แม่ ขณะที่คุณกำลังอ่านอยู่นี้ คงเป็นเวลาที่ดอกมะลิบานสะพรั่งในช่วงเทศกาลวันแม่ 12 สิงหาคม วันแม่ไม่เคยมีความสำคัญกับฉันมานานนมนักแล้ว อยู่ๆ จะให้ดัดจริตไปกราบแม่ ไปกอด ไปหอมแม่ แล้วบอกว่า..แม่ขา หนูรักแม่จ้ะ ตามธรรมชาติและตามสันดานแล้ว มันทำไม่ได้และทำไม่เป็น ที่ทำเป็นและทำเก่งมาก คือ การตวาดแม่อยู่เป็นนิจสิน เป็นที่ขึ้นชื่อลือชามาตลอดในฐานะลูกที่เลวที่สุดในปฐพี ตั้งแต่ย้ายออกจากบ้านมาอยู่อาศัยเองตั้งแต่อายุสิบเก้า ลูกที่น่ารักคนนี้ก็แทบจะไม่กลับไปเยี่ยมบ้านเลย ทั้งๆ ที่อยู่ห่างกันแค่ครึ่งชั่วโมงแท้ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกคู่นี้จึงต้องพึ่งโทรศัพท์ติดต่อกันอย่างเดียวเท่านั้น และการคุยโทรศัพท์ก็เป็นสิ่งที่ฉันเกลียดที่สุด พอๆ กับการดูโทรทัศน์ เวลาที่แม่โทรศัพท์มา จะพูดเหมือนกันทุกครั้ง "..ตี้เหรอ...กินข้าวหรือยัง กินกับอะไรเหรอ อร่อยมั้ย แล้วอาบน้ำหรือยัง น้ำท่าน่ะอาบซะบ้างนะ เดี๋ยวตัวขึ้นเป็นเม็ดๆ ไอ้โกโก้ก็ต้องจับมันอาบน้ำด้วยนะ เดี๋ยวมันเป็นขี้เรื้อน ผ้าปูที่นอนกับปลอกหมอนน่ะต้องถอดออกมาส่งให้เค้าซักทุกอาทิตย์นะ รู้หรือเปล่า ภูมิแพ้ยังเป็นอยู่หรือเปล่า แล้วเตาแก๊สน่ะ ใช้แล้วต้องปิดให้แน่นๆ นะ กลางคืนก่อนเข้านอนก็อย่าลืมล็อคประตู ใครมาเคาะประตูถ้าไม่รู้จักตี้อย่าเปิดให้เค้าเข้านะ แล้วกลางคืนอย่าอยู่ดึกๆ ดื่นๆ เข้านอนเร็วๆ พักผ่อนมากๆ ผลไม้น่ะซื้อกินหน่อยซี แล้วเมื่อไหร่จะพาแม่ไปซื้อของที่เทสโก้อีก ... ฯลฯ..." บทสนทนาของแม่สุดที่รักจะเป็นอย่างนี้ตลอดเวลา เหมือนกับอ่านเอาจากกระดาษที่จดไว้ หรืออัดเทปไว้ โทร.มาทุกครั้งพูดแบบนี้ทุกครั้งเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง มันไม่สนุกเลยกับการต้องฟังข้อความแบบนี้เป็นประจำ จริงๆ แล้วมันน่ารำคาญด้วยซ้ำ แล้วคิดดูว่าท่ามกลางบรรยากาศการทำงานอันจริงจังขรึมขลัง ผู้คนในสำนักงานจะได้ยินเสียงบรรณาธิการผู้ทรงอิทธิพลและน่าเกรงขาม พูดโทรศัพท์ว่า "...กินแล้ว...วันนี้กินข้าวผัด....เออ....ผักก็กินด้วย.... อาบแล้ว....เออ....เออ....เออ....จะซักอาทิตย์นี้แหล่ะ.... เออน่า....ปิดทุกครั้งแหล่ะ....ไม่ต้องบอกหรอกน่า...