เกือบ..ไม่ได้กลับ Image Hosting Quotes and Sayings Google Homepages (ตอนที่ ๑) เกือบไม่ได้กลับ..มาเล่าซะแล้ว อยู่แต่งงานอยู่กับหนุ่มชาวเลย์ที่กระบี่เหรอ?...ไม่ใช่...เกือบเอาชีวิตไม่รอดต่างหาก ช่วงเดือนตุลาคม...ซึ่งเป็นเดือนเกิด จะเป็นคนอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้มันร้อนเหมือนไฟลน ปีนั้น..เลยอยากหาความสุขให้สายตาโดยมองน้ำทะเลสีน้ำเงินซักกะหน่อย รถยนต์ที่ใช้อยู่..อันที่จริง ๖ คน ก็นั่งได้อย่างสบาย ๆ แต่ความที่อยากพักผ่อนทั้งกายและใจ..เลยเช่ารถตู้..ดีกว่าไม่ต้องคอยจ้องมองถนน ดูวิว..สองข้างทางสบายใจเฉิบ ตกลง...เราจะไปดำน้ำ...ที่กระบี่..จังหวัดที่มีเกาะมากกว่า 200 เกาะ โชเฟอร์ขับรวดเดียวถึงกระบี่เลย...โดย แวะทานข้าวหมูกรอบ หมูอบ ริมน้ำนครชัยศรี....ผ่านมาต้องแวะ..สะอาด+อร่อย...วิวดี.....(ทานทันที..ที่นึกอยากทาน..กองทัพเดินด้วยท้องค่ะ) ผ่านราชบุรี...ไหว้ทางซ้าย พระราชวังฯ วัดเขาวัง วัดหลวงพ่อสด..วัดบางกุ้ง (ต้นโพธิ์คลุมโบสถ์)...วัดเจริญฯ..ฯลฯ ผ่านเพชรบุรี....ไหว้ทางซ้าย...วัดกุฏิ วัดถ้ำเขาย้อย ..ทางขวา วัดถ้ำเขาบิน " วัดห้วยมงคล " ผ่านปราณบุรี....วัดหนองหญ้าปล้องไปประจำทุกออกพรรษา...(สมัยที่ยังมีเขาอยู่) ก็ยกมือขอพร ขอบารมีท่านปกปักรักษาหมู่คณะที่เดินทางไกลในครั้งนี้แหละค่ะ ไม่ต้องเห็นหลังคาโบสถ์หรอกค่ะ เห็นแค่ป้ายชื่อวัด ก็ยกมือวันทาได้ค่ะ ซอยไหนเคยไปวัดก็ไหว้ปากซอยก็ได้ค่ะ อยู่ที่จิตเราส่งไปถึงวัดก็แล้วกัน...(คิดแบบนี้ก็ได้ใช่ไหมท่านผู้รู้...) เริ่มอยากทานอาหารทะเล..โต๊ะแบบญี่ปุ่นแต่ทำหลุมให้ห้อยขา..และบรรยากาศริมทะเลแบบไทย ๆ ทรายขาวละเอียด มีสนสามใบสูงตระหง่านกันแล้วใช่ไหม?...ทุกคนตอบ " ตกลง " ฉะนั้น..เมื่อเข้าเขตชุมพร...จะมีรูปปั้นนกยักษ์อยู่ริมถนนเพชรเกษม(ขวามือ)...... ให้ลดความเร็วลงเพราะร้านจะเกาะกลุ่มอยู่ด้านขวามือ..หลายร้าน เลี้ยวเข้าซอยไปนิดเดียวก็ชายทะเลแล้วค่ะ ที่น่าสังเกตคือ..... เป็นบ้านหลังๆ ตั้งอยู่ริมทะเล มีระเบียงให้นอนเล่น..กลางบ้านเป็นโต๊ะอาหารที่ทำหลุมให้ทุกคนนั่งห้อยขา ในหลุมปูกระเบื้องอย่างดี...น่าเอาลูกฉลาม..มาใส่สัก ๒๘ ตัวให้มันตอดเท้าเล่นนะ..อันนี้แนะนำเค้าไปแล้ว ถ้าใครผ่านไปแล้วมีฉลาม..ช่วยบอกด้วยนะ..จะได้ไปอีก..(คิดถึงจัง) - - บ้านหลังนึง...คือโต๊ะอาหารหนึ่งโต๊ะค่ะ....อร่อยยยยยย..ทุกอย่างงงงง - - รีบทาน...รีบไปเถอะ...การเดินทางอีกยาวไกล......อยากจะบอกใครสักคน ..))) - - เปล่าหรอกค่ะ...มันคล้องจองกัน...ก็เขียนไปงั้นแร๊ะ.. .................................................... Image Hosting Quotes and Sayings Google Homepages (ตอนที่ ๒) พอถึงกระบี่...แวะอ่าวนาง...ขอส่องกล้องดูนักปีนหน้าผา..หน่อยเถอะ เราเคยแต่..โรยตัวลงหน้าผา(ผ่านน้ำตก)..ที่บ้านผางาม จังหวัดปราจีนบุรี แต่เรื่องห้อยต่องแต่งตามหน้าผา..หรือการพิชิตเทือกเขานี่"ทึ่งมาก" เพราะตัวเองทำไม่ได้ ต้องรีบไปหาดไร่เลย์.ด่วนค่ะ..จะห้าโมงแล้ว..ลมแรงจังเพิ่งก้าวเข้าเดือนตุลาเอง วางโปรแกรมชิมลางให้เด็ก ๆ ตื่นเต้นแค่เกาะบอดะ ใกล้ๆ ก่อน พรุ่งนี้....จะเหมาเรือไปดำน้ำทั้งวัน...ให้ครบทุกเกาะ เกาะบอดะ...อยู่ประมาณ 500 เมตร (กะด้วยสายตา)เคยไปมา 3 ครั้งแล้ว สวย...ใส...ปลาลายเสือตอ..เยอะมาก... รีบตะโกนเรียกเรือ.... " มาด่วนเลย..เกาะบอดะ...อยู่แค่..15 นาที...แล้วกลับ " การที่ทำอะไรแบบท้าทายและเผด็จการณ์ ตัดสินใจโดยรวดเร็วและประมาทใครทัดทานว่าเย็นแล้ว..ก็ไม่ฟัง เป็นการกระทำที่ผิด..โบราณว่า.จิ้งจกทักก่อนออกจากบ้าน..เค้ายังหยุดที่จะก้าวเท้าออกไป เรือลำไม่ใหญ่นักพาเราโต้คลื่นออกไปถึงเกาะบอดะ...ประมาณ 20 นาที ....พอใส่ชูชีพเตรียมลงดำน้ำดูปะการัง.... ลุงอัศวิน.....เจ้าของเรือตะโกน..."อย่าครับ....ผมว่าไม่ทันพายุที่กำลังจะมา" "อ้าววววว.....ทำไมล่ะลุง....แป๊บเดียวเอง" ลุงอัศวิน....."ผมว่า...เอาไว้พรุ่งนี้ดีก่า"...."ผมว่าพายุแรงผิดปกติ" เชื่อลุงก็ได้........เซ็งส์เลย ฝนตกลงมาภายใน 60 วินาทีนั้นเลยครับ.....ลุงรีบสตาร์ทเครื่องไปหลบหลังเกาะ....ทันที ด้านหน้าเกาะเป็นหาดทราย - มีสันทราย..ผู้คนมักมาชมทะเลแหวก ในยามสาย-บ่าย... ไม่ใช่ยามเย็นจวนมืดค่ำอย่างนี้ ด้านหลังของเกาะ....เป็นป่ามีต้นไม้ทะเลขึ้นรกและมืดลง..เร็วมาก ฝนเริ่มตกหนัก...เรือโยนตัวกระแทกต้นไม้ เกาะแก่ง แถวนั้น ทุกคนเปียกหมด...ดีว่าฉันเป็นคนบ้าเที่ยวทะเลอุปกรณ์กันน้ำเตรียมมาอย่างดี รวมถึง.ถุงพลาสติกใบใหญ่ที่เค้าใส่ผ้านวม ฉันจะสะสมไว้เพื่อนำมาใส่อุปกรณ์เที่ยวเสมอ 3-4 ใบ(มีซิปรูด) และหลายครั้ง...ที่มันช่วยใช้ประโยชน์ได้อย่างดียิ่ง - - ใส่เสื้อผ้าที่ยังไม่เปียก ใส่อุปกรณ์กล้อง..อุปกรณ์ดำน้ำ..ใส่อาหาร.(4 ใบ นี้ดูแลคนมาหลายสิบและหลายงานแล้ว) ๐๐๐ แต่คืนนี้...มันถูกอัดรวมกันให้เหลือใบเดียว เพราะอีก 3 ใบ นำมาคลุมหัวพวกเรา 6 คน ๐๐๐ .....ฉันเช็คดูตั้งแต่แรกแล้ว..ว่าโทรศัพท์ทุกระบบไร้สัญญาณ.... .....ฉันเริ่ม..ร้องเพลงที่เกี่ยวกับทะเล เพลงละนิด-ละหน่อย(ไม่มีสมาธิร้อง..มั่ว..รวมๆ ไปหลายเพลง) ..... ....เพราะใจคิดหาทางแก้ไขอยู่...ว่าเราคงจะอยู่ในสภาพนี้ทั้งคืนได้อย่างไร?.... .....ตอนนี้ทุกคนเปี๊ยกทั้งตัว...และพายุก็แรงเพิ่มขึ้น..เรือโยนไปมาใกล้โขดหินที่เป็นผาชัน..... .....ฉันตัดสินใจ..ยอมรับความจริงและสอนทุกคนในการเอาตัวรอด..ถ้าต้องลอยคออยู่กลางทะเล น่าจะดีกว่า..... ......เริ่มจาก.."เดี๋ยวฝนและลมสงบลง..เราคงกลับเข้าฝั่ง..แต่ถ้าเรือเกิดปัญหาเพราะคลื่นแรง (((...เรือล่ม...))) เราจะสอดมือเข้าไปในชูชีพของอีกคนและจับชูชีพส่วนที่ใต้วงแขน...ต่อต่อกันไป...หันหลังให้คลื่น...ไม่ต้องมากอดกัน..จะสำลักน้ำทะเล....ห้ามพูด-ห้ามร้อง ...เราจะไม่ทิ้งกัน....ถ้าผ่านพายุไปได้...แต่ไม่เห็นฝั่ง...เราจะลอยคอหันหน้าเข้าหากันเป็นวงกลม...มือยังจับสอดเข้าไปในเสื้อเหมือนเดิม....." มันไม่ได้เป็นการพูดม้วนเดียวจบ...เหมือนที่เขียนได้เลย...เพราะจะมีผู้ร้องว่า..."อย่าพูดแบบนี้..ไม่เอาอะ".....แต่ฉันก็ควบคุมให้ฟังต่อจนจบ และทำความเข้าใจร่วมกัน..ถึง 3 รอบ....ยอมรับกันเอาไว้..จะได้ไม่ตกใจถ้าเกิดอะไรขึ้น...ยังมีคนที่น้ำตาไหล.และ.คนที่กอดแขนฉันแน่น .............ฉันรู้สึกผิด...แต่เพียงผู้เดียว............... (ตอนที่ ๓) ไม่มีเสียงพูดจากใครอยู่เป็นเวลานาน....เพราะช่วงเวลานั้นฝนยังตกมิได้หยุด..แม้พายุลดความแรงลงบ้าง ลุงอัศวิน..พยายามหันเรือกลับด้าน..และขนานแนวระนาบหน้าผาไว้ ต่อจากนี้...จะทำอะไร?....ควรได้รับความเห็นชอบและตัดสินใจร่วมกันน่าจะดีกว่า นั่นหมายความว่า...ลุงอัศวิน...พยายามยื่นหัวเรือออกไปจากแนวกำบัง..ซึ่งพายุก็จะพัดให้เรือเบี่ยงไปอีกด้าน ฉันก็ต้องร้องห้ามว่า..."อย่าเพิ่งไปนะลุง.หนูรอได้...ค่าใช้จ่ายหนูรับผิดชอบ..ขอเพียงให้ปลอดภัยกว่านี้ก่อน.....น๊า" คำว่า.."น๊า"....นี่ทอดเสียงยาวเหมือน..ขอร้อง.ว่าลุงจะตัดสินใจทำอะไรคนเดียวไม่ได้นะ!! ลุงอัศวิน...ขับเรือออกไปจากมุมปลอดภัยของพวกเราโดยไม่ถามอีก 3 ครั้ง ซึ่งทั้งสามครั้ง..ฉันบอกเลยว่า..ฉันไม่พร้อมที่จะกลับเข้าฝั่งในขณะที่ฝนยังตกอยู่แบบนี้.. ท้องทะเลมืดสนิท.เห็นแสงไฟบนฝั่งอยู่ลิบๆ ตอนมา...ฉันบอกไปแล้วนะ..ว่าประมาณ 500 เมตร..แต่ตอนนี้!! ทำไมฉันถึงคิดว่าประมาณ 3 กิโลเมตร ก็ไม่รู้ จริงอย่างที่เค้าพูดเล่น ๆ กันใช่ไหม? "ตอนไปเหมือนไก่จะบิน......ตอนมาเหมือนห่าจะกิน" "เวลาสนุก.....เห็นความสุขอยู่แค่เอื้อม" ขอโทษค่ะ...ที่พูดไม่เพราะ../...อยากเที่ยวเสียจนมองเห็นอันตรายเป็นเรื่องท้าทาย อันที่จริงก็เกิดมาหลายครั้งแล้วแต่เป็นการเอาตัวเองไปเสี่ยงคนเดียว...แต่นี่มีคนอื่นๆ และเด็กๆ ด้วย "เรือลุงไม่มีพุ.ไว้จุดขอความช่วยเหลือเหรอ?"...ฉันเพิ่งถามเป็นครั้งแรก แต่ถามในใจไปหลายรอบแล้วละ...เพราะมองไปรอบเรือตั้งแต่มาก็ไม่มีอะไรนอกจากเสื้อชูชีพ และไม้พายอีก 1 อัน พ่อแก้ว-แม่แก้วจ๋า....แม่พระคงคา...แม่พระธรณี...พระพิรุณ...พระพาย...คุณตา...คุณพ่อ...คุณแม่...ครูบาอาจารย์..ลูกได้อ้อนวอนและเรียกมาช่วยทั้งหมดทั้งสิ้นทั้งพุทธ..คริสต์...อิสลาม เพราะคุณลุงอัศวิน...ได้ตัดสินใจออกเรือเข้าฝั่งอย่างเด็ดเดี่ยว...โดยขับทะแยงมุมให้ลำเรือฟันคลื่นในแนวเฉียง... ฉันสั่งให้ทุกคน..นำพลาสติกที่ใส่ผ้านวมออกจากศรีษะ (เพราะอาจอันตรายถ้าเรือเกิดไปไม่ถึงฝั่ง) .....แล้วรูดซิปปิดไว้...อาจใช้เป็นทุ่นได้..... นำเสื้อชูชีพมากอดเพิ่มกันคนละตัว..กอดให้สูงไว้เพื่อบังที่หน้าด้วยเพราะเม็ดฝนที่ปะทะหน้านั้น..เจ็บมาก เรือโต้คลื่น-โต้ลม-ฝ่าสายฝนไปในความมืด หนาวเย็น แสงไฟอยู่ริบๆ ไกลสุดสายตา ฉันพร่ำขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตลอดเวลา ฉันเชื่อ...ว่าเราทุกคนต้องรอด..แต่อดไม่ได้ที่จะตะโกนสั่ง"จำไว้นะลอยตัว.-.หันหลังให้คลื่น" พวกเราถึงฝั่งอย่างปลอดภัยและสะบักสะบอม....ฉันกอดลุงอัศวินและให้เงินแค่ 1000 บาท และสั่งว่า...พรุ่งนี้ 9 โมงเช้าเจอกันตรงนี้นะลุง ทุกคนอาบน้ำ สระผม ไปทานข้าวข้างนอก....ยกเว้นฉัน..อยู่ที่ห้องพักสวดมนต์กราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยให้ปลอดภัยในค่ำคืนนี้ กระบี่ 3 คืน ภูเก็ต 2 คืน ประจวบฯ..1 คืน..ฉันไม่เคยออกไปทานข้าว..ให้คนขับรถตู้พาเด็กๆ ไปเที่ยว-ไปทานมื้อค่ำทุกคืน... ฉัน...คิดถึงคืนที่หนาวเย็นหลังเกาะบอดะ..ด้วยเป็นครั้งแรกที่กังวนและหวาดกลัว...เพราะไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น? Image Hosting Quotes and Sayings Google Homepages (ภาคพิเศษ) .....คิดถึงลุงอัศวิน..ใช่ไหม?.....ฉันก็เหมือนกัน...... เช้าวันถัดมา...ฉันเจอลุงอัศวินแต่เช้า..อากาศแจ่มใส ท้องฟ้ากระจ่างตัดกับทะเลสีน้ำเงิน เรานั่งเรือออกไปเที่ยวเกาะและไปดำน้ำกันหลายที่... ฝนตกหนักไว้เมื่อคืนทำให้บริเวณที่น้ำตื้นนั้นน้ำขุ่นไปบ้าง...แต่เกาะต่างๆ กลางทะเลลึก...สวยงามมาก... มีคนสละสิทธิ์...ไม่ได้มาในวันนี้เพราะอะไร?..คงเดาได้นะคะ ...วันนั้น...ลุงได้รับรางวัลไปหลายพัน... ...ต่อมา..เดือนพฤศจิกายน... รถตู้คันเดิมได้พากันมาหาลุงอัศวิน..และไปเที่ยวแบบเดิมเปี๊ยบ แต่ปลอดภัยกันทุกท่าน..สนุกสนานด้วยกันทุกคน..พวกเรายอมมอบชีวิตให้ลุงอัศวินดูแล ลุงอัศวิน..คือ..."อัศวินในใจฉัน"....เสมอมา อีกเดือนถัดมา...คือวันที่ 26 ธันวาคม 2547 เวลา 8 โมงกว่าๆ ฉันได้ข่าวว่าภาคใต้ของเมืองไทย..เกิด"ซึนามิ" มีคนเสียชีวิตมากมาย...วันถัดมาฉันโทรฯหาลุงอัศวิน..เรียกอยู่นาน...นานมาก...ลุงรับสาย...และบอกว่า "เรือของลุงพังไปหมด...แล้ว"....."ลุงกับป้าปลอดภัยใช่ไหม? "..." ..ใช่ !! " อีกสองปีต่อมา....ฉันได้เจอลุง...ลุงยังมีรอยยิ้มพิมพ์ใจฉันเหมือนเดิม...ฉันได้จับมือหยาบกร้านของลุง..อีกครั้ง .............. เรื่องจริง..ทั้งหมดค่ะ............ ....คำขวัญจังหวัดกระบี่.... แหล่งถ่านหิน ถิ่นหอยเก่า เขาตระหง่าน ธารสวย รวยเกาะ เพาะปลูกปาล์ม งามหาดทราย ใต้ทะเลสวย มรกตอันดามัน สวรรค์เกาะพีพี Image Hosting Quotes and Sayings Google Homepages   Create Date : 13 เมษายน 2554 37 comments Last Update : 26 เมษายน 2554 0:02:40 น. Counter : 1715 Pageviews. Share Tweet

โดย: Yoawarat 13 เมษายน 2554 11:05:50 น.

คุณ.....เยาวราช...คะ - - ความสำเร็จล่าสุดของมนุษย์...หัวข้อที่คุณเขียนไว้ - - "เห็นด้วยค่ะ" - - เป็นเรื่องสามัญของมนุษย์ - - วันหน้าขอเรื่องสัจธรรม...ค้ำจุนโลกบ้างนะ - -   โดย: go far far 13 เมษายน 2554 18:27:05 น.

- - เดี๋ยวเล่าต่อค่ะ - - สามตอนจบ - - รออ่านก่อนนะคะ...ลืมบอก...ไปค่ะ - - ขอโทษคะ   โดย: go far far 13 เมษายน 2554 19:23:30 น.

รออ่านต่อนะคะ... ขอบคุณที่ไปทักทายจ้า...แล้วก็จะมา....   โดย: กาปอมซ่า 13 เมษายน 2554 19:34:11 น.

ปูเสื่อรอชมครับ กำลังลุ้นเลย   โดย: ฉันและเธอ 14 เมษายน 2554 14:46:24 น.

แวะมาอ่าน ครับผม   โดย: Kavanich96 14 เมษายน 2554 18:06:37 น.

สว้สดีปีใหม่ไทยค่ะ ตามมาเที่ยวด้วย ผ่านบ้านด้วยนะคะ ข้างรพ.ดำเนิน ก่อนถึงวัดหลวงพ่อสดค่ะ บ้านบล็อกสวย ดูแล้วร่มเย็นค่ะ ยินดีทีรู้จักนะคะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 14 เมษายน 2554 18:57:07 น.

หวัดดีน้า พอดีมือใหม่หัดขับบล็อก ก็เลยไม่ค่อยได้อัพอะไร และอีกอย่างยังติดขัดกับนิยายเรื่องแรกในชีวิตอยู่ หวังว่าจะเป็นเรื่องแรกที่เขียนจบให้ได้จริงๆ   โดย: knichaay 14 เมษายน 2554 20:05:34 น.

- - เป็นกำลังใจให้....นะจ๊ะ - - ดูบล๊อคฟาร์ดิ้...เพิ่งหัดเขียน..เรื่องเล่า - - อายเหมือนกัน...แต่บล๊อคคือบ้าน.... - - เราทำในบ้านเราเน๊อะ....คงไม่น่าเกียจเท่าไหร่มั้ง...? ...สู้...สู้ - - มาบ้านฟาร์..บ่อยๆ ถือว่าเป็นการซ้อม.."ตามล่าตัวประหลาด" - - ยังไงก็เขียนจบ...น่า....ไม่ต้องรีบร้อน - - อัพบล๊อค...เป็นเรื่องอื่นก่อน..แล้วค่อยกลับมาเขียน - - อย่าไปเครียด หรือ กังวน จนเกินไป - - ถือว่าเป็นต้นฉบับ...แก้ไขได้....ทุกวัน ...ฟาร์อ่านที.-.ก็แก้ไขที...สนุกดี   โดย: go far far 14 เมษายน 2554 20:18:11 น.

สวัสดีครับคุณฟาร์ ขอบคุณที่แวะเวียนมาเยี่ยมบล๊อกนะครับ ยินดีต้อนรับเสมอครับ.. ปล.เคยไปเชียงใหม่มาครั้งนึง(ในบล๊อกก็ลงไว้)ประทับใจมากๆๆเลยกับบรรยากาศและผู้คนเชียงใหม่ กลางปีนี้ก็จะไปอีกครับ   โดย: ฉันและเธอ 14 เมษายน 2554 21:28:56 น.

"มีคนที่สละสิทธิ์ไม่ได้มาในวันนี้เพราะอะไร?..คงเดาได้นะคะ" อ่านแล้วตื่นเต้นไปด้วยเลยครับ ทะเลตอนนั้นคงน่ากลัวมาก โชคดีที่ปลอดภัยทุกคน ลุงอัศวินแกน่ารักดีนะครับ โชคดีที่ไม่เป็นอะไรจากภัยซึนามิและได้พบกันอีก มีความสุขนะครับ   โดย: bayesian 14 เมษายน 2554 21:50:03 น.

สวัสดีวันปีใหม่ไทยครับ   โดย: bayesian 14 เมษายน 2554 21:50:46 น.

แวะมาตามคุณฟาร์ค่ะ ว่าเอาราศีตุลย์มาลงแล้วนะคะ ไปพิสูจน์ความแม่นยำกันได้ค่ะ อิ อิ   โดย: นุ้ย (นารีจำศีล ) 14 เมษายน 2554 22:20:19 น.

คุณเบย์ ..ขอบคุณค่ะ..ที่แวะไปเพลงพวงมาลัย ..ขอบคุณที่อ่านเรื่องเล่า...จนจบ ..คนเขียน..ดีใจทุกคนแร๊ะค่ะ...ที่มีใครมาอ่าน ..ถือว่า" ให้เกียรติ..ที่สละเวลาค่ะ " ..ยังไม่คล่องที่จะวางโคลงเรื่องค่ะ ..ใช้วิธี..เอาเรื่องจริงมาเล่า..ไปก่อน ...ขอบคุณทุกท่านนะคะ   โดย: go far far 14 เมษายน 2554 22:24:22 น.

ขอบคุณครับคุณฟาร์ที่แวะเวียนเข้ามาชมบรรยากาศของเขาหลัก ทุกรูปที่อยู่ในบล๊อกผมถ่ายเองหมดเลยครับ แต่ปกติผมไม่ค่อยชอบเข้ากล้องเท่าไหร่ครับ เพราะหน้าตาขี้เหร่ อิอิ ชอบแอบอยู่หลังเลนส์มากกว่า ถ้ารูปไหนมีผมก็แสดงว่าภาพนั้นดูดีแล้วครับ อิอิ นี่ก็คือสาเหตุนึงที่ผมชอบลงรูปภรรยา เพราะเดี๋ยวเค้าน้อยใจ อีกอย่างเค้าก็เป็นเพื่อนร่วมทริปเดินทางของผมเพียงคนเดียวที่มีอยู่ตอนนี้ครับ ปล.ตามมาอ่านเรื่องของลุงอัศวินจนจบ โชคดีนะครับที่วันนั้นไม่มีเหตุร้ายเกิดขึ้นและขอแสดงความเสียใจกับคุณลุงที่ทรัพย์สินเสียหายไปกับซึนามิ แต่ลุงเค้าคงไม่ท้อหรอกครับ ผมเชื่ออย่างนั้นและเห็นถึงความเป็นนักสู้ในตัวแก...ซึนามิก็เป็นแค่เพียงคลื่นยักษ์ ที่บ้านผมก็ประสบมาเหมือนกัน ดีนะที่ไม่มีใครเป็นอะไร ทรัพย์สินเสียหายค่อยสร้างกันใหม่ แต่ถ้าเสียชีวิตกันไป คงทำใจกันได้ยากอีกนาน... ปล.อีกครั้ง จขบ.เขียนได้ดีจริงๆครับ อ่านเพลินและลุ้นไปตามๆกันเลยครับ อิอิ   โดย: ฉันและเธอ 14 เมษายน 2554 22:39:07 น.

- - ขอบคุณมากค่ะ... - - คิดถึง...ลุงอัศวินมากค่ะ... - - เมื่อสักครู่โทรฯหาคนขับรถตู้..เพื่อขอเบอร์ลุงอัศวิน... - - แก่..ไม่ใช้เบอร์เดิมเสียแล้ว... - - ใครผ่านไปกระบี่..ช่วยถามหาลุงอัศวิน.. (หาดไร่เลย์...หาดนพรัตน์)..ให้หน่อยค่ะ - - "ขอบคุณทุกท่าน"...ที่แวะมาอ่านนะคะ   โดย: go far far 14 เมษายน 2554 23:05:59 น.

- - ฉันส่งผ่าน..ลิงค์นี้ให้สมาชิกดที่ไปด้วยได้อ่าน - - เราได้โทรฯถึงกัน..มีเรื่องคุยกันถึงเหตุการณ์นี้อีกครั้ง - - สนุก+ตื่นเต้น..กันใหญ่.... - - - - และวันที่สาม..ที่ไปพังงา เราก็เจอพายุกันอีก - - สนุกกว่านี้อีกค่ะ...ที่เขาพิงกัน...ถ้ำลอด... - - เรือหางเครื่องดับ..ขณะที่พายุกำลังเคลื่อนเข้ามา - - เรือเฟอรรี่ลำใหญ่..ช่วยพวกเราไว้..ทุลักทุเลและอันตรายมาก - - ชาวปันหยี...ต้อนรับเราทั้ง 6 คน อย่างอบอุ่น - - - - มิเคยลืมบุญคุณชาวเกาะปันหยีนะคะ - - โดยเฉพาะ"บังดุล..กับ..ลูกชาย" - - - - สักวันคงได้พบกันอีกค่ะ   โดย: go far far 15 เมษายน 2554 22:51:54 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ที่กำลังจะผ่านไปนะคะคุณฟาร์ เฝ้าบ้านเหมือนกันค่ะ เอาเวลาที่ต้องอยู่คนเดียวมาปั่นนิยายต่อค่ะ คงต้องขอแอดคุณฟาร์เป็นเพื่อนบ้านนะคะ จะได้สะดวกเวลามาเชิญไปอ่านนิยายค่ะ ฮิฮิ   โดย: ดอยสะเก็ด 15 เมษายน 2554 23:57:35 น.

- - เมื่อคืนห้าทุ่มกว่า...ตัดสินใจไปทบทวนความหวังกันหน่อย - - ขับรถออกไปดูซากความสุขวันสงกรานต์..ที่ถนนข้าวสาร - - วนไป-มา..บางลำพูสองรอบ..มิมีอะไร?นอกจาก"ซากความสุข"..โดยแท้ - - ไปวนสนามหลวงไหวพระแก้วมรกต และเจ้าพ่อหลักเมือง..ด้วยนะ - - ไปหาอะไรทาน..ที่เยาวราช...เผื่อจะเจอซากความทรงจำบางอย่างบ้าง.. - - เงียบสงบ...........ของอร่อยก็หมดไปตามๆกัน - - - - ยอม.!! ไปค้นหาอดีตแสนแพงที่ข้างวัดราชนัดดา...ดีกว่า - - เส้นหมี่ราดหน้า จานละ 280.-+น้ำสิงห์ = 300.- พอดี - - - - น่านะ........ไม่แพงหรอก - - เมื่อก่อนราดหน้าทั่วไป 12.-..ที่นี่ขาย 120.- - - ผ่านมา 22 ปี...(ไวเหมือนโกหก) - - วันนี้ทั่วไปขาย 30.-...ที่นี่ขาย 300.- แถมน้ำอีกขวดนึงนะ - - ขับกลับถึงบ้าน ตีสอง..... - - คิดถึงสงกรานต์...ปีก่อนๆเหมือนกัน.... - - แต่ไม่สุขใจเท่าคืนนี้..เพราะได้อยู่กับปัจจุบัน...ก็เป็นสุข ...........เท่านี้..ที่ต้องการ   โดย: go far far 16 เมษายน 2554 10:28:11 น.

บอร์ดนี้มืดมาก   โดย: LoveOnly 28 เมษายน 2554 14:50:43 น.

เรื่องที่นำมาเล่าสนุกและตื่นเต้นดีจ๊ะ จะติดตามตอนต่อๆ ไป แม้ไม่มี Blog ของตัวเองนะ   โดย: กาแฟถ้วยเดิม IP: 10.52.2.44, 10.1.5.21, 203.155.29.220 2 พฤษภาคม 2554 13:53:51 น.

ย้อนมาดู กระทู้เก่าๆ ...กันนะคะ - - กาแฟถ้วยเดิม....เดาว่าเป็น.... - - คุณ Din จาก Thaipoem ละกันนะคะ - - อยากตามไปถามนะคะ.... - - แต่....ตอนนี้เหมือนเวปจะล่ม.... - - ฟาร์..เข้าไม่ได้..หรือ..เค้าไม่ให้ฟาร์เข้า - - เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...ๆๆๆๆ.........ๆ - - ไปที่ไหน?...ถูกไล่ทุกที่...ถูกบี้...ทุกทางงงงง ...........   โดย: go far far 21 กรกฎาคม 2554 13:58:24 น.

คิดถึงความหลังบ้างก็ดีเหมือนกัน ความทรงจำบาอย่าง ทำให้มีความสุข ก็ควรคิดถึงได้บ่อยๆ ความผิดหวัง หรหือสิ่งใดที่น่าเป็นทุก ก็น่าที่จะทิ้งไว้ที่เกาะ ปอดะ ก็ได้...ว่างๆพันวัตต์จะเหมาเรือ หางยาวไปเผาซ้ำ วันไหนที่ทะเลแหวก ก็จะเดินไปครับ .................. สวัสดียามค่ำๆนะครับ   โดย: panwat 21 กรกฎาคม 2554 19:06:33 น.

มาเยี่ยมจ้า   โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) 22 กรกฎาคม 2554 13:34:17 น.

อ้าวเรื่องเก่า หุๆๆๆ สวัสดีครับ คุณฟาร์   โดย: bayesian 22 กรกฎาคม 2554 22:22:23 น.

คิดถึงหมอน นอนหนุน วันนู๊นน...น่ะ มีใครนะ นอนนับ ดาววับไหว คอยบวกเติม เพิ่มดาว สกาวใจ หยิบสอดใส่ ในทรวง ห้วงจินต์เรา..... ว๊าววววว.............. เขียนได้ไงเนี่ย งงว๊อยยยยยย.......   โดย: เปลวอัคคี 23 กรกฎาคม 2554 8:18:54 น.

สวัสดีช้าวันเสาร์ เอารูปตุ่มที่บ้านมาฝากน้องฟาร์ค่ะ   โดย: ดอยสะเก็ด 23 กรกฎาคม 2554 8:35:55 น.

เห็นเงียบหาย ไปตาม แถวบ้านสุ ขาดลูกยุ ลูกหยอด คำออดอ้อน มาหายหาย ไร้รส ในบทกลอน ไม่อยากนอน รออ่าน กานท์ของฟาร์ อิอิ ใช้ได้ม้ัย   โดย: พันว้ตต์ IP: 110.49.54.23 23 กรกฎาคม 2554 20:56:33 น.

- - ทำคอมฯหล่นลงพื้น...สะอื้นไห้ - - กู้อย่างไร?...ไม่หาย...ช่างขายหน้า - - ซื้อเครื่องใหม่ โซนี่ สียวนตา - - แต่วาจาพี่ตัดรอน...สะท้อนใจ - - ไม่อยากอ่าน กลอนฟาร์ เพราะล้าจิต - - เป็นความผิด ยุยง ที่ตรงไหน? - - มีน้องสาว คนอื่น ยื่นเยื่อใย - - คิดจะไป ดื้อดื้อ ไม่ซื่อตรง ...งั้นก็ไม่อัพบล๊อคใหม่ดีกว่า..ไม่มีคนรออ่าน...   โดย: go far far 23 กรกฎาคม 2554 23:23:16 น.

มั่วอะไร ใยว่า ไปอย่างนั้น อ่านแบบผ่าน ตีความ ไปส่งส่ง เขียนวกวน ตรงไหน ไม่น่างง นี่คงหลง เลอะเลืิ่อน เลือนประจำ คนมารอ ต่อกานท์ ที่บ้านนี้ เห็นวจี ตัดพ้อ ก็ขำขำ กลับไปทบ ทวนใหม่ ท่องให้จำ ว่าทุกยาม ใครรอ มาต่อกลอน   โดย: พันว้ตต์ IP: 49.228.247.250 24 กรกฎาคม 2554 2:15:53 น.

เอาดอกไม้ ที่เคยบอก ว่าออกชอบ นำมามอบ พี่สาว พราวอักษร เห็นวจี ดูที มีเง้างอน หาเรื่องค้อน พี่พัน ทุกวันเลย วันนี้สุ..อยู่ข้างพี่พันนะ พี่ฟาอย่า หาเรื่อง ให้เคืองเฉย พี่พันรอ อ่านกานท์ พี่เหมือนเคย พี่ฟาร์เอ่ย กล่าวหา จะล้าจินต์ สุอ่านทวน อ่านย้อน ทุกตอนแล้ว ไร้ววี่แวว ค่อนแคะ แลจนสิ้น เค้าคิดถึง ยังบึ้ง ใส่ ในกวินท์ พี่ฟาร์ช่า ใจหิน ไม่ยินดี...... ครั้งนี้นะ สุไม่อยู่ข้างพี่ฟาร์หรอก เห็นๆอยู่ว่าพี่พัน คิดถึง...... เชอะ....   โดย: สุนันยา 24 กรกฎาคม 2554 8:40:37 น.

อารมณ์ศิลป์ รื่นใส ในอักษร บ้างเง้างอน เง้างอด ออดอ้อนเหลือ โผงผาง...หวิว... แผ่วหวาน แจมจานเจือ มีอ่อนไหว...เอื้อนหวาม..ยามซึ้งสุข ยามสนุก สนาน อ่านไม่เบื่อ หมึกแต้มจอ เติมจินต์ หมิ่นคลุมเครือ คล้าย..อยาก~เบื่อ....เย้า~บ่น ระคนกลอน ...สัจธรรมของคำว่า.............มนุษย์ ...น่ะ ใช่ปล่าวววว????.....หมอนฟาร์   โดย: เปลวอัคคี 24 กรกฎาคม 2554 11:09:31 น.

บทแรก แก้แล้ว ดันไม่ได้ลบ ซ้ำยังไม่ได้ประจุใส่เข้าไปซะอีก ไม่แก้หรอก ทิ้งไว้เป็นปริศนาธรรม   โดย: เปลวอัคคี 24 กรกฎาคม 2554 11:13:09 น.

พี่เปลว.. เมาแน่ๆเลย... ทำไปด๊ายยยยยยยยย   โดย: สุนันยา 24 กรกฎาคม 2554 12:29:50 น.

- - กราบขอโทษพี่ ๑๐๐๐ วัตน์ คับผม - - ด้วยบาทสุดท้ายของพี่ "ไม่อยากนอน รออ่าน กานท์ของฟาร์" - - วันหน้าช่วยเขียนว่า "ไม่ยอมนอน รออ่าน กานท์ของฟาร์" นะจ๊ะ - - เล่นทำฟาร์งอลไปสองยก...ไม่ทานข้าวเลย อิอิ - - "ขอบคุณนะจ๊ะ..คุณสุ..."....เข้าใจกันจิ๊ง....เข้าใจจริงนะ....เหอๆ - - เมื่อกี้ไปแหลมฉบังมาค่ะ...ไปเยี่ยม"ทองทุย"มาค่ะ - - วันอาทิตย์ก็ทำงานนะ....ว่างแล้วจะอัพบล๊อคนะจ๊ะ ที่รัก ..........   โดย: go far far 24 กรกฎาคม 2554 14:47:35 น.

เพื่อ...ท่านเปลวอัคคี..... - - อารมณ์ศิลป์ ลื่นไหล ในอักษร - - ถึงแม้ซ่อน หลบเร้น เว้นภาษา - - คนเคยรัก ร่วมเรียง เตียงกันมา - - แม้วาจา ขาดบรรทัด ก็มัดใจ - - ดาวที่เคย เคียงคู่ ยังอยู่ชิด - - แม้จะคิด ขาดบรทัด ก็มัดไว้ - - หัวใจเคย แอบอิง ถึงนิ่งไป - - แต่เยื่อใย ผูกพัน นิรันดร.......อิอิ ...นี่ไม่ใช่ ปริศนาธรรม ซะแล้ว ...ปริศนากรรม........เจ้าค่ะ   โดย: go far far 24 กรกฎาคม 2554 15:24:31 น.

.......สักวันหนึ่ง...จะไป"ภูฝอยลม"....... วนอุทยานน้ำตกธารงามไม่มีบ้านพักบริการสำหรับนักท่องเที่ยว หากนักท่องเที่ยวมีความประสงค์จะเดินทางไปพักแรม หรือทัศนศึกษา จะต้องนำเต็นท์ไปเอง ติดต่อสอบถามรายละเอียด โทร. 0 4222 1725 เปิดบริการตั้งแต่เวลา 08.00-16.00 น. //www.dnp.go.th การเดินทาง วนอุทยานน้ำตกธารงามอยู่ห่างจากอำเภอหนองแสง 6 กิโลเมตร สามารถใช้เส้นทางในการเดินทางได้ 3 เส้นทาง ได้แก่ เส้นทางแรก จากอุดรธานี-บ้านเหล่า-โคกลาด-อำเภอหนองแสง ระยะทางประมาณ 35 กิโลเมตร เส้นทางที่สอง จากอุดรธานีไปบ้านคำกลิ้ง-บ้านตาด-อำเภอหนองแสง ระยะทางประมาณ 30 กิโลเมตร เส้นที่สาม จากอุดรธานี-ห้วยเกิ้ง อำเภอหนองแสง ระยะทางประมาณ 60 กิโลเมตร ภูฝอยลม เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ อยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าพันดอน-ปะโค มีเนื้อที่ 192,350 ไร่ บนเทือกเขาภูพานน้อย เขตตำบลทับกุง ภูฝอยลมจัดเป็นศูนย์ศึกษาธรรมชาติที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งในภาคอีสาน มีแปลงปลูกสาธิต และสวนรวมพรรณไม้ป่า 60 พรรษามหาราชินี บริเวณจุดชมวิวสามารถมองเห็นทิวทัศน์ตัวเมืองอุดรธานี ภูฝอยลมมีบ้านพักไว้บริการนักท่องเที่ยว และสามารถตั้งแคมป์พักแรมได้ มีกิจกรรมเดินป่า สอบถามรายละเอียด โทร. 0 4291 0902, 0 4225 0207, 08 9710 2633 การเดินทาง ใช้เส้นทางอุดรธานี-เลย เลี้ยวเข้าแยกบ้านเหล่ากิโลเมตรที่ 9 ..........สัญญานะว่าจะรอ........   โดย: นที.. IP: 180.183.209.106 25 สิงหาคม 2554 14:34:37 น.