Bloggang.com : ChrisLau : ♥ ♥ แด่ Stock .... ด้วยรัก และ คิดถึงเสมอ ♥ ♥ #1

♥ ♥ แด่ Stock .... ด้วยรัก และ คิดถึงเสมอ ♥ ♥ #1

FOREVER LOVE YOU "Stock"

ถึงแม้นจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ เพียง 1 เดือนกับอีก 8 วัน แต่ แม่ปุยปุยก็ยังรักและคิดถึง Stock อยู่เสมอ....

Stock เป็นหมา Pomeranian ตัวแรกที่ปุยปุยซื้อมาเลี้ยงค่ะ ... ด้วยความน่ารัก และน่าเอ็นดู ทำให้ปุยปุยตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว ด้วยเหตุผลเดียวที่ว่า เนี่ยแหละ ตัวเนี่ยแหละที่จะมาเป็นลูกหมาน้อยของฉัน ช่ายเลย... ตัวนี้เลย....อาจจะเพราะแบบนี้ หรือ อาจจะเพราะขาดประสบการณ์ และมัวแต่ดีใจที่จะได้มีเจ้า Stock มาเป็นสมาชิกใหม่ในครอบครัว ก็เลยทำให้ปุยปุยตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว (หรือเร็วจนเกินไปก็ไม่รู้) โดยไม่ได้ตรวจตราหรือเช็ค อะไรมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ฉีดยามาแล้วหรือยัง? ไม่สบายไหม? ฯลฯ พอจ่ายเงินเรียบร้อย.. ก็รีบนำเจ้าหมาน้อย Stock กลับมาบ้านทันที.. วันแรกๆผ่านไป เจ้า Stock ก็ดูเหมือนจะเป็นปรกติดีไม่มีปัญหา แต่มีความรู้สึกว่าเค้าจะไม่ค่อยกินอาหาร และน้ำซักเท่าไหร่ แต่ใจก็คิด หมาเด็กๆ คงเป็นแบบเนี่ยหละมั้ง....

เวลาผ่านไปได้ซักอาทิตย์นึง ฝันร้ายก็เริ่มมาถึง.. เจ้า Stock มีอาการอ่อนเพลียจนเห็นได้ชัด และที่สำคัญตอนนี้เจ้า Stock ไม่ยอมกินอาหาร และน้ำเลยแม้แต่นิดเดียว ... ใจเราก็ยิ่งเป็นห่วง... ประสบการณ์ก็ไม่มี ไม่รู้จะทำอย่างไง ...สามีก็ให้ความคิดเห็นว่า ลองใช้หลอดฉีดยาป้อนดูดีไหม? ด้วยการนำอาหารสุนัขไปแช่กับน้ำเข้าให้นิ่มๆ แบบเละๆเลยยิ่งดี .. ทำเป็นแบบข้าวต้มน่ะ.. (ข้าวต้มอาหารสุนัข) .... พยายามแล้ว ยังไงเจ้า Stock ก็ยังไม่ยอมกินอยู่ดี บ้วนออกมาตลอดทุกที ที่ฉีดอาหารเข้าไปในปาก จนในที่สุดร่างกายของเจ้า Stock ก็อ่อนเพลียลงไปเรื่อยๆ .... ตกกลางคืน เจ้า Stock เริ่มร้องคราง แบบเจ็บปวดรวดเร้า. ร้องอย่างนี้อยู่ทั้งคืน .. ใจเราก็คิด ” สัตวแพทย์ กลางคืนเค้าก็ไม่เปิดด้วยซิ... ทำไงดีหละ....” สามีก็นั่งปลอบใจทั้งตัวเจ้า Stock และตัวเราด้วยว่า.... “น่ะ ทนอีกหน่อยน่ะ เดี่ยวก็เช้าแล้ว ทนอีกหน่อยน่ะ “ เป็นแบบนี้อยู่ทั้งคืน และทุกๆ ครั้งที่เจ้า Stock เริ่มครางเสียงดัง .... สรุปคืนนั้นทั้งหมาทั้งคนไม่ค่อยได้หลับได้นอน ... พอรุ่งเช้า.. อาการของเจ้า Stock ก็ยิ่งแย่หนักเข้าไปอีก... ร้องครางดังขึ้นกว่าเก่าอีก... ใจเราก็ยิ่งกระวนกระวาย มองนาฬิกา กี่ครั้ง กี่ครั้ง ก็รู้สึกว่าเข็มนาฬิกาช่างเดินช้าจัง... เมื่อไหร่จะ 10 โมงซักที (สัตวแพทย์เปิดตอน 10 โมง) ดีน่ะทำกิจการของตัวเองไม่ต้องไปลางาน ให้ยุ่งยาก ก็ยังพูดกับสามี เนี่ยถ้าพวกเราเป็นพนักงานของบริษัท แล้วต้องขอลางานเพื่อพาหมาไปหาหมอเนี่ย เค้าจะรับเป็นเหตุผลของการลางานไหมเนี่ย? ก็พยายามหาอะไรคิดที่มันทำให้เราสบายใจขึ้น.... มองนาฬิกาอีกที 8 โมงกว่าจะ 9 โมงแล้ว... ทนหน่อยน่ะลูก พูดได้ยังไม่ทันขาดคำ ซักพักเจ้า Stock ก็สลบไป......... ค่ะ ภาพที่เห็นตอนนั้น ทำให้ปุยปุยกับสามีแทบช็อคสลบตามไปเลย ทำอะไรไม่ถูกหละทีนี้ ... ทำไงดี ทำไงดี.... ใจคิด ไม่ได้การแล้วต้องพาไปหาหมอ อย่างด่วน ช้าอาจจะแย่แน่ๆ... อย่างน้อยไปเช้า ไปเข้าคิวก่อนก็ยังดี พูดเสร็จก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า รีบไปหาหมอทันที.... ค่ะไม่รู้ฟ้าแกล้ง หรือใจเราคิดไปเอง... ทุกๆวันรอรถแท็กซี่ก็เห็นมันว่างๆ แล่นกันเต็มถนนไปหมด.. แต่ทำไมมาวันนี้มันหายากจัง รอเท่าไหร่ก็ไม่เห็นมีว่างเลยซักคัน... รออย่างนี้อยู่ซักพักนึง แต่ความรู้สึกว่ารอนานมาก นานจริงๆ ไม่รู้ว่ารอมานานเท่าไหร่... ก็มีรถแท็กซี่ว่างแล่นมาพอดี .... ใจคิด .... ขอบคุณพระเจ้า.... พอได้แท็กซี่ก็รีบเดินทางมายัง คลินิก สัตวแพทย์ ทันที.. มาถึงก็ราวๆ 9 โมงกว่านิดๆแล้วค่ะ และก็เป็นอย่างที่คิดแรก คลินิกยังไม่เปิด ทำไงดีหละ เจ้า Stock ก็นอนสลบอยู่ ลองจับที่หน้าท้องก็ยังหายใจอยู่ ลองอุ้มขึ้นมาดู.... ตอนนั้น...หัวใจปุยปุยก็ต้องหล่นไปที่ตาตุ่มอีกครั้ง ... มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ตอนอุ้มเจ้า Stock ขึ้นมามีความรู้สึกเหมือนมันไม่มีกระดูก ตัวอ่อนนิ่มๆเหมือน ตุ๊กตาผ้านุ่มๆ อย่างไงไม่รู้ เหมือนมันไม่มีชีวิตแล้ว.... รออยู่ได้ซักพักนางพยาบาลก็มาเปิดร้านพอดี.... ในใจเริ่มคิด “มันจะไหวไหมเนี่ย... ตัวอ่อนปัวเปียกแบบเนี่ย”... พอนางพยาบาลเห็นเจ้า Stock ก็รีบโทรติดต่อแจ้งให้หมอทราบและบอกให้หมอรีบมาโดยด่วน .... รอได้พักนึง หมอก็มาถึงที่คลีนิก... ในใจก็คิด “เอ...หมอคงอยู่แถวนี้มั้ง.. มาเร็วจัง”... พอหมอมาถึงก็พาร่างอันไร้สติของเจ้า Stock เข้าไปห้องตรวจโรคข้างในทันที.... ทีแรก ปุยปุยกับสามีก็เดินตามหมอเข้าไปด้วย แต่ซักพักหมอบอกให้ไปรอข้างนอกก่อน... ตอนนั้นหมอบอกอะไรก็ทำตามแล้วค่ะ ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดอะไรไม่ออกแล้วตอนนั้น ทั้งเพลีย ทั้งง่วง ทั้งกระวนกระวาย... หัวใจที่ตกไปอยู่ตาตุ่มก็ยังค้างอยู่... ในระหว่างที่นั่งรออยู่ข้างนอก รอซะจนเกือบจะหลับคาเก้าอี้ อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงของเจ้า Stock ร้องออกมา ร้องดังมาก เหมือนมีใครไปทำอะไรให้มันเจ็บ.. ...

*** เดี๋ยวค่อยกลับมาเล่าต่อค่ะ***

Create Date : 25 มีนาคม 2551

Last Update : 30 มกราคม 2552 1:17:40 น.

0 comments

Counter : 335 Pageviews.