เมื่อน้องไหมไข้ขื้น และข้อคิดที่แม่เรียนรู้

จริงๆ ไม่รู้ตั้งหัวเรื่องถูก
ความหมายหรือเปล่า
เรื่องของเรื่องไม่มีอะไรมาก

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว น้องไหมอยู่ดีๆ ก็มีไข้สูง
เช้าวันแม่สิบสองสิงหา ไหมร้องไห้ขออุ้มตลอด ดูแล้ว
อาการไม่ดี ไม่ร่าเริงเลย แหย่ก็ไม่เล่นด้วย
เลยต้องรีบแจ้นไปรพ.เด็กศรี้นครินทร์
ไปถึงวัดไข้ได้สูงสามสิบเก้าองศากว่าๆ
พยาบาลต้องให้ยาลดไข้ทันที
พร้อมเช็ดตัวให้ไข้ลด น้องไหมก็ร้องลั่นเลย
ร้องคร่ำครวญน่าสงสารมากๆๆๆ
แม่หลิงก็อุ้มกอดน้องไหมอย่างเดียว

หาหมอไปก็ร้องไห้ไป
กลับถึงบ้านก็ยังร้องให้อุ้มอยู่
เพื่อนมาหาที่บ้านก็ต้องอุ้มๆ กอดๆ กันไป
มีหลับพักมือบ้างเป็นบางเวลา

กลางคืนก็คอยเช็ดตัวให้ลูกทั้งคืน
ตื่นเช้ามา ปวดแขน ปวดขามากๆๆๆๆๆ
เพราะอุ้มจนเกร็งไปทั้งตัว เหนื่อยมาก แต่เพื่อลูกยังไงก็ทำได้

พอไหมเป็นไข้แบบนี้ทำให้เรียนรู้ว่า
คนเป็น "แม่" สามารถทำอะไรก็ได้
จะให้อุ้มนานแค่ไหนก็ได้
ขอให้ลูกหายเป็นพอ

เพราะพอลูกหายแล้ว แม่ก็สุดแสนจะแฮปปิ้
กินอิ่มนอนหลับ

หลังจากนี้น้องไหมจะงอแงเลี้ยงยากแค่ไหน
ก็ทนได้ เพียงขอให้ลูกมีสุขภาพแข็งแรง
เห็นลูกวิ่งได้ หัวเราะได้ ร้องไห้ได้
งอแงบ้างเวลาไม่ได้ดั่งใจ บางทีก็กระทืบเท้าเร่าๆ
แต่แม่ก็เห็นว่าน่าเอ็นดูดี ลูกกินอิ่มนอนหลับ
แค่นี้แม่ก็ดีใจแล้วหล่ะ

นอกจากนี้ก็เลิกโมโหหรือโกรธน้องไหมเลยเวลาที่งอแงเอาแต่ใจอีกเลย

(จริงๆ เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยโมโหเท่าไหร่
แต่จะมีแบบอารมณ์เสียบ้างเป็นบางครั้ง)

Create Date : 17 สิงหาคม 2552 Last Update : 19 สิงหาคม 2552 20:20:05 น. Counter : 605 Pageviews.		4 comments
Share Tweet