เวลาที่เราพูดอะไร เรามักจะกลัวเสมอว่า ' นี่เราพูดอะไรโง่ๆออกไปรึเปล่า '
เวลาที่เราเขียนอะไร เรามักจะกลัวเสมอว่า ' นี่เราเขียนอะไรโง่ๆลงไปรึเปล่า '
เวลาที่เราคิดฝันอะไร เรามักจะกลัวเสมอว่า ' นี่เรากำลังฝันอะไรโง่ๆอยู่รึเปล่า '

ความกลัวถ่วงทุกอย่างให้ช้าลง และบางทีมันมีอำนาจมากจนเรายอมละทิ้งในสิ่งที่ทำ เพื่อหนีมัน
ผละจากสิ่งหนึ่งไปหาอีกสิ่งหนึ่ง แต่ความกลัวก็ไปดักหน้ารออยู่ทุกครั้ง
ลึกๆเราก็รู้ว่าหนีมันไม่พ้น เราเพียงต้องการช่องว่างระหว่างสิ่งที่ทำ เพื่อทำให้เกิดช่องว่างระหว่างสิ่งที่กลัว เราอยากจะพักหายใจบ้าง
แต่กลายเป็นว่าระหว่างช่องว่างนั้น กลับมีความกลัวอีกชนิดหนึ่งแฝงตัวอยู่

BIOSCOPE ฉบับเดือนกันยายน ลงบทสัมภาษณ์ของ มิแรนด้า จูลาย ผู้กำกับ เขียนบทและแสดงนำ หนังเรื่อง
Me and You and Everyone We Know เธอบอกว่า

" เคล่า เพื่อนที่อาศัยในเมืองพอร์ตแลนด์ได้ทำขนมเค้กชิ้นหนึ่งส่งมาให้ฉัน สิ่งที่น่าจดจำบนเค้กชิ้นนี้คือ วิธีที่เธอเขียนคำว่า 'ยินดีด้วยนะมิแรนด้า' (Congratulation Miranda)อย่างเบี้ยวๆบูดๆ เพราะพื้นที่บนเค้กมันไม่พอเอาซะเลยกับขนาดตัวอักษรที่เธอเลือใช้ ฉันเรียกพลังแบบนี้ว่า ' ช่างแม่ง ไหนๆก็ทำมันไปแล้ว ทำมันให้เสร็จไปเลยก็แล้วกัน ' ซึ่งพลังแบบนี้เป็นสิ่งจำเป็นอย่างมากในทุกวันนี้ เมื่อไรก็ตามที่คุณต้องทำงานให้เสร็จ ก็คิดถึงเค้กของเพื่อนดิฉันก็แล้วกันนะคะ "

เราลองจินตนาการถึงเค้กของ เคล่า และคิดว่าเราคงต้องเริ่มใช้พลังที่ มิแรนด้า เรียกว่า ' ช่างแม่ง ไหนๆก็ทำมันไปแล้ว ทำมันให้เสร็จไปเลยก็แล้วกัน '


ไหนๆเราก็หนีความกลัวไปไม่พ้น ก็ต้องหาทางอยู่กับมันให้ได้ ในเมื่อบางที่เราอาจจะ พูด เขียน หรือคิดฝัน อะไรโง่ๆไปบ้างก็'ช่างแม่ง'มันแล้วกัน

Create Date : 13 กันยายน 2549
Last Update : 13 กันยายน 2549 17:57:08 น.		12 comments
Counter : 778 Pageviews.
Share Tweet