วันที่แสนเครียด 1 มีนาคม 51 เป็นการเริ่มต้นเดือนใหม่ที่ไม่ค่อยจะแอ๊ปปี้ดี๊ด๊าเท่าไรเล้ย มีเรื่องเครียด ๆ ตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมาเลย เครียดตอนเช้า ๆ นี่มันส่งผลทั้งวันเลยนะ สาเหตุของการเครียด คือ เครียดเรื่องพ่อ เหนื่อยที่พ่อไม่ค่อยฟังพวกเราเท่าไร เหนื่อยและเครียดที่พ่อมักคิดว่า ความคิดพ่อถูกที่สุด ดีที่สุด ลูกสองคน ออกความคิดเห็นอะไรก็ไม่ถูก ไม่ดีไปกว่าพ่อสักครั้ง ทั้ง ๆ ที่บางเรื่อง บางอย่าง พวกเรา คิดถูก คิดได้ดีกว่าพ่ออีก ไม่ได้บอกว่าพ่อคิดผิดที่ไม่ดีนะ แต่ ยุคสมัยที่พ่อโตมากับเราโตมามันต่างกัน เบื่อน่ะ ไม่อยากให้ตัวเองเครียด เพราะเรารู้ตัวเองดี ว่าเวลาเราเครียด เรามักจะไม่อยากเสวนา ไม่อยากคุย ไม่อยากพบใคร โชดดีที่สอบเสร็จแล้ว .... ขับรถออกจากบ้านแต่เช้า หวังจะไปหาอะไรเจริญหูเจริญตาเจริญใจดู ข้างนอก เพื่อว่า จิตใจอาจดีขึ้น ขับรถเวียนจากบ้านไปหาดใหญ่ใน วกกลับมาตลาดกิมหยง เข้าร้านกาแฟ นั่งจ่มจ่อมในร้านกาแฟนนานมาก ดูโน่นดูนี่ ดูดอกไม้ที่ร้านข้างทาง คุยโทรศัพท์กับแฟน กับเพื่อน จนรู้สึกดีขึ้นบ้าง แต่ไม่ทั้งหมด แม้กระทั่งยามนี้ ความเครียดก็ยังมีหลงเหลืออยู่ "พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว" พยายามจะคิดแบบนี้ ทั้งที่ยังไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลย งานไฟฟ้าที่บ้านยังไม่ถึงไหน ทั้งที่เงินค่าจ้าง จ่ายไปหมดทุกบาทแล้ว คนรับเหมาก็ไม่ใช่ใคร ญาติ ห่าง ๆ กันนี่เอง เค้าอ้างโน่นอ้างนี่จนเราปวดหัว ยกเรื่องค่าจ้างบ้านหลังใหม่ที่ผู้รับเหมาไม่จ่าย เพื่อที่จะขอเบิกจากเรา หลังใหม่นี่มันไม่เกี่ยวกับเราสักหน่อย ว่าจ้างกันเอง กับคนก่อสร้างบ้าน แล้วจะมาเกี่ยวอะไรกับบ้านหลังเก่าล่ะ พ่อก็บ่น ทั้งเราและแม่เครียด กันไป ทั้งที่ตอนว่าจ้าง ตอนปรับปรุงบ้านใหม่ ตอนสร้างบ้านอีกหลังใหม่ พ่อไม่ฟังพวกเราเลย แล้วพอมีปัญหา พ่อก็บ่น เบื่ออะ น่าเบื่อ มาก ๆ อยากจะบอกว่า ถ้าพ่อ ฟังเราบ้าง มันคงไม่เป็นงี้หรอก แต่ปัญหาทุกอย่างมีทางออก แค่เราต้องจ่ายเงินเพิ่ม มากกว่าที่กำหนดไว้ ก้อรู้นะ ว่า เงินก็จะเกินงบไป แต่เมื่อถึงขั้นนี้แล้ว เราคงต้องยอมไม่ใช่หรือ ไม่เข้าใจว่าพ่อจะบ่น ว่าเงินหมดทำไม ทั้งที่เรายังมีเงินอยู่อีกเยอะ เข้าใจพ่อนะคะ ว่า พ่ออยากเซฟเงินไว้ ไม่อยากเกินงบไปมากกว่านี้ แต่จะบ่น ทำไมว่าเงินหมดคะ คนที่เค้ายืมเงินเราไป ทำไมพ่อไม่ทวงล่ะ เงินเราอยู่ที่เค้าเป็นแสน ไหนบอกว่า หากเราจะใช้ เค้าจะหาคืนให้ล่ะ แล้ว สุดท้าย พวกเราต้องมาเครียดกันทำไม ปวดหัวอย่างแรง อะไรก็ไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง ใจเย็น อดทน แล้วทำไม คนอื่นไม่เย็น ไม่อดทน บ้างล่ะ เด๊ยวพรุ่งนี้ก้อดีเอง .... แค่อยากบ่นบ้างก็เท่านั่น   Create Date : 01 มีนาคม 2551 7 comments Last Update : 1 มีนาคม 2551 16:44:21 น. Counter : 338 Pageviews. Share Tweet

