Bloggang.com : weblog for you and your gang
GOLDEN BAMBOO:)
I love King รักในหลวงค่ะ
Group Blog
Me
ชีวิตในต่างแดน (My life abroad)
เรื่องราว ความทรงจำ (Memories)
นานา สารพัน (Divers)
ดูหนัง ดูละคร (Movies)
บทเพลงและเสียงดนตรี ( Music)
หนังสือน่าอ่าน (Books)
อาหารอร่อย (Cuisine)
เที่ยวละไม (Travel)
สุขภาพและการออกกำลัง (Health)
บันทึก...ชินชิลล่า (Chinchilla)
สิงหาคม 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
17 สิงหาคม 2552
ถึงคราวปรับตัวเข้ากับครอบครัวอุปถัมภ์ (Au Pair)
All Blogs
ดอกไม้บาน...นานๆที
อารมณ์เสีย เหตุเกิด ณ ชิคาโก
หิมะมาแล้วจ้า
เรื่องเล็กๆชวนขันของภาษาอังกฤษ
Tip in USA
เรื่องขำขำ (ของคนอื่น) จากร้านอาหาร (USA)
ฟ้าหลังฝน ชีวิตเด็กเสริฟ ภาค 2 (USA)
ชีวิตเด็กเสริฟในต่างแดน (USA)
งานในร้านอาหารไทย (USA)
ความเคยชิน
Chicago....Windy City
จาก Philly สู่ Chicago
เก็บตกจาก Au Pair
วันของการลาจาก (Au Pair)
เลี้ยงเด็กวันละนิดจิตแจ่มใส (Au Pair)
ความรัก (Au Pair)
เด็กอเมริกัน (Au Pair)
กิจกรรมยามว่าง (Au Pair)
ปัญหาและความขัดแย้ง (Au Pair)
เพื่อนจากร้านอาหารไทย (Au Pair)
รายได้พิเศษ (Au Pair)
Culture Shock in America
ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียว (Au Pair)
เพื่อนใหม่ (Au Pair)
ถึงคราวปรับตัวเข้ากับครอบครัวอุปถัมภ์ (Au Pair)
Philadelphia เมืองที่ฉันเลือก (Au Pair)
My host family (Au Pair)
Au Pair Orientation in New York 3
Au Pair Orientation in new York 2
Au Pair Orientation in New York 1
ก้าวแรกสู่อเมริกา (Au Pair)
การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ (Au Pair)
ถึงคราวปรับตัวเข้ากับครอบครัวอุปถัมภ์ (Au Pair)
ช่วงแรกที่เราเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่อยู่กับ Host Family ทุกอย่างดูไม่เข้าที่เข้าทางเอาซะเลย ด้วยความที่เราเป็น Au Pair คนแรกของบ้านหลังนี้ เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะปฏิบัติตัวกับเราอย่างไร ส่วนเราก็เกร็งๆเหมือนกัน วันแรกๆเด็กในบ้านยังงงๆว่าเราเป็นใคร และมาทำอะไรอยู่ที่นี่
โชคดีของเราที่เราเลือกครอบครัวนี้ เนื่องจาก Host mom และ Host dad เพิ่งอายุสามสิบต้นๆ เอง และเมื่อเทียบกับเรา ก็ถือว่ายังคงสามารถเป็นพี่เป็นน้องกันได้ เค้าเลยเริ่มทำความรู้จักเราอย่างเป็นทางการโดยการคุยแบบพี่แบบน้อง ทำให้เราเริ่มผ่อนคลายและเริ่มคุยเข้าขากันดีขึ้นเรื่อยๆ
โชคดีอีกอย่างหนึ่งที่เราอาศัยคติที่ว่าอยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น งานของเราจริงๆก็คือดูแลเกี่ยวกับเรื่องเด็กทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการช่วยเลี้ยงดูเอาใจใส่ อาหารเด็ก และเสื้อผ้าของเด็ก แต่เราก็ทำตัวเหมือนเราเป็นสมาชิกในครอบครัวจริงๆ ถ้าสามารถช่วยอะไรได้ก็อยากช่วย โดยเฉพาะเรื่องทำอาหาร เพราะชอบทำอยู่แล้ว และที่บ้านโฮสท์มีอุปกรณ์ทำครัวเพรียบพร้อม เราเลยเหมือนได้ของเล่นชิ้นใหม่ ได้ทดลองทำอาหารนานาชาติให้พวกเค้าได้ทาน อีกอย่างเราเป็นคนรักความเรียบร้อย ชอบเก็บกวาด จัดข้าวของให้เป็นระเบียบ ก็เลยช่วยทำเท่าที่เราทำได้ โฮสท์ก็จะชื่นชมเราเป็นพิเศษ จริงๆแล้วทุกสองสัปดาห์ บ้านหลังนี้จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาด บ้านก็ไม่เคยสกปรกเลย
เด็กสองคนที่เราดูแล
บ่อยครั้งที่โฮสท์พาทุกคนในบ้านออกไปทำกิจกรรมนอกบ้าน เราก็ไปกับพวกเค้าตลอด โฮสท์ให้อิสระกับเราทุกอย่าง ขอแค่ทำงานให้ครบกำหนดเวลาในแต่ละสัปดาห์ตามที่โครงการระบุไว้ ถ้าเราทำเกินเวลา โฮสท์ก็จ่ายเงินค่าล่วงเวลาให้เสมอ ทั้งๆที่เราไม่ได้ต้องการ โฮสท์ให้รถมาหนึ่งคันไว้ใช้ส่วนตัว และใช้ขับพาเด็กๆไปเที่ยว บางครั้งโฮสท์ก็ยังพาเราไปเที่ยวผับอีก ทิ้งเด็กๆให้คุณปู่คุณย่าเลี้ยง เด็กทั้งสองคนเลี้ยงง่ายมาก น่ารักมาก เป็นเด็กที่มีความสุขเสมอ บางทีก็งอแงตามประสา แต่ก็กลับมาดีเหมือนเดิม บ้านนี้มีวิธีการเลี้ยงลูกที่น่าเอาแบบอย่างหลายๆเรื่อง กิจกรรมที่เราได้ทำร่วมกัน ก็ทำให้เราสนิทสนมกันมากขึ้น ไม่มีเรื่องขัดแย้งใดๆเกิดขึ้น
พาเด็กๆไปเล่นที่สนามเด็กเล่น
นับว่าการปรับตัวของเราไม่มีอะไรยากเลย เราเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด ช่วงแรกๆอาจจะมีปัญหาด้านการสื่อสารบ้าง แต่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ โฮสท์มีความสุขที่ได้เรามา และเราก็สุขใจที่ได้มาอยู่กับครอบครัวนี้
Create Date : 17 สิงหาคม 2552
Last Update : 20 มิถุนายน 2554 7:05:42 น.
5 comments
Counter : 1068 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาเก็บประสบการณ์ค่ะ
พอดีสนใจโครงการนี้อยู่พอดี
แต่ติดอยู่ตรงที่ยังเรียนไม่จบ
ขอให้มีความสุขกับชีวตในอเมริกานะคะ
โดย:
คีตอักษรา
วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:1:54:56 น.
ขอให้ทุกอย่าง ราบรื่นนะคะ
หอบความอบอุ่นจากเมืองไทยมาฝากค่ะ
โดย: LLม่ม๑ Lรดิโ0 (
ดีเจ..เมวิกา หน้าหวาน
) วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:17:46:53 น.
สวัสดีค่ะ พี่ส้มแวะมาทักทาย
เด็กๆน่ารักดีน่ะ
การสื่อสารแรกๆก็ต้องปรับเยอะหน่อยอยู่ๆไปเดี่ยวก็ดีเอง
เชื่อพี่ส้มซิ55555
โดย:
somphoenix
วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:2:40:32 น.
ดูเหมือนคนที่เข้ามาเม้นคิดว่าไผ่กำลังเป็นออแพร์อยู่เลยนะอิอิ
โดย: Tari IP: 68.4.215.186 วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:14:22:26 น.
Ohhhh Dexter was a baby! hehehe I always miss him. Miss you too, Pai.
โดย: Pook IP: 124.170.178.99 วันที่: 2 ตุลาคม 2552 เวลา:16:40:02 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Coucou Bamboo
Location :
Chicago United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
?
]
Welcome to my blog
พอดีได้มีโอกาสเข้ามาดู Bloggang ของคนหลายๆคน ก็เริ่มมีความรู้สึกว่าน่าสนใจ เลยสมัครเป็นสมาชิกของที่นี่อีกหนึ่งคน แม้ว่าจะเป็นคนเขียนไม่เก่ง ใช้ภาษาไม่ค่อยถูกต้อง แต่สิ่งที่ตั้งใจจะทำก็คืออยากจะเก็บข้อมูลส่วนตัวและเรื่องราวที่ได้พบเห็นมาเอาไว้ นอกจากนั้นบางอารมณ์ก็อยากเขียนความรู้สึกนึกคิดไว้เป็นบันทึกของตัวเองที่นี่ด้วย เพื่อจะได้เก็บไว้เป็นความทรงจำตลอดไป สำหรับใครก็ตามที่หลงเข้ามาในบล็อกนี้ ก็ขอกล่าวคำสวัสดี และขอให้ทุกท่านมีความสุข มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ และขอให้โชคดีนะค่ะ
BON COURAGE!.
New Comments
Friends' blogs
bite25
warest
somphoenix
lovelylk
FonRattiya
แมวดำข้างหน้าต่าง
aumdeeda
MollyJinx
classhopper
talentman
ตะวันหรรษา ทะเลอาแจ่มใส
ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
Dress Code
กลับมาแล้วเหรอ เก่งมาก ๆ เลย
jipnaja
prunelle la belle femme
แฟนสาวฮัตโตริคุง
chokun123
natto-kita
manoi2007
tuniez83
rainoflove
sweetstrawberryzz
ST.Exsodus
Artagold
Twin007
aston27
XOOMER
Webmaster - BlogGang
[Add Coucou Bamboo's blog to your web]
Links
Code&Script 1
Code & Script 2
Code & Script 3
Color Code
Photobucket
กรอบสำเร็จรูป
Line
My facebook
My hi5
Youtube
Photoscape
วิธีแต่งบล็อกต่างๆ
Code ใส่เพลง
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
พอดีสนใจโครงการนี้อยู่พอดี
แต่ติดอยู่ตรงที่ยังเรียนไม่จบ
ขอให้มีความสุขกับชีวตในอเมริกานะคะ