Group Blog All Blog
|
@@ เรื่องวุ่นๆ ของว่าที่คุณแม่ @@ กลับมาญี่ปุ่นได้เกือบอาทิตย์แล้ว หลังจากที่ไปเยี่ยมครอบครัวและไปตรวจน้ำคร่ำที่เมืองไทยมาหนึ่งเดือนเต็ม ว่างเมื่อไหร่ก็ว่าจะมาอัพเดทบล็อกซะที -------------------------------------------------------------------------- วันนี้จะว่าเขียนเรื่องราวอะไรต่อมิอะไรเกี่ยวกับการตั้งท้องเจ้าตัวเล็กในพุงซึ่งวันนี้ก็มีอายุครบ 22 สัปดาห์เต็มแล้ว แต่พุงหลามราวกับ 25 สัปดาห์ซะงั้น ก่อนท้องก็บวมอวบกำลังได้ที่ หลังท้องน้ำหนักขึ้นมาตอนนี้ก็ห้ากิโลฝ่าๆ ดูอวบอ้วนใหญ่โตดี ตอนนี้เลยอยู่ในช่วงควบคุมอาหารอยู่ โดยเฉพาะการลดขนมกับข้าวและแป้งต่างๆ ส่วนเนื้อสัตว์ นม ผัก วิตะมิน ยังกินครบถ้วนอยู่เหมือนเดิม --------------------------------------------------------------------------- อาการจิตตกของคนท้อง ก่อนท้องก็เครียดทุกครั้งที่รอประจำเดือนมา มันจะมา หรือมันจะไม่มาน้า พอประจำเดือนเริ่มขาด ก็เริ่มดีใจเล็กน้อย มาดีใจสุดๆ ก็ตรวจเจอสองขีด แต่อย่างว่าดีใจไม่ได้นานก็เอาหล่ะ เริ่มกังวลใหม่ จะท้องปรกติไหมเนี่ย จะท้องนอกมดลูกหรือเปล่า ไหนจะท้องไข่ปลาอุก ท้องลม สารพัดจะกังวล พอไปตรวจเจอถุงน้ำคร่ำก็ เริ่มกังวลต่อ ครั้งหน้าหัวใจลูกจะเต้นไหมนะ จะแท้งคุกคามหรือเปล่า จะมีเลือดไหลออกมาไหม แต่พอผ่านสามเดือนมาได้ ก็เริ่มโล่งอกอีกนิดนึง เฮ้อ ผ่านระยะแท้งมาได้แล้ว ต่อไปก็เริ่มต้องคิดเรื่องตรวจน้ำคร่ำเพื่อหาความผิดปกติของโครโมโซม แค่เริ่มคิด ก็จิตตกแล้ว เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมา ยังทำให้ผวาและกลัวชนิดจับจิตจับใจ ครั้งนี้กลัวกรณีลูกเป็นดาวน์ด้วย เพราะอายุขนาดนี้โอกาสก็สูงขึ้นเป็นหนึ่งในร้อยแล้ว ครั้งที่แล้ว 1 ใน 25000 ยังโดนมาแล้ว 1 ใน 100 จะไม่ให้กังวลได้ยังไง เจาะน้ำคร่ำเช็คโครโมโซม ตรวจน้ำคร่ำครั้งนี้ ตัดสินใจกลับไปไปตรวจดีกว่า เพราะจะได้ไปเยี่ยมบ้านด้วย พอต่อวีซ่าเรียบร้อยแล้ว อายุครรภ์ก็สิบแปดวีคพอดี เลยรีบซื้อตั๋วเครื่องบิน บินกลับเมืองไทยทันที กลับคนเดียวโลด เพราะสามีอิฉันรับผิดชอบงานเยี่ยงชีพ ไม่ยอมลาเด็ดขาด กอรปกับตัวเองเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวจนชินแล้ว เลย ไม่มีปัญหาว่าต้องบินไปด้วย สามีมาส่งที่ชิบูย่า จากนั้นก็บินเดี่ยวถึงกทม.