สวยออกค่ะพี่พู่
ให้ใจพี่พู่สบายกว่านี้อีกนิด
กลับมาดูอีกครั้ง
แล้วพี่พู่จะเห็นว่าภาพที่พี่พู่ถ่ายมา
สวยมากๆๆๆๆๆค่ะ


มีความสุขกับวันนี้นะคะพี่พู่

ภาพสวยจังค่ะ
แต่ดูแล้วเหงา ๆ นะคะ
ที่นี่ฝนตกวันนี้ค่ะ อากาศเย็นมาก
แต่คนที่นี่ยังสดชื่นอยู่นะคะ
อาจจะเป็นเพราะมีเจ้าตัวเล็กป่วนอยู่ข้างๆ
อีกไม่นานจะได้กลับบ้านเรา
ไปดมกลิ่นดิน กลิ่นฝนที่โน่นให้ชื่นใจค่ะ

หม่นจริงๆ ด้วย แต่มันให้อารมณ์เหงาสุดๆ เหมือนกันนะป้านิด ถ้ามาเห็นตอนเหงาๆ อยู่คงได้น้ำตารินแหง


รักษาสุขภาพด้วยนะค้าบบ

จริงๆ ครับอากาศหม่นทำให้คนหมอง

วันที่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนผมไม่ชอบเอาซะเลย

ชอบวันที่มีแดดอุ่นๆ ครับ


สถิติของการฆ่าตัวตายและ depression จะสูงตอนหน้าหนาวที่ไม่มีแดดมากกว่าตอนฤดูอื่นๆ ครับ

อย่างไรก็แล้วแต่... ภาพครึ้มหม่น อารมณ์กับภาพชุดนี้สวยครับ...

พักนี้ดูเหมือนคุณพู่อยู่ในอารมณ์ที่ขาดความแจ่มใสไปมากนะครับ คำพระที่ท่านว่าทุกข์เกิดที่ใดก็ให้ดับที่ตรงเหตุ ทราบเหตุที่ทำให้ใจหม่นหมอง ตั้งสติ เมื่อมีสติปัญญาก็จะเกิด ขอให้ความร่าเริงกับมาโดยไวไวถ้ายังช้าก็มาม่านะครับคุณพู่ฮิฮิ หรือจะดื่มมอคค่ากับลุงกล้วยอีกคนละถ้วยครับ

อากาศแบบนี้พี่กิ๋วอยากจะนอน
ซุกตัวในผ้าห่มให้หนำใจไปเลย


แต่ทำไม่ด้ายยย
ตั้งแต่มีลูก หมดสิทธิ์จ้า

หม่นจริงๆด้วย

' ดีจ้า คุณพู่ ..
ภาพสวยแบบหม่น ๆ คะคุณพู่
แบบนี้ถ้าได้อยู่บ้านคงซุกตัวนอนใต้ผ้าห่มอุ่น ๆ ดีน้ะ
... พอฝนตก ฟ้าเปิด ฟ้าก็กลับมาสวยใส
เหมือนเดิมแล้วล่ะ บางทีอาจจะได้เห็นรุ้งด้วยนะสิ

- - - ส่วนที่นี่ฟ้าแจ้งจางป่าง ร้อนโพด ๆๆ

ชอบการถ่ายรูป และมุมมองของคุณมากนะคะ คือ เราสามารถรับรู้อารมณ์ของคนถ่ายได้อย่างดี

ภาพสวยจัง

สวัสดีค่ะพี่พู่...เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะนี่
เห็นภาพแล้วบอกได้คำเดียวว่าเหงาอย่างแรง
คิดถึงอดีต ตอนเป็นเด็ก ๆ เห็นแล้วเคว้งคว้างหาที่ลงไม่ได้พี่พู่ถ่ายภาพได้โดนใจจริงค่ะ
.
.
.
เคยแบบว่านั่งมองฟ้าอยู่คนเดียว แต่คนที่เรารักไม่ได้อยู่ใกล้ๆ เขาต้องมาทำงานไกลๆ
มันเศร้า มันเหงา ยากเกินบรรยายจริง
จะเว่อร์ไปไหนถ้าบอกว่า ดูภาพแล้วน้ำตาจะไหล
คือเป็นคนอ่อนไหวง่าย
เจ๊แคทคนสวยเขาถอยป้ายแดงแล้ว แต่ยังไม่ได้ไปเที่ยวลำปางเลยบ้านพี่พู่นะเสร็จหรือยังค่ะ
ช่วงนี้ก็งานเยอะทำไม่ทันไม่มีเวลาไปทางไหนเลยค่ะ บางทีเข้ามาอ่านและก็ออกไปเพราะโหลดนาน
ลูกก็กวน อย่างนี้แหละค่ะพี่พู่แม่ลูกอ่อน แม่ดีดีเขาเขาฝากเลี้ยง เลี้ยงไปเลี้ยงมานิสัยไม่เหมือนหนูเลย เหมือนใครก็ไม่รู้

สวยเลยครับ เหมือนภาพวาดที่ดูแล้วช่างเหงาเหลือเกิน
โดดเดี่ยวบนโลกใบนี้เลยนะครับนี่

ชอบภาพชุดนี้จัง




สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

แง่งๆๆ
อิฉาจังเรยยยย คร่า
ภาพสวยๆ ทั้งนั้นเลย
เห็นแล้วอยากเล่นกล้องม่างงง งิงิ

ภาพถ่ายสวยมากค่ะ ชอบๆๆๆๆ

เอากาแฟมาเสริฟ ค่ะ
มีความสุขมากๆ นะคะ

เหงาดีจัง

อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ก่อนฝนตกก็จะหม่นๆหมองๆแบบนี้ล่ะคะ

แต่หลังฝนตกสิ สดชื่นสดใสมากเลย

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะคุณพู่ ขอให้มีความสุขมากๆ
สุขภาพแข็งแรง สุขภาพจิตแจ่มใสเหมือนฟ้าใสๆ ไร้เมฆฝนนะคะ ^^

ปุ๊กเข้ามาหลายทีแล้วแต่ช่วงนี้เน็ตช้าอ่ะค่ะ โหลดไม่ถึงกล่องคอมเม้นต์ซักทีเพราะคอมเม้นต์บลอคที่แล้วมีเยอะ เลยมาช้าหน่อย ต้องขอโทษด้วยนะคะ



บลอคนี้ฝีมือถ่ายภาพสมเป็นคุณพู่คนเก่งอีกเช่นเคยค่ะ:D

ช่วงฝนตกนี่เป็นช่วงที่ไม่ค่อยจะเหงาเลย
เพราะปุ๊กชอบฝน ชอบฤดูฝน เวลาลมเย็นๆ พัดความสดชื่น พัดกลิ่นไอดินมาแล้วมันชื่นใจดีค่ะ หลับก็สบายสุดๆ อิอิ

อากาศกับความรู้สึกบางทีคงจะสัมพันธ์กับความทรงจำเหมือนกันเนอะ
ถ้าใครมีความทรงจำแนวไหนในฤดูไหนก็มักจะรู้สึกขึ้นมาเสมอๆ เพื่อนปุ๊กก็เหงาๆ หดหู่เวลาฝนตกเพราะมันออกไปไหนไม่ได้ แต่พอดีปุ๊กตอนเด็กๆ เล่นน้ำฝนบ่อย ถ้าเล่นไม่ได้ก็นอนใต้ผ้านวม บางวันก็ออกไปเล่นน้ำท่วม พอฝนตกเลยเป็นเหมือนเครื่องหมายของความสนุกสนานไปเลยน่ะค่ะ

แต่เมื่อไหร่หน้าหนาวมาเนี่ยสิ เหงามาก หดหู่สุดๆ เพราะมีความทรงจำไม่ค่อยดีเท่าไหร่ในช่วงหน้าหนาว บวกกับเป็นคนหนาวง่ายด้วยอ่ะค่ะ -_-

-------------------------------------------

ผมปุ๊กตอนนี้ก็ไม่ถึงกะทองค่ะ แต่สว่างกว่าที่ตั้งใจไว้เยอะเหมือนกัน T^T ถ้าทองนี่มีหวังแม่ไม่ให้เข้าบ้านแหงมๆเล้ย

ปุ๊กทำเหมือนคุณพู่เลย พอรำคาญก็แกล้งหลับซะ 555 ไม่ก็อ่านหนังสืออ่ะค่ะ เดี๋ยวเค้าเกรงใจก็คงหยุดไปเองอ่ะเนอะ

ชอบจัง

ชอบมากอ่ะพี่จ๋า

...




พี่พู่ ไม่ลองถ่ายภาพบรรยากาศหม่นๆให้ออกมาดูสดใสดูล่ะครับ


ถ้าทำได้ วันหลังเวลาอากาศหม่น

ใจก็จะไม่รู้สึก "หม่น" ไปด้วยโดยอัตโนมัติ

เพราะรู้อยู่แล้วว่า...เราหาความ "ไม่หม่น" จาก "หม่น" ได้จริงๆ

ตอนนี้กำลังมีอารมณ์เดียวกับภาพคุณพู่เลยค่ะ

......

ภาพสวยเหมือนเคยนะคะ

สวัสดีวันศุกร์ วันพระค่ะ

ภาพสวยจังค่ะ ให้ความรู้สึกหม่นหมอง เศร้าสร้อยจริงๆด้วย.....เราเป็นคนที่ไม่ชอบเวลาครึ้มฟ้าครึ้มฝนเลยค่ะ มันเหงาๆยังไงก็ไม่รู้ ยิ่งถ้าเป็นเวลาที่อยู่เมืองนอก แล้วจะคิดถึงบ้านจับใจ .....ถ้าฟ้าแบบนี้ทีไรเราจะจิตตก ซึมเศร้าขึ้นมาทันที....ทอ้งฟ้านี่ มีอิทธิพลกับอารมณ์ของคนได้มากมายจริงๆเลยนะคะ

แวะมาทักทายกันในวันพระเทศกาลเข้าพรรษา รักษาศีลนะจ๊ะ
สวยหม่นแบบครื้มๆ เหมือนกับชีวิตคนเราบางครั้งเศร้าบางครั้งสดใสค่ะ

ใครบางคนเคยบอกว่า
ทีคน่ชาติตะวันตกเป็นโรคซึมเศร้ามากกว่า
เพราะมีหิมะตก อากาศหนาว
ออกนอกบ้านไมไ่ด้ ไม่เจอแดด
ก็เลยซึมเศร้า

ต่างจากคนในเมืองร้อนที่มีแดดสร้างความสดใส


แต่ีพอมาคิดดูอีกที
อากาศก็คงไม่เกี่ยวเท่าไหร่นะครับ
ถ้าถามทางพุทธ
เราก็ตอบว่าทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ "ใจ" ครับ

tEarS aNd rAiN

ครึ้มหม่นอารมณ์กับภาพ



อารมณ์ของคนมักจะผันแปรกับบรรยากาศ
เห็นด้วยเลยครับ

เราจะเป็นยังไงขึ้นอยู่กับบรรยากาศรอบกายของเรา
เพราะมนุษย์เป็นลูกหลานของบรรยากาศ

โชคดีที่มนุษย์มีมีความสามารถอย่างหนึ่ง คือการเลือก
ซึ่งสามารถเลือกได้ว่าจะอยู่ในบรรยากาศแบบไหน


นี่ขนาดถ่ายบนรถนะครับเนี่ย นับถือ นับถือเลยครับ


ปล. ผมคงไม่ได้ทำให้คุณ จิ๋วนิด ลุ้นเกินไปใช่มั้ยครับ 55

อ่านบลอกเก่า ก็เห็นชื่อ คุณจิ๋วนิด อยู่เหมือนกันครับ
แต่ผมเองก็ห่างหายการเล่นบลอกไปนานครับ เลยไม่ได้แวะมาเยือน

แถวนี้ไม่มีหม่นค่ะพี่นิด
แดดแรงตลอดเลย
สบายดีนะคะ
^^

บรรยากาศเหมือนฝนใกล้ตกเลยพี่นิด ท่าทางมีลมด้วย ต้องรีบไปเก็บผ้าที่ตากไว้ แบบว่าอารมณ์แม่บ้านมาเลย

กิ๊ฟเรียกพี่นะคะ เพราะถ้าเกิดเจอคนอายุน้อยกว่ามาเรียกชื่อธรรมดา กิ๊ฟจะรู้สึกแปลก ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ เหมือนไม่มีสัมมา (แบบว่าเรื่องนี้ จะเคร่งมาก) เลยปฏิบัติกับคนอื่นเหมือนกับที่อยากให้เค้าปฏิบัติกะเราค่ะ

หวัดดีจ้าคุณนิด

ภาพดูหม่นๆ ตามสภาพอากาศจริงๆ
คงเย็นชื้น ตามเมฆฝนที่กำลังจะมา
ภาพสวยดีค่ะ

แต่ถ้าเดินทางอยู่แบบนี้แล้วเจอฟ้างามๆ
ลงไปถ่ายรูปได้...ช่วงเวลานั้น....
ไม่น่าจะมีอารมณ์หม่นเศร้าตาม
นอกจาก สนุกคึกในใจ ถ่ายรูปๆ
พี่ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ เลยค่ะ

แต่ถ้าอยู่นิ่งกับบ้านสิคะ
เจอบรรยากาศแบบนี้
แล้วไม่ติดงานอะไร
คง "นอน"
ฟังเพลงไปด้วย
คงมีความสุขเสียนี่กระไร

ซึ่งไม่ค่อยมี

ชะแว๊บมาตามคำขอขอรับ

วันนี้ทุบโหลมะนาวดองแล้วนะขอรับ

เอาเทียบมาเชิญคุณพู่ไปกินมะนาวดองที่แตกออกจากโหลเลยค่ะ

ช้าหมด...อดเด้อ...สินค้ามีจำนวนจำกัด (เวอร์ชะมะมีเลยเรา)

สวัสดีค่ะ พี่พู่

แบกพุงโย้ ๆ มาเยี่ยมพี่พู่แล้วน๊า ยิ่งนับวันคุณหลานพี่จะทวีความรุนแรง ขลุกขลัก ๆ อยู่ในท้องเพิ่มมากขึ้น สงสัยอยากจะออกมารู้จัก พี่ ๆ น้า ๆ ในนี้เร็ว ๆ

พี่พู่สบายดีมั้ยคะ น้ำสบายดีค่ะพี่ แล้วจะแวะมาเยี่ยมพี่พู่อีกนะค๊า

ดูเหงาจังเลยค่ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล๊อกนะคะ
ภาพจากทริปสก๊อตแลนด์ยังมีให้ชมอีกค่ะ แต่ว่าขออุบไว้แป้บนึง เสร้จภารกิจแล้วจะมาอั๊พต่อนะคะ

อากาศ กับเสียงเพลง มักจะเข้ากับอารมณ์ของเราเสมอๆ เลยนะครับผม แต่พยายามเฮฮาปาร์ตี้ไว้เมื่อมีโอกาสะดีกว่าเนอะๆๆๆๆ

เป็นอะไรน้อ เจ้าของบ้านไม่เปิดไฟเลย
หมองหม่นทั้งในบ้านนอกบ้านเลยหรือครับ
ตลกหน้าม่านมาแล้ว ยิ้มนิดนึงได้แล้วครับ

แค่เราเหยียดริมฝีปากเพื่อจะยิ้มเนี่ย ก็เริ่มหาย
หม่นหายหมองแล้วน้า คุณพู่ อย่าให้ธรรมชาติ
บีบบังคับเรามากไปเลยครับ... ท้องฟ้ามืดคลุ้ม
หมองหม่นก็ดีนะครับ จะได้ไม่ร้อนแดด

ดูที่บ้านน้องแอมสิครับ แดดแจ๋ซะต้องมาพักบ้าน
คุณพู่ 555 พนันสองบาทเลย เดียวต้องมีเมลมา
เฉ่งพี่หนูหล่อแน่... วอนซะแระเรา

หนูพู่ วันนี้ทำไมพี่ดูรูปที่บล๊อกหนูไม่ได้ก็ไม่รู้
อากาศมันมีผลกับจิตใจจริงๆนั่นแหละ พี่นี่อย่าให้เห็นหมอกหนาๆนะ
จิตตกหดหู่ทันที ปีแรกที่มาอยู่ที่นี่เกือบเป็นโรค SAD ซะแล้ว
ถึงขนาดต้องหาหมอเลย หมอบอกว่าเปิดไฟให้หมดในบ้าน
อย่าอยู่ในที่มืด เปิดเพลง เปิดทีวี พยายามให้มีเสียงอะไรที่เราชอบ
ถ้าเป็นหนักกว่านี้ต้องให้ยาต้านเศร้า ดีว่าพอทำตามหมอบอกก็ดีขึ้น
ชีวิตคนเราเนอะ ต้องเอาชนะอุปสรรคให้ได้ทุกด้าน ทั้งจากภัยธรรมชาติ
และภัยที่มาจากคน เกิดมาแล้วนี่ ก็ต้องสู้กันต่อไปเน้อเจ้า


พี่กลับชอบไปเที่ยวประเทศที่เค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้นะพู่
เพราะรู้สึกว่าเค้าจะทรีทนักท่องเที่ยวดีมากๆ อย่างไปลอนดอนเงี้ย
พวกผู้ดีทั้งหลายจะทำหน้าเหยียดๆเวลาเราพูดภาษาอังกฤษ
ประมาณว่า....ต๊ายยย สำเนียงหล่อนนี่มาจากไหนยะ....อะไรทำนองเนี้ย....เคือง

นัทชอบรูปสุดท้ายที่สุด...ไม่รู้ทำไมชอบจริงๆเลยรูปที่เกี่ยวกับถนนเนี่ย..

ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะไปทักทายกัน แถมใจดีให้กำลังใจซะอีก...อิ..อิ

ภาพดูหม่นหมองได้ใจจริงๆเลยคุณนิด

ดูรูปแล้วเหงาตามเลยค่ะ

สวยจัง อารมณ์หม่นๆ นี่บางทีก็ดึงดูดสายตาดีนะคะพี่พู่

อ้อนชอบภาพที่สามและภาพสุดท้ายที่สุดเลยค่ะ
สวย หม่น แต่สวยค่ะ

ปล.ดีจังที่พี่พู่มีต้นไม้ใต้โลกอยู่ในมือแล้วนะคะ
อยากให้อ่านกันเยอะๆ ค่ะ ถ้ายังไม่มีว่าจะส่งให้นะคะเนี่ย อิอิ

ชมภาพแล้วได้อารมณ์เศร้า ซึม เหงาๆ ได้ใจไปเลย
...แวะมาทักทายตอนดึกๆ ด้วยนะ

ขอบคุณสำหรับคำชมให้ครอบครัวหนูตุ่นค่ะ

ฟ้าหลังฝน มักจะมีความสดใสตามมาเสมอค่ะ

อารมณ์หม่นเศร้าคงอยู่ในใจเราไม่นาน เช่นเดียวกันกับอากาศครึ้มหม่น หลังเมฆฝนก็จางหาย พรุ่งนี้ขอให้เป็นวันของน้องพู่ค่ะ

สดชื่นแจ่มใสคลายเหงา ถ้าแวะไปเยี่ยมเราสามคนพี่น้องค่ะ

โอ๊ยยย ครึ้มจริงๆเลยพู่ เห็นรูปแล้วอึมคริมจริงๆ กรุงเทพบางวันก็เป็นแบบนี้น่ะ แต่วันนี้เพิ่งจะดีขึ้น เมฆน้อยลง และที่สำคัญฝนยังไม่ตกเลยจ้า

พู่เทคแคร์น่ะ อย่าเดินตากฝนคนเดียว (ชวนแฟนไปด้วย) อย่างดอาหารเช้า (แล้วเบิ้ลมื้อเย็น เดี๋ยวจะบ๊ะเหมือนพี่) อย่าดูละครเกาหลีจนสว่างคาตา (ถ้าไม่มีอะไรดูแล้วบอกมา พี่มีในสต๊อคเย้อะ อิอิ) ดูแลสุขภาพให้แข็งแรงเพราะหลังจากพี่กลับมาแล้วจะอัพบล็อคกันมือเป็นระวิง เอาเป็นว่าห้ามกระพริบตาเลยก็แล้วกัน เพราะฉะนั้นต้องแข็งแรงไว้ก่อนน่ะ ไม่งั้นตามพี่ไม่ทันด้วย อิอิ

สีหม่น ๆ ของภาพ
ทำให้มันดูเศร้าจังค่ะ

ฝันดีค่ะน้องพู่

สวัสดีค่ะคุณพู่
วันนี้ดูรูปแล้วใจเศร้า ๆ ยังงัยบอกไม่ถูก หรือว่าอยู่ในช่วงครึ้มฟ้าครึ้มฝนนะเนี้ย

ยิ่งมองดูก็ยิ่งเหมือนใจเปล่าเปลี่ยว เหงา ๆ จริง ๆๆ

รปสวย+เศร้ามากๆ เหมือนอารมณ์ของทอยตอนนี้เลยค่ะพี่นิด

แต่หลังจากพายุเมฆฝนผ่านไป ท้องฟ้าก็จะกลับมาสดใสงดงามเหมือนเดิม ทอยขอให้พี่นิด และตัวเททอยเองหายใจหม่นเร็วๆ นี้นะคะ

ใช่ค่ะ อากาศมีผลกับอารมณ์เราจริงๆ

อาทิตย์ก่อนต้าเศร้าๆซึมๆ ฝนพรำๆ เมื่อวาน กับวันนี้แดดเปรี้ยงๆดีขึ้นเยอะเลยค่ะ แต่ร้อนมากๆๆๆๆๆเลยค่ะคุณนิด

เมื่อวานต้าก็ไปเดินเล่นแถวๆบ้านนี้แหละค่ะ ไปไม่ไกล มันร้อนจริงๆค่ะ ต้องเดินในร่ม อิอิอิอิอิ

อย่าเพิ่งชวนหม่นๆหมองๆเศร้าๆสิคะ ตอนนี้บ้านพิมแดดแจ๋ แต่อีกไม่นานก็จะเข้าหน้าหนาวอีกซะแล้ว ถึงตอนนั้นพิมจะมานั่งหม่นเป็นเพื่อนนะคะ

อากาศอึมครึมพาใจหมองได้จริง ๆ หล่ะนะ
เมื่อก่อนชอบอากาศแบบนี้มาก ได้นอนคุดคู้ฝันหวาน พอมีลูกแล้วเบื่อสุด ๆ เพราะเจ้าเก็ตมานคุ้มคลั่งอยากออกไปเล่น
แล้วได้โทรไปถามพี่เค้าป่ะจ๊ะว่าคนหายไปหนายกานโม้ด พู่ใจดีจริง ๆ อ่า แต่ของเราเหมาเฉพาะค่าแรง ยิ่งช้าของยิ่งขึ้นราคาอ่านะ (เจ้าของบ้านใจร้อนด้วย หุหุ)
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสร็จไว ๆ นะจ๊ะ อีกแค่ 10 %เองนี่นา
ตกลงหม่ำไส้อั่วเผื่อเรากี่ชิ้นแล้วจ๊ะ ^^

แง๊ ฝนตกแต่เช้าเลยอ่า

คริ้มๆแบบนี้น่านอนค่ะพี่ อิอิ

ปกติจะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบