ฉันได้ที่หนึ่ง
เมื่อตอนอายุสี่หรือห้าขวบได้
"พรุ่งนี้ประกาศผลสอบแล้ว จะได้ที่หนึ่งรึเปล่าเรา" พ่อจิตร* เพื่อนบ้านของครอบครัวเราในค่ายทหารเอ่ยกับเด็กน้อยอย่างฉัน พร้อมลูบหัวเล่น "ที่หนึ่ง มีคนจองแล้วคะ" ฉันตอบอย่างใสซื่อ "นี่ไม่คิดจะเอาที่หนึ่งเลยรึไง" พ่อจิตรยกตัวเด็กน้อยอุ้มมาไว้บนตัก เด็กน้อยตัวเล็กทำหน้างง "ที่หนึ่งแล้วมันดียังไงคะ" "ฮะฮะฮะ ที่หนึ่งก็ต้องดีสิ ใครๆ เค้าก็อยากได้ที่หนึ่งกัน" ชายหนุ่มหัวเราะร่ากับคำถาม "ดียังไงคะ" เด็กน้อยไม่เข้าใจ "เอางี้ถ้าหนูสอบได้ที่หนึ่ง พ่อจิตรจะซื้อตุ๊กตาให้หนึ่งตัว" ดวงตาเด็กน้อยดูวาวขึ้นมา "จริงหรือคะ" "จริงสิ" เด็กน้อยรีบดิ้นลงจากตัก เดินไปที่ตู้เย็นแล้วหันมายิ้มพร้อมเอ่ยอย่างสดใส "งั้นก๊อดจะบอกคุณครูให้ที่หนึ่งก๊อดหล่ะ" ชายหนุ่มส่ายหน้ายิ้มขันเด็กน้อย
วันรุ่นขึ้น
เด็กน้อยรีบไปโรงเรียนและเข้าไปหาคุณครูอ้วน "คุณครูคะ ก๊อดมีขนมให้ ก๊อดอยากได้ที่หนึ่งคะ" เด็กน้อยต่อรอง คุณครูสาวร่างอวบหันมายิ้มแล้วบอกว่า "หนูเอาไว้ทานเองดีกว่าคะ แล้วคะแนนก็ออกแล้ว นี่ไงคะสมุดพกเอาไปดูเองดีกว่าว่าได้ที่เท่าไหร่" เด็กน้อยพยักหน้ารับคะ อย่างเข้าใจและไม่ติดใจอะไร รีบเอารับสมุดแล้วเอาไปเปิดดูที่โต๊ะของตน เด็กน้อยตาโตเมื่อเห็นผลสอบ แล้วยิ้มร่า รีบวิ่งกลับไปขอบคุณครูสาว
ตอนเย็น
เสียงรถมอร์ไซด์จอดหน้าบ้าน เด็กน้อยรีบปีนโซฟาเพื่อมองหน้าบ้านทางหน้าต่าง และก็เห็นคนที่รอมานาน เด็กหญิงรีบวิ่งไปเปิดกระเป๋าเรียนหยิบสมุดพกแล้วออกนอกบ้านไป "พ่อจิตรขา พ่อจิตรขา ก๊อดได้ที่หนึ่งหล่ะ" ชายหนุ่มหันมามอง "จริงรึเนี่ย ลูกสาวคนนี้เก่งจริงๆ" พูดยิ้มๆ พร้อมยกร่างเล็กขึ้นอุ้ม "นี่ไงคะ สมุดพก" เด็กหญิงรีบยื่นสมุดพกเล่มบางให้ชายหนุ่มดู เมื่อชายหนุ่มรับไปเปิดดูก็นิ่วหน้าหมุนคิ้วเข้มอย่างสงสัย "หนูดูยังไงคะว่าได้ที่หนึ่ง" "ก็นี่ไงคะ คุณครูเขียนเลขหนึ่งให้ก๊อดตั้งสองตัวแน่ะ คุณครูไม่เอาขนมก๊อดด้วยคะ คุณครูใจดีให้หนึ่งสองตัวเลย" เด็กน้อยยิ้มร่าอย่างภาคภูมิใจ ชายหนุ่มได้แต่หัวเราะแล้วขยี้เด็กหญิง "ก๊อดได้หนึ่งสองตัว แล้วจะได้ตุ๊กตาสองตัวใช่ไหมคะ" เด็กสาวต่อรองเสียงใส ชายหนุ่มจึงมองหน้าเด็กน้อยแล้ววางเด็กน้อยลงกับพื้น เดินเข้าบ้านไปหยิบกระดาษมาเขียนตัวเลข 1 2 3 พร้อมไล่ถามเด็กน้อยถึงชื่อของตัวเลข เด็กน้อยตอบได้หมดจนเขียนเลข 10 เด็กน้อยก็ตอบว่า "สิบ มีหนึ่งกะศูนย์" "เก่งมาก" ชายหนุ่มจึงเขียนเลข 11 เด็กน้อยก็ตอบ "สิบเอ็ด มีหนึ่งกะหนึ่ง" เด็กน้อยไม่เข้าใจนัก "ตัวเลขเหมือนในสมุดพกของหนูไหมคะ" ชายหนุ่มถาม "ไม่เหมือนคะ ของคุณครูอ้วนสวยกว่า" ชายหนุ่มหน้าหงายไป ทำเสียงจิจ๊ะไม่ถูกใจเมื่อโดนเด็กวิจารณ์ลายมือตน "แต่ตัวเลขเหมือนกันใช่ไหมคะ" "คะ" "งั้นตัวเลขนี้ในสมุดพกอ่านว่าอะไรคะ" "สิบเอ็ดมีหนึ่งกะหนึ่งคะ" "น้องก๊อดได้ที่สิบเอ็ดคะ ไม่ใช่ที่หนึ่งนะคะ" ชายหนุ่มบอกเสียงอ่อนโยนพร้อมโยกหัวเล็กไปมา เด็กน้อยหน้าเสียเอ่ยเสียงเบา "งั้นก๊อดก็ไม่ได้ตุ๊กตาเหรอคะ" ชายหนุ่มรู้สึกสงสารเด็กน้อยที่ดูเสียใจที่ไม่ได้ตุ๊กตาซะมากกว่าไม่ได้ที่หนึ่ง เขาไม่น่าไปให้ความหวังเด็กเลย "ใช่แล้วคะ แต่ที่สิบเอ็ดก็ดี งั้นไปฉลองด้วยไอติมร้านป้าแขกดีไหม" เด็กน้อยเงยหน้าพรึ่งตาวาวทันที พร้อมพยักหน้าหงึกหงัก และยิ้มร่าอย่างชอบใจ
"เฮ้อ เด็กๆ นี่ไม่ต้องคิดอะไรมาก ดีจริงๆ เลย" ชายหนุ่มอดยิ้มกับความไร้เดียงสาไม่ได้
*เรียกว่าพ่อเพราะว่าที่บ้านเอาไปฝากเลี้ยงบ่อยมากคะจนเรียกคนข้างบ้านว่าพ่อแม่ไปด้วยคะ
Create Date : 17 เมษายน 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 17 เมษายน 2552 14:10:52 น. |
Counter : 2952 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ploy666 (ploy666 ) 27 มิถุนายน 2552 6:13:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสดในซอย 9 กรกฎาคม 2552 18:24:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสดในซอย 9 สิงหาคม 2552 11:27:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|