|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
เพื่อนมองกูเป็นลูกจ้าง กูต้องรู้สึกยังไง อีเห้มาๆเซ่ |
|
รูปไม่เกี่ยวควยอะไรเลยกับเรื่องที่จะเล่า
คืองี้
คุณคิดยังไงกับการที่เพื่อนมองเพื่อนกันเองว่าเป็นลูกจ้าง จ่ายตังค์แล้วสั่งอะไรก็ได้ จริงๆมันควรมองการกระทำแบบนั้นเป็นน้ำใจมากกว่านะ
ในชีวิตเจอเรื่องแบบนี้มาสองครั้งแล้วก็ดันเสือกเป็นเพื่อน เพื่อนที่ตัวเองคิดว่า สนิทสนมซะด้วย คือกูคิดของกูไง ว่ากูสนิทกับเค้ามากเป็นเพื่อนรัก แต่!!! Heetadค่ะ ในทางกลับกันเค้ามองกูว่า กูเป็นเพื่อนคนนึงที่ไม่ได้สนิทหรือเชื่อใจ และเป็นลูกจ้างของเค้า... น่าเศร้านะชีวิต
เรื่องแรก ตอนนั้นก็มีร้านขายของนี้แหละ แล้วก็มีเพื่อนเงี่ยนๆอยากจะเปิดร้านซีฟู๊ดปิ้งย่าง กูก็หวังดีเนอะ ช่วยเค้าคิดนู้นนี้นั้นนู้น อีเพื่อนสนิท(มั้ง)ของกูก็ทำตัวเป็นคุณหนูจับไมค์เอาใจยากขึ้นมาซะงั้น บอกความคิดนั้นไม่ดีอันนี้ไม่ได้ (ซึ่งกูเรียนจบการสร้างแบรนด์และการตลาดมา กูต้องรู้ใช่ป่ะว่าอันไหนได้ไม่ได้) ตอนนั้นกูก็ไม่ได้อะไรไง ก็เออออห่อหมกตามน้ำไปเรื่อย(เรื่องของมึงกูไม่ได้ออกตังค์) อาทิตย์แรกๆคนก็เข้าดีอยู่หรอก พักหลังๆคนก็เบื่อเพราะมันแพง(คนห่าอะไรจะแดกบุฟเฟ่400฿ทุกวันจริงไหม) ด้วยความเป็นกะเทยสายแองเจิ้ลของกูเพื่อนกูเป็นผู้มีชื่อเสียงไง กูเลยเชิญชวยเค้ามาแดกของที่ร้านตอนนั้นร้านก็เริ่มมีชื่อขึ้นบ้างก็มีคนมาแดกรอดูดารากัน กูก็เออ สำเรผ้จดีใจเหมือนผลงานตัวเอง(ที่ไม่ได้ค่าจ้างเลยสักบาท)แต่มึงเข้าใจป่ะเพื่อเพื่อนเราทำได้(ขากกกถุย) หลังจากวันนั้นมาเพื่อนสนิท(มั้ง)ของกูก็เปลี่ยนไป เริ่มมีความตระหนี่เวลาที่กูไปช่วยที่ร้าน หยิบกินอะไรนิดหน่อยจะมองตลอด เอาอะไรมากอนเพื่อนจะมองว่าใช่ของที่ร้านไหม ตอนนั้นเฉยๆนะ เพราะทุกอย่างที่แดกก็เซเว่นบ้าง ของที่ร้านกินแค่ข้าว แล้ววันนึงความโป๊ะของเพื่อนก็มา ตอนนั้นร้านปิดแล้ว แต่กูเดินเก็บของอยู่หน้าร้าน เพื่อนกูคงเข้าใจว่ากูกลับแล้วมั้งเลยพูดกับผัวว่า หักค่าจ้างของกูไปเท่านั้นเท่านี้เพราะกูกินนู้นนี่ไป ยอมรับเลยกูไม่โกรธเลย กูตกใจ ที่เพื่อนสนิทกูพูดแบบนั้น อีตัวผัวนางก็บอกปัดว่า นี่ไม่ใช่ค่าจ้างนี้มันน้ำใจต่างหาก อีเมียก็ไม่ยอมบอกให้หัก กูเลยบอกกับผัวเพื่อนตรงๆเลยว่า กูไม่เอาก็ได้นะ ถ้าน้ำใจกูจะเปลี่ยนเป็นการจิกหัวใช้ๆอย่างนี้ กูยอมนะ เสียเพื่อนคนเดียวเอง... หลังจากนั้นไม่นาน ร้านเพื่อนก็เจ๊ง!!!! (แหงล่ะ โปรโมทชั่นที่ไหน ลดจาก 399 เหลือ 350 ดึงดูดมากกกก)(กูประชดอีเวรเอ้ย) นับจากตอนนั้นถึงตอนนี้ เพื่อนคนนี้ก็ยังคงขายของในเน็ตด้วยปัญญาที่มีเช่นเดิม สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้น่ารังเกียจยิ่งขึ้นคือ เพื่อนกูคนนี้ชอบคิดว่าตัวเองฉลาดมาก ไม่ยอมเชื่อใคร (ก็เรื่องของมึง)
เรื่องที่สอง งานแต่งเพื่อนสนิทอีกท่านนึง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เหนื่อยที่สุดตอนนี้ มันมีเพื่อนกูอยู่คนนึงเป็นดพื่อนหิลแบบใช้เก่งติดใช้ทำอะไรเองไม่ค่อยเป็นที่น่าเศร้าคือ นางเพื่อนน้อย(เรื่องด้วยนางไม่ค่อยเอาใคร)(มั้ง) นางจึงมีแมีแค่ชั้นที่พึ่งพาได้ ชั้นก็โอเคอีดอกตอนนั้นกูว่างไง ก็ช่วยพานางไปนู้นนี้นั้นไปเรื่อยจนสำเร็จ นางตกลงกับชั้นว่าจะจ้างชั้นทำโดยให้ชั้นในเรทราคาที่เหี้ยมาก(7000฿)ซึ่งกูก็ทำ ที่ทำไม่ใช่เห็นแก่เงินนะคะ กะเทยก็เห็นแก่น้ำใจเพื่อนในครั้งเก่า(ซึ่งเล็กน้อยมากๆๆๆกับสิ่งที่กะเทยทำให้ตอนนี้) ขอกูพักแปป ไปต่อรอบหน้านะ
ก่อนจากอยากบอก อยากมีเพื่อนสนิทต้องหัดโง่บ้าง แกล้งโง่นะ อย่าโง่จริง พอดีเพื่อนในชีวิตจริงกูเสือกโง่จริงไง ต๊ายยยยย อีเดาะ
Create Date : 11 มีนาคม 2560 |
|
0 comments |
Last Update : 11 มีนาคม 2560 12:47:19 น. |
Counter : 770 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|