บ่นเถอะค่ะ บางครั้งการระบายออกทางตัวหนังสือ ก็ยังดีกว่าการระบายออกด้วยวิธีอื่น ที่อาจจะรุนแรงนะ เข้าใจว่าคุณแค่อยากบ่น เรานั่งอ่านก็เหมือนรับฟัง ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ แต่ก็ไม่จำเป็นอะไรที่จะต้องมีคนเข้าใจเราในทุก ๆ เรื่อง เราเองก็ชอบบ่น ชอบระบายนะ ดีกว่าเก็บเอาไว้คนเดียวเป็นเซฟที่ปิดตาย(อันนี้เพื่อนเราบอกมา) ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นบ้างยังคะ   โดย: จันทร์กระจ่างฟ้า (เจ้าจันทร์กระจ่างฟ้า ) 1 มีนาคม 2551 17:05:54 น.

ดีแล้วค่ะที่บ่นที่ ระบายออกมา จะได้ไม่เครียดมา ปัญหาคือช่องว่าระหว่างวัย เราเข้าใจทั้งคุณและคุณพ่อนะคะ เราว่าคุณพ่อเค้าอาจจะรู้เหตุผลแต่เค้ากะบ่นไปงั้นแหละ เหมือนอย่างระบายบ้างงัยคะ เพราะท่านไม่รู้จะลงที่ไหน เมื่อก่อนคุณพ่อเรายังอยู่ก้อขัดใจกันมาก แต่ก้อรักมันเหมือนกัน ท่านไม่เคยบอกเลยนะคะ ว่าภูมิใจในตัวลูกสาวมากแค่ไหน จนเมื่อท่านจากไป มีเพื่อนท่าน ญาติท่าน มาเล่าให้ฟัง ว่าท่านภูมิใจในตัวเรามาก (นอกเรื่องซะงั้น) แค่อยากบอกว่า ตอนนี้ท่านบ่นไรก้อฟังไว้เหอะค่ะ ชีวิตคนเราสั้นเหลือเกินนะคะ เดี๋ยวจะเป็นเหมือนอย่างเรา ตอนนี้เราอยากฟังท่านบ่น ท่านไม่อยู่บ่นให้ฟังซะแล้วค่ะ (เฮ้อพิมพ์ไปน้ำตาคลอไปเลยอ่ะ คิดถึงท่านจัง)   โดย: ohioh 1 มีนาคม 2551 17:20:51 น.

ปล.ขอแก้ไขคำผิดค่ะ "รักมันเหมือนกัน" เป็นรักกันมากเหมือนกัน   โดย: ohioh 1 มีนาคม 2551 17:22:15 น.

ชีวิตคนเรา ต้องมีแต่เรื่องอดทนเนอะ   โดย: Toon16 1 มีนาคม 2551 17:43:22 น.

ใจเย็นๆ   โดย: wildbirds 1 มีนาคม 2551 20:13:42 น.

จ้า..พรุ่งนี้ก็ดีเอง อย่าเครียดไปเลย ทุกปัญหาแก้ไขได้..ค่ะ อาบน้ำ..นอน ตื่นมาจะได้สดชื่น..นะคะ Myspace Good Night Comments & Graphics   โดย: เริงฤดีนะ 1 มีนาคม 2551 21:55:06 น.

ได้ระบายบ้างน่ะดีแล้วค่ะ อย่าเก็บความเครียดไว้กับตัวมากนัก ลองใช้สติตรองดูนะคะว่าเราควรตั้งรับกับสถาณการณ์ต่างๆที่เข้ามารุมเร้าอย่างไร เราคาดหวังไว้เกินไปหรือเปล่าเลยทำให้เครียด ลองยอมรับในสิ่งที่มันเป็นแต่ก็อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงไม่ใช่สิ่งคาดหวังดูนะคะ โชคดีค่ะ   โดย: Chulapinan 2 มีนาคม 2551 18:08:24 น.