สายเลือดแดนตะวัน - ณารา


'ริว โอะนิซึกะ โอะยะบุน' แห่งโอะนิซึกะกุมิผู้ยิ่งใหญ่สร้างเรื่องว่าพ่อเลี้ยงตะวันหรือ 'ทาเคชิ' โกงเงินไปจากบริษัทเป็นจำนวนมหาศาล 'ทัตสึโอะ' ผู้เป็นลูกชายจึงกอบกู้ศักดิ์ศรีที่ถูกหยามโดยจับตัว 'พราวตะวัน' ลูกสาวของทาเคชิมากักตัวไว้ในเรือยอชต์เพื่อเรียกค่าไถ่ ริวกลัวแผนจะล้มเหลวจึงส่ง 'ฮิโรมิ' บุตรสาวคนรองตามประกบ 'ภาสกานต์' ที่กำลังตามหาพราวตะวันน้องสาวเพื่อกลบเกลื่อนร่องรอยให้พี่ชาย แผนการอลหม่านเหมือนโปลิศจับขโมยนั้นทำให้ทุกคนหัวปั่น โดยไม่รู้ตัวว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงแผนจับคู่ ซึ่งถ้าสำเร็จ...ทัตสึโอะจะได้สืบทอดตำแหน่งโอะยะบุนโดยชอบธรรม แต่ถ้าล้มเหลว...โทษทัณฑ์ที่ริวจะได้รับคือคว้านท้องสถานเดียว

-------------------------

อ่านแล้ว.....

เป็นหนังสือเล่มที่ 3 ของชุด ภาคสุดท้ายของรุ่นลูก เรื่องหลักคือการพยายามดองกันระหว่างสองตระกูล โดยมีโอนิซึกะโอยะบุนเป็นผู้สร้างเรื่องราวทั้งมวลด้วยแผนจับคู่ที่แสนปวดเศียรเวียนเกล้า และน่าจับตีก้นเป็นที่สุด

คัวละครหลักเยอะ ทำให้ผู้อ่านต้องขยัน อ่านแบบติดตามตลอดเวลาว่า เออแล้วคนนี้จะเป็นยังไง แล้วอันนี้เป็นไง

คู่แรกคือพราวตะวัน-ทัตสึโอะ ดีกรีความแรงพอกัน สาวเจ้าก็โวยวาย เสียงดัง เอะอะ คุณหนูเอาแต่ใจตัวเองม๊ากก จนไม่รู้เอานิสัยแบบนี้มาจากใคร แม่ก็ออกจะเรียบร้อย พ่อก็ออกจะเงียบขรึม อ่านคาแรกเตอร์นางแรกๆ แล้วปวดหัว เจ็บหู แม้จะไม่ได้ยินเสียงก็เถอะ 

ทัตสึโอะเป็นผู้ชายที่แสบอยู่เหมือนกัน เพลย์บอย แถมความคิดอ่านก็ร้ายกาจ พอรับได้เพราะได้ริวมาเต็มๆ แต่สองคนนี้พออยู่ด้วยกันแล้วรู้สึกมันเดือดตลอดเวลา ไม่ค่อยรู้สึกถึงความรักซักเท่าไหร่ แต่รู้สึกได้ว่าเป็นความรักที่ขัดแย้ง เพราะต่างฝ่ายก็ต่างไม่อยากตกหลุมรักซึ่งกันและกัน แต่มันก็หยุดไม่ด้ายยย ฉากทั้งหมดอยู่แต่ในเรือ ไม่ค่อยมีความแปลกใหม่มากนัก

คู่ที่สอง ฮิโรมิ-ภาสกานต์ คู่นี้จริงๆ ถ้าเป็นคู่หลักจะดราม่าได้สูง นางเอกแม้จะถูกวางคาแรกเตอร์ให้แข็งนอก แต่เป็นคนอ่อนในเหมือนพี่ชาย (ในขณะที่พราวตะวันแข็งทั้งนอกและใน) ส่วนภาสกานต์กลับกัน เป็นพวกอ่อนนอกแข็งใน หลายครั้งในหนังสือฮิโรมิเหมือนไม่อยากยุ่งเกี่ยว ไม่สนใจกานต์ แต่นางก็ตกหลุมรักเค้าไปตั้งแต่แรกๆ ในขณะที่พระเอกสนใจนางเอกตอนเห็นรอยสัก? ทำให้สนใจนางมาเรื่อยๆ และสุดท้ายรักกัน คู่นี้ดูมีปมมากกว่าคู่แรกด้วยซ้ำ เพราะพ่อฝ่ายชายขัดขวาง? พ่อหวงลูกชาย 55555

