ระยะพักฟื้น
สองสามวันนี้
ผมใช้เวลาไปกับ "การนอน" ค่อนข้างมาก
อาจจะเป็นเพราะ
ผมไม่ค่อยสบายด้วยมั๊ง
ผมหยิบหนังสือที่ถ่ายเอกสารไว้
เอามาจัดและปัดฝุ่นอย่างสะอาด
เตรียมปากกาเน้นข้อความ
คราวนี้ละ ... จะต้องอ่านให้จบ
เมื่อไหร่ .... ผมถึงจะเริ่มเขียน
"นิยายของตัวผมเอง" จริง ๆ สักที ?
ความจริงผมเคยเขียนนะ
มันเป็น "นิยายรักวัยรุ่น"
ลงเป็นเว็บบอร์ดที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก
ออกแนวรักนิด ๆ ทะลึ่งหน่อย ๆ
ซึ่งก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี
ผมมันนิสัยเสียเอง
ที่ทอดทิ้งคนอ่าน
ทอดทิ้งตัวละคร
และทองทิ้ง "ความฝัน"
แต่เอาเข้าจริง ๆ
ผมว่าฝืมือตัวเองมันก็ยังไม่ถึงขั้น
หรือว่าผมยังไม่ได้ลองจริง ๆ ก็ไม่รู้
โต๊ะทำงานเริ่มรกขึ้นอีก
ทั้ง ๆ ที่มันก็ใหญ่พอดู
ข้าวของบางอย่างถูกเปลี่ยน
เพื่อลบความทรงจำในวันเก่า ๆ
การที่เข้าไปอยู่ในโลกแห่งความฝัน
ทำให้ผมบกพร่องในการหาความรู้
โดยเฉพาะเรื่อง "เทคโนโลยี"
มันไปเร็วมาก
และมันก็เยอะ
จนเราต้องเลือกที่จะตามมัน
โน๊ตและแผนงาน
บนบอร์ดไม้ก๊อกมือสอง
ถูกโล๊ะมากวางตรงหน้า
เพื่อทดแทนด้วยอะไรใหม่ ๆ
ชีวิตแม่งโคตรน่าเบื่อ
ต้องชาร์ตแบต
ต้องไปไหนสักแห่ง
และต้อง "ไม่มีใครรู้"
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
