Group Blog All Blog
|
รักร้ายๆของนายจอมหยิ่งตอนที่ 12 รักร้ายๆของนายจอมหยิ่ง ตอนที่ 12
บอสครับ ทรงพลเอ่ยทักขึ้นหลังจากที่เข้ามายืนอยู่ด้านหลัง ของปรเมษได้ซักครู่
โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันสังเกตและกำลังนั่งเหม่อมองออกไปนอก หน้าต่างด้านหน้าอย่างไร้จุดหมาย ว่าไงมีอะไรรึเปล่า มาเงียบๆตกใจหมดเลย อีกฝ่ายเอ่ยขึ้น หลังจากหายงงพลางหันหน้ากลับมาหาอีกฝ่ายที่ยืนอยู่หน้า โต๊ะทำงานของเขานั่นเอง ฉันไม่ได้มาเงียบๆนะครับคุณบอส แกเป็นอะไรไปวะพักนี้ แกเหม่อๆชอบกลยังกะคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ทรงพล กล่าวขึ้นอีกพลางลากเท้าตรงไปนั่งยังโซพาด้านหน้าโต๊ะของ อีกฝ่ายอย่างผ่อนคลาย เปล่านี่ ฉันไม่ได้เป็นอะไรแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ปรเมษ ตอบกลับไปเรียบๆพลางถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ไม่จริงแกต้องมีอะไรแน่ๆไม่งั้นแกไม่มานั่งซังกะตายและก็ พาลอารมณ์เสียใส่พนักงานแบบนี้หรอกเรื่องคุณเทียนใช่ ไหมทรงพลตอบกลับอย่างรู้ทันทำเอาอีกฝ่ายทำตาไหววูบ ก่อนที่จะพยายามฝืนทำท่าเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ แกอย่าทำมาเป็นรู้ดีเลยฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆว่าแต่แกมี อะไรก็ว่ามาเดี๋ยวฉันจะได้ทำงานต่อ ปรเมษพูดตัดบทพลาง ทำท่าหยิบแฟ้มที่วางอยู่ด้านหน้าตนเองมาเปิดอ่านผ่านๆ ก็ไม่มีอะไร ฉันก็แค่รู้มาจากคุณอ้อว่าเย็นนี้คุณเทียนเธอมี งานอีเว้นท์ที่ไหนเผื่อแกสนใจอยากรู้ ฉันจะได้บอกแต่ถ้าแก ไม่สนใจก็ไม่เป็นไรฉันขอตัวแล้วกันนะคุณบอส ทรงพลเอ่ย ขึ้นเรียบๆพลางทำท่าลุกขึ้นจะเดินออกจากห้องทำงานของอีก ฝ่ายไป เดี๋ยวแกว่าไงนะ คุณเทียนเค้าจะไปที่ไหนเหรอ ปรเมษเอ่ย ขึ้นด้วยเสียงสดใสท่าทางดีใจ นี่รายละเอียดอยู่ในนี้แกจะไปเคลียร์กับเค้าให้มันรู้เรื่องหรือ จะนั่งเหม่อไปเรื่อยๆแบบนี้โดยไม่ทำอะไรก็แล้วแต่แก ทรง พลยื่นแผ่นกระดาษโน้ตเล็กๆให้กับปรเมษแล้วก็หันหลังเดิน ออกจากห้องไปเงียบๆปล่อยให้อีกฝ่ายนั่งมองกระดาษเล็กๆ แผ่นนั้นอย่างใช้ความคิดอยู่ตามลำพัง เดี๋ยวพี่ขอแวะซื้อของซักแป๊บนึงนะคะน้องเทียนรอพี่อยู่ในรถ นะคะ เจด้าบอกกับหญิงสาวที่นั่งซึมๆหลับตาอยู่ด้านหลัง ของรถพลางเลี้ยวรถลงจอดข้างทาง ไกล้ๆกับร้านสะดวกซื้อ แห่งหนึ่งระหว่างที่ขับรถกลับจากไปออกงานอีเว้นท์เสร็จแล้ว เพื่อจะกลับคอนโดที่พักของเทียนขวัญและเจด้าก็ลงจากรถไป พี่เจด้ารีบๆหน่อยนะคะ เทียนเหนื่อยมากอยากกลับไปพัก เทียนขวัญเอ่ยขึ้นหลังจากได้ยินเสียงคนเปิดและปิดประตูรถ พร้อมกับสตาร์ทเครื่องขับรถออกไปอยู่บนถนนเช่นเดิมโดย ไม่มีเสียงตอบกลับจากอีกฝ่ายปล่อยให้เทียนขวัญนอนหลับ ตาอย่างผ่อนคลายอยู่ที่เบาะด้านหลังต่อไป พี่เจด้าไกล้ถึงรึยังคะ ทำไมมันนานจัง เทียนขวัญเอ่ยขึ้น หลังจากงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นพลางลุกขึ้นมานั่งเพ่งมองไป รอบๆรถและก็ตาเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจที่ตอนนี้คนขับ รถไม่ใช่พี่เจด้าของเธอแต่กลับเป็นปรเมษที่หันมาส่งยิ้มให้ อย่างอบอุ่นแทน นี่คุณคุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงแล้วพี่เจด้าไปไหน ทำไม... พอๆไม่ต้องถาม เอาเป็นว่าผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณผมก็ เลยให้คุณเจด้าช่วยก็เท่านั้นเอง ปรเมษตอบกลับอย่าง อารมณ์ดีพลางลดความเร็วของรถลง ไม่นะฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณฉันจะกลับบ้าน คุณจอดรถ เดี๋ยวนี้นะเทียนขวัญแหวกลับเสียงดังพลางยกโทรศัพท์ขึ้น มากดโทรออกและรออีกฝ่ายรับสาย พี่เจด้าทำไม... คอยดูนะเทียนจะไม่พูดกับพี่อีกแล้วเทียนโกรธแล้วนะ พี่ทำ งี้ได้ไง... หญิงสาววางโทรศัพท์ลงด้านข้างอย่างกระวนกระวาย หลังจากที่โดนอีกฝ่ายตัดบทไม่ยอมพูดด้วย พลางมองออกไป ด้านนอกรถทำเอาอีกฝ่ายตาเบิกกว้างขึ้นยิ่งกว่าเดิมเพราะ ทางที่รถของเธอกำลังมุ่งหน้าไปนั้นมันไม่คุ้นเคยสำหรับเธอ เลยทั้งสองข้างทางมันก็ยังมืดไปหมดบอกให้เธอรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ กรุงเทพฯอีกต่อไป นี่คุณคุณจะพาฉันไปไหน กลับรถเดี๋ยวนี้นะพาฉันกลับบ้าน เดี๋ยวนี้เทียนขวัญบอกขึ้นเสียงดัง พลางหันซ้ายหันขวาเพื่อ หาทางหนีทีไล่ ไม่เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องผมจะพาคุณไปหัวหินเราจะได้มีที่ ที่ไม่มีคนพลุกพล่านจะได้มีเวลาคุยกันตามลำพัง ปรเมษ บอกมาด้วยเสียงที่มั่นคงไม่ได้มีท่าทีว่าจะทำตามที่หญิงสาว บอกแต่อย่างใด ฉันบอกให้จอดรถเดี๋ยวนี้ไม่งั้นฉันจะโดดลงไปเอง หญิงสาว บอกขึ้นเสียงดังพลางยื่นมือไปจับที่ประตูรถเตรียมพร้อมที่ จะเปิดประตูรถ ทำเอาอีกฝ่ายตกใจรีบหักรถลงจอดข้างทาง ทันทีพลางรีบเปิดประตูด้านหน้าคนขับสาวเท้ายาวๆไปยัง ด้านหลังที่เทียนขวัญกำลังเปิดประตูเพื่อที่จะลงจากรถเหมือน กันแต่ก็ยังช้ากว่าชายหนุ่ม ที่มาถึงตัวหญิงสาวก่อนพลางดัน ให้หญิงสาวกลับเข้าไปด้านในและก็โน้มใบหน้าคมเข้มเข้าไป ใกล้กับใบหน้าของเธอ ทำเอาอีกฝ่ายตกใจ ทำท่าจะถอยไปจน ชิดกับประตูอีกด้านแต่โดนชายหนุ่มเอาแขนแข็งแรงโอบรอบ เอวและก็ดึงเอาตัวหญิงสาวให้มาปะทะอกแข็งแกร่งของเขา จนได้ยินเสียงหัวใจของกันและกันกำลังเต้นแข่งกันอยู่แล้ว ประเมษก็ใช้มืออีกข้างเชยคางเรียวของเธอ ให้เงยหน้าขึ้นมา สบตากันในระยะกระชั้นชิด ในความมืดนั้น นี่เราจะคุยกันดีๆไม่ได้ใช่ไหมเทียน ปรเมษเอ่ยขึ้นทำลาย ความเงียบขึ้นพลางเหลือบตาลงไปมองริมฝีปากเต็มที่ตอนนี้ เริ่มสั่นเพราะมันอยู่ใกล้กับปากคมเข้มของเขานิดเดียวเทียน ขวัญไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว แต่ก็ยังพยายามที่จะใช้มือบางทั้ง สองข้างยันอกกว้างไว้ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ หญิงสาวบอกเสียงอ่อยพลาง พยายามเบี่ยงหน้าหนีใบหน้าคมของเขาที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เทียนถ้าคุณไม่ดื้อ ยอมรับสายผมยอมมาเจอผม ทุกอย่าง มันก็จะไม่ต้องเป็นแบบนี้แต่นี่คุณเล่นหายไปเลยผมโทรไปก็ ไม่ยอมรับสายผมส่งข้อความไปคุณก็ไม่ตอบคุณทำเหมือน ระหว่างเราไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมก็เลยต้องทำแบบนี้ ปรเมษ อธิบายเสียงเรียบโดยที่ยังไม่ยอมถอยห่างออกจากเธอแถม ยังพยายามก้มหน้าเข้ามาใกล้เข้าไปอีก ก็ได้ฉันจะคุยกับคุณแต่คุณปล่อยฉันก่อนนะฉันอึดอัด หญิงสาวขอร้องเสียงอ่อยพลางพยายามดันอีกฝ่ายให้ถอยห่าง ออกจากเธอ โอเคผมไม่ทำอะไรคุณก็ได้ แต่คุณจะต้องไปนั่งข้างหน้ากับ ผมชายหนุ่มบอกขึ้นอย่างอารมณ์ดีใบหน้ายิ้มอยู่ตลอดเวลา เริ่มถอยห่างออกจากอีกฝ่ายพลางดึงมือบางให้ตามออกมา จากด้านหลังแล้วก็รุนร่างของเทียนขวัญให้มานั่งอยู่ด้านข้าง คนขับเรียบร้อย ส่วนตัวเองก็ก้าวเท้ายาวๆกลับไปนั่งประจำที่ คนขับ แล้วก็เริ่มขับรถออกไปตามเส้นทางเช่นเดิม โดยที่อีก ฝ่ายนั่งนิ่งๆอยู่ข้างๆอย่างพยายามใช้ความคิดและในที่สุดก็ เผลอหลับไปอีกเพราะความเหนื่อยล้าจากการทำงานมาทั้งวัน นั่นเอง
เทียนขวัญๆ ปรเมษกระซิบเรียกเบาๆพยายามที่จะปลุกให้ อีกฝ่ายตื่นจากนิทราหลังจากที่ชายหนุ่มขับรถมาถึงที่หมาย ปรเมษเริ่มสอดส่ายสายตาไปรอบๆบ้านพักตากอากาศหลังงาม ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าในขณะที่อีกฝ่ายยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นมาแต่ อย่างใดปรเมษตัดสินใจเดินอ้อมมาด้านที่หญิงสาวกำลังหลับ อยู่แล้วก็เปิดประตูรถออกพร้อมกับก้มลงไปช้อนตัวอุ้มร่าง บางของเทียนขวัญขึ้นมาไว้แนบอกแข็งแรงของเขาอย่างมั่นคง เอ้า...คุณเมษนั่นเอง จะมาทำไมไม่บอกป้าล่ะคะป้าจะได้ เตรียมห้องไว้รอ พิณ หญิงวัยกลางคนท่าทางใจดีกล่าวขึ้น หลังจากที่เดินออกมาดูเพราะว่าได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาใน บริเวณบ้านตากอากาศแห่งนี้ ไม่เป็นไรครับป้าไม่ต้องวุ่นวาย ผมมาไม่นานป้าช่วยเปิด กุญแจห้องนอนผมให้ทีนะครับ ปรเมษเอ่ยขึ้นหลังจากเริ่ม รู้สึกเมื่อยที่ต้องอุ้มหญิงสาวอยู่อย่างนั้น เอ้าป้าก็ลืมไปเลย เชิญเลยค่ะตามป้ามาเลยค่ะ ว่าแต่คุณเมษ พาใครมาล่ะคะหน้าตาคุ้นๆนะคะนี่ ป้าพิณถามขึ้นด้วยความ สงสัยขณะที่เดินนำชายหนุ่มที่กำลังเดินตามมาโดยที่ร่างบางที่ ชายหนุ่มอุ้มอยู่นั้นไม่มีทีท่าว่าจะตื่นแต่อย่างใด แฟนผมเองครับสงสัยจะเหนื่อยมาก เพราะเดินทางมาไกล หน่อย ชายหนุ่มเอ่ยตอบหญิงสูงวัยที่เป็นแม่บ้านที่เค้าจ้างไว้ ให้คอยดูแลบ้านพักตากอากาศหลังนี้ด้วยเสียงอ่อนโยนพลาง ก้มลงวางร่างบางลงบนที่นอน ที่มีผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดคลุม ไว้พร้อมกับหันมายิ้มให้กับหญิงสูงวัยอย่างมีความสุข แล้วคุณเมษต้องการอะไรอีกไหมคะป้าจะได้เตรียมให้หญิง สูงวัยเอ่ยถามขึ้นอีกหลังจากที่ชายหนุ่มดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุม ทับอกของหญิงสาวเรียบร้อยแล้ว ขอบคุณครับป้าพิณผมขออาหารอะไรง่ายๆก็ได้ครับขอไข่ ซัก 3-4ฟองก็พอเดี๋ยวผมทำเอง นี่มันก็ดึกมากแล้วผมไม่ อยากรบกวนป้าเพราะผมมาโดยไม่ได้บอก ชายหนุ่มเอ่ย ตอบอย่างเกรงใจอีกฝ่าย ไม่เป็นไรค่ะไม่ต้องเกรงใจ ป้าก็ยังไม่ได้เข้านอนเลยเอาเป็น ว่าป้าจะไปเตรียมของให้และก็จะหุงข้าวไว้ให้ด้วยป้าขอตัวนะ คะหญิงสูงวัยบอกพลางหันหลังเดินออกจากห้องไปเงียบๆ ปล่อยให้ชายหนุ่มยืนมองหน้าสวยของเทียนขวัญที่กำลังหลับ ตาพริ้มอย่างมีความสุข อยู่เพียงลำพัง ขี้เซาเหมือนกันแฮะ ชายหนุ่มเปรยกับตัวเองยิ้มๆพลางละ สายตาจากร่างงามตรงหน้าหันหลังเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าและ หยิบผ้าเชิดตัวกับเสื้อคลุมเดินหายเข้าไปในห้องน้ำด้านในไป จบตอนแล้วนะคะ ติดตามอ่านตอนต่อไป เร็วๆนี้นะคะ
|
เรไรไอด้า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] บ้านเกิด ยโสธร ส่วนเมืองนอน อเมริกา งานประจำคือแม่ของลูก คติประจำใจ : ขาดเธอ ใช่ว่าฉันจะอยู่ไม่ได้ ขาดเธอ ใช่ว่าฉันจะตาย ก็แค่ "เสียดาย" เวลา Friends Blog
Link |
||||||||||||
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