คู่ที่สาม ทาเคชิ-ริว ไม่ใช่จะจิ้นอะไร เพราะไม่ชอบจิ้น ชาย-ชาย แต่สองคนนี้มันลับกันได้มันที่สุด อ่านแล้วอยากจะอ่านข้อมูลของทาเคชิกับริวมากกว่าสองคู่แรกด้วยซ้ำ เพราะอยากจะรู้ว่าทาเคชิจะทำยังไง ลุ้นว่าความลับริวจะแตกไหม แล้วชอบที่ได้เห็นริวลุกลี้ลุกล้น เหงื่อท่วมเวลาจวนตัว คือมันได้อารมณ์แห่งการลุ้น โดยเฉพาะการได้เห็นสองสิงห์ฟาดฟันกันเอง เรื่องนี้ทาเคชิไม่เหมือนเรื่องแรกเลยที่นิ่งสงบ แต่กลายเป็นคนอารมณ์เดือด อารมณ์ร้อน คิดแล้วก็ขำ

สรุปส่วนตัวไม่ค่อยประทับใจการพัฒนาความรักของรุ่นลูกเท่าไหร่ ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะมันดูง่ายๆ เร็วไป ไม่ต้องยากลำบากเหมือนเล่มแรก (ทาเคชิ-แพรดาว)ส่วนตัวร้ายของเรื่องก็ไม่ค่อยเด่นแม้ไอโกะจะยังแสบร้ายเหมือนเดิม แต่ตัวร้ายหลักๆ ก็คือปมที่ริวสร้างขึ้นมาเอง จนสุดท้ายโดนทาเคชิดัดหลังซะแสบสันต์ เสียดายที่เรื่องนี้กลายเป็นรุ่นพ่อได้รับความสนใจจากเรามากกว่ารุ่นลูก อาจจะเป็นเพราะรุ่นลูกไม่ค่อยมีเรื่องโกะคุโดแล้ว ทำให้ความแสบหรือความบู๊มันน้อยลง เลยขาดความเข้มข้นไป เน้นความรักมากกว่าหน้าที่การงาน ในขณะที่สองเล่มแรก รุ่นพ่อๆ นั้นต้องจัดการทั้งเรื่องรักและเรื่องงานไปคู่กัน ทำให้มันลำบากกว่า ยากกว่า และเข้มข้นกว่า (เพราะศัตรูก็แรงกว่าด้วยประการทั้งปวง)

พลอตเรื่อง 4/10
ภาษาสำนวน ความลื่นไหล 8/10
การบิลท์อารมณ์ 6/10
ความพึงพอใจ 5/10



Create Date : 30 กรกฎาคม 2556
Last Update : 30 กรกฎาคม 2556 20:34:59 น.
Counter : 6437 Pageviews.

14 comments
  
เล่มนี้ชอบน้อยที่สุดในชุด Rising Sun แล้วล่ะค่ะ ทุกอย่างแลดูง่ายไปเสียหมด รักเร็ว ชอบเร็ว ไม่ค่อยมีพัฒนาการให้ซึมซาบอะค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 31 กรกฎาคม 2556 เวลา:0:21:04 น.
  
ไม่เคยอ่านทั้งชุดเลยค่ะ แต่ได้ข่าวว่าเค้าจะเอามาทำละคร
โดย: Aneem วันที่: 31 กรกฎาคม 2556 เวลา:6:42:19 น.
  
ลอกคนข้างบน
อาจลองอ่านสักเรื่องค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 31 กรกฎาคม 2556 เวลา:8:25:40 น.
  

ตามมาอ่านรีวิวต่อค่ะ
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 31 กรกฎาคม 2556 เวลา:10:57:34 น.
  
แวะมาทักทายครับ ส่วนหนังสือแนวนี้ไม่ค่อยอ่านเลยไม่มีความเห็นอ่ะครับ


ป.ล. จากบล็อกผมก็ชอบสะสมและตามหาหนังสือแนวตำนานแบบนี้มาอ่านเหมือนกันครับ กำลังทยอยซื้อมาเก็บไว้อ่านอยู่
โดย: ปีศาจความฝัน วันที่: 31 กรกฎาคม 2556 เวลา:14:37:07 น.
  
"ผู้สร้างเรื่องราวทั้งมวลด้วยแผนจับคู่ที่แสนปวดเศียรเวียนเกล้า และน่าจับตีก้นเป็นที่สุด"
เห็นด้วยอย่างยิ่ง!
โดย: jackfruit_k วันที่: 31 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:22:59 น.
  
คุณหวานเย็น: เห็นด้วยทุกประการ เห้ออ

Aneem: ใช่ค่ะ เห็นเหมือนกันเลยอยากอ่าน เพราะมีแต่คนบอกสนุกมาก แต่แหม่ ความสนุกมันลดลำดับตามจำนวนเล่มน่ะสิคะ

คุณพุด: เค้าแนะนำแค่เรื่องแรก อีกสองเรื่องคุณพุดอาจจะกรีดร้องด้วยความขัดใจได้เจ้าค่ะ

คุณกล้ายางสีขาว: ขอบคุณนะคะ แฮ่

คุณปีศาจความฝัน: ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ พวกตำนานเราอ่านบ้าง ที่ใกล้ที่สุดก็เป็น ชุด Percy Jackson อ่ะค่ะ มีตำนานเทพกรีกอยู่บ้าง

Jackfruit_k: 5555 ใช่มะๆ ริวน่าโดนจริงๆ สมควรให้ทาเคชิซิวมาก
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 1 สิงหาคม 2556 เวลา:8:47:35 น.
  
มาลงชื่อว่าอ่านแล้ว และไม่ชอบเล่มนี้อย่างแรง
โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์ วันที่: 1 สิงหาคม 2556 เวลา:18:21:42 น.
  
แวะมาทักทายยามเย็นวันศุกร์ครับ
โดย: ปีศาจความฝัน วันที่: 2 สิงหาคม 2556 เวลา:15:49:25 น.
  
แม้ชุดนี้ไม่ได้ซื้อสักเล่ม ก็ขอแวะอ่านรีวิวก่อนค่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 2 สิงหาคม 2556 เวลา:19:59:27 น.
  
สำหรับเราเฉยๆกับชุดนี้นะคะไม่ได้ชอบมากมาย แต่เพื่อนสนิทนิชอบมากเลย เห็นว่าสร้างเป็นละคร ต้องมารอดูกันว่าจะมาในรูปแบบไหน
โดย: phoneab วันที่: 3 สิงหาคม 2556 เวลา:12:48:16 น.
  
แวะมาทักทายตอนเย็นวันจันทร์วันทำงานครับผม
โดย: ปีศาจความฝัน วันที่: 5 สิงหาคม 2556 เวลา:16:32:39 น.
  
ไม่ค่อยชอบสำนวน ณารา เท่าไหร่ อ่านได้แค่บางเรื่องเองค่ะ

มาตอบคำถามที่ไปถามไว้ที่บล็อกนะคะ เรื่อง"มงกุฎสายน้ำผึ้ง" นางเอกร้าย แต่ไม่เหมือนอลินในสูตรเสน่หานะคะ ร้ายคนละแบบ เราไม่ชอบอลินเท่าไหร่ เพราะเราว่าอลินไม่น่ารัก ในขณะที่เรื่องนี้ เราสามารถเห็นความคิดของนางเอกรวมถึงพัฒนาการของเธอ ที่มองให้น่ารักได้ แต่แล้วแต่สไตล์นะคะ เพราะบางคนก็ชอบนางเอกแบบอลินมาก ^_^
โดย: หวัน (หวันยิหวา ) วันที่: 5 สิงหาคม 2556 เวลา:23:03:54 น.
  
ชอบมากอ่านทุกเรื่องแล้วกอนเอามาเล่นเป็นละคร
โดย: เม IP: 49.230.114.235 วันที่: 28 มีนาคม 2558 เวลา:8:54:16 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

~*Sing Praise*~
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments
กรกฏาคม 2556

 
1
2
4
6
7
9
11
12
13
14
16
17
18
19
20
21
24
26
27
28
31
 
 
All Blog