หอมกลิ่นราชาวดี

สาระดีๆ มีแทรกอยู่ได้....ในทุกๆ วัน !!
ขึ้นอยู่กับว่าเรา...จะมองเห็นมันหรือเปล่า ??
.....................

1 อาทิตย์แล้วที่บางครั้งบ้านก็เงียบกว่าที่เคยเป็น...
1 อาทิตย์แล้วที่เราต้องอาบน้ำหมาทั้ง 3 ตัว โดยลำพัง..
1 อาทิตย์แล้วที่เราต้องลุกขึ้นมาหุงข้าว และทำอะไรง่ายๆ กินเอง...
บ้านหลังเดิม ทำไมมันดูกว้างขึ้น ใหญ่โตขึ้นเกินความจำเป็นจริงๆ..
แค่ 1 อาทิตย์ผ่านไปเอง....

เมื่อก่อนกลับจากทำงาน ภาพแม่นั่งดูทีวีพร้อมๆ กับถักโครเชไปด้วย
จะเป็นอะไรที่เห็นชินตามาก...
เราก็จะเข้าห้องเอากระเป๋าเป้ทำงานไปเก็บ เปิดคอมพิวเตอร์  ถ้าหิวก็จะเดินเข้าครัว
ไปหาอะไรกิน และแน่นอนจะมีกับข้าวอร่อยๆ ที่แม่ทำไว้รออยู่เสมอ..
และไม่ลืมคำพูดที่ติดปาก คือ “แม่กินข้าวหรือยังจ๊ะ?”
.........

กิจวัตรประจำวันดำเนินไปอย่างเรียบง่ายเนิ่นนาน...
จนวันที่น้องชายพาแม่ไปสวัสดีปีใหม่ยายที่ต่างจังหวัด
แม่กลับมาพร้อมความตื่นเต้น เพราะน้ามีโครงการชวนแม่ไปขายข้าวแกงที่ต่างจังหวัด!!
ภาพที่เห็นแม่สนุกสนานกับการเตรียมตัวไปเป็นเจ้าของร้านขายข้าวแกง
ทำให้เรามีความสุขมาก...
เราช่วยเตรียมโน่น นี่ กันอย่างสนุกสนาน จากกำหนดว่าอีก 1 เดือน
น้าโทรศัพท์มาว่าให้รีบไป กลายเป็นมีเวลาเตรียมตัวแค่ไม่กี่วัน
น้องก็ต้องขับรถพาแม่ไปอยู่ตั้งไกล ไกลจากบ้านหลังนี้ซะแล้ว...

ครอบครัวเรานับจากพ่อเสียไป ก็มีกันอยู่แค่แม่กับลูกๆ บ้านเราเป็นคนญาติน้อย
เราจึงไม่ค่อยได้ห่างกันนาน น้องเล่าว่าแม่ร้องไห้บอกว่าห่วงเรา ห่วงบ้าน
ในวันที่น้องถึงกำหนดต้องกลับมาทำงาน..
น้องบอกว่าอยากลาออกจากงานจะไปช่วยที่ร้านแม่และดูแลแม่
แต่ติดที่ต้องดูแลครอบครัวของตัวเองที่อยู่อีกบ้าน...
ส่วนเราก็ติดงานประจำ อีกทั้งแม่ห่วงบ้าน ห่วงหมา และฝากให้เราดูแลทางนี้ให้ดี...

ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน เป็นสัจพจน์อย่างที่สุด..
เราหวังว่าโตขึ้นทำงานมีเงินเดือนเป็นของตัวเอง จะพาพ่อกับแม่ออกไปกินข้าวนอกบ้านบ้าง..
ภาพลูกหลานที่พาพ่อแม่ที่แก่เฒ่าออกไปเปิดหูเปิดตากินข้าวนอกบ้านนี่
เราว่ามันน่ารักมากและอบอุ่นที่สุด..
แต่พอเริ่มทำงานพ่อก็ไม่ยอมอยู่รอให้เราได้พาไปกินข้าวนอกบ้าน
แม่ก็ไม่ค่อยชอบออกไปกินข้าวนอกบ้าน  บอกว่าทำกินเองอร่อยกว่า...
ใครจะไปคิดว่า...
วันนึงแม่เราจะมีโอกาสโชว์ฝีมือทำกับข้าวให้คนแปลกหน้ากินเยอะแยะขนาดนี้เนี่ย!!

ไม่เคยคิดว่าครอบครัวเราจะต้องแยกย้ายห่างกันขนาดนี้
และไม่รู้เลยว่าอีกกี่เดือนจะได้มารวมตัวกันอีก...
ได้แต่หวังว่ากิจการของแม่จะประสบความสำเร็จ
อยากเห็นแม่มีความสุขกับงานที่เลือกทำ..
ในวันที่แม่เรายังมีแรงและกำลังใจที่ดี ถึงแม้ว่าสุขภาพแม่จะไม่ค่อยแข็งแรง
แต่ในสิ่งที่แม่เลือกอยากที่จะลองทำ เราคงทำได้แค่เป็นกำลังใจที่ดีให้กัน
ดูแลตัวเองและดูแลบ้านของแม่ให้ดี...

จริงอย่างที่มีคนพูดไว้ โอกาสไม่ได้ลอยมาง่ายๆ
คนที่แสวงหาโอกาสจะได้เปรียบเสมอ...
แม่เป็นคนนึงที่แสวงหาโอกาสมาตลอดชีวิต
และถ้าวันนึงมันจะมาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
เราก็ควรที่จะยิ้มรับและดีใจกับสิ่งนั้น !!
ถึงแม้ว่าสิ่งนั้นจะทำให้ความสุขสบายของเราลดลงไปบ้าง
ก็ไม่ใช่เหตุที่จะมานั่งตีโพยตีพายโทษใครเลย...

เมื่อวานรดน้ำต้นไม้ไปแล้ว..
ต้นไม้ที่เราหาซื้อมาและให้แม่ดูแลยามว่างจากงานบ้าน
แม่ชอบต้นไม้ เปลี่ยนดิน ใส่ปุ๋ย และหมั่นรดน้ำ...
แต่บ่นเราทุกครั้งที่เราซื้อต้นไม้ใหม่ๆ เข้าบ้าน

ล่าสุด “ต้นราชาวดี” ดอกขาวเป็นพวงหอมชื่นใจ
เราชอบกลิ่นดอกไม้ไทยๆ
แม่เอาไปตั้งไว้ตรงศาลพระภูมิ...ไกลไปหน่อย กลิ่นไม่ถึงตัวบ้านเลย
...ตอนนี้แม่ไม่อยู่บ้านแล้ว เราขอย้ายมาอยู่ใกล้ประตูบ้านละกัน...
เวลารดน้ำได้กลิ่นหอมใกล้ๆ....ชื่นใจจัง

...คิดถึงแม่นะ..

Create Date : 17 มกราคม 2554		4 comments
Last Update : 17 มกราคม 2554 15:59:08 น.
Counter : 561 Pageviews.
Share Tweet