ตอนที่ 125 ตอนจบ
............712
บทความจากผู้เขียนนิยาย
ในคืนวันหนึ่ง ของปี พ.ศ. 2547 ผู้เขียนเกิดอารมณ์พุ่งพล่าน ด้วยความรู้สึก อยากเป็นนักเขียน โดยที่ตัวเองก็ไม่ใช่นักอ่านนิยายแต่อย่างใด ไม่รู้เลยว่าเขาต้องเขียนนิยายกันแบบไหน ผู้เขียนจึงได้นั่งคิด นั่งวางโครงเรื่องว่า เนื้อเรื่องที่จะเขียนควรจะเป็นแบบไหน ว่าแล้วก็ วางโครงเรื่องไปเล่นๆ ใช้เวลา เกือบ 1 ปี จึงได้เริ่มลงมือเขียนครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. 2548
เขียนได้แค่ ไม่กี่ตอน ปรากกฎว่า เนื้อเรื่องตีกันเองจนวุ่นวายไปหมด ภาษาที่ใช้ ก็ไม่ใช่ภาษานิยาย จากนั้น ผู้เขียนจึงพยายามศึกษารูปแบบการเขียนนิยายอยู่พักใหญ่ และนึกไม่ถึงเลยว่าการแต่งนิยายให้จบสักเรื่อง มันจะยากเย็นแสนเข็ญถึงเพียงนี้ ด้วยความท้อแท้ จากนั้นผู้เขียนก็ทิ้งนิยายเรื่องนี้ไปเลย
พอปี 2549 ก็กลับมาฮึดสู้ใหม่ ได้ทำการรีไรท์ (ดูรูปข้างบนแสดงการรีไรท์ วันที่ 20 พ.ค. 49) และแก้ไขโครงเรื่องใหม่ ไม่ให้มันตีกัน แต่แล้ว เมื่อแต่งไปเรื่อยๆ กลับพบว่า มันยาก และใช้เวลายาวนานกว่าที่คิดไว้ จึงคิดว่า แบบนี้คงเขียนไม่จบแน่ๆ ผู้เขียนจึงได้ใช้วิธีการ เขียนแบบสะสมไปเรื่อยๆ เพราะผู้เขียนต้องการเอาชนะตัวเอง ต้องการเขียนให้จบ และก็ดีใจมากที่ยังมีคนตามอ่านอยู่ ซึ่งก็เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนได้เป็นอย่างดี
จนกระทั้ง มาวันนี้ วันที่ 09-12-2555 ก็แต่งมาถึงตอบจบสักที คือ (ตอนที่ 125) จำนวนหน้าคือ 712 หน้า A4 ใช้เวลาแต่ง 9 ปี เหตุที่ใช้เวลาแต่งถึง 9 ปี นั่นเพราะ ผู้เขียน ไม่ได้เร่งรีบ คือแต่งสะสมไปเรื่อยๆ เป็นงานอดิเรก อยากแต่งก็แต่ง ไม่อยากแต่งก็พักไว้ก่อน แต่ไม่เคยคิดเลยว่า จะทิ้งนิยายเรื่องนี้ไป จนมาวันนี้ก็ดีใจ ที่แต่งนิยายเรื่องนี้จบแล้ว ถึงแม้ว่า ตัวนิยายจะไม่ได้ดีเลิศ อย่างที่ตั้งใจไว้ แต่ผู้เขียนก็ตั้งใจทำเต็มทีแล้ว
สำหรับคนที่อยากรู้ว่านิยายเรื่องนี้มันประมาณไหน ผู้เขียนก็อยากให้อ่านแค่ 2 ตอนก็น่าจะเข้าใจเนื้อเรื่องได้เกือบ 90 เปอร์เซ็นส์แล้ว นั่นคือ (ตอนที่ 124) ลองฟังเพลง แล้วดูภาพประกอบเนื้อเรื่องก่อน จากนั้น ก็อ่านเรื่องย่อ ใน (ตอนที่ 121)
(ตอนที่ 124) เพลงประกอบนิยาย "ความทรงจำครั้งสุดท้าย" //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=googoo&month=12-2012&date=02&group=3&gblog=124
(ตอนที่ 121) โครงเรื่องย่อ (มีทั้งหมด 11 หน้า) //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=googoo&month=10-2012&date=05&group=3&gblog=121
ปล. ถ้าจะให้ดี อ่านเฉลยปม (ตอนที่ 122) กับ (ตอนที่ 123) ด้วยจะดีมาก จะได้เข้าใจปมทั้งหมดของเรื่อง
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=googoo&month=10-2012&date=06&group=3&gblog=122
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=googoo&month=11-2012&date=25&group=3&gblog=123
สุดท้าย อยากฝากถึงนักเขียน ที่เขียนนิยายเป็นงานอดิเรก หรือนักเขียนที่ไม่ค่อยจะมีเวลา ท่านอาจจะใช้แนวทางเขียนนิยายแบบสะสมแบบนี้ก็ได้ อาจจะใช้เวลานานหน่อย แต่ถ้ายังไม่เลิกเขียน สักวันหนึ่ง นิยายที่ตั้งใจไว้ ก็ต้องจบสมบูรณ์ ตามความตั้งใจ อย่างแน่นอน
Create Date : 09 ธันวาคม 2555 |
|
1 comments |
Last Update : 9 ธันวาคม 2555 14:41:06 น. |
Counter : 2843 Pageviews. |
|
|
|
แต่หลังจากช่วงนั้นก็ไม่ได้ตามมาหลายปีเลย เปิดมาอีกที อ้าว จบซะแล้ว ก็ตามอ่านจนจบครับ
อ่านตั้งแต่ยังมัธยมอยู่เลยครับ ฮ่าๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆครับ