YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~
::::: เรื่องราวในอินเดีย 13 ... ตอน ฝึกสอนแบบอินเดี๊ย อินเดีย ครั้งแรก :::::

และแล้วท้องฟ้าก็เปิดทางให้เรา ยิปปี้....! แดดใส ฟ้าสวยเหลือเกิน
เป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดมาที่หลงรักดวงอาทิตย์อย่างจับใจ
และไปนั่งอาบแดดกับเพื่อนๆ หัวทองได้อย่างไม่เคอะเขิน

หลังจากการสอบเมื่อวานนี้ผ่านพ้นไป
วันนี้เราก็เปลี่ยนจาก Pravesh หรือผู้เริ่มต้น มาเป็น Parichay
ท่าอาสนะในชั้น Parichay นี้มีความหลากหลายและยากขึ้น
เคทแจกชีทชื่อท่าเป็นภาษาสันสกฤตมาให้
โดยแบ่งเป็นวันๆ ว่าแต่ละวันเราจะเรียนท่าอะไรบ้าง
ชั้น Parichay นี้ เราจะใช้เวลาเรียนท่ากันทั้งหมด 7 วัน
โดยในวันที่ห้า เราจะต้องทำชลเนติ หรือล้างจมูกด้วย Neti Pot
ซึ่งเราได้มาตั้งแต่ตอนเริ่มเปิดเรียนวันแรก
อันนี้ไม่มีปัญหา เพราะตอนเรียนกับครูฮิโรชิ ฮิเดโกะที่เมืองไทยก็ทำมาแล้ว
แต่วันที่เจ็ดนี่สิที่น่ากลัว เพราะต้องทำ Vaman Dhouti หรือการล้างกระเพาะอาหารส่วนบน
สิ่งทีต้องทำก็คือดื่มน้ำเกลืออุ่นๆ เข้าไปสัก 6 แก้ว
แล้วก็เอานิ้วล้วงคอ เอามันกลับออกมาทางเดิม
ซึ่งครูฮิโรชิ ฮิเดโกะเคยให้ทำ แต่เราไม่ทำ เพราะว่าอาย
อะร้ายยยย ต้องมาล้วงคำอ่อกอ๊อกออกมาให้ใครเขาเห็น
แต่ว่าคราวนี้แหละ ไม่มีทางหนีได้เลย (ร้องเพลงเก่าของป้าเบิร์ด) ฉันเลยก็ต้องได้ทำแน่

สำหรับโยคะนิทราวันนี้ ทันทีที่สิ้นเสียง
… Remember that you will not sleep in the yoga nidra …
เสียงกรนก็ดังขึ้นทันใด ทุกคนจำได้แล้วว่ามันคือเสียงของประซาง
เพื่อนชาวอินเดียที่มาเรียนกับแปมภรรยาชาวอินเดียของเขา
ประซางเป็นคนอินเดียตัวโตที่พูดภาษาอังกฤษได้ฟังยากสุดๆ
และเขาจะหลับทุกครั้งที่อยู่ในคลาสโยคะนิทราจนทุกคนจำเสียงกรนได้
แต่วันนี้มัน … เอ่อ … มากไปนิดดด... เพิ่งจะผ่านไปไม่ถึง 2 นาทีเองนะประซางจ๋า
ส่วนตัวเราวันนี้ไม่เผลอหลับในโยคะนิทราแล้ว แต่ไม่ใช่พัฒนาขึ้นหรอกนะ
แต่เป็นเพราะจิตใจวุ่นวายไปหมด คิดนู่นคิดนี่มากมาย
โดยเฉพาะเรื่องวางแผนเที่ยวในวัน Day off คราวหน้า
ทั้งๆ ที่เพิ่งจะไปเที่ยวมาเมื่อวานซืนเอง

เย็นวันนี้เราจะต้องสอนกันเป็นครั้งแรก ในคลาส Micro Lesson
ซึ่งแบ่งการสอนในหนึ่งคลาสออกเป็นส่วนย่อยๆ แล้วฝึกสอนไปทีละส่วน
โดยพวกเราทั้ง 36 คนจะถูกแบ่งออกเป็น 5 กลุ่มย่อย กลุ่มละประมาณ 7-8 คน
และทุกคนในกลุ่มจะต้องผลัดกันเป็นครู และเป็นนักเรียนให้แก่กันและกัน
สำหรับครั้งแรกนี้ เราจะต้องฝึกสอนการเริ่มต้นคลาส
ซึ่งได้แก่การ Chant โอมสามครั้ง ตามด้วยบทไหว้ครู
ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นส่วนที่ง่ายที่สุด ใช้เวลาประมาณไม่ถึงสามนาทีเท่านั้น
แต่เนื่องจากเป็นครั้งแรก ทุกคนจึงรู้สึกตื่นเต้นกันมาก
ไม่เว้นแม้แต่คนที่เป็นครูโยคะอยู่แล้ว
(คนที่ไปมีทั้งคนที่เป็นครูอยู่แล้ว ไปจนถึงคนที่เพิ่งเริ่มต้นเลย)
ตอนพักกลางวัน ทุกกลุ่มจึงนัดกันขึ้นไปซ้อมสอนกันที่ Patanjali Hall

เนื่องจากฮินดูนับถือพระพรหม พระศิวะ พระวิษณุ เป็นครูด้วย
บทไหว้ครูจึงเป็นดังนี้




ดังนั้น เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา ครูจึงเปิดทางให้เราเลือกได้ตามสะดวก
โอมการ์นั้นบังคับ ทุกคนต้อง Chant โอม แต่ว่าพอถึงบทไหวครูนั้น
เราสามารถเลือกได้ว่าเราจะ Chant บทไหว้ครูบทนี้
หรือว่าศาสนาอื่นๆ มีบทอะไร สะดวกใจจะทำยังไงก็ว่าไป
หรือว่าจะกำหนดให้นั่งสมาธิ หรือกำหนดลมหายใจยังไงก็ได้
เราเองก็ชอบบทไหว้ครูบทนี้นะ แต่ว่านึกสนุก อ่า...บทไหว้ครูใช่มั้ย
เราเลือกใช้บทนี้เลย ...ปาเจรา จริยาโหนติ คุณุตรานุสสาสกา...
ว่างั้นเลย เหอะๆๆๆ

ตอนเย็นไม่ค่อยมีใครมีแรงไปสวดมนต์ที่ Haven Hall สักเท่าไหร่
เพราะมัวแต่เสียแรงตื่นเต้นไปเสียเยอะ แต่วันนี้เราไปเพราะตั้งใจไว้แล้วว่า
จะไปให้ได้วันเว้นวัน ไปทุกวันไม่ไหว นั่งนาน เจ็บเข่า -_-”
แต่มันก็ท้าทายดีไม่ใช่น้อยกับการที่จะต้องนั่งสวดมนต์ 108 จบครึ่งชั่วโมง

ทุกครั้งหลังจากที่เราสวดมนต์เสร็จ กันดาร์จะคีบขี้เถ้าบางส่วนออกมา
เวียนให้พวกเราใช้นิ้วนางข้างขวาแตะเจิมหน้าผากกัน
เพราะฉะนั้นทุกๆ วันตอนอาหารเย็นเราจะรู้ได้เลยว่าใครโดด Haven
เพราะคนที่โดด Haven ก็ไม่มีเจิมที่หน้าผากไง
(แต่หลังๆ มานี้มีคนหัวใส แอบเก็บขี้เถ้าลงมาให้เพื่อนที่ไม่ได้ขึ้นไปเจิมด้วย)
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เขาไม่ได้บังคับให้ขึ้นไปนี่นา
เราเห็นครูบางท่านที่นี่เดินเข้าไปที่กองไฟที่เพิ่งดับ
แล้วใช้มือวักควันขึ้นลูบหัวลูบหน้าด้วยก็มี เพราะถือว่านี่คือไฟศักดิ์สิทธิ์
ซึ่งเราก็รู้สึกว่ามันมีพลังงานบางอย่างอยู่จริงๆ

ส่วนขี้เถ้านี้ นอกจากจะใช้เจิมหน้าผากแล้ว
กันดาร์แนะนำว่าให้เราใช้แต้มสิว หรือแผลต่างๆ
รวมทั้งปวดข้อปวดหลังหรือปวดอะไรก็ตาม ให้ใช้ขี้เถ้านี้ทาไปเลย
เออเว้ย … ได้ผลจริงๆ ด้วยแฮะ

Haven Hall นี้อยู่บนเนินข้างหลังบริเวณโรงเรียน
มีทางเดินค่อนข้างปลอดภัยให้ขึ้นไป แต่ถึงงั้นก็เหอะ
บางวันก็มีไฟข้างทาง บางวันเครื่องปั่นไฟทำงานไม่ไหวก็ไม่ทำงาน
บางคืนเป็นคืนเดือนมืด แถมเครื่องปั่นไฟก็กำลังไม่พอ
บริเวณนี้จึงมืดมากๆ จริงๆ แถมยังมีคำเตือนเรื่องงูมาอีกด้วย
เพราะฉะนั้นแล้ว เราจึงเดินเกาะกลุ่มตามหลังประชาญไม่ก็โยชิ
ซึ่งมีไฟฉายอันเบ้อเร่ออยู่ในมือ ระทึกจริงๆ
ยิ่งวันไหนฝนตกยิ่ง บรื์อว์์์ เพราะไม่รู้ว่าจะเจอกองทัพไส้เดือนตรงไหนรึเปล่า
มองก็ไม่เห็น พื้นก็ลื่นมากๆ ล้มทับอะไรไปก็ไม่รู้

หลังข้าวเย็นวันนี้ไม่มี Discussion เคทเปิดร้านค้าให้เราชอปปิ้งกัน
สาวๆ ไม่รอช้า พากันขึ้นไป Shopping Therapy กันเป็นแถว
เราได้กางเกงอาลาดินมาอีกตัว เสื้ออีกตัว (ซื้อทำไมมากมายเนี่ย)
จะว่าไปกางเกงคล้ายๆ แบบนี้ก็มีขายที่เมืองไทย แต่ไม่รู้ทำไม รู้สึกที่นี่สวยกว่า
มีขนมใหม่มาให้ลองชิมด้วย Ladoo หน้าตาคล้ายๆ โดนัทมันชกิ้นในไทย
แต่ว่าอร่อยมากๆๆๆ ทำจากมะพร้าว หวานเจี๊ยบ อร่อยจัง อิอิ

กลับมาถึงห้องก็เปิดคอมจะเริ่มพิมพ์ Essay แล้ว
ยังคิดไม่ค่อยออกหรอก แต่เริ่มๆ ไปก่อนเดี๋ยวมันก็ไปต่อได้เอง
อยากให้เสร็จภายในสัปดาห์นี้ เพราะสัปดาห์หน้ามี assignment
และสุดท้ายก็มีแต่สอบ เดี๋ยวจะแย่ รีบทำดีกว่า
แต่ว่า ….​กรี๊ดดดด!!! อากาศที่ชื้นมากๆ ทำเอาคอมเราเพี้ยนนนน!
แป้นคอมที่ติงต๊องอยู่แล้ว ต๊องหนักขึ้น แป้นเสียหายประมาณสิบปุ่ม
อยากจะเสกคอมให้กลายเป็นจาปาตีจริงๆ เลย
ทีนี้จะทำงานยังไงละเนี่ย ต้องเปิด on screen keyboard ขึ้นมาใช้งาน
(สำหรับท่านที่ไม่รู้นะคะ ใน windows เราสามารถเปิด run
พิมพ์ osk แล้วclick run เราก็จะมีคีย์บอร์ดขึ้นมาบนหน้าจอให้เราใช้งานได้
มีประโยชน์มากๆ เวลาแป้นคอมพิวเตอร์เสีย … บางปุ่ม …)
แต่มันก็ไม่สะดวกนักหรอก เวลาแป้นมันเสียหายเป็นสิบปุ่ม
แถมยังเป็นปุ่มที่สำคัญมากๆ อีกด้วย อย่างตัว T O I อะไรงี้
โอ๊ยอ่อนอกอ่อนใจ นอนก่อนดีกว่า … คร่อก!

บอกเพื่อน Goodnight เจอกันมะรืนนี้
เพราะพรุ่งนี้ Silence day ครั้งแรก ที่ไม่รู้จะเป็นอย่างไรกันบ้าง
เราจะไม่ได้รับอนุญาตให้พูดคุยกันเลย ไม่มีการสื่อสารกับผู้อื่น
มีแต่การสื่อสารกับตัวเองเท่านั้น
โอเคนะ ทุกๆ คน แล้วมะรืนนี้เจอกัน









อาหารเช้าวันนี้อร่อยสุดๆ อิชั้นเป็นนกไปแล้วค้าบท่าน




หั่นกล้วย หั่นมะเขือเทศลงไป โอ้ว...แซ่บ!




รูป karma yoga - Dina จากอินโดนีเซียกำลังกวาดลานวัด เอ้ย! ลานอาศรม




มาเรียจากเยอรมนี และวิรอนนิก้าจากออสเตรเลีย กำลังคัดแยกข้าวสาร




ริชาร์ดจากสก็อตแลนด์ กับแคท จากอเมริกา กำลังกวาดใบไม้ ตรงกลางนั่นใครหว่า มองไม่เห็น




อาเนีย เพื่อนร่วมห้องจากเม็กซิโกกำลังหลังขดหลังแข็งกวาดห้องอาหาร ไม้กวาดมันเตี้ยได้ใจ เฮ้อ... กวาดไปปวดหลังไป แล้วก็ไปเล่นโยคะแก้ปวดหลังเอา ฮา...




โคโนะ เพื่อนชาวญี่ปุ่นผู้น่ารัก กำลังถูส่วนที่เละเทะที่สุดของห้องอาหาร วันที่เราทำต้องเอาถังขยะที่เละกว่านี้หลายเท่าตัวไปล้างด้วย ขอโทษ มันเละเทะมาก ... เหอะๆๆๆ




งานนี้ชอบที่สุดแล้ว ทำอาหาร หั่นผักหั่นหญ้าไปเรื่อย ถึงได้รู้ว่าเรากินแตงกวา มะเขือเทศ และมันฝรั่งเป็นอาหารหลักเลยนะเนี่ย




ประชาญ ครูโยคะผู้น่ารักของเรา (เสื้อเหลือง) ลงมาคุมและช่วยกลุ่มทำสวน (เห็นมั้ยๆ แดดออกแล้ว เย่!)




เรโต หนุ่มยุโรปที่อาศัยอยู่ที่เชียงใหม่กับแฟนสาวชาวไทย กำลังเช็ดโต๊ะในห้องอาหารอย่างเมามัน เห็นเขาเปิดร้านขายของอยู่ที่ตลาดสักอย่างในเชียงใหม่นะคะ เผื่อใครผ่านไปผ่านมาจะคุ้นๆ หน้าบ้าง อิอิอิ




หั่นผักอย่างยิ้มแย้ม




Karma Yoga หรืออะไรเนี่ย





Create Date : 26 ตุลาคม 2553
Last Update : 26 ตุลาคม 2553 19:31:57 น. 5 comments
Counter : 2245 Pageviews.

 
หวัดดี โยคี


โดย: jejeeppe วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:16:08:47 น.  

 
ติดตามblogนี้มาสักพักแล้ว
อยากไปฝึกบ้างจัง

สวัสดีค่ะ


โดย: TheKPP วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:19:44:04 น.  

 
อ่านบลอกนี้แล้ว ได้รู้อะไรที่ไม่เคยรู้เกี่ยวกับอินเดีย เยอะมาก

ชอบอาหารเช้าจังค่ะ เหมือนที่เจ้าของบลอกบอก
เหมือนอาหารนกจริง ๆ อิอิ

โยคะ เรียนยากขนาดนี้เลยหรอเนี่ย !!!!


โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:22:47:16 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

น้ำท่วมสะดุดไปตามมาย้อนหลัง
แล้วก็มาอ่านต่อจ๊ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:0:33:00 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับน้องเสี้ยว

อ่านเพลินจังเลยครับ

แล้วน้องเสี้ยวชอบจาปาตีมั้ยครับ
พี่ก๋าว่าที่อินเดีย
เค้าปิ้งซะไหม้เลยนะครับ
พี่ก๋าเขี่ยตรงไหม้ๆออก
ไกด์อินเดียบอกว่า
ตรงนั้นล่ะ
อร่อยที่สุดเลย 5555










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:7:00:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
26 ตุลาคม 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.