Bloggang.com : Azarine&Pepo : ทำไมต้องจักรวงศ์ ตอนที่ ๓

ทำไมต้องจักรวงศ์ ตอนที่ ๓

ในสมัยรัชกาลที่ ๓ ยังมีแขกฮินดูชาวอินเดียคนหนึ่งชื่อว่าระเด่นลันได ซัดเซพเนจรเข้ามาอาศัยอยู่ที่ใกล้ๆกับโบสถ์พราหมณ์แถวเสาชิงช้าในกรุงเทพ เที่ยวสีซอขอทานเลี้ยงชีพ แต่พูดภาษาไทยไม่ค่อยได้ จึงหัดร้องเพลงขอทานได้เพียงว่า “สุวรรณหงษ์ถูกหอกอย่าบอกใคร บอกใครก็บอกใคร” ร้องทวนกลับไปกลับมาอยู่แค่เท่านี้ ทุกวันจะตื่นแต่เช้าเที่ยวเร่ร่อนสีซอขออาหารชาวบ้านกินไปวันๆ

ยังมีแขกอีกคนหนึ่งชื่อประดู่เป็นชาวอินเดียวเหมือนกัน ตั้งคอกเลี้ยงวัวนมอยู่แถวหัวป้อม อยู่ที่สนามหน้าศาลสถิตยุติธรรม แขกประดู่ได้ภรรยาเป็นหญิงแขกมลายู ชื่อประแดะ ความงามของนางประแดะนั้นเหนือหญิงใดในใต้หล้าสุดที่ระเด่นลันไดจะหักห้ามใจได้

"สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด
งามละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า
พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา
ทั้งสองแก้มกัลยาดังลูกยอ
คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีดฝ้าย
จมูกละม้ายคล้ายพร้าขอ
หูกลวงดวงพักตร์หักงอ
ลำคอโตตันสั้นกลม
สองเต้าห้อยตุงดังถุงตะเคียว
โคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือนบวบต้ม
เสวยสลายาจุกพระโอษฐ์อม
มันน่าชมน่าเชยนางเทวี”

วันหนึ่งระเด่นลันไดล้างหน้าล้างตา แต่งองค์ทรงเครื่องเสร็จแล้วก็รีบออกปฏิบัติภารกิจประจำ คือเที่ยวสีซอร้องเพลงขอทาน ระเด่นลันไดได้ขอทานไปถึงบ้านของประดู่ พอดีกับตอนนั้นประดู่ออกไปเลี้ยงวัวอยู่กลางทุ่ง เหลือแต่นางประแดะคนเดียว บรรดาหมาที่ประดู่เลี้ยงไว้ก็พากันวิ่งเกรียวเข้ามาหมายทำร้ายระเด่นลันไดผู้บุกรุก นางประแดะกำลังหั่นกัญชาไว้คอยท่าผัวได้ยินเสียงหมาเห่า จึงเปิดหน้าต่างโผล่ออกมาตวาดไล่หมา

ครั้นนางประแดะเหลือบเห็นระเด่นลันไดก็ถึงกับตกตะลึงในความหล่อเหลาของระเด่นลันได แล้วทั้งสองก็ตกหลุมรักกัน ระเด่นลันไดเห็นรูปลักษณ์ของนางประแดะประกอบกับกิริยาอาการของนางทำท่าทีมีไมตรีตอบ จึงร้องเพลงขอทานเกี้ยวพาราสีทันที

แต่เสียงเพลงอันไพเราะเพราะพริ้งของระเด่นลันไดก็มีมนต์ขลัง ทำให้นางประแดะฟังแล้วเกิิดอาการวาบหวิวสยิวทรวงใน นางประแดะจึงแสดงความเสน่หาด้วยการให้ทานข้าวกล้องและปลาสลิดแห้ง พร้อมกันนั้นก็โต้ตอบคำเกี้ยวพาราสีด้วยจริตมารยา

เมื่อระเด่นลันไดเห็นว่านางประแดะทำเล่นตัวไปอย่างนั้นเอง แต่แท้จริงแล้วมีใจเอนเอียงมาทางตน ระเด่นลันไดจึงนัดแนะว่าคืนนี้จะลอดล่องแมวขึ้นไปหา ให้เปิดประตูรอท่าไว้

ฝ่ายประดู่ขณะเลี้ยงวัวอยู่กลางทุ่งรู้สึกนัยน์ตาทั้งสองข้างกระตุกเตือนเหมือนบอกเหตุอาเพศ ตุ๊กแกตกลงตรงหน้าแล้วคืบคลานไปได้ไม่เท่าไหร่ก็สิ้นใจตาย มิหนำซ้ำแม่โคเกิดไล่ขี่พ่อโค เห็นผิดสังเกตเช่นนี้ก็สังหรณ์ใจว่าคงจะเกิดเรื่องไม่ดีไม่งามขึ้นแน่ จึงรีบต้อนวัวกลับบ้านแต่หัววัน

พอถึงบ้านก็ต้อนวัวกลับเข้าคอก แล้วเอาหญ้าสุมควันกันริ้นยุง ประดู่เห็นว่าปลาสลิดในกระบุงหายไป ๕-๖ ตัวก็โมโห เลยเรียกนางประแดะมาคาดคั้นถาม นางปิดความไม่อยู่เลยเล่าความจริงให้ฟัง ประดู่กำลังโมโหหิวผสานกับความหึงหวง ระแวงว่านางประแดะจะเป็นชู้กับระเด่นลันได เลยไล่ด่าว่าทุบตีนางไปรอบๆห้องและไล่นางประแดะออกจากบ้าน นางประแดะจึงต้องเก็บข้าวของออกไปนั่งร้องไห้อยู่ที่ร้านริมทาง

ครั้นตกดึกคืนนั้น ระเด่นลันไดนอนครุ่นคิดถึงแต่นางประแดะไม่รู้วางวาย พอจวนได้เวลาตามที่นัดแนะก็รีบลุกขึ้นแต่งตัวเอาผ้าโพกหัว ค่อยๆคืบคลานย่องไปจนถึงคอกวัวประดู่เห็นไฟแดงอยู่ข้างคอกเข้าใจว่าท้าวประดู่คงนั่งเฝ้าวัวอยู่จึงรีบเล็ดลอดเข้าไปใต้ถุน แล้วปีนขึ้นไปตามล่องแมวเข้าหานางประแดะ

ฝ่ายประดู่เข้านอนแล้วกำลังหลับอยู่อย่างสบายอารมณ์ ได้ยินเสียงแกรกกรากคิดว่านางประแดะเมียรักกลับมางอนง้อขอคืนดีก็คิดที่จะทำเล่นตัวให้สมใจ รีบดึงผ้าห่มมาคลุมโปงแล้วนอนเฉยทำไม่รู้ไม่ชี้ ระเด่นลันไดค่อยๆคลานเข้าหาด้วยหมายใจว่านางประแดะนอนรอท่าอยู่ จึงกอดจูบลูบคลำไปมาและเข้าใจผิดปลุกปล้ำประดู่แทน เผอิญมือคว้าไปถูกขนหน้าอกประดู่เข้าจึงรู้ว่าผิดตัวส่งเสียงเอะอะขึ้นมา ประดู่ตกใจกระโดดคว้ากระบอง ส่วนระเด่นลันไดกระโจนลอดล่องแมวหนีออกมาได้อย่างหวุดหวิด แล้ววิ่งไม่คิดชีวิตหนีออกมาจากบ้าน

ระเด่นลันไดหยุดพักหอบอยู่ริมข้างทาง พลันได้ยินเสียงครางฮือๆก็ใจหายวาบทำท่าจะออกวิ่งต่อเพราะนึกว่าผีหลอก แต่พอฟ้าแลบจึงทำให้เห็นว่าเป็นนางประแดะนั่งร้องไห้คร่ำครวญอยู่ตามลำพัง เมื่อซักถามจนรู้เรื่องก็ปลอบโยนนาง และชวนนางไปอยู่ด้วย

นางประแดะครองรักอยู่กินกับระเด่นลันไดได้ไม่นาน พอเช้าวันรุ่งขึ้น นางกระแอแม่ค้าข้าวเหนียวชาวทวายย่านตลาดเสาชิงช้า ผู้มีใจรักระเด่นลันไดและเคยมีความสัมพันธ์กับลันไดมาก่อนเพราะเป็นลูกค้ากันมานาน นางกระแอเป็นเจ้าหนี้ระเด่นลันไดอยู่ ๒ ไพ (4) เมื่อใดที่คิดถึงก็จะหาบขนมมาขายย่านที่ระเด่นลันไดพำนักประมาณ ๒-๓ วันครั้ง แต่มาคราวนี้เห็นประตูบ้านของระเด่นลันไดปิดสนิทแถมมีเสียงชายหญิงพูดคุยกระหนุงกระหนิง ด้วยความหึงหวงนางกระแอจึงตะโกนทวงค่าขนมที่ค้างอยู่

นางกระแอเลือดหึงขึ้นหน้าจึงถลันเข้าไปตบตีนางประแดะชนิดตบไม่เลี้ยง นางประแดะเห็นว่าขืนอยู่ต่อไปคงไม่รอดแน่จึงต้องลอดช่องหนีไป ระเด่นลันไดก็เลยคืนดีกับนางกระแอ อยู่กินกันอย่างมีความสุขตามอัตภาพ ส่วนนางประแดะกลับไปอยู่กินกับท้าวประดู่ตามเดิม ความรักสี่เส้าเลยลงเอยที่ตรงนี้
--------------------------------------------
(4) ไพ เป็นมาตราเงินโบราณ ๑ ไพ เท่ากับ ๒ อัฐ
--------------------------------------------

จบตอนที่ ๑ ทำไมต้องจักรๆวงศ์ๆ

Create Date : 02 มกราคม 2554

Last Update : 2 มกราคม 2554 17:19:00 น.

4 comments

Counter : 5263 Pageviews.

เคยอ่านตั้งแต่ตอนเรียน ม.ต้น ยังพอจำได้อยู่เลย
"มาจะกล่าวบทไป
ถึงระเด่นลันไดอนาถา
เสวยราชองค์เดียวเที่ยวรำภา
ตามตลาดเสาชิงช้าหน้าโบสถ์พราหมณ์
อยู่ปราสาทเสาคอดยอดด้วน
กำแพงแก้วแล้วล้วนด้วยเรียวหนาม
มีทหารหอนเห่าเฝ้าโมงยาม
คอยปราบปรามปัญจมิตรที่คิดร้าย..."

เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งล้อเลียนเรื่องอิเหนา หรือระเด่นมนตรี

ขอบคุณนะครับ ที่นำมาให้พอได้ระลึกถึงความหลัง..

โดย: ม่อน... IP: 202.167.250.51 วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:12:09:28 น.

ชอบ

โดย: จบ IP: 14.207.193.39 วันที่: 22 มีนาคม 2556 เวลา:15:59:35 น.

-TEL 6(10) 2 25-2500, , , : - , !https://sviloguzov.ru/

โดย: DennisHaf IP: 163.172.136.205 วันที่: 13 เมษายน 2562 เวลา:19:02:52 น.

10, , :https://sviloguzov.ru/ - !

โดย: DennisHaf IP: 163.172.136.205 วันที่: 18 เมษายน 2562 เวลา:5:55:27 น.