|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
สาลิกา กับกวี
โอ้เจ้านกเสียงดีสาลิกา ร้องเริงร่าเรียกคู่อยู่เจั้อยแจ้ว ไม่อาทรร้อนใจใดใดแล้ว ร่ำอยู่แนวป่าไพรไกลกังวาน วันทั้งวัน เจ้านั้น กระชั้นเสียง ส่งสำเนียงแค่เรียกร้องพ้องเพลงหวาน ประกาศด้วยกมลทรามความต้องการ แค่สืบสานสายพันธุ์ เท่านั้นหรือ ฉุกสะท้านใจอ่อนสะท้อนจิต จึงได้คิดว่าบทกลอนที่ซ่อนสื่อ โหยแต่หารักมาปรนจนล่ำลือ กวีคือผู้พรรณาภาษารัก จะต่างใดกันเล่ากับเจ้านก แค่วิหคสาลิกามาอึกอัก แค่ร้องเล่นเป็นทำนองคะนองนัก แค่ล้อรักคลอครวญกวนอารมณ์ สร้างสิ่งที่ดีกว่าภาษาสวย สร้างไว้ด้วยพ้องพร่ำคำผสม สร้างเพื่อสร้างพลังให้สังคม สร้างอาคมสะกดใจให้ได้คิด ประเด็นโลกโศกสุขซุกซ่อนอยู่ เตือนให้รู้แนวบันเทิงเชิงสะกิด ติงให้ชาญฉลาดคู่รู้ชีวิต โดยประดิษฐ์สนองสรวลสำนวนกลอน มีรักบ้างขมบ้างอย่างเหมาะสม มีชื่นชมชิงชังดั่งคำสอน มีเล่นลิ้นโลเลเป็นเล่ห์หลอน มีกลกลอนกวีกานต์มาขานคำ
Create Date : 08 มีนาคม 2549 |
|
0 comments |
Last Update : 8 มีนาคม 2549 18:44:28 น. |
Counter : 600 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|