เลย คราวนี้ภรรยาเจ้านายเก่าใจดีนัดคุณหมอที่บำรุงราษฎร์ให้เพราะใช้บริการคลอดมา สามท้องแล้ว คุณหมอเก่งและใจดีมากๆ (คุณหมอชื่อ คุณหมอวิบูลย์ ศศิวิมลกุล) พอถึงวันนัดก็มีภรรยาเจ้านาย (พี่หนิง) และเพื่อนสนิทตั้งแต่เรียนมธ. (กุ๊ก)ไปพบหมอเป็นเพื่อน ไปถึงก็คุยกันสนุกสนาน ร่าเริง สอบถามประวัติไปก็คุยกันไป สบายๆ คุณหมอเรียนจบจากเยอรมัน โดยมีความเชี่ยวชาญเรื่อง การดูแลทารกในครรภ์ แต่คุณหมอก็มีชื่อเสียงด้านการผ่าตัดด้วย ข่าวว่า ผ่าแล้วเย็บแผลสวยมากๆ ตัวเองขณะนั้นก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะคลอดที่ไหน แต่ถ้าที่เมืองไทย ก็น่าจะเป็นคุณหมอท่านนี้แหล่ะ คุยกันได้สักพัก ก็ไปอัลตร้าซาวน์กัน จากภาพคุณหมอก็บอกว่า ดูหนูน้อยคนนี้ สมบูรณ์แข็งแรงดี และคิดว่าน่าจะเป็น "ลูกสาว" นะ แต่ยังไม่แน่ใจ พอซาวน์ เสร็จก็เริ่มหาตำแหน่งที่รกไม่หนาและมีช่องว่างที่ตัวเล็กไม่อยู่ เพื่อเจาะน้ำคร่ำ พอคุณหมอระบุตำแหน่งแล้ว ก็เอาปากกามาร์คจุดบนพุงทันที ยังงงๆ อยู่ว่าจะเจาะตรงไหนนะ คุณหมอก็เอาเข็มยาวไ แทงลงไปเลย จึ๋ย!!! รู้สึกหวาดเสียวโดยแท้ แต่ตัวเองก็มองตามตลอดเพราะกังวลมากกว่า ว่าจะโดนเจ้าตัวเล็ก เจ็บแบบทนได้สบายๆ แม้จะไม่ได้ฉีดยาชา พอแทงเข็ม เสร็จคุณหมอก็ดูดน้ำคร้ำไป สิบห้าซีซี (มั๊ง) เจาะเสร็จก็ให้ไปรอที่หน้าห้อง คุณหมอสักสิบห้านาที เพื่อรอดูอาการ พอครบสิบห้านาที ก็เข้ามาตรวจอีกครั้งเพื่อฟังเสียงหัวใจ ซึ่งก็เต้นเป็นปกติดี คุณหมอบอกว่าอีก 3 อาทิตย์มาเจอกันเพื่อฟังผลนะคะ แค่ได้ยินว่าต้องมา ฟังผลแล้ว หัวใจก็เต้นตึกตัก ๆ เพราะกลัวเหลือเกิน เสร็จแล้วก็นั่งรถเข็น ขึ้นรถเจ้านาย แต่ยังไม่กลับบ้านหรอก ไปนั่งกินขนมจีน น้ำยาเจ้าเด็ดที่พี่หนิงสั่งซื้อมาจากซอยทองหล่อที่บ้านเจ้านาย พร้อมกับ ข้าวเหนียวมะม่วงของโปรด ได้กินของอร่อยทำให้คลายความกังวลไปได้ เยอะเลยเชียว ขั้นตอนนี้จะต่างจากสมิติเวช ศรีนครรินทร์นิดนึง ตรงที่คุณหมอที่สมิติเวช จะใช้อัลตราซาวน์ดูตลอดจนถึงตอนเจาะเลย ดังนั้นเราจะเห็นเข็มแทงลง ไปในพุงจากจอเลย ขณะที่คุณหมอท่านนี้จะมาร์คตำแหน่งแล้วเจาะเลย โดยไม่ต้องดูหน้าจออีก แต่คุณหมอทั้งสองท่านก็มีความเชี่ยวชาญด้านการ เจาะน้ำคร่ำทั้งคู่ คงแล้วแต่ความถนัดของคุณหมอมากกว่ามั๊ง (แต่ใจชอบแบบ สมิติเวชมากกว่านิดนึง เพราะเห็นชัดตลอดการเจาะเลย) หลังจากเจาะแล้ว สมิติเวช จะเปิดห้องให้นอนพักอีกสามชั่วโมง ถึงจะให้กลับบ้าน ซึ่งจุดนี้ก็จะ แตกต่างกันนิดหน่อย แต่ก็ไม่มาก การดูแลหลังจากเจาะก็คือวันถัดมา ห้ามยกของหนักเกินสามกิโล พยายาม ขึ้นลงบันไดรอบเดียว หรือไม่ขึ้นเลยก็ดี เดินช้าๆ อยู่บ้านเป็นดีที่สุด หลังจากนั้น ก็ทำตัวได้ตามปกติ เสร็จจากนี้ก็ต้องมารอฟังผลต่ออีกสามสัปดาห์ซึ่งนับจากวันเจาะ ไม่มีวันไหน ไม่กังวลเลย เพราะหลอนกับผลครั้งที่แล้วมากๆ นอนสวดมนต์ชินบัญชร ทุกคืนเลยเพื่อข่มใจไม่ให้คิดมากจนเกินไป บางคืนเครียดจัดก็นอนน้ำตาซึม แถมก่อนเจาะได้สองวัน เจ้าตัวเล็กก็เริ่มดิ้นให้รู้สึกชัดๆ เป็นครั้งแรก ตื่นเต้นมาก และก็ยิ่งทำให้รู้สึกผูกพันกับลูกมากขึ้นไปอีก ผลการตรวจน้ำคร่ำ พอผ่านไปได้สักหนึ่งอาทิตย์ ด้วยอาการจิตตก ก็เลยลองโทรไปรพ.ถามผล ตั้งแต่วันจันทร์ โทรไปพยาบาลก็บอกว่า อ้าวเพิ่งตรวจนี่ค่ะ ยังไม่ทราบผลค่ะ ปกติใช้เวลาสองสามอาทิตย์ค่ะ จริงๆ ตัวเองก็รู้แล้วหล่ะว่าอาจจะใช้เวลาประมาณ นั้น แต่ก็ยังคิดว่าไว้เผื่อมาเร็วกว่ากำหนดไง เลยลองโทรดูไปงั้นแหล่ะ วันพุธ วันศุกร์ โทรไปใหม่ ได้คำตอบเดิมว่ายังไม่ได้ พอขึ้นสัปดาห์ที่สอง ก็เริ่มกระบวนการเดิม โทรไปวัน จันทร์ พฤหัส เสาร์ ก็ยังไม่ได้ผล พอขึ้นสัปดาห์ที่สาม ต้นสัปดาห์วันอังคารก็โทรไปสักบ่ายๆ คราวนี้พยาบาลบอกว่า "ทราบผลแล้ว" แต่ต้องให้คุณหมอเป็นผู้แจ้งผลเท่านั้นค่ะ วางสายเสร็จ ก็นั่งคิด แล้วทำไมพยาบาลไม่บอกผลเลย ผลออกไม่ดีหรือเปล่าเนี่ย ทำไงดี ทำไงดี พอดีนึกได้พี่หนิงมีเบอร์มือถือคุณหมอ เลยรีบโทรไปขอทันที พอได้เบอร์แล้ว ก็กดมือถือไปหาคุณหมอ คุณหมอก็ไม่รับ สงสัยจะยุ่งอยู่ ตอนนี้ใจก็เต้นตึกตักอีกแล้ว ผลมาแล้ว จะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้ นั่งกระวนกระวายใจ สักพักหนึ่ง เสียงโทรศัพท์จากคุณหมอก็ดังขึ้น พอรับสายปุ๊ปก็ถามคุณหมอปั๊บว่า "คุณหมอทราบผลหรือยัง" คุณหมอบอกว่า "อ้าว ผมยังไม่ทราบผลเหมือนกันครับ" "อืมม์ ถ้าผลผิดปรกติ ทางรพ.จะแจ้งคุณหมอทันทีเลย นี่ไม่แจ้งมา น่าจะไม่มีปัญหาอะไร" "งั้นขอเลื่อนนัดคุณหมอเป็นเร็วที่สุดได้ไหมค่ะ" "ได้เลยครับ" ก็เลยเลื่อนวันนัดจากวันเสาร์เป็นวันพฤหัสแทน เสร็จแล้วก็โทรไปบอกพี่หนิงกะกุ๊ก ว่าจะรพ.พฤหัสนี้ บวกกับ "พี่เล็ก" อีกคนซึ่งต้องไปประชุมที่รพ.อยู่แล้ว ตามไปให้ กำลังใจเต็มที่ พอถึงคิวเจอคุณหมอ คุณหมอก็ใจเย็นมั่กๆ ค่อยเปิดคอมฯดูให้ ตัวเองแทบอยากกระโดด เอาเม้าท์ไปเปิดไฟล์ผลที่เขาสแกนเข้าระบบของรพ.แทนคุณหมออยู่แล้ว พอเปิดไฟล์ได้เท่านั้น คุณหมอก็อ่านผลให้ฟัง บอกว่า ปรกติดีครับ ไม่มีปัญหา แล้วก็ได้ลูกสาว เท่านั้นแหล่ะ น้ำตาแทบไหล ด้วยความดีใจสุดๆ สองสัปดาห์กว่าๆ ที่นอนเครียดทุกคืน สุดท้ายก็โล่งอกไปอีกเปราะหนึ่ง รีบอีเมล์ ไปบอกตาพ่อของเจ้าตัวเล็กว่า โอเคนะ ไม่มีปัญหาอะไร อีเมล์ไปสักพัก พ่อเจ้า ตัวเล็กก็โทรมาหา น้ำเสียงดีใจสุดฤทธิ์เช่นกัน เพราะวันนี้เขาก็ลุ้นตัวโก่งอยู่ที่โตเกียว เพราะอีเมล์ไปบอกแต่เช้าว่าวันนี้จะไปฟังผล
สวัสดีค่ะ อย่ากังวลมากเลย เดียวเจ้าตัวน้อยหน้ายุ่งหมดนะ ทำใจให้สบาย ต่อไปนี้คงมีแต่สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นแล้วละ หนูดีว่าคงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะ สาธุ สาธุ ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกนะคะ หนูดีไม่ได้เป็นสมาชิกของที่นี่เพราะสมัครทีไรก้ไม่ได้สักทีก็อาศัยอ่านของชาวบ้านเขาหาความรู้ไปเรื่อย ๆ อิอิ หนูดีอยู่ประเทศการ์ต้าค่ะ ท้องได้ สี่เดือนกว่าแล้ว เพิ่งกลับมาจากเมืองไทยเหมือนกันก็เจาะเลือดดูดาวเหมือนกัน หมอบอกว่าให้เจาะก็เจาะ แต่ทำไมเฉพาะค่าเจาะอันนี้แพงจังสี่พักกว่าบาทแน่ะ หนูดีหาหมอที่ BNH ค่ะชื่อคุณหมอเยื้อน ก็เห็นว่าหนูท้องใกล้ ๆ กับคุณ เพื่อจะได้คุยกันว่าอาการเป็นอย่างไรบ้าง อิอิ คือแอบปรึกษาน่ะ อย่างไงก็เมลล์มาคุยกันได้นะคะอีเมล์ตามข้างบนนี้ค่ะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ
โดย: หนูดี gogo411@hotmail.com IP: 86.62.250.3 วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:23:06:18 น.
อ่านแล้ว ก็นึกตามค่ะพี่หลิง
เข้าใจดีเลยว่า 3 สัปดาห์นั้น มันเป็นเวลาที่ยาวนานสำหรับพี่มากๆ เลย ถึงวันนี้อีกไม่นานเท่าไหร่ก็จะได้เจอหน้าลูกสาวแล้วนะคะ จริงๆ วดี เป็นใครก็ไม่รู้ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วยเลย แต่ก็ร่วมลุ้น ดีใจ แล้วก็รอคอยไปกับพี่ด้วยจริงๆ พี่หลิง เริ่มๆ คิดชื่อลูกสาวรึยังคะ วดี ชอบชื่อนี้มากค่ะ "mika" เด็กหญิงมีค่า น่ารักดีนะคะ กับอีกชื่อก็ "ai"（愛） เขียนเป็นไทยๆก็ อัยย์ (ผู้เป็นใหญ่) เอามาฝากไว้ค่ะ เผื่อเป็นอีกทางเลือกให้พี่หลิงนะคะ  โดย: วดี
 วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:8:46:46 น.โดย: โอก้าซัง
วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:10:20:08 น.อ่านไปด้วย น้ำตาคลอไปด้วยคะ เข้าใจความรู้สึกพี่หลิงเลยคะ สมหวังแล้วนะคะ ได้ลูกสาวด้วย รักษาสุขภาพกายและใจดีๆนะคะ
โดย: Mintny_n ไม่ได้ล็อคอินคะ IP: 122.133.167.89 วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:13:08:43 น.
จินเคยลุ้นเหมือนกัน ตั้งแต่รู้ว่าท้อง หมอก็บอกอยู่แล้วว่าไข่ตก 3 ฟองและติดทั้งสามคนเลย แต่อาจจะเหลือเพียงคนเดียว หรือแข็งแรงเป็นคน จินก็วิตก จิตตกเหมือนๆ กัน กลัวลูกจะไม่อยู่กับเรา (ขอแค่คนเดียว) แต่จิตตกไปหน่อยเลยท่องคาถาชินบัญชรก่อนไปฟังผลว่าลูกสมบูรณ์เป็นคนทั้ง 3 คน ท่อง 10 จบก่อนไปพบ จินกับพี่แต้มทำหน้าไม่ถูกเมื่อหมอบอกผลว่าเด็กทั้ง 3 อยู่ครบครับ
เป็นกำลังใจให้พี่หลิงนะคะ จินดา โดย: จินดา IP: 203.151.216.4 วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:15:57:47 น.
เข้าใจความรู้สึกของพี่หลิงเลยนะคะ
อ่านไปก็ระทึกไปด้วยเลยค่ะ ดีใจด้วยที่เจ้าตัวเล็กแข็งแรง ปลอดภัยดี ได้ลูกสาวด้วย ต้องน่ารักเหมือนพี่หลิง แน่ ๆ เลยค่ะ ถ้าคลอดแล้ว อย่าลืมเอารูปเจ้าตัวเล็กมาให้ดูด้วยเน้อ ตอนที่คุณหมอแจ้งติ๊กว่า ลูกไม่สบายตั้งแต่เกิด ติ๊กก็สวดมนต์ชินบัญชร ทุกวัน จนวันคลอดเลย คลอดมาแล้ว อาการก็ไม่หนักมาก มีทางรักษาอยู่ ตอนนี้ อาการของลูกติ๊กก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ คนเป็นแม่ เนาะ ลูกเป็นอะไรไป แม่ก็เจ็บไปด้วย ช่วงนี้อากาศอุ่นขึ้นแล้ว พี่หลิงสบายดีไหมคะ รักษาสุขภาพด้วยน้า โดย: แม่น้องคะน้าจัง IP: 126.23.51.69 วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:20:12:49 น.
อ่านไปอมยิ้มไป
นึกภาพตอนไปฟังผลแล้ว เผลอยิ้มออกมาเองเลย เมื่อไหร่จะมีโอกาสได้รู้สึกแบบนี้บ้างหนอ ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจนะคะ กำลังสู้ๆอยู่ค่ะ  โดย: keichan
วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:17:43:02 น.อ่านไปอมยิ้มไป
นึกภาพตอนไปฟังผลแล้ว เผลอยิ้มออกมาเองเลย เมื่อไหร่จะมีโอกาสได้รู้สึกแบบนี้บ้างหนอ ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจนะคะ กำลังสู้ๆอยู่ค่ะ โดย: keichan
วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:17:43:16 น.ขอบคุณนะคะ ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจกัน
 ตอนนี้ก็หายเครียดไปเยอะ แต่ก็ยังมีบ้างประปราย เวลาเจ้าตัวเล็กมันดิ้นน้อยๆ ก็จะพะวงว่า สบายดีอยู่ไหม ต้องคอยกระตุ้นให้ขยับตัวอยู่เป็นระยะๆ เลยค้า ถ้าเห็นเขาดิ้นแล้วหล่ะก็ มีความสุขมากๆ เลยยยค้า น้องวดีค่ะ พี่หลิงก็ว่าชื่อ mika ก็ดีนะ แต่ฝามีพี่หลิง ยังไม่ปิ๊งเท่าไหร่ ตอนนี้ก็ควานหาไปเรื่อย บางทีถูกใจพ่อ แต่ไม่ถูกใจแม่ บางทีแม่ชอบ พ่อไม่ชอบ เลยยังไม่ลงตัวสักที จินดาค่ะ ดีใจจังเข้ามาทักทาย เด็กๆ เป็นไงบ้าง แฝดสาม S M L ด้วย โตขึ้นหน้าตายังเหมือนกันอยู่ไหมเนี่ยเด็กๆ พี่หลิงแยกไม่เคยออกเลยยย แล้วเขามาคุยกันบ่อยๆ น้า น้องเก๋ พี่หลิงขอให้สำเร็จไวๆ น้า น้อง