ฯลฯ..." ค่อนข้างเป็นการเสียฟอร์ม ศักดิ์ศรีของบรรณาธิการถูกผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งทำลายป่นปี้ไม่มีเหลือหลอต่อหน้าธารกำนัล สาเหตุหนึ่งที่ทำให้ฉันไม่ชอบการคุยโทรศัพท์กับแม่ ก็เพราะแม่มักจะทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กอายุสามขวบอยู่ตลอดเวลา แม่ได้ทำลายความมั่นใจ ความเป็นผู้ใหญ่ และอัตตาของฉันลงอย่างราบคาบ อันเป็นความสามารถพิเศษของคุณแม่ทั่วโลก ที่มักจะทำให้ลูกรู้สึกว่าตัวเองยังเป็นเด็กเล็กๆ ตลอดเวลา ประหนึ่งว่าแม่ๆ พวกนี้ได้พากันแอบไปเข้าคอร์สพิเศษ ทำเวิร์คช็อพและสัมมนาเรื่อง "วิธีปราบลูกให้อยู่หมัด" แล้วนำมาใช้กับลูกของตน ลูกจะได้ไม่กล้าหือ มาออกฤทธิ์ออกเดชทำร้ายกาจกับแม่ ไม่ว่าลูกจะยิ่งใหญ่มาจากไหน เป็นดาราชื่อก้อง เป็นเจ้าของบริษัทมีเงินเป็นพันล้าน หรือเป็นผู้มีอิืทธิพลใหญ่คับฟ้าวิเศษวิโสปานใด พอมาเจอแม่ จะใหญ่โตแค่ไหนก็ใหญ่เทียบเท่ากับหนูจี๊ดๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น เวลาแม่โทร.มา ด้วยความรำคาญ ฉันจึง อือๆ ออๆ อย่างเสียไม่ได้อยู่ครู่หนึ่ง แล้วรีบรวบรัดจบการสนทนาอย่างเร็วรี่ ก่อนวางหูโทรศัพท์ดังโครม ตอนวางหูโทรศัพท์ยังอุตส่าห์ได้ยินเสียงของแม่ตะโกนโหวกเหวกออกมาว่า...อย่านะ...อย่าเพิ่งวางหูนะ... วันหนึ่งแม่จึงโทร.มาตัดพ้อด้วยน้ำเสียงบ่งบอกความน้อยอกน้อยใจ "แม่น้อยใจนะ ทำไมโทร.มาหาทีไร ตี้ถึงชอบเออๆ ออๆ แล้วก็รีบวางหูใส่แม่... ทำไมถึงไม่อยากคุยกับแม่ล่ะ ... นี่แม่นะ..." "ก็แม่นั่นแหล่ะ..." ฉันย้อน "ชอบโทร.มาที่ทำงาน โทร.มาอยู่ได้ บอกตั้งหลายครั้งว่าอย่าโทร.มาถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คนกำลังทำงานอยู่ เครียดจะตาย นี่ก็โทร.มาถามไร้สาระอยู่ได้ว่า...กินข้าวหรือยัง กินข้าวกับอะไร อาบน้ำหรือยัง ไม่รู้จะรู้ไปทำไม จะบ้าเหรอ..." มีความเงียบชั่วขณะหนึ่งที่ปลายสายโทรศัพท์ด้านโน้น "ก็.." แม่อึกอัก "แม่อยากคุยกับลูก แต่ไม่รู้จะคุยอะไร..." "...ก็อยากได้ยินเสียงลูก..." "....ก็คิดถึงลูกอ่ะ..." สั้นๆ แต่ได้ใจความกินใจลึกซึ้ง ฟังแล้วอึ้ง สรุปแล้วจำเลยพ้นผิดทุกข้อกล่าวหา ครั้งที่ทำให้ฉันโกรธที่สุดก็คือตอนที่ถูกปลุกด้วยเสียงแผดดังสนั่นของโทรศัพท์ ที่ถีบให้ฉันกระเด้งขึ้นจากเตียงอันนุ่มสบาย เหมือนสะดุ้งตื่นจากฝันร้าย มันเป็นเวลาแปดโมงเช้าของวันอาทิตย์ "แม่!..." ฉันตะโกน "นี่จะบ้าหรือเปล่า โทร.มาทำไมเช้าขนาดเนี้ย..หา! แล้วนี่มันวันอาทิตย์นะ จะบ้าเหรอ! ประสาทหรือเปล่า!..." ใครที่เที่ยวได้โทร.ไปหาผู้คนตอนแปดโมงเช้าวันอาทิตย์สมควรจะถูกด่าให้หนัก "...ตี้..." น้ำเสียงนั้นเยือกเย็น มิได้ถือสาและหวั่นไหวไปกับวาจาดันเดือดดาลของลูกบังเกิดเกล้าแม้แต่น้อย คล้ายๆ กับแม่กำลังยิ้มไปพูดไปด้วยซ้ำ "แม่อยากให้ตี้ฟังอะไรนี่นะ..." แล้วฉันก็ได้ยินเพลง Happy Birthday ที่ดังจากเครื่องเทปที่แม่เปิดอยู่อีกฟากหนึ่ง ฟังเพลง Happy Birthday ไปด้วยความสับสนของคนที่เพิ่งถูกปลุกให้ตื่น หัวสมองยังไม่ทำงาน จนเกือบจะจบเพลงนั่นแหล่ะถึงนึกขึ้นได้... "..วันนี้เป็นวันเกิดของตี้ แม่อยากจะโทร.มาอวยพรให้ลูกมีความสุขมากๆ ทำงานเก่งๆ คิดอะไรสมหวัง เป็นคนดีนะลูกนะ..." ฉันนิ่งเงียบ ไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว แม่ถามน้ำเสียงวิตกว่า "...โกรธแม่เหรอที่โทร.มาปลุก ขอโทษนะ แม่ก็แค่อยากโทร.มาอวยพรวันเกิดตี้ ให้รู้ว่าแม่ไม่ได้ลืมวันเกิดลูก...ไปนอนต่อเถอะลูก..." แล้วแม่ก็วางหูไป จนถึงทุกวันนี้ แม่ก็ยังคงไม่รู้ว่า ที่ฉันนิ่งเงียบงัน ไม่ได้พูดอะไรเลยนั้น หาใช่ว่าโกรธเคืองที่ถูกปลุก ทว่ามันเป็นความรู้สึกที่พูดไม่ออก บอกไม่ถูก เพราะน้ำตาเอ่อคลอเต็มสองตา และมันเต็มตื้นอยู่ในอก รู้ว่าถ้าอ้าปากพูดอะไร จะต้องปล่อยโฮแน่ๆ นี่คือเหตุการณ์ที่ประทับใจที่สุดในชีวิต ไม่เคยลืมเลย บางครั้งนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นขึ้นมาทีไร น้ำตาก็รื้นๆ ด้วยความรู้สึกที่ผสมผสานกัน ระหว่างความซาบซึ้ง ความสำนึกผิด และความละอายใจ แต่แม่จะรู้หรือไม่ มันคงไม่จำเป็นและไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ก็แม่เป็นแม่นี่นะ แม่ไม่ถือสาความร้ายกาจต่างๆ นานาของลูกหรอก เพราะแม่ก็คงมองอย่างไม่ถือสาว่า มันเป็นแค่ความร้ายกาจของเด็กสามขวบเท่านั้นเอง และแม่คงรู้อย่างเต็มหัวใจว่า การแสดงความรักนั้น ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดใดๆ สักนิด ที่มา : บทบรรณาธิการนิตยสาร POP ฉบับเดือนสิงหาคม 2546   Create Date : 12 สิงหาคม 2548 33 comments Last Update : 12 สิงหาคม 2548 9:40:53 น. Counter : 677 Pageviews. Share Tweet

งึมมมมม ตอนนี้ปอยกลับมาบ้านแล้วล่ะ เจอพ่อกับแม่ ดีใจมากๆเลย ยิ่งเมื่อวานวันเกิดพ่อ วันนี้วันแม่อีก อ่านแล้วซึ้งดีนะ แต่แอบสงสารแม่แหละ รูปพี่ก้องกับครอบครัวดูอบอุ่นดีจัง   โดย: ปอยเอง IP: 203.151.140.117 12 สิงหาคม 2548 9:52:58 น.

แวะมาทักทายกันในวันแม่.... มีความสุขกันมากๆทั้งครอบครัวเลยน๊ะครับ   โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 12 สิงหาคม 2548 10:06:22 น.

อ่านแล้วสงสารแม่จัง...เฮ้อ!! สุขสันต์วันแม่นะค๊า   โดย: นุทศรี!! 12 สิงหาคม 2548 10:07:47 น.

วันแม่ ..... ทำดีกับแม่กันเท้อะ !!   โดย: Shelling Ford` 12 สิงหาคม 2548 10:11:00 น.

ซึ้งจังค่ะ แอบน้ำตาซึม เอ หรือเราจะเป็นคน sensitive? เราก็ขี้อาย ไม่กล้าทำไรหวาน ๆ เหมือนกัน แต่ไม่ค่อยว่าแม่เท่าไหร่ ประมาณว่า ไม่ทำดี แต่ก็ไม่ทำเลว แบบนี้เรียกว่า ดี ได้มั๊ย?   โดย: ผ้าเช็ดหน้า 12 สิงหาคม 2548 11:20:33 น.

อืมมทำเอาซึมเรยคับพี่ก้อง เฮ้ออ.. สุขสันต์วันแม่คับ .. วันนี้ไปไหนรึป่าวเอ่ย   โดย: eZii 12 สิงหาคม 2548 11:55:32 น.

โหยยย ใจร้ายกับแม่จังเลยอะ อ่านแล้วสงสารแม่ก้องมั่ก ๆ รักแม่ให้มาก ๆ นะคะ ปล แต่เราก็เขินเหมือนกันอะ ถ้าอยู่ ๆ จะให้ไปบอก แม่จ๋า น๋รักแม่   โดย: นางมารร้าย update 12 สิงหาคม 2548 14:41:38 น.

อ่านแล้วน้ำตาแทบซึม วันพรุ่งนี้จะอยู่บ้าน ทำกับข้าวให้แม่กิน เป็นเด็กดีซักวัน   โดย: นายกาเมศ 12 สิงหาคม 2548 15:03:48 น.

นี่ๆ #7 เค้าเอามาจากที่อื่นตะหาก ไม่ใชเรื่องเค้าเอง แสบตา...   โดย: Condor Heroes IP: 61.91.107.80 12 สิงหาคม 2548 20:00:40 น.

อ่านตอนแรกๆก็ขำอะนะ.... พออ่านใกล้ๆจะจบ..น้ำตามันก็ไหลออกมาเลย.. ซึ้งคะ   โดย: คนว่างเปล่า 12 สิงหาคม 2548 22:13:06 น.

นี่ โกดพี่ก้องอ่ะ เราอุส่าห์ไม่ดู ไม่ฟังเรื่องทำนองนี้จากที่ไหนเลยนะ ฮ่วย ร้องไห้จนได้   โดย: minnymin 13 สิงหาคม 2548 10:08:21 น.

โอ้ยยย... น้ำตาซึมเลยอ่า พี่ก้อง   โดย: N'May IP: 61.90.10.217 14 สิงหาคม 2548 0:19:36 น.

ง่วงนอนโคตร ๆ Ment ให้ไม่อ่าพี่   โดย: Wish You Were Here IP: 202.12.74.7 14 สิงหาคม 2548 0:39:08 น.

T-T ขอบคุณพี่ก้องมากคับ ที่หามาให้อ่าน เศร้าอ่า แต่ผมไม่เคยทำกับแม่อย่างนั้นเลยน๊า เพราะว่าไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ ก็เลยคิดถึงแม่มั่กๆ เลิกเรียนเป็นต้องโทรหาแม่ทุกวันเลยอ่ะคับ แบบว่านะ ... เคยมีคนบอกว่า "รักแม่ ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้รัก"   โดย: +-+ jackiezzz +-+ IP: 203.151.140.122 14 สิงหาคม 2548 0:55:04 น.

ตั้งก่ะมาอยู่หอนี่คุยก่ะแม่แทบทุกวันเลย สงสัยพู่ไม่เหมาะสำหรับอยู่หอจริงๆแหล่ะ คิดถึงบ้านตลอดเลย TwT   โดย: Mowcup IP: 203.151.140.122 14 สิงหาคม 2548 11:42:46 น.

แหะ ๆ ๆ อ่านไม่ดีอ่า นู๋ผิดไปแล้ววว ขอโต้ดดดคร้าบบบ พอดีมันมีแสงแว้บ ๆ มาตอนอ่าน เลยอ่านไม่ค่อยถนัดอ่า... เพราะแสบตา   โดย: นางมารฯ เองจ้า IP: 128.123.84.148 14 สิงหาคม 2548 14:55:42 น.

ซึ้งค่ะซึ้งมากๆ   โดย: la-la-bell 14 สิงหาคม 2548 20:31:47 น.

TT อ่านแล้วน้ำตาร่วง ซึ้งจัง ครอบครัวนู๋ก้องน่ารักอะ ดูอบอุ่นจิงๆๆ   โดย: เขียวหวานจ้า 14 สิงหาคม 2548 22:46:43 น.

รูปครอบครัวน่ารักดีครับ ช่วงวันแม่ผมก็ไม่ได้อยู่กับครอบครัว คงมีแค่โทรศัพท์หากัน   โดย: Carlziess Lens 14 สิงหาคม 2548 22:51:33 น.

มาช้าไปหน่อย วันแม่ ก็ นั่นแหละ อยู่บ้านกับแม่ ให้แม่ทำกับข้าวให้กินเหมือนเดิมล่ะ เมื่อวานพาแม่ไปเที่ยวหลังวันแม่หนึ่งวัน ^^ ปล. ง่วงสุดๆๆ อยากนอน T_T   โดย: แครอทเค้ก 15 สิงหาคม 2548 4:36:54 น.

ช้านก็นึกว่าเขียนเอง 555   โดย: Marvellous Boy 15 สิงหาคม 2548 9:57:04 น.

อิจฉาคนมีแม่ให้กอดทุกวัน ม่าม้าอยู่ตจว. อยากกอดเมื่อไหร่ ก็ได้แค่โทรไป เศร้าจัง   โดย: แก้มยุ้ย (หมวยแก้มป่อง ) 16 สิงหาคม 2548 10:39:15 น.

น้องก้องหน้าตาเหมือนม่ะม๊า ..^ ^   โดย: พี่พลอย IP: 167.247.219.10 17 สิงหาคม 2548 9:11:31 น.

รักแม่คร๊าบบบบบ   โดย: แต่ไม่กล้าบอก (รู้สึกแปลก ) 18 สิงหาคม 2548 23:23:44 น.

เข้ามาดูคนแอบอู้ ไม่ยอมอัพบล๊อก   โดย: นางมารร้าย update 19 สิงหาคม 2548 3:14:15 น.

คิดถึงก้องจัง แต่น้อยกว่าคิดถึงแม่พี่นิดหนึ่งนะ ขอให้แม่น้องก้องแข็งแรงนะแล้วก็แม่อะคิดว่าเราเป็นเด็กเสมอแระ พี่จะสามสิบแม่ยังนึกว่าพี่7ขวบอยู่เลย   โดย: หนอนเขียว IP: 203.188.41.20 19 สิงหาคม 2548 14:30:33 น.

สวัสดีค่ะ มีความสุขในวันหยุดนะคะ   โดย: รักดี 20 สิงหาคม 2548 10:48:17 น.

แวะมาอ่านเรื่องราวดี ๆ นะคร๊าบบ   โดย: วันที่ฝนจาง 21 สิงหาคม 2548 16:39:55 น.

โย่ะ ๆ ๆ แวะมาทักทายจ้า   โดย: นางมารร้าย update 22 สิงหาคม 2548 12:40:14 น.

แหง่วววววว เลยมาแล้วอ่าคับ โฮ่ะๆๆๆๆ   โดย: artt (~o Fly'in to the Moon o~ ) 22 สิงหาคม 2548 18:33:44 น.

มาแล้วมาอีกคับ 555555   โดย: artt (~o Fly'in to the Moon o~ ) 24 สิงหาคม 2548 9:36:43 น.

ซึ้งจังเลย แม่ค่ะ หนูรักแม่นะ   โดย: คนที่เข้ามาเล่นๆ IP: 124.120.128.202 16 กรกฎาคม 2549 19:31:44 น.

อย่าระบายในนี้ แม่ไม่รู้หรอก แสดงออกดีกว่ามั้ง   โดย: ทำซะ จะได้ไม่ต้องมาระบายในนี้อีก IP: 210.213.26.66 17 กรกฎาคม 2549 12:23:06 น.