคร นี่คือสิ่งที่ อย่างน้อยผมน่าจะรู้จักคนให้มาก เพื่อที่จะยังพอไว้วาน ให้เขาช่วยดูแม่ เวลาที่พวกผมไม่อยู่ ก็เพราะชีวิต มันเอาแน่อะไรไม่ได้ ผมจะทำยังไง เพื่อกลับไปรวมญาติอีกครั้งดีนะ |
Guynes
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |