ที่สุดแล้ว คือ...พอดี

สาระดีๆ มีแทรกอยู่ได้...ในทุกวัน !!
ขึ้นอยู่กับว่า เรา จะมองเห็นมัน...หรือเปล่า ??
.....................

ช่วงนี้มีอะไรให้คิดทบทวนเยอะแยะ ส่วนใหญ่ ก็ไม่พ้นเรื่องของการผิดพลาด
ในการตัดสินบางเรื่อง ที่ผ่านมา !!

ช่วงนี้คุณเพื่อนก็เหมือนจะไม่ค่อยว่าง ชวนออกมากินข้าว ดูหนัง ก็บ่นๆ ว่า "เบื่อ"
......
ทำอะไรดีหนอ ?? ในช่วง "...ว่าง..." แบบนี้  นึกถึงเรื่องนึงขึ้นมาได้ !!
.......
เพื่อนให้การบ้านมาข้อนึง !!  การบ้านที่ว่าคือ...
ศึกษาเรื่องของความพอดี !! พอดีอย่างไรถึงดีพอ !!
.......

"ดวงดาวที่เราเห็นว่าเปร่งแสงสวยงามนั้น ..
แท้จริงมันแลดูสวยเพราะเราอยู่ในระยะห่าง
...ที่เหมาะสม
เหมาะสมที่จะเห็นว่าสวย
..เหมาะสมที่จะได้ชื่นชมความงาม

ทั้งที่จริงหากเข้าไปใกล้
..มันก็เป็นเพียงก้อนหินตะปุ่มตะป่ำ
ลอยเท้งเต้งเคว้งคว้างอยู่ในอากาศไปวันๆ..."

...ศุ บุญเลี้ยง
...........

"ความพอดี"
ความพอดี เกิดแต่การไม่กระทำสิ่งใด...เกินเลย
สติปัญญาเปรื่องปราด ด้วยไม่เพียรหมกมุ่นครุ่นคิดจนเกินเหตุ
จากตำรา เทียนหลุน..ทัศนะว่าด้วยเรื่องของฟ้า โดยสวินจื่อ
 
ความดี...พอจะรู้ได้
ความพอดี...รู้ได้ยาก
"The common man is not common." = ไม่มีใครเหมือนกัน

ความพอดีของคนเราแต่ละคนจึงไม่เท่ากัน
ความดี + ความพอดี = ใช้การได้จริง (practical)
มีส่วนเกื้อหนุนให้เกิดผลดีได้เร็ว+ยั่งยืน

ความดี + ความไม่พอดี = นำมาซึ่งความลำบาก
(อาจจะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรือหลายฝ่ายก็ได้)
อาจจะทำดีได้ไม่นาน

ความเลว + ความพอดี = อาจจะทำเลวได้นาน
เป็นลักษณะของคนเลวมืออาชีพ
และอาจก่อผลเสียอย่างกว้างขวางในระยะยาว

ความเลว + ความไม่พอดี = ความซวย สงสัยจะทำเลวได้ไม่นาน

ถ้าทำงานอะไรที่เป็นงานใหญ่ งานส่วนรวม
หรือประโยชน์สาธารณะ...
"ทำดี" อย่างดีอาจจะไม่พอ
ควรทำอะไรๆ ให้ "พอดี" ด้วย
ความดีจะได้ผลโดยเร็ว และยั่งยืน...

ความพอดี คือ การรู้จักพอ ซึ่งจะทำให้เกิดความพอเพียง
ความพอดี คือ การสร้างความสมดุล ซึ่งจะทำให้เกิดความมั่นคง
ความพอดี คือ การปรับตัวได้ตามสถานการณ์ ซึ่งจะทำให้เกิดความยั่งยืน

.....ธรรมมะ คือ ความดี.....
.....ความดี คือ ความพอดี....
.....ความพอดี คือความพอดี ที่คนส่วนใหญ่เห็นชอบด้วย

ธรรมชาติ = ความพอดี ครบพอดี จึงเกิด
และเมื่อเกิด จะมีการปรับให้พอดี
และรักษาความพอดีนั้นไว้
ธรรมชาติ จึงอยู่ได้นาน
เกิน 4,000 ล้านปีมาแล้ว
 
สัปปุริสธรรม ๗
(ธรรมของสัตบุรุษ, ธรรมที่ทำให้เป็นสัตบุรุษ,
คุณสมบัติของคนดี, ธรรมของผู้ดี
 — qualities of a good man; virtues of a gentleman)

๑. ธัมมัญญุตา (ความรู้จักธรรม รู้หลัก หรือ
รู้จักเหตุ คือ รู้หลักความจริง รู้หลักการ
— knowing the law; knowing the cause)

๒. อัตถัญญุตา (ความรู้จักอรรถ รู้ความมุ่งหมาย
หรือ รู้จักผล คือ รู้ความหมาย รู้ความมุ่งหมาย
รู้ประโยชน์ที่ประสงค์
— knowing the meaning; knowing the purpose;
knowing the consequence)

๓. อัตตัญญุตา (ความรู้จักตน คือ รู้ว่า เรานั้น
ว่าโดยฐานะ ภาวะ เพศ กำลังความรู้ ความสามารถ
ความถนัด และคุณธรรม
— knowing oneself)

๔. มัตตัญญุตา (ความรู้จักประมาณ คือ ความพอดี
เช่น ภิกษุรู้จักประมาณในการรับและบริโภคปัจจัยสี่
คฤหัสถ์รู้จักประมาณในการใช้จ่ายโภคทรัพย์
พระมหากษัตริย์รู้จักประมาณในการลงทัณฑอาชญา
และในการเก็บภาษี เป็นต้น
— moderation; knowing how to be temperate)

๕. กาลัญญุตา (ความรู้จักกาล คือ รู้กาลเวลาอันเหมาะสม
และระยะเวลาที่จะต้องใช้ในการประกอบกิจ
กระทำหน้าที่การงาน
— knowing the proper time;
knowing how to choose and keep time)

๖. ปริสัญญุตา (ความรู้จักบริษัท คือ รู้จักชุมชน
และรู้จักที่ประชุม รู้กิริยาที่จะประพฤติต่อชุมชนนั้นๆ
ว่า ชุมชนนี้เมื่อเข้าไปหา จะต้องทำกิริยาอย่างนี้
จะต้องพูดอย่างนี้ ชุมชนนี้ควรสงเคราะห์อย่างนี้ เป็นต้น
— knowing the assembly; knowing the society)

๗. ปุคคลัญญุตา หรือ ปุคคลปโรปรัญญุตา
(ความรู้จักบุคคล คือ ความแตกต่างแห่งบุคคลว่า
โดยอัธยาศัย ความสามารถ และคุณธรรม
— knowing the individual;
knowing the different individuals)

สรุป...
เป็นคนดี มีเหตุ มีผล รู้จักตน รู้จักประมาณ(ความพอดี)
เข้าใจเรื่องกาละเทสะ เข้าใจเรื่องความแตกต่าง
ระหว่างบุคคล เข้าใจวัฒนธรรมสังคมสมาคม

การตัดสินใจ การคิด
การทำอะไรอย่าชักช้า อย่าเร่งรีบ .. ให้พอดี

ไม่พอดี ก็ ไม่งาม ..
เกินพอดี คง เกินงาม ..
พอดี ให้ พองาม ..
***เก็บมาจาก blog คุงหนึ่ง@Mthai***

ขอความสุขกายสบายใจในความ "พอดี"
จงเป็นของผู้อ่านทุกท่าน...

Create Date : 20 กรกฎาคม 2553		2 comments
Last Update : 1 กันยายน 2553 13:32:37 น.
Counter : 426 Pageviews.
Share Tweet