เอ้า!......ขอเสียงคนที่เคยขึ้นเรือคลองแสนแสบหน่อยเร็ว............

แหม....ในกรุงเทพมียานพาหนะให้เลือกเดินทางหลายแบบใช่มั้ยคะ คุณๆล่ะเดินทางด้วยอะไรบ่อยที่สุด.....
รถเมล์,รถตู้,หรือ.....เรือ
ส่วนใหญ่กิ๊ฟท์ก็ไม่ค่อยได้นั่งเรือบ่อยเท่าไหร่หรอก แต่จะใช้บริการเมื่อต้องไปมหาวิทยาลัย จากบ้านไปถึงรามคำแหงเนี่ย ถ้านั่งรถเมล์ก็ประมาณ 2 ชั่วโมงได้ แต่กิ๊ฟท์นั่งเรือก็แค่ 45 นาที เร็วทันใจดีค่ะ
แต่เดี๋ยวก่อน......คุณๆที่จะโดยสารเรือจะต้องมีหลักปฏิบัติพื้นฐาน ดังนี้
1.คุณควรใส่กางเกง....เอ่อ...คุณผู้ชายใส่อยู่แล้วใช่มั้ยคะ
2.ไม่ควรใส่รองเท้าส้นสูง(ข้อนี้ก็แนะนำผู้หญิงอยู่นะ)
3.อันนี้แนะนำสหเพศเลย ไม่ควรถือของรุงรัง
นี่คือพื้นฐานนะคะ แต่ที่พูดมากิ๊ฟท์ทำมาหมดแล้ว
เคยใส่กระโปรงนักศึกษา แต่ก้าวไม่ขึ้น คือมันต้องใช้ช่วงกว้างที่ยาวมากๆ ยังดีวันนั้นเพื่อนดันหลังให้
ส่วนส้นสูง....ใส่ทุกวันที่เดินออกจากบ้านค่ะ วันแรกที่ขึ้นเรือ ส้นไปเกี่ยวกับผ้าใบที่กั้นนำกระเด็นใส่ ล้มเลย อายฝรั่งที่นั่งอยู่มากๆ แหม...หล่อด้วย ..ถ้าอยู่ใกล้จะล้มทับเลย ทุกวันนี้ ถอยผ้าใบสำหรับใส่ขึ้นเรือแล้วค่ะ
และของพะรุงพะรัง......มันไม่สะดวกอย่างมากเลยค่ะ เวลาที่คุณจะขึ้นเรือนะ มันจะมีเชือกให้คุณเหนี่ยวตัวไว้ ถ้ามือไม่ว่างก็อาจจะใช้ปากได้ แต่คุณจะได้ไปว่ายนำเล่นทันที......
เอาล่ะ....มาถึงเรื่องครั้งแรกดีกว่า อ้าว...พี่ ...คิดถึงไหนกันเนี่ย .เค้าขึ้นเรือครั้งแรกย่ะ
เมื่อสมัยโรมันยังรุ่งเรืองอยู่..เคยบ่นกับพี่ที่ทำงานว่าเดินทางเหนื่อยกินเวลาน้าน...นาน...พี่ก็แนะนำให้ขึ้นเรีอซะ...แต่ไม่บอกวิธีขึ้นน่ะ ให้เราเดินเป็นกะเหรี่ยงคอยาวหาท่าเรือตั้งนาน....ใครที่เรียนรามฯจะเดาระยะทางได้ กิ๊ฟท์เดินจาก...สนามกีฬา...ไปถึงวัดเทพลีลาแน่ะ...ไม่มีใครบอกเลยว่าก่อนถึงวัดเทพลีลา...มันมีท่าเรือตั้ง 2 ท่า!!!!
และแล้ว...ยืนรอที่ท่าเรือ..ส่องเป็นสุนัขชะเง้อหาเจ้าของเลยอ่ะ...มันมากัน 2 ทาง แล้วตรูจะขึ้นทางไหนเนีย!!
เอาล่ะ...มองซ้าย...มองขวา..หาเหยื่อก่อน...เจอะพอดี!!ผู้ชายรูปหล่อยืนแถวนั้น...555 เสร็จโจร กิ๊ฟท์ก็เลยเดินไป
"พี่คะ จะไปสะพานผ่านฟ้าลีลาศ นั่งเรือจากขวาไปซ้าย..หรือซ้ายไปขวาคะ?"
"อ๋อ...จากขวาไปซ้ายเลยฮ่ะ"......เอ่อ....พี่เป็น..ตุ๊ด....
เซ้งอ่ะ ดูแม๊น..แมน เฮ้อ...เสียดายของ...ไม่เป็นไร...ทำใจ...หล่อๆ..ดีๆ...มีเจ้าของหมดแล้ว
แถ่น.....แท๊น.....เรือมาแล้ว นังกิ๊ฟท์ก็รีบกระโดดขึ้นเรือไปเลย..หันไปยิ้มขอบคุณพี่(ตุ๊ด)คนนั้นอีกครั้ง เรือออกแล้วมาเรื่อยๆจนถึงประตูนำ หมดระยะ จะต้องต่ออีกคันก่อน กิ๊ฟท์ก็ต้องตะเกียตะกายปีนขึ้น-ลงอีก สักพักมีคนสะกิดข้างหลัง...หันไป...Oh!!!!My God นิโกรร่างยักษ์ยิ้มให้ฟันเรียงกันเป็นสีขาว เฮ้ย...ไม่แจกเบอร์ให้นิโกรนะ...หนูกลัว.....และแล้วพี่มืด(นิกเนม)ก็พูดว่า"โบเบโต๊ะ"
ฮะ.....เอ่อ....โบเบโต๊ะ....(คิดในใจ มันคืออะไรฟระ โต๊ะยี่ห้อโบเบ....หรือภาษาอะไรฟระเนี่ย
กิ๊ฟท์ก็เลยถามอีกที"Pardon me can u speak again?"
"โบเบโต๊ะ" ฮ่วย!!....นึกไปนึกมา อ๋อ.....น่าจะเป็นตลาดโบ๊เบ๊ ด้วยความมั่นใจก็เลยตอบไป
"About 2 boat stop u will go there"
เป็นไง...นิโกรอึ้ง...จะไม่อึ้งได้ไงล่ะคะ ก็ท่าเรือน่ะเค้าเรียก Pier แต่กิ๊ฟท์บอกไปว่า Boat Stop เฮ้อ...สุดท้ายก็ต้องดันหลังนิโกรขึ้นฝั่งแหละค่ะ
เฮ้อ....กว่าจะได้กลับบ้าน ได้จับหลังนิโกรด้วย...จำไปอีกนานเลย
เพื่อนมีประสบการณ์แบบไหน เล่าให้ฟังด้วยนะคะ
อ้อ...ลืม อย่าลืมเตรียมผ้าก่อนขึ้นเรือ 2 ผืน
ผืนแรก...เช็ดหน้า เวลานำเน่ากระเด็นใส่ และ
ผืนที่ 2 เช็ดที่นั่ง มิเช่นนั้น กางเกงคุณอาจมีกลิ่นประหลาดๆก็ได้

Create Date : 25 เมษายน 2549 Last Update : 25 เมษายน 2549 13:14:10 น. Counter : 456 Pageviews.		3 comments
Share Tweet