mintny_n กลับเมืองไทยหรือยังเอ่ย ยังไงก็ขอสุขภาพแข็งแรงทั้งแม่และลูกนะค้า น้องติ๊ก พี่หลิงเข้าใจเลยนะเนี่ยว่าเป็นแม่รู้สึกอย่างไร ขอให้เจ้าคะน้าหายไวๆ นะค้า ฟัดจ์เอ๋ย หนทางยังยาวไกลกว่าจะคลอด อย่าเพิ่งเครียดเยอะนะจ๊ะ คุณโอก้าซัง ชื่อดีจังเลย ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจค้า คุณหนูดีขอบคุณนะคะ แวะมาไกลจากการ์ต้าแนะ หมอเยื้อนดังนะคะ ราคาค่าเจาะน่าจะใกล้ๆกันนะคะ เพราะรพ.เอกชนมั๊งค่ะ ราคาเลยค่อนข้างสูงค้า อายุครรภ์ใกล้กันมากเลย น้องคงดิ้นดุกดิกแล้วมั๊งค่ะ โดย: zuling68
วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:20:11:52 น.ผมอ่านเรื่องราวแล้วดีมากเลยครับ share ให้ฟังได้ละเอียดมากๆ ผมอยากสอบถามครับ ของแฟนผมตรวจเลือดผล 1:250 เสี่ยงมาก ไหม อายุ 31 ปีครับ แล้วของคุณนี่เสี่ยงแค่ไหนครับ 1:100 หรือ ครับ ถ้าใช่แล้วไม่เจอก็ถือว่าโชคดีมาก ผมยังไม่ค่อยกล้าเจาะเลยครับ เครียด
โดย: sos IP: 124.120.35.251 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:0:46:42 น.
ดีใจด้วยนะคะพี่หลิง
ของฮามู ก้อเคยเครียดตอนตรวจคัดกรองคะ พอผลออกมาว่มีความเสี่ยงน้อย(1; 7500) ก้อค่อยดีหน่อย อายุครรภ์ใกล้เคียงกันเลยคะ ฮามูตอนนี้ก้อ 24w ตอนนี้กำลังไล่อ่านบล๊อคพี่หลิง เอาไว้เป็นประสบการณ์คะ ปล. ลูกสาวต้องน่ารักแน่ๆเลยคะ สมใจที่พี่หลิงอยากได้ลูกสาวเลยนะคะ โดย: ฮามู (Hamugo
) วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:12:42:40 น.อ่านแล้ว ดีใจด้วยนะค่ ไม่เครียดแล้ว เนี่ย ก็นั่งนึกเกี่ยวกับลูกคนแรกเหมือนกัน เพราะไป Ultrasound ที่บำรุงราษฎร์ หมอเค้าเก่งนะค่ะ ตรวจละเอียดมาก แต่เด็กเค้าผิดปกติหลายอย่าง หมอแนะนำให้ตรวจน้ำคร่ำด้วย แต่ต้องรอผล 2 weeks แต่ไม่ได้ทำค่ะ เพราะต้องเดินทางไปอยู่กับสามี แต่ก็คิดว่าตัวเองโชคร้ายแล้วช่วงนั้น .
สุดท้ายขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะค่ะ เป็นกำลังใจค่ะ โดย: Kwan_jira
วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:4:33:44 น.อ่านแล้ว น้ำตาคลอเลยค่ะ ตอนนี้ก็ท้องได้ 12 weeks แล้ว ก็เครียดเหมือนกัน เพราะอายุมากแล้ว ก็อาศัยสวดมนต์ไหว้พระ ได้ความรู้มากค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลูกค่ะ
โดย: waru IP: 114.128.131.229 วันที่: 7 เมษายน 2552 เวลา:17:59:32 น.
|
zuling68
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?] สัพเพ ธัมมา นาลัง อะภินิเวสายะ - สิ่งทั้งหลายทั้งปวงอันบุคคลไม่ควรยึดติดถือมั่น Friends Blog
|
||||||||||||
ตอนนี้เจ๊ก็เริ่มร่าท้าสายลมได้แล้วค่า
ทางนี้สิยังไม่รู้เลยว่าจะออกหัวออกก้อยน่ะค่ะ