ในบ่ายวันที่ “ฉัน” และ “หนัง” นั่งคุยกัน “ฉัน” กับ “หนัง” เพิ่งจะทำความรู้จักคุ้นเคยกันเมื่อสองสามปีก่อน แม้อาจมีบางครั้ง ที่ฉันเคยเห็นเขาผ่านตามาบ้าง แต่เอาเข้าจริง ๆ เราก็ไม่ได้ศึกษาใจคอกันเป็นอย่างดีนัก กระทั่ง วันหนึ่งที่ฉันยื่นคำขาดจาก “หนังสือ” ว่าเราควรห่างกันสักพัก แม้หัวใจจะสัมผัสถึงความเป็นอิสระ แต่ก็เหมือนมีบางสิ่งที่เว้าแหว่ง ชั่วขณะที่ฉันเคว้งคว้าง ไร้ที่พึ่ง ภาพบางอย่างก็ปรากฏบนหน้าจอสี่เหลี่ยม วินาทีนั้น โลกก็สะกิดให้ฉันรู้จักกับคำว่า “หนัง” เพียงไม่นาน เขาก็ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของฉัน เราใช้เวลาวันละสองสามชั่วโมงอยู่ด้วยกัน แลกเปลี่ยนความคิดจากประสบการณ์ชีวิตที่เขาพบเจอ ไม่ว่าจะเป็นผู้คนทั้งไทย จีน ญี่ปุ่น อินเดีย อเมริกา เรื่องเล่าของเขาล้วนสนุก ตื่นเต้น โรแมนติก เคล้าน้ำตา และยังสร้างเสียงหัวเราะให้กับฉันเสมอ ๆ บ่อยครั้งที่เราพูดคุยกันถูกคอ แต่ก็มีบ้างที่ทัศนะของเราแตกต่าง เขาบอกกับฉันว่า “ก็เพราะประสบการณ์ของเธอยังไม่มากพอ” ฉันน้อมรับ “ใช่ เพราะฉันไม่ได้เป็น ‘นักวิจารณ์’ ฉันเป็นได้แค่ ‘นักรู้สึก’ ” สิ่งใดที่ฉันได้ยิน ได้เห็น ได้ฟัง หากหัวใจรู้สึกเช่นไร ฉันก็จะเอ่ยออกมาเช่นนั้น และที่สำคัญ ฉันยังอยากรับรู้ถึงมุมมองจากคนอื่น ๆ ข้อความเพียงข้อความเดียวของเขา ก็อาจทำให้เราแต่ละคนตีความได้หลายร้อยอย่าง ถ้ามีโอกาสได้แลกเปลี่ยนความเห็นซึ่งกันและกัน มันคงจะดีไม่ใช่หรือ? เขานั่งเงียบไม่ตอบคำ แต่ฉันสังเกตเห็นแววตาทอประกาย ได้ยินเสียงถอนหายใจเบา ๆ เขาขยับตัว “พร้อมจะฟังเรื่องใหม่แล้วหรือยัง?” ฉันทำแค่เพียงส่งยิ้ม... และทั้งหมดนี้คือเรื่องเล่าในบ่ายวันหนึ่งที่ฉันและเขาได้พูดคุยกัน เรื่องของ “ฉัน” และ “หนัง” เรื่องของ “เรา” แนะนำเว็บดูหนังซีรีย์เกาหลีฟรี
โดย: koreaserie (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:8:49:51 น.
เขียนดีจังค่ะ
โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 110.169.176.19 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:19:33 น.
|
god_secret
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog Friends Blog |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |