BlogGang.com : : ชีพชีวิน : "ผาตาม็อก" มิตรภาพ น้ำใจ ในความทรงจำ ๑ (จุดเริ่มต้นของมิตร)

...ดอกหญ้าที่อิสระเสรี...

กันยายน 2549

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

15 กันยายน 2549

"ผาตาม็อก" มิตรภาพ น้ำใจ ในความทรงจำ ๑ (จุดเริ่มต้นของมิตร)

"ผาตาม็อก" มิตรภาพ น้ำใจ ในความทรงจำ ๑ (จุดเริ่มต้นของมิตร)

การเดินทางแห่งมิตรภาพได้เริ่มขึ้น
ณ โรงเรียนชายแดนแถบจังหวัดศรีษะเกษ
ในครั้งนี้พวกเราได้รับมิตรไมตรีที่มีค่าเหนือสิ่งอื่นใด
จากท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ และพี่ๆ คุณครูที่น่ารัก
ที่ช่วยเหลือเทคแคร์อย่างอบอุ่น
การเดินทางครั้งนี้จะไม่เกิดขึ้นเลยหากไม่พบมิตรที่มากด้วยน้ำใจเช่นนี้
พวกเราทุกๆคนขอขอบพระคุณทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ก่อนเริ่มเดินทางพวกเราก็ได้เสบียงอาหารมื้อใหญ่รองท้อง
เมนูในวันนั้นประกอบไปด้วย ส้มตำไทย-ปูปลาร้า , ข้าวเหนียว , ข้าวปุ้น ,ข้าวเปล่า ,ปลาเผา-ปลานึ่งมะนาว ,ผัดผักน้ำมันหอย
, ต้มแซ่บเลิศรส ,เนื้อทอด-ย่าง ,แหนมทำเองไม้เล็กกะทัดรัด (ขนาดเท่านิ้วโป้งโดยประมาณ)
พร้อมทั้งของหวานและผลไม้นานาชนิด
ตัวฉันเองชิมและทานทุกอย่างเลยค่ะ “แซบอีหลี” อย่าบอกใครเชียว
ต้องขอยกนิ้วให้แม่ครัวแสนสวย (แต่มีอายุแล้ว) รสชาติทุกจานนัวกลมกล่อม
ได้รสแห่งอาหารอีสานแท้จริง
เขียนไปเขียนมาน้ำลายจะไหลเสียเองแล้ว
หลังจากรองท้องกันเรียบร้อยพวกเราก็ใช้เวลาเตรียมตัวอีกประมาณ 10 นาที
ก็ออกเดินทางด้วยรถกระบะแบบบรรจุเต็มที่นั่งด้านทั้ง 2 คัน (สงสารรถจังเลยมีแต่คนตัวบิ๊กๆ)
แต่คันที่ฉันนั่งจะต้องแวะไปเติมน้ำมันก่อนอีกคันจึงต้องล่วงหน้าไป
โดยเรามีจุดนัดพบก่อนที่จะขึ้นทางตัดใหม่ภายในเวลาไม่เกิน 20 นาที
และแล้วล้อก็หมุนพาพวกเราไปข้างหน้า หลังจากเสียเวลาเติมน้ำมันไม่นาน
พวกเราก็รีบเดินทางไปยังจุดนัดพบให้ไวที่สุด เพื่อคนที่รอจะได้ลดความกังวลลงไปด้วย
ออกจากปั๊มไม่นานฝนก็โปรยลงมา ตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ทัศนวิสัยไม่ดีเลย
บังเอิญสายตาก็ไปเห็นไฟท้ายรถของพวกเราที่ล่วงหน้ามาก่อน
พี่ที่นั่งอยู่ด้านหน้า ก็เอ่ยด้วยความดีใจว่า “เขารอพวกเรา”
พร้อมกันนั้นเสียงพี่จากรถอีกคันก็ตะโกนออกมาว่า “ เป็นห่วงไปพร้อมกันดีกว่า”
ได้เวลาเดินทางต่อแล้วล่ะเส้นทางช่วงนี้ยังเป็นถนนดำ (ลาดยางมะตอย) สองข้างทางเป็นต้นไม้นานาพันธุ์ขึ้นสลับกันไป
แถมแซมด้วยต้นหญ้าดอกหญ้าอย่างสวยเก๋
ขับรถต่อมาอีกไม่นาน(ในความรู้สึกฉัน) ก็ถึงเส้นทางที่ถูกตัดใหม่ ที่จะนำพวกเราไปสู่ด่าน
เส้นทางนี้ลาดชัน มีโค้งอยู่หลายโค้งเนื่องจากเส้นทางนี้ตัดเลาะริมเขานั่นเอง
ถนนถูกปูไปด้วยลูกรังสีแดง ตอนนี้ฝนดูจะซาลงไป ทำให้ผิวถนนชัดยิ่งขึ้น
เมื่อกวาดตามองออกไปพวกเราก็ตื่นตาตื่นใจกับวิวมุมสูงของอ่างเก็บน้ำ
ละม้ายกับทะเลสาบทีเดียวประกอบกับธรรมชาติที่แวดล้อมด้วยป่าอันอุดมสมบูรณ์
พวกเราผ่านช่วงโค้งพร้อมกับความหวาดเสียวนิดๆ ก็ใช้เวลาเพียงอีกไม่นาน
พวกเราก็พบกับทางเรียบอีกครั้ง พร้อมกับธรรมชาติที่หนาทึบไปด้วยแมกไม้
ฝนหยุดแล้วแดดเริ่มจ้าเป็นลำดับ เราอยู่ในเขตป่าแล้วล่ะ ข้างหน้าก็มีเพียงถนนที่ต้องการ
ให้เราไปถึงที่หมาย ด้วยทางที่เรียบสบาย ประกอบกับความเร็วของรถก็นำพวกเรามาถึงด่าน(ด่านตรวจคนเข้าเมือง)
ที่ด่านนี้มีข้อห้ามว่า ไม่สามารถนำรถชนิดใดข้ามได้นอกจากได้รับอนุญาตเท่านั้น
ผู้ที่จะผ่านได้ต้องมีใบอนุญาตผ่านแดน เมื่อมาถึงด่านยังไม่ทันได้เที่ยวเลยรุ่นพี่ผู้ชาย 3 คนแกเกิดปวดเบาขึ้นมากะทันหัน
แถวนั้นไม่มีห้องสุขาเสียด้วย งานนี้ก็เลยชวนกันไปยิงกระต่ายในป่าละเมาะเลยที่จอดรถเล็กน้อย
ระหว่างนั้นอาจารย์(ท่านผู้ใหญ่ที่นับถือ) ซึ่งท่านเป็นคนในพื้นที่ก็เล่าว่า
“บริเวณป่าที่เราจอดรถนั้นเป็นที่ฝังศพทหารเชลยที่ถูกฆ่านับร้อย”
จากสงครามเผ่าพันธุ์ พวกเราได้ฟังแล้วรู้สึกหดหู่ปนสยองแทน 3 หนุ่มไปด้วย กว่าสามหนุ่มจะกลับมา
อาจารย์ก็เล่าจบพอดี(พวกเราที่ได้ฟังสัญญาว่าให้ถึงผาตาม็อกก่อนจะต้องเล่าให้พวกเขาฟัง)
แล้วอาจารย์ทั้งสองท่านก็บอกให้พวกเรารอสักครู่ ท่านขอไปเจรจาผ่านแดนก่อน
เพียงแป๊บเดียวก็มีพี่ทหารมาบอกให้พวกเราขับรถเข้าไปด้านใน
และอนุญาตให้พวกเราทั้งหมดพร้อมทั้งรถเพื่อนยากผ่านแดนได้โดยไม่ต้องใช้เอกสารใดๆ ทั้งสิ้น
เพราะอนุญาตให้ผ่านแดนเป็นกรณีพิเศษ ด่านนี้มีอยู่ 2 ชั้น ชั้นแรกเหมือนกับในหนังที่พวกเราเห็นกันเป็นป้อมเล็กๆ ปลูกแบบเพิงหมาแหงน
และมีไม้ไผ่กั้นด่าน ขับรถเข้ามาประมาณ 500 เมตร ก็จะพบกับด่านที่ 2 ซึ่งก็คือ ตม. นั่นเอง
ลักษณะเป็นอาคารที่ถูกปลูกสร้างขึ้นเพื่อใช้ทำการอย่างถาวร แต่ ก็ดูสะดวกในการรื้อถอนด้วยเช่นกัน
ด่านนี้มีทหารแบกปืนเข้าเวรกันตามปกติ แต่สิ่งสำคัญในดินแดนนี้ คือ
“ มิตรภาพ” สามพยางค์ที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่เปิดทางให้พวกเราเข้ามาอย่างสะดวกฉันท์มิตรจะพึงมีให้กัน
ที่ตม.นี้พวกเราทำความรู้จักกับทหารด้วยคำว่าสวัสดี และรอยยิ้ม ที่จะขาดเสียไม่ได้
พวกเขาก็ยิ้มตอบเราด้วยไมตรีจิตเช่นเดียวกันพร้อมทั้งอวยพรให้พวกเราโชคดี
แถมยังได้ไกด์เพิ่มอีกหนึ่งท่าน ท่านเป็นผู้กองมีความสัมพันธ์สนิทสนมเป็นอันดีกับอาจารย์ทั้งสองท่าน
ร่วมเดินทางไปกับเราด้วยเพื่อช่วยอำนวยความสะดวก เ
มื่อได้สมาชิกร่วมเดินทางเพิ่มเช่นนี้แล้วความครึกครื้นย่อมเพิ่มขึ้นเป็นธรรมดา
หนุ่มๆในคณะที่มีมากกว่า สาวๆ ก็เฮกันไปนั่งที่กระบะท้าย ไม่กลัวร้อนกันเลยแบบเอามันส์ไว้ก่อน
สาวๆที่นั่งด้านหน้าก็ขอสละหมวกทีมให้กันร้อน
แม้จะช่วยไม่ได้มากก็ตาม(แดดตอนนี้จ้ามาก) พวกเราพร้อมแล้วกับการเยี่ยมเยียนผาตาม็อกเอ้า...โชเฟอร์...ลุย!!!

เมื่อเราเลี้ยวเข้าสู่เส้นทางที่จะพาเราไปยังจุดหมายนั้น
ธรรมชาติก็ดูจะเปลี่ยนไปเล็กน้อยเพราะสองข้างทางนั้นเป็นป่าทึบ
มองไม่เห็นสิ่งใดเลยนอกจากต้นไม้ใหญ่ที่สูงชะลูด ต้นหญ้าที่ขึ้นสูงท่วมหัว
มีเสียงนกร้องให้ได้ยินแว่วๆแต่กลับไม่เห็นตัว
ช่องถนนที่ตัดผ่านดูจะเป็นเหมือนกรอบกำหนดให้วิ่งเพียงเส้นเดียวเท่านั้น
ไม่ต้องมีป้ายห้ามแซง หรือระวังรถสวนให้วุ่นวายเฉกเช่นเมืองศิวิไลซ์
เพราะทุกคนต่างเข้าใจดีว่า ถ้าออกนอกลู่นอกทางล่ะก็ได้ไปเกิดใหม่ทันที(ซึ่งคงไม่มีใครอยาก)
แต่เพื่อความไม่ประมาทเจ้าหน้าที่เขาก็กั้นทั้งสองข้างทางด้วยเส้นเชือกตลอดแนว
ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของชาวบ้านรวมถึงผู้ที่ใช้เส้นทางนี้ในการสัญจรนั่นเอง
ปลอดภัยจากอะไรน่ะหรือขอเฉลยค่ะ
ก็เจ้าลูกเหล็กทั้งหลายที่จำศีลอยู่ใต้พื้นดินกระจายเต็มอาณาบริเวณแถบนั้นทั้งหมด
ซึ่งหลงเหลือจากการเก็บกู้ และยังมีประสิทธิภาพพร้อมทำงานทุกเมื่อหากมีสิ่งแปลกปลอมไปในรัศมีทำลาย
ตามผลมุ่งหมายทางทหารที่จัดเตรียมไว้เมื่อครั้งแผ่นดินนี้ยังระอุไปด้วยไอสงคราม
เครื่องหมายเตือนอันตรายที่เห็นได้ชัดในระยะสายตา
คือรูปหัวกะโหลกที่ไขว้ทับด้วยเครื่องหมายกากบาทสีแดงสด
สังเกตได้ชัดเป็นระยะทีเดียว
ทุกคนรู้สึกหนาวๆร้อนๆตามกัน เส้นทางช่วงนี้เป็นถนนดิน ขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อบ้าง ได้บริหารเอวกันไป
ได้เหงื่อกันเป็นแถบไม่รู้ว่าเพราะความกลัวในใจหรือเปล่า เมื่อผ่านช่วงนี้มาได้ก็มาพบกับสุสานของท่านผู้นำเขมรแดง นายพลพอลพต สุสานของท่านไม่ได้โรยด้วยดอกไม้
ไม่ยิ่งใหญ่เหมือนผู้นำอื่นๆ ไม่มีแท่นบูชา ลักษณะที่เห็นเป็นแท่นซีเมนต์ที่ถูกก่ออย่างไม่ประณีตนัก
ใช้เป็นแท่นฌาปนกิจของท่านนายพลผู้ล่วงลับ
แท่นนี้ดูเก่าสะท้อนความหลังที่น่าเศร้าเป็นอย่างดี
เพราะบัดนี้มันเต็มไปด้วยมอส ตะไคร่น้ำ ขึ้นจับจนเขียวกลมกลืน ไปกับสีของป่ารอบๆ
ที่ดูจะขัดว่าเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นก็ตรงที่แท่นนี้สถิตอยู่บนเนินดิน
ทำให้ดู เด่นชัดในสายตาขึ้นว่าประวัติศาสตร์ได้เกิดขึ้นที่นี่ (ท่านถูกฌาปนกิจโดยมีเพียงลูกน้องคนสนิทเพียงไม่กี่คนตามคำบอกเล่าของพี่ทหาร)
หลังจากเลยที่ส่วนตัวของนายพลมาแล้ว ไม่นานเราก็ได้พบจุดหมาย “ ผาตาม็อก”

