ใจอ่อนเยาว์เจ้าอ่อนไหว ฝันแห่งวัยเหมือนไกลเกินจริง -- หา...ให้พบ 1. ก่อนอื่น ขอชวนให้ฟังเพลงก่อน เพราะเรื่องราวต่อจากนี้ เกิดจากเพลงนี้ คนเก่งหัวใจแกร่ง - ศักดิ์สิริ มีสมสืบ ใจอ่อนเยาว์เจ้าอ่อนไหว ฝันแห่งวัยเหมือนไกลเกินจริง เหนื่อยอ่อนล้าศรัทธาอย่าทิ้ง รักให้จริงทุกสิ่งที่ฝัน ลงมือทำในสิ่งหวัง มีพลังกายใจทุ่มเท ทางสับสนจนสุดคะเน อย่าลังเลพ่ายใจตัวเอง เหน็ดเหนื่อยเพียงไหน ขอดวงใจอย่ากลัว ถ้ากลัวอย่าท้อ ถ้าท้ออย่าถอย มีดวงตาเฝ้ามอง มีมือคอยประคอง อยู่เคียงข้างเธอ มืออ่อนเยาว์เจ้าถากถาง เท้าบอบบางต้องเดินทางไกล บ่าน้อยๆ แบกหนักเกินไป น้ำใสๆ ไหลจากดวงตา ในดวงใจอันปวดร้าว มีดวงดาวทระนง เหนื่อยอ่อนล้าศรัทธายังคง ดำรงแสงแห่งความดีงาม เจ็บปวดเพียงไหน ขอดวงใจอย่ากลัว ถ้ากลัวอย่าท้อ ถ้าท้ออย่าถอย มีดวงตาเฝ้ามอง มีมือคอยประคอง อยู่เคียงข้างเธอ ดวงใจวัยเยาว์เธอคือดวงดาวที่งามสดใส อาจจะหวั่นไหว ขอดวงใจอย่ากลัว ถ้ากลัวอย่าท้อ ถ้าท้ออย่าถอย มีดวงตาเฝ้ามอง มีมือคอยประคอง อยู่เคียงข้างเธอ “......................................” 2. ข้างหน้าคือตู้ขนาดย่อมๆ ที่อัดแน่นไปด้วยสารพัดสมบัติ นิตยสารที่เคยสะสม 2-3 ตั้ง รูปถ่ายหมู่สมัยเรียน ที่กว่าครึ่งของใบหน้าในนั้น นึกเท่าไหร่ก็นึกชื่อไม่ออก สมุดที่ใช้ไม่หมดเล่ม และยังไม่ถูกนำมาใช้ต่อ ชีทเก่าๆ กระดาษโน้ตที่จดอะไรมากมาย เพลงที่แต่งไม่เสร็จ กลอนที่ยังไม่มีบทจบ กล่องสะสมโปสการ์ด และที่คั่นหนังสือ cd อะไรสักอย่างที่ไม่มีหน้าปก และท่ามกลางสิ่งละอันพันละน้อยมากมาย มันอยู่ตรงนั้นเอง ตรงมุมในสุดของตู้มหาสมบัติ สมุดสีน้ำเงินเล่มเล็กๆ ที่มีรูปวาดของเจ้าชายน้อยประทับอยู่ และเมื่อเปิดออกดูก็พบตัวหนังสือเรียงรายอยู่ในนั้น และมีที่ว่างอีกมากมายให้เติมข้อความลงไปได้อีก บรรทัดบนสุดของหน้าแรกมีข้อความว่า 16/07/05 อยาก.........(”ข้อความที่บันทีกไว้”)....... ภายในระยะเวลา 3 ปีครึ่ง หน้ากระดาษถูกใช้ไปเพียง 3 หน้า หากใช้ระยะเวลาเกือบ 3 ชั่วโมงในการไล่อ่านความ “อยาก” เก่าๆ บ่อยครั้งที่รู้สึกว่า ความอยากความฝันมันมีมากมายจนจำไม่หวาดไม่ไหว ผ่านเข้ามาแล้วผ่านออกไป เหมือนหาดทรายที่ไม่เคยร้างคลื่น หากไม่เคยมีคลื่นไหนจับต้องได้จริง จริงๆ แล้วก็ออกจะเป็นเรื่องเศร้าที่มีความฝันมากมาย แต่ไม่เคยทำให้ความฝันเป็นจริงได้ เพราะว่ามันจำไม่เคยได้นั่นเอง สมุดเล่มนี้เลยต้องมีขึ้นมา เพื่อให้ได้จด ได้จำ ความหวังความฝันที่ผ่านเข้ามา และเพื่อที่จะทำให้มันเป็นความจริงให้ได้ หรือเพื่อทบทวนว่า มีความฝันไหนที่เรายังไมได้ทำให้มันเป็นจริง พูดอีกอย่างหนึ่งคือ... มีความฝันไหนบ้าง ที่เราทำมันให้เป็นจริงแล้ว ซึ่งอาจไม่มีแม้สักหนึ่ง 3. ฟังเพลงนี้แล้วอดจะรู้สึกดีไม่ได้ กับเสียงอุ่นๆ ของอาไวท์ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ เนื้อเพลงจากปลายปากกาของนักเขียนรางวัลซีไรท์ผู้นี้ พาเอาความเต็มตื้นมันไล่สะท้านจะปลายนิ้วเท้าแล่นตรงเข้าสู่หัวใจ หาก... ค้างเติ่งอยู่ตรงแถวๆ บั้นเอว กับอาการที่รู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจ รอยยิ้มแย้มแปรเปลี่ยนเป็นรอยหยันเยาะ ด้วยรู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเพลงเพลงนี้เอาเสียเลย รักให้จริงทุกสิ่งที่ฝัน...ฝันถึงสิ่งใดเล่า ลงมือทำในสิ่งหวัง...หวังสิ่งใดหนอเรา กลับไปเปิดสมุด สำรวจความฝันเดิมๆ ที่ไม่แน่ใจว่าหมดอายุไปหรือยัง เพราะอยากจะรู้ว่าเราเคยฝัน เคยหวังอะไรมาแล้วบ้าง ...มันหลงลืม... ถึงได้เห็นว่าชีวิตเหวี่ยงกลับไปกลับมาอยู่ระหว่างทางสองสาย ไม่รู้ว่า เลือกไม่ได้ หรือไม่กล้าเลือก เพราะไม่อยากสูญเสียบางสิ่งบางอย่าง “เวทีแสดง แสงสปอร์ตไลท์ ผู้คนมากมาย สายตาจับจ้อง และเสียงปรบมือ“ “การเดินทาง การแสวงหา ความสงบนิ่งธรรมดา ของขุนเขา ลำน้ำ และสายลม” แล้วสุดท้าย ก็ไม่รู้ว่าเราฝันอะไร มันอยากจะทุ่มเท แต่ไม่รู้จะทุ่มเทสิ่งใด เพื่ออะไร เห็นทางข้างหน้าเพียงแค่สั้นๆ แค่รู้ว่าวันที่ 10 พฤษภาคมมีงานแสดงที่ต้องทำให้สำเร็จ แค่รู้ว่าเทอมหน้าต้องกลับไปสอน และพร่ำบอกตัวเองว่านี่คือชีวิตที่เป็นจริง แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่อยากทุ่มเทเพื่อมันก็ไม่รู้ หรือเรายังไม่พร้อมที่จะเลือก 4. ...ใจอ่อนเยาว์เจ้าอ่อนไหว... ...ฝันแห่งวัยเหมือนไกลเกินจริง... บรรทัดบนสุดของหน้าที่ 4 เขียนข้อความลงไปว่า 16/04/09 อยาก.... ”หาความฝันให้พบ”....   Create Date : 16 เมษายน 2552 14 comments Last Update : 16 เมษายน 2552 21:43:48 น. Counter : 6110 Pageviews. Share Tweet

บางทีความฝันของเรา ไม่ได้อยู่ที่ไหนเลย ไม่ต้องออกตามหาเลย แต่อยู่ในตัวเราตลอดเวลา แค่เราจะหาความฝันนี้ให้เจอ . . .   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 16 เมษายน 2552 14:04:10 น.

ชอบมากๆเลยครับ ทั้งเพลงและเรื่องราว   โดย: endless man 16 เมษายน 2552 20:56:46 น.

ไม่ได้ยินเพลงนี้นานมากเลยล่ะ   โดย: อุ้มสี 16 เมษายน 2552 22:18:51 น.

ขอบคุณที่ไปอ่านกลอนที่บ้านครับ... วัยหนุ่มวัยสาว กับความฝันอันหลากหลาย สุดท้าย ก็จนมุมกับความฝันของตนเอง นั่นกลับเป็นเรื่องปกติอย่างยิ่ง คนหนุ่มสาวที่ไร้ความฝัน หรือมีเพียงความฝันประการเดียวนี่สิ..แปลกประหลาด ไม่เห็นต้องเลือกนี่นา... น่าจะ "ลอง" มันเสียทุกฝันนั่นแหละ สวรรค์ประทานเวลาให้แก่วัยนี้มากมาย เขายังมีเวลาสำหรับการล้ม และลุก อีกหลายสิบครั้ง อย่ามัวแต่มองความฝัน แล้วปล่อยเวลาผ่านเลย แต่ควร "ลอง" สร้างฝัน ทำตามฝัน และไปตามฝันนั้น ถึงแม้สุดท้าย จะพบว่า ไม่ใช่ ไม่ใช่ขบวนรถที่คาดหวังไว้ ก็ยังมีเวลาอีกถมถือ ที่จะหาขบวนรถเที่ยวใหม่ และเรียกขบวนรถเที่ยวที่ผิดนั้นว่า "ประสบการณ์" ได้อย่างเต็มปากเต็มคำ... ขอบคุณสำหรับการแชร์ประสบการณ์แห่งวัย อ่านแล้วพลอยทำให้คิดถึงตัวเองได้... ขออนุญาต add blog เพื่อการแบ่งปันในโอกาสต่อ ๆ ไปครับ...   โดย: ลุงแว่น 17 เมษายน 2552 7:10:13 น.

คุณลุงแว่นเขียนเม้นท์ได้ "ลุ่มลึก" ดีจังเลยครับ ถ้าผมได้อ่านเม้นท์นี่ตอนอายุ 20 ผมคงจะไม่สร้างบาดแผลริ้วรอยให้กับชีวิตตัวเองขนาดนี้ แต่คิดดูอีกที ก็เพราะมันมีบาดแผลมิใช่หรือ ผมจึงเป็นผมเหมือนในทุกวันนี้   โดย: กะว่าก๋า 17 เมษายน 2552 7:27:24 น.

เพลงเพราะจังครับ เรื่องราวน่าอ่านชวนติดตามดีครับ   โดย: อนันต์ครับ 17 เมษายน 2552 10:15:37 น.

มีสมุดบันทึกความฝันเหมือนกันค่ะ.. ทำได้แค่บางส่วน หลายๆส่วนก็ยังเป็นความฝันอยู่..บางส่วนก็เลือกที่จะเลิกฝัน เพราะมันไกลเกิน..รู้ตัวว่าเป็นไปไม่ได้ แต่มีความฝัน..ก็ทำให้มีความหวังนะ..   โดย: AUTUMN IN LOVE 18 เมษายน 2552 2:02:57 น.

สวัสดียามเช้าครับ หลายปีที่แล้ว ผมเคยเขียนสิ่งที่อยากทำ 100 ข้อ เขียนไม่ครบเลยครับ เขียนไปเขียนมา ส่วนใหญ่ก็วนเวียนอยู่กับการเที่ยวต่างประเทศ การได้คุยกับบุคคลที่เราสนใจ ที่แน่ๆ สมุดเล่มนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้....   โดย: กะว่าก๋า 18 เมษายน 2552 8:03:03 น.

สวัสดีค่ะ เพลงเพราะ เข้ากับเรื่องราว ต้องบอกว่าอ่านทุกตัวอักษร ทั้งๆทีปกติไม่ชอบอ่านอะไรยาวๆบนหน้าเวป ถ้าต้องอ่านก็จะจับใจความอย่างรวดเร็ว .................................................... เป็นเนื้อหาที่สะกดและดึงดูด .................................................... ทุกคนมีความฝันค่ะ แต่ความฝันมันเป็นสิ่งคู่กันกับ"เงื่อนไข"เสมอ ทั้งที่เป็นเงื่อนไขของวัยและภาระหน้าที่ หรือที่ถูกสร้างขึ้นมาให้เสมือนว่ามีอยู่จริง คำว่าฝันให้ไกล ไปให้ถึง บางครั้งจึงอาจจะใช้ไม่ได้สำหรับบางคน ตราบใดที่เรายังเพียรสร้างเงื่อนไข เพื่อใช้เป็นเหตุผลปกปิดความอ่อนแอ ความย่อท้อ .. หรือความโง่เขลา -------------------------------------------- การไปให้ถึงฝัน...มีเวลาเป็นสิ่งท้าทาย หากคิดจะทำจงทำในสิ่งที่ฝัน ให้ทันเวลาที่เดินไปไม่หยุด... -------------------------------------------- ขอแอดบล็อคด้วยคนน่ะค่ะ   โดย: mutcha_nu 18 เมษายน 2552 10:24:44 น.

ช่วงนี้ปิดรับข่าวสารครับ ขนาดเมื่อวานก็แอบสนใจ แอบวิเคราะห์อยู่นะครับ กรณีหัวหน้ากลุ่้มสีเหลืองถูกยิง แต่พยายามไม่ฟังข้อมูลจากใคร แอบวิเคราะห์เล่นๆเอาเอง ก็ได้คำตอบว่า น่าจะซ้ำรอยกับราชวงศ์หมิง เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพล   โดย: กะว่าก๋า 18 เมษายน 2552 10:52:31 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2552 7:17:31 น.

วันนี้อยู่บ้านไม่ได้ครับ ต้องไปเดินห้าง เพื่อรับคอมตัวใหม่ ไม่อยากเปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยน เพราะกล้องที่ใช้อยู่ไฟล์มโหราฬมาก จนเครื่องเก่าของผมเปิดภาพช้ามาก 5555 โดนเทคโนโลยีบังคับให้ต้องเสียเงินครับ เครื่องใหม่เร็วปรี๊ดมากๆ   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2552 15:45:28 น.

ครูเสี้ยวทำบล้อกก่อนผมหนึ่งปีครับ ผมมาจับบล็อกจริงๆัก็สองปีกว่าๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2552 21:41:32 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 เมษายน 2552 8:00:06 น.