(คนขาดเพื่อน)....Wish Me Luck.....
ฉันชอบอยู่คนเดียว หลงใหลในความอิสระ ในความคิดมีอยู่เสมอว่า ...มากคน มากความ...
เวลาทำงาน ฉันก็ชอบที่จะทำคนเดียว ไม่ต้องฟังใครเยอะ อยากจะทำเมื่อไหร่ก็ทำ เอาให้มันเสร็จทันก็แล้วกัน ไม่ชอบเป็นนายใคร แล้วก็ไม่ชอบฟังใครด้วย เอาแต่ใจน่าดู
แต่ 3 เดือนนี้ ฉันจะต้องทำงานกับเพื่อนๆกว่า 10 ชีวิต ฉันจะผ่านมันไปได้ไหม แอบกลัวอยู่เงียบๆ บอกตัวเองไว้ว่า เปิดใจยอมรับ แล้ววางตัวเราที่ถืออยู่ลงเสีย คิดเสียว่า เราจะไปเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
หลังจากผ่านการชิมลางวันแรกไปแล้ว ฉันก็รู้ว่า มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด บางที ฉันอาจจะวิตกจริตไปเองก็ได้ การได้อยู่ท่ามกลางเพื่อนๆ ที่ถึงแม้จะเพิ่งรู้จักกัน แต่กลับสนิทกันรวดเร็วอย่างน่าประหลาดนั้น มันทำให้ฉันรู้สึกว่า บางส่วนของชีวิต ที่ฉันทำมันหายไปตลอดระยะเวลาในรั้วจุฬาฯ มหาวิทยาลัยที่ฉันจำยอมเลือกในตอนแรก และเข้าไปอย่างไม่เต็มใจจะผูกมิตรกับมันเท่าไหร่นัก ...ฉันขาดเพื่อน...เพื่อนที่เจอหน้ากันจริงๆ ไม่ใช่เพื่อนที่รู้จักมักคุ้นกันทางตัวหนังสือ (แต่ฉันก็รัก "เพื่อนทางตัวหนังสือ" อยู่ไม่น้อยเลยนะ) บรรยากาศนั้น ทำให้ฉันนึกถึงวันเวลาใน SJC Band ฉันแทบจะไม่ได้สัมผัสอีกเลย 5 ปีหลังจากนั้น
ฉันก็ไม่รู้ว่า...อีก 3 เดือนจากนี้จะเป็นอย่างไร ภาวนาให้จิตใจของฉันไม่เปราะบางจนเกินไปด้วยนะ
...Wish me Luck...
Create Date : 13 มีนาคม 2551 |
|
20 comments |
Last Update : 13 มีนาคม 2551 8:35:56 น. |
Counter : 1427 Pageviews. |
|
|
|
สวัสดีค่ะ
ยังไงก็ขอให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