บรรยากาศของผาตาม็อกจะเป็นเช่นไรฉันเองคงต้องเล่าความประทับใจในตอนหน้า เพราะดูจะมีเรื่องมากมาย เรื่องราวในตอนนี้ไม่มีภาพประกอบต้องอาศัยปิ้งปลาเองจ้า ฝีมือไม่ถึงอาจทำให้เพื่อนๆต้องใช้จินตนาการสูงนะจ๊ะ ขอให้ทุกคนมีความสุขจ้า

Create Date : 15 กันยายน 2549

Last Update : 2 ตุลาคม 2549 0:41:31 น.

41 comments

Counter : 680 Pageviews.

เสียดายที่ไม่มีภาพประกอบมาให้ชมค่ะ

มิตรภาพเป็นสิ่งสำคัญกับทุกคนเป็นอย่างยิ่งค่ะเพราะทำให้เราอิ่มใจ บางทีก็ทำให้ท้องอิ่มด้วย 555++

มีความสุขกับคืนวันศุกร์นะคะ

โดย: random-4

วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:20:58:29 น.

ขึ้นต้นมาด้วยรายชื่ออาหารอีสาน ผมอ่านไปน้ำลายไป กลืนน้ำลายเอื้อกๆๆๆ เลยครับ

สองข้างเต็มไปด้วยต้น..ทำให้ผมนึกว่าตอนออกทริปที่มีอาจารย์ไปด้วยเลยครับ อาจารย์ท่านน่ารักมากครับ อธิบายและชี้ต้นไม้เยอะมากๆๆๆๆๆ (คันอื่นไม่น่าจะเหมือนคันผม) 5555 เสียดายว่าตอนนี้คงไม่ได้สัมผัสโอกาสเช่นนั้นอีกแล้ว

รออ่านต่อครับ น่าจะมีภาพหน่อยน่ะครับ แต่ก็แอบดีใจว่าได้อ่านเรื่องยาว(ขึ้น)จริงๆ 55555

ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆ และสถานที่ท่องเที่ยวมาเล่าครับ

โดย: Due_n IP: 203.155.224.152 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:21:37:27 น.


สวัสดีจ้ามิตรที่น่ารักทั้งสอง ชีพเองก็เสียดายมากที่ ไม่มีภาพประกอบในช่วงนี้เลยจ้า เอาไว้ขอแก้ตัวในตอนหน้าแล้วกันนะจ๊ะ

โดย: ชีพชีวิน IP: 124.120.120.95 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:22:09:20 น.

เฮลโหลค่ะคุณชีพ...ในที่สุดคุณชีพก็ผลิตผลงานชิ้นต่อไปมาให้เราอ่านกันอีก...เย้...

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันบอ่ยๆ นะคะ...วิคเคยไปเขมรมาหลายเมืองแต่ยังไม่เคยไปผาตาม็อกเลยค่ะ ไว้ต้องรออ่านตอนต่อไป แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้เห็นเสบียงที่คณะเอาไปแล้วน้ำลายไหลค่ะ...อยากกินส้มตำ...ข้าวปุ้น...ฮือ น้ำลายไหล

โดย: the Vicky

วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:5:21:46 น.


ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ ว่าแต่ มันอันตรายมากป่าวค่ะ

โดย: oreocream

วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:9:50:48 น.

โดย: วรา (แฟนไท

) วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:15:17:00 น.


ไม่มีภาพก็ไม่เป็นไรครับ แค่อ่านแล้วนึกภาพตาม ก็ได้อรรถรสยิ่งนัก อ่านแล้วอยากไปเที่ยวเองมากเลย

โดย: sTRAWBERRY sOMEDAY

วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:19:03:09 น.

สวัสดีจ้ามิตรที่น่ารักทุกท่าน...

คุณวิคคะเดี๋ยวชีพจะพาไปเที่ยวให้ทั่วผาตาม็อกเลยจ้ารักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะแล้วชีพจะไปเยี่ยมอีกค่ะเพราะคุณวิคพาเที่ยวชมสนุกๆทุกที่เลย

ด้วยความยินดีจ้าคุณoreocream(ชื่อนี้ของโปรดชีพเลยจ้า) /สำหรับชีพแล้วที่นี่ไม่อันตรายเลยตราบใดที่เรามีมิตรที่ดีคอยเคียงข้างเรื่องอื่นเล็กน้อยจ้า

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะคุณวรา

ขอบคุณจ้าคุณsTRAWBERRY sOMEDAY ถ้าได้ไปเที่ยวแล้วชีพขอเพลงที่มีความสุขสักเพลงนะจ๊ะ

โดย: ชีพชีวิน

วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:23:54:43 น.


ตามมาเที่ยว ผาตาม็อก ด้วยคนค่า

โดย: ก่าแป๊ง

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:11:51:49 น.


H a p p y S u n d a y K a

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:12:31:56 น.


สวัสดีเช้าวันอาทิตย์ค่ะคุณชีพ อย่าลืมพักผ่อนให้พอนะคะวันนี้เพราะพรุ่งนี้ต้องไปลุยงานอีก

โดย: the Vicky

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:16:26:54 น.


ขอไปเที่ยวด้วยคนซิค่ะ

โดย: opleee

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:18:52:57 น.

ชีพก็ขอติดตามไปเที่ยวกับคุณก่าแป๊งในที่อื่นๆด้วยนะคะ

ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะจ๊ะคุณโสมรัศมี

สวัสดีจ้าคุณวิคที่รัก อย่าลืมรักษาสุขภาพนะคะที่นี่ฝนตกอีกแล้วจ้า(มาเล่นน้ำฝนด้วยกันไหมจ๊ะ)

โดย: ชีพชีวิน IP: 124.120.114.240 วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:18:53:07 น.


ด้วยความยินดีจ้าคุณ opleee

โดย: ชีพชีวิน IP: 124.120.115.47 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:6:00:52 น.


การเดินทางดีๆ ได้มิตรภาพกลับมาด้วย

โดย: rebel

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:7:42:33 น.


สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ เพิ่งได้มาชม blog ของคุณชีพค่ะ น่าสนใจดีค่ะ ชักชอบแล้วสิ

โดย: icebridy

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:19:50:40 น.


แวะมาเยี่ยมครับ บล็กเราเหมือนกันเลยนะ แฮ่ะๆ น่าสนุกจังเลยครับ ผมยังไม่เคยไปภาคอีสานเลย

โดย: tpipe

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:20:10:07 น.


เอาดอกไม้มาเยี่ยมครับ แม้จะถ่ายไม่ค่อยสวย แต่ความตั้งใจสูงมากนะครับเนี่ย เอิ๊กๆ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ

โดย: Due_n

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:21:48:59 น.


ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ น่าอิจฉาจัง ได้ไปเที่ยวบ่อยๆ เที่ยวหน้า ขอเข้าไปแอบในกระเป๋าเดินทางด้วยได้ป่าวคะ

โดย: ปลายฟากฟ้า

วันที่: 19 กันยายน 2549 เวลา:3:41:40 น.

สวัสดีจ้าคุณrebelที่นี่ก็มีมิตรน่ารักอยู่อีกคนนะจ๊ะ
ยินดีที่รู้จักค่ะคุณicebridy ที่นี่ยินดีต้อนรับเสมอจ้า
ขอบคุณค่ะคุณ tpipe บล๊อคเราเหมือนกันเปี๊ยบยังกะฝาแฝดเลยจ้า

ดอกลีลาวดีสวยน่ารักมากจ้าคุณดิว(คนถ่ายถ่อมตัวมากไปเปล่าจ๊ะ) ขอเซฟเก็บไว้เลยนะจ๊ะ
ได้เลยจ้าคุณฝนเดี๋ยวชีพขอเคลียร์กระเป๋าหน่อยนะคะเดี๋ยวงูจะกัดคุณฝนจ้า

***ขอให้วันทุกวันเป็นวันที่สดใสสำหรับมิตรทุกคนนะจ๊ะ

โดย: ชีพชีวิน

วันที่: 19 กันยายน 2549 เวลา:9:49:30 น.


สวัสดีค่ะ แวะมาเที่ยวค่ะ

โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์

) วันที่: 19 กันยายน 2549 เวลา:11:36:00 น.


แวะมาฮัลโหลกันค่ะ ยังไม่ต้องแวะไปที่บล็อกนะคะ ยังไม่ได้อัพค่ะ

โดย: the Vicky

วันที่: 20 กันยายน 2549 เวลา:1:43:07 น.


ไม่เคยไปเลย แต่อ่านแล้วสนุกนะคะ ปอลอ ช่างไม่สงสารคนสายตาไม่ดีเอาเสียเลย กว่าจะอ่านจบ ตาลายเลยค่ะ

โดย: ทิวลิปสีน้ำเงิน

วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:0:26:41 น.


มาเยี่ยมจ้า บล็อกสีเดียวกันเลย ท่าจะใจตรงกัน(ก็มันมีให้เลือกอยู่สี่) แล้วไปเยี่ยมบ่อยๆนะ จะขยันอัพบล๊อก ครับ

โดย: หน้าไม้ใจเย็นยิ่ง

วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:2:54:47 น.

ขอบคุณมิตรทุกท่านจ้าที่แวะมาเยี่ยมกันพร้อมทั้งคอมเม้นท์ดีๆ ช่วงนี้ชีพไม่ได้เข้ามาบ่อยนักเพราะต้องเตรียมตัวสอบ
และคงจะอัพบล็อคช้าสักนิดนะคะ

โดย: ชีพชีวิน IP: 124.120.114.2 วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:9:40:33 น.


ขอให้สอบได้คะแนนดีๆนะครับ จะรอคุณชีพพาเที่ยวอีก

โดย: sTRAWBERRY sOMEDAY

วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:0:06:11 น.


สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายก่อนเข้านอน แล้วก็มาตามคุณชีพชีวิน ไปเที่ยวด้วยคน

โดย: N_BEE810

วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:0:54:55 น.

โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์

) วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:8:48:34 น.

จากผู้ร่วมเดินทางที่ขึ้นรถคันเดียวกับรถอีกคันที่ไปกับท่านผู้ใหญ่ที่นับถือ เพิ่งรู้ว่ารถอีกคันแอบแวะข้างทางนี่เองทำเอาห่วงแทบแย่ คุณชีพจำได้เก่งจังเลย อย่าลืมเขียนเพิ่มและลงรูปอีกนะจะติดตามดู อย่าลืมเตรียมสอบด้วยนะเดี๋ยวแห้วอีก

โดย: muris IP: 58.64.107.38 วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:12:19:28 น.


ฮัลโหล...แวะมาหวัดดีคุณชีพค่ะ พรุ่งนี้ก็วันเสาร์แล้ว...ย๊าฮู ดีใจจังเลยนะคะ

โดย: the Vicky

วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:15:03:29 น.


ภาคสองมาแย้ว สยองก่าถาคแรกอีก

โดย: หน้าไม้ใจเย็นยิ่ง

วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:20:51:04 น.


สวัสดีจ้าขอบคุณทุกคนที่มาเยี่ยมกันจ้า ช่วงนี้ฝนตกรักษาสุขภาพกันด้วยนะจ๊ะ

โดย: ชีพชีวิน

วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:22:24:21 น.


แวะมาทักทายคุณชีพเช่นกันค่ะ (ป่านนี้คงหลับปุ๋ยไปแล้ว) ขอให้ตื่นมาทำงานด้วยความสดใสนะคะ

โดย: the Vicky

วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:0:07:40 น.


สวัสดีค่า...แวะมาทักทายค่า

โดย: ก่าแป๊ง

วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:10:35:29 น.


หวัดดีค่ะชีพชีวัน ขอบคุณที่ไปเยี่ยม ตอนนีมาเยี่ยมบ้างค่ะ

โดย: lampke (lampke

) วันที่: 27 กันยายน 2549 เวลา:16:44:51 น.

ดีนะครับ แม้จะไม่ใช่เชื้อชาติเดียวกัน แต่ก็ยังมีมิตรภาพให้กัน คนทุกคนเกิดมาเป็นคนเหมือนกัน ไยจะต้องแบ่งพรรคแบ่งพวกกันด้วย
อยู่ในช่วงเทศกาลสอบแล้ว ตั้งใจอ่านหนังสือนะครับ ขอให้ทำได้ครับ

โดย: เอ (away

) วันที่: 29 กันยายน 2549 เวลา:5:34:13 น.

เขียนน่าอ่านนะครับ........แต่ขอนิดนึงได้ไหมครับ แหะ ๆ คือว่า ตัวหนังสือมันติดกันยาวไปนิดอะ

อ่านคอมเมนต์ในเรื่องสัจจะธรรมชาติแล้ว อืมม์..ทำให้คิดตามได้อีกอะ

โดย: kengCAD

วันที่: 29 กันยายน 2549 เวลา:13:37:36 น.


หนุกดีค่ะ ทำให้อยากไปมั่ง อิอิ อยากดูรูปด้วยอ่ะค่ะ

โดย: miss Florence in Venice

วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:6:29:25 น.


สวัสดีเช้าวันเสาร์ค่ะคุณชีพ ยังมารออ่านตอนสองอยู่นะคะ จะหมั่นเข้ามาดูบ่อยๆ ค่ะ เผื่อคุณชีพว่างอัพ

โดย: the Vicky

วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:6:31:27 น.

ไม่เป็นไรคุณชีพจะเรียกยังไงก็ได้ค่ะ วิคชอบใช้คำว่าคุณเรียกคนอื่นเพราะเราไม่ต้องกังวลและไม่ต้องไปหาว่าเขาจะเป็นรุ่นพี่หรือรุ่นน้องเรา
วิคเรียนจบโทแล้วตัวนึง ตัวนี้เป็นโทตัวที่สองค่ะ คุณชีพลองกะๆ ดูแล้วกัน
จะรอคุณชีพสอบเสร็จแล้วมาอัพบล็อกนะคะ ขอให้สอบผ่านได้คะแนนดีๆ (แบบเกรด A+) นะคะ

โดย: the Vicky

วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:17:40:39 น.