WHERE THERE IS A WILL, THERE IS A WAY~
Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
9 กันยายน 2553
 
All Blogs
 

AWARD =]

สาระดีๆ มีแทรกอยู่ได้…ในทุกวัน !!

ขึ้นอยู่กับว่าเรา...จะมองเห็นมันหรือเปล่า ??

…………….



รับปากเพื่อนไว้ว่าจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับรางวัลที่ได้รับจากการถ่ายรูป

อัพลง Blog ให้อ่าน  เพราะให้เล่ากันจริงๆ คงเก็บรายละเอียดได้ไม่หมด

เป็นคนพูดไม่เก่ง(?) รางวัลที่ได้ไม่เยอะ แต่ภูมิใจทุกรางวัล ^^

..............



รางวัลแรกของการถ่ายภาพ :

มีช่วงหนึ่งเราฟังเพลงคลื่น Green Wave fm106.5 วันหนึ่งทางคลื่นจัดกิจกรรม

ให้คนโทรไปเล่นเกมส์คัดผ่านเข้ารอบ 40 คน ไปถ่ายรูปกันที่สวนสัตว์ดุสิต.. 

เราติด 1 ใน 20 คน ได้บินไป-กลับ กรุงเทพ-เชียงใหม่  เที่ยวงานพืชสวนโลก 

จากต่างคนต่างไปแข่งกัน สุดท้ายงานนั้นได้เพื่อนดีๆ กลับมาเยอะเลย คุ้มมาก!



นี่คือภาพที่ทำให้ได้รางวัล กับคำโปรยภาพ "อยากเห็นมือนี้จับกิ่งไม้"



……






รางวัลต่อมา..

งานครบรอบ 100 ปี พระบรมรูปทรงม้า

อ่านกระทู้ไปเจอโดยบังเอิญ งานมีกำหนดให้ถ่ายภาพในงาน 2 วัน

ตัดสินวันที่ 3 ผ่านไปแล้ว 1 วัน เหลืออีกเพียงวันเดียวที่จะไปเก็บภาพและ

ส่งไฟล์ภาพในงาน..  วันนั้นเป็นวันทำงานด้วย เลิกงานแล้วรีบซิ่ง taxi

ไปที่ลานพระบรมรูปฯ  ไปถึงงาน งง มาก ไม่รู้ว่าจะถ่ายอะไรดี เลยคิดหา

ตัวช่วย โทรหาพี่โกเมจ (อาจารย์ของเราจาก Gallery Creators)

ปรึกษาแนวทาง พี่เมจแนะนำว่าให้ลองถ่ายฟ้าระเบิดเลย น่าจะสวย..  

วางสายแล้วก็เลยเดินหามุม และรอเวลาจนได้ฟ้าระเบิดสวยสมใจ 

และรีบไปส่งไฟล์ภาพ กลับถึงบ้านเกือบ 3 ทุ่ม!

...ตอนเช้ากำลังจะไปทำงาน กองประกวดโทรมาว่าขอแสดงความยินดีด้วย

ภาพของเราได้รางวัลชมเชย!!  ขอให้เราไปงานรับรางวัลด้วย..

รางวัลชมเชยงานนี้ได้ค่าขนมมา 5,000 บาท หักภาษี ณ ที่จ่าย 5%



ภาพนี้ค่ะที่เค้าชมเชยมา



............






รางวัลต่อมาเป็นรางวัลใหญ่ที่มีเรื่องราวเยอะที่สุด!!



เรื่องมันเริ่มจาก...

เมื่อประมาณ ธ.ค. 52  ขณะที่นั่งทำงานยุ่งๆ อยู่ น้องจิ๊บ

(คนเดียวกับทริปอินเดีย) ได้โทรมาบอกให้เราส่งรูปไปประกวด

ด้วยเหตุผลที่ว่า “จิ๊บอยากเที่ยวฟรี”  รางวัลของผู้ชนะจะได้ตั๋วเครื่องบิน

กรุงเทพ-ญี่ปุ่น ฟรี 2 ที่นั่ง พร้อมที่พัก 1 คืน!! 

บอก link web พร้อมรายละเอียดให้เสร็จสรรพก็วางสายไป..  



กติกาของกิจกรรมนี้จะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ไม่จำกัดเพศ และ อายุ โดย..

Theme A. กลุ่มผู้ที่เคยเดินทางไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้ว และมีภาพที่ทำให้คิดถึงญี่ปุ่น

Theme B. กลุ่มผู้ที่ยังไม่เคยไปญี่ปุ่น แต่มีภาพที่ทำให้คิดถึงญี่ปุ่น

จำได้ว่า กลุ่มที่ A สามารถส่งประกวดได้ทั้ง 2 กลุ่ม ถ้ามีภาพตรงตามเงื่อนไข

และแน่นอน เราสามารถส่งได้เพียง Theme B! 1 ภาพ



รางวัลชนะเลิศ ของทั้ง 2 Theme จะได้ไปถ่ายรายการ Say hi 

พร้อมทีมงาน 4 วัน 3 คืน และเดินทางกลับพร้อมทีมงาน 

รางวัลภาพยอดเยี่ยม JAL Award ตั๋วเครื่องบินกรุงเทพ-ญี่ปุ่น 2 ที่นั่ง

พร้อมที่พักโรงแรม JAL Kannai yokohama 1 คืน

รางวัลภาพยอดเยี่ยม ANA Award ตั๋วเครื่องบินกรุงเทพ-ญี่ปุ่น 2 ที่นั่ง

พร้อมที่พัก Resort 1 คืน (จำชื่อ Resort ไม่ได้แล้ว)

และรางวัลชมเชยอื่นๆ



อ่านเงื่อนไขพร้อมทั้งดูภาพตัวอย่างที่หลายท่านส่งมาก่อนหน้านี้แล้ว

ก็ต้องบอกว่า “อยากจะถอดใจ” ภาพสวยๆ ทั้งนั้น และคะแนนคลิกโหวต

บางภาพนำลิ่ว เกิน 3,000 คะแนน แต่ไปสะดุดในข้อที่ว่า…



“เจ้าของภาพสามารถคลิกโหวตได้” “มติเอกฉันท์อยู่ที่คณะกรรมการ” 



เริ่มมีความหวังรำไร~

ระยะเวลาสิ้นสุดการโหวต ก.พ. 53  ต่อให้ไม่ลืมคลิกให้คะแนนตัวเองทุกวัน

กำหนดไว้วันละ 1 ครั้ง  ก็คงไล่ตามไม่ทันเห็นๆ แต่เราไม่ทิ้งโอกาสค่ะ 

เราเลือกจะ “ลองดู”



พออ่านกติกา+เงื่อนไขจบ   ภาพที่คิดว่าจะส่งก็ “ปรากฎในหัว” ขึ้นมาทันที!!

เป็นภาพคนตีกลองในงานพาเหรดเปิดตัวห้างยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งที่พัทยา

ซึ่งดูจะเข้าท่าที่สุดเพียงภาพเดียวที่มี  พอดีมีไฟล์ภาพอยู่ในคอมที่ออฟฟิศ

เลยจัดการสมัครสมาชิกและก็โทรบอกจิ๊บว่าจะส่งภาพนี้นะซึ่งจิ๊บก็เห็นด้วย

และก็จัดการส่งภาพเข้าประกวดทันที!!

............................



ไม่มีวันไหนที่ลืมคลิกให้คะแนนตัวเอง! ตอนนั้นคิดแค่ว่า เราต้องทำหน้าที่

ในส่วนของเรารับผิดชอบ  ส่วนที่เราพอทำได้ให้ดีที่สุด เพื่อนๆ ที่ออฟฟิศ

ใครที่พอมีภาพตามเงื่อนไข  ก็พร้อมใจกันส่งรูปประกวดกันยกใหญ่

สนุกสนานมาก เพื่อนๆ น้องๆ ที่ถ่ายรูปด้วยกัน มีบ้างที่ส่ง Link มาให้ช่วย

กดโหวตภาพของเค้า  ซึ่งก็เป็นที่รู้กันว่าโหวตให้กันไม่ได้

เพราะเราต้องเก็บ 1 คะแนน ไว้ให้ภาพของเราสิ ^^!!

…………..



คะแนนโหวตส่วนใหญ่โหวตเองทุกวันได้อยู่ประมาณ 80 กว่าคะแนน !!!

.........................



จนกระทั่งวันนึงในปลายเดือน ก.พ. 53 มีโทรศัพท์เบอร์แปลกๆ โทรเข้ามา

“คุณ(....)คะ ดิฉัน โทรจาก Japanphotocontest  นะคะ ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ

ภาพของคุณติด 1 ใน 100 ภาพ ขอให้คุณส่งไฟล์ภาพต้นฉบับมาให้เราตรวจสอบด้วย” !!

(.........อึ้ง!.........)

(.........อึ้ง!.........)

ตอนนั้นเหมือนอากาศในห้องทำงานขาดๆ หายๆ มือสั่นมาก อึ้งไปพักนึง

จนทีมงาน  ถามกลับมาว่า “ไม่ดีใจหรือคะ?” 

จำได้ว่าตัวเองอุทานไป   “เฮ้ยย!! จริงป่าวคะ?” ?!?!?

คุยรายละเอียดกับทีมงานอีกพักนึงวางสายแล้ว ก็หันไปบอกเพื่อนว่า....



เพื่อนๆ... ภาพเราติด 1 ใน 100 ภาพด้วยล่ะ!!!!!

เสียง เฮ!! และเสียงอึกทึกอะไรบ้างไม่รู้ดังลั่นออฟฟิศ!

(1 ใน 100 ภาพจากภาพทั้งหมดมากกว่า 1,500 ภาพ)

..................



และไม่กี่วันหลังจากนั้น ก็มีเสียง เฮ!!!!!!! จากออฟฟิศนี้ก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง

เมื่อเราบอกเพื่อนว่ามี  mail จากทีมงานแจ้งมาว่าเราผ่านเข้ารอบ 50 ภาพสุดท้าย!



“ทางทีมงาน Photo Contest Japan ขอแจ้งให้ทราบว่า ภาพของท่านในหัวข้อ 

"ภาพประทับใจในเมืองไทยที่คุณนึกถึงประเทศญี่ปุ่น (Theme B)" หมายเลข "350"
ได้ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบ 50 ภาพสุดท้ายแล้วค่ะ

ทางทีมงานจึงขอให้ท่านส่งภาพที่ส่งเข้าประกวด

กลับมายังทีมงานอีกครั้ง”

………



วันที่เราดีใจที่สุด คงเป็นวันที่ทีมงาน  โทรมาแสดงความยินดีกับเราที่ได้รับ

“รางวัลภาพยอดเยี่ยม JAL AWARD” คุยกับทีมงานมือเย็นเฉียบ...  



วางสายเสร็จหันไปบอกเจ้านาย “...ปาได้ไปญี่ปุ่นด้วยล่ะ”  !?!?!?!?!?!

ทุกคนดีใจมาก!! อย่างน้อยเราก็เป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ และมีรางวัลติดไม้ติดมือ
ให้ได้ไปคุยสนุกสนานกับเพื่อนต่างบริษัทที่ส่งรูปประกวดในงานนี้

เหมือนๆ กัน แต่ไม่ผ่านการพิจารณา  เจ้านายใจดีมากอนุญาติให้หยุด 2 อาทิตย์เพื่อไปเที่ยว
แต่คนขยันประกอบกับทุนน้อยอย่างเรา ขอหยุดเบาๆ แค่ 1 อาทิตย์พอ  

(มันเป็นข้ออ้างที่บวกมากในความคิดเราเลย ^^)

....................



น่าเสียดายที่ช่วงที่เราดีใจที่สุด เป็นช่วงเดียวกับที่น้องจิ๊บเจอปัญหาหนัก

ไม่สามารถไปเที่ยวกับเราตามที่ตั้งความหวังไว้ได้... 

จิ๊บเหมือนเป็นคนนำโชคมาให้เรา  

แต่สุดท้ายเราก็ต้องเลือกเพื่อนคนอื่นไปแทน... 

เราเศร้ามากเลยนะ

...................



ในชีวิตเราจะมีโอกาสดีๆ สักกี่ครั้งที่จะเข้ามาหา

ใครจะไปรู้ว่านั่งอยู่ดีๆ เจ้าสิ่งที่เรียกว่า “โอกาส” จะวิ่งมาชน

และถ้าในวันนั้นเราปฏิเสธโอกาสนั้นไป

โดยการหาข้อแก้ตัวให้ตัวเองง่ายๆ ว่า “ขี้เกียจ”

“ไม่เอาหรอก”  “ยังไงก็ไม่ชนะ”  หรืออะไรก็ตามแต่

คำตอบของตอนจบมีเพียงอย่างเดียว คือ “แพ้” !!

.................



มีคนที่เรารักมากที่สุดคนนึง สอนไว้ว่า... 

“จงทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ถึงผลมันจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยก็ได้ชื่อว่า เราทำดีที่สุดแล้ว" !!!

.............................

และนี่คือภาพที่ทำให้เราได้รางวัลค่ะ!!!









 

Create Date : 09 กันยายน 2553
1 comments
Last Update : 10 กันยายน 2553 12:52:07 น.
Counter : 511 Pageviews.

 

อ่านไปลุ้นไปค่ะ อย่างกะเราเป็นคนส่งรูปเข้าประกวดซะเอง - -"
น่าปลื้มใจจังเลย ขนาดเราไม่ใช่คนได้รางวัลเรายังปลื้มเลย ไม่รู้เจ้าของรางวัลจะปลื้มมากแค่ไหน^^
รูปสุดท้าย... ตีโจทย์แตกจิงๆค่ะ เรามองแล้วเรานึกถึงประเทศญี่ปุ่นเลยค่ะ คนตีกลองผูกผ้าคาดหัวเหมือนคนญี่ปุ่นมาก
ยินดีด้วยกับทุกรางวัลนะคะ
ครั้งหน้าได้รางวัลอีก อย่าลืมมาเล่าอีกนะคะ...

 

โดย: breakaway 10 กันยายน 2553 7:00:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


goodideass
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต...ทำให้สุขบ้าง ทุกข์บ้าง

...ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน

ทุกลมหายใจเข้าออก.. บอกกับตัวเองไว้เสมอ..

ถ้าวันใดหมดลมหายใจ..

ทุกวันที่ผ่านมา ได้ทำดีกับคนที่รักอย่างดีแล้ว

แม้ว่าบางครั้งจะทำให้ที่รักโกรธไม่พอใจ...

... ก็ขอโทษด้วยนะ

...ขอความสุขจงอยู่กับที่รักทุกคน...

*********** ปาทู**************
Friends' blogs
[Add goodideass's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.