ผ่านมา...แล้วก็ผ่านไป...
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2552
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
3 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 

จากนักจัดดอกไม้... ถึง มัณฑนากรนอกเครื่องแบบ.



ได้อ่านเรื่องราวของคุณนวรัตน์ คนจัดดอกไม้ แล้วรู้สึกว่าอารมณ์ใกล้เคียงกัน กับงานบางตัว หรือบริษัทที่ทำแล้วไม่มีกำไร ทำไมจึงยังดื้อดึงทำอยู่
...ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับคนมีอยากมีบ้านบ้าน ฉันอิ่มเอมใจทุกครั้งที่เห็นแบบบ้านที่สร้างขึ้นจากจินตนาการ.. สุขใจทุกครั้งที่เจ้าของบ้านยิ้มอย่างภาคภูมิที่เห็นปูนที่ยังฉาบไม่เสร็จกลายเป็นห้องสวยงามอยู่บนแผ่นกระดาษ...

อย่าถามฉันเลยว่าเมื่อไรฉันจะเลิกทำงานนี้...เลิกเหอะทำแล้วไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย..งานที่ทำอยู่มันก็ดีแล้ว อย่าให้มันมาฉุดรั้งกันเลย สภาวะเศรษกิจอย่างนี้ ...หยุดได้แล้ว พอได้อย่าง..คนใกล้เคียงหลายคนพูดกรอกหูให้ได้ยินได้ฟังอยู่เสมอ...ฉันอย่างให้พวกเขาได้อ่านเรื่องราวของคนจัดดอกไม้...เหล่านี้คือคำตอบที่ฉันอยากบอกพวกเขา...

"ภาวะความว่างในจิตใจเป็นเรื่องหอมหวาน เป็นภาวะที่ได้พักหัวใจอย่างแท้จริง ตลอด 30 ปี นวรัตน์ยังมีความสุขกับการจัดดอกไม้ เขาบอกว่า มีความสุขทุกครั้งที่ลงมือจัดดอกไม้ จัดเสร็จจะอิ่มใจทุกครั้ง เหมือนได้เข้าสู่สมาธิ ทุกครั้งที่จัดจะได้เห็นความก้าวหน้าของตัวเอง

“ความ อิ่มใจ มันเกิดจากหลายอย่าง เราเป็นคนหนึ่งที่สร้างความงามให้กับโลก เราไม่ใช่คนที่เอาเปรียบ เราทำให้คนอื่นได้ชื่นชมความงาม มีความสุขลึกๆ ที่ซื้อไม่ได้ และมีความสุขเล็กๆ จากการเป็นมนุษย์ธรรมดา"




.........ใช่ ฉันมีความสุขกับหน่อของความคิดที่ฉันทำอยู่...





 

Create Date : 03 สิงหาคม 2552
3 comments
Last Update : 3 สิงหาคม 2552 22:35:31 น.
Counter : 779 Pageviews.

 

ชีวิต มนุษย์นั้น ทุกสิ่ง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
ไม่ว่าจะเป็นร่างกาย หรือวัตถุสิ่งของรอบตัว

แต่สิ่งที่คงอยู่คือ คุณค่าในชีวิตของแต่ละคน ฉะนั้นเงินหรือความสำเร็จจึงไม่ใช่คำตอบว่า ใครจะมีคุณค่าในชีวิตมากกว่ากัน...

หวังว่าจะมีคนที่เห็นความสุขอันสูงสุดและคุณค่าในจิตใจ มากกว่าวัถุ สิ่งของครับ

 

โดย: masterpeace 5 สิงหาคม 2552 9:19:24 น.  

 

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ


-=-=-=-=-=-=-
ฉันเดินหลงทางนี่เอง
ฉันใส่รองเท้าผิดคู่ ในวิถีทางที่ผิดเส้น
ระหว่างการเดินทางที่ฉันพยายามไปให้ไกลที่สุด
ฉันพบว่า ความทุกข์ มันเกาะขามากขึ้นทุกลมหายใจ
สองเท้าหนักขึ้น ใจก็เหี่ยวแห้งลง ตัวรู้ทำหน้าที่ของมันหนักหน่วง
ฉันมั่นใจแล้วว่า "หลงทาง"
เป็นการหลงทางที่สลด และ หม่นมืด

 

โดย: เช้านี้ยังมีเธอ 12 สิงหาคม 2552 15:51:53 น.  

 

ดีจังค่ะ เป็นกำลังใจให้กันนะคะ

 

โดย: chinging 13 พฤศจิกายน 2552 13:58:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


girl from sea
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักมาโดยตลอด...
ไม่เชื่อว่า..ชีวิตอยู่ที่ฟ้าลิขิต...เราต่างหากที่ลิขิตชีวิตเราเอง
Friends' blogs
[Add girl from sea's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.