Get High With Keane

เราชอบบรรยากาศและปฎิกิริยาของร่างกาย เวลาได้ดูการแสดงดีๆ ( แต่ไม่ค่อยจะมีโอกาสได้ดูมากนัก เพราะบางทีศิลปะก็เป็นเรื่องของคนมีเงิน ) ทั้งละครเวที ละครใบ้ และคอนเสิร์ต มันทำให้เราเชื่อสนิทใจว่า พลังงานที่มีอยู๋ในตัวของคนเราสามารถไหลเวียนและถ่ายเทถึงกันได้
จากคนบนเวทีถึงคนดูข้างล่าง จากคนดูถึงคนที่แสดงอยู่บนเวที จากคนบนเวทีด้วยกันแล้วส่งลงมาให้คนดูอีกที จากคนดูด้วยกันแล้วส่งถึงคนแสดงบนเวทีอีกต่อ พลังงานมันจะไหลวนอยู่ในสถานที่นั้นๆ แล้วทรงพลังมากขึ้นทุกทีๆ เมื่อการแสดงจบ เราจึงกลับบ้านพร้อมกับความรู้สึกถึงรัศมีเปล่งประกายรอบๆตัว ด้วยพลังงานที่เพิ่งถ่ายเทเข้าสู่ทุกส่วนของร่ายกาย ถ้าเรามีกางเกงในสีแดง คงจะสามารถใช้พลังงานที่มีอยู่ช่วยซุปเปอร์แมนกู้โลกได้สบายๆ

ล่าสุดกับการแสดงสดของ KEANE เรารู้สึกอิ่มโดยไม่ต้องกินข้าว high โดยไม่ต้องเล่นยา แม้ตอนแรกจะรู้สึกผิดที่ซื้อบัตร 1,000 แต่ได้ยืนหน้าสุดเกาะรั้วเหล็กซะแน่น ในที่ของบัตรราคา 2,200 แต่เป็นเพราะคนดูน้อยเกินไป เจ้าหน้าที่เขาเลยต้องเอาบัตรสองราคามารวมกันแล้วปล่อยด้านหลังโล่ง
ตอน 2 ทุ่ม บัตรยืนยังมีไม่ถึง 300 คน บัตรนั่งบนแสตนไม่น่าจะถึง 500 คน เล่นเอาใจหาย เกาะรั้วแน่นกว่าเดิมเข้าไปอีก สำหรับคนที่ฟังวง KEANE ที่นี่น่าจะเป็น Somewhere Only We Know ได้ แต่ทำไม่ we ที่ know มันถึงได้น้อยอย่างนี้
วง GOOSE เล่นเป็นวงเปิด เราไม่เคยฟังเพลงพวกเขามาก่อน เพราะห่างวิทยุมาหลายปีแล้ว แต่พอฟังแล้วก็รู้สึกชอบนะ ดนตรีแน่นดี นักร้องนำเสียงคล้ายคุณป๊อดเลย
หลังจากนั้นคนก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นจน 3 ทุ่มกว่าๆ ก็รู้สึกว่า เออ...ได้อยู่ ไม่น่าจะกร่อย
และแล้ว..พอวง KEANE เดินออกมา เสียงกรี๊ดเริ่มกระหน่ำ
คุณทอม ทั้งร้องทั้งเต้นแบบลืมตายและลืมไปว่าอ้วน เราได้สบตาคุณทอมแบบจังๆไป 1 ที เลยทั้งเต้นทั้งร้องแบบลืมตายและลืมไปว่าเตี้ย ( อันนี้ไม่ค่อยเกี่ยว ) คุณทิมเล่นอิเล็กทริกเปียนโน เหมือนกับว่าจะไม่ได้เล่นมันอีกแล้วในชาตินี้ คุณริชาร์ด มุมที่เรายืนมันมองไม่เห็นคุณ แต่เราก็รู้สึกได้ว่าคุณกับกลองของคุณนั้น..มันขนาดไหน
ทั้ง 3 คนส่งพลังถึงกันแล้วส่งต่อมาให้คนดูอย่างเต็มที่ คนดูก็ส่งกลับขึ้นไปแบบไม่ยั้ง พลังงานถูกถ่ายเทไปมาและมันก็เติมเต็มให้กับทุกคน

เราแหกปากร้องตามทุกเพลงทั้งเต้นทั้งกระโดดจนเหนื่อย แต่กลับรู้สึกถึงพลังงานมากมายอัดแน่นอยู่ในตัว อยากจะกอดใครสักคนเพื่อถ่ายทอดพลังงานแห่งความสุขออกไป ไม่ใช่เอาแต่เกาะและกอดรั้วเหล็กอยู่อย่างนั้น แต่ก็จนใจ ด้วยว่าหัวเดียวกระเทียมลีบ เป็นแค่กระเทียมกลีบเล็กๆโด่เด่ ไม่มีคนรู้ใจข้างกายหรือมิตรสหายข้างตัว
เลยผละจากรั้วเหล็ก ก้มหน้ามองตัวเอง แล้วเอาแขนอวบๆกอดตัวเองจนแน่น ให้พลังงานแห่งความสุขไหลเวียนไปจนทั่วร่าง อืม...อิ่มใจจัง

ถึงแม้เราจะไม่ได้ออกไปช่วยซุปเปอร์แมนกู้โลก แต่อย่างน้อยเราก็ได้ใช้พลังงานที่ได้มา กู้ชีวิตของตัวเองให้กลับมามีความสุขอีกครั้ง...ในเวลาสั้นๆก็ยังดี

Create Date : 24 สิงหาคม 2549		3 comments
Last Update : 24 สิงหาคม 2549 11:16:27 น.
Counter : 738 Pageviews.
Share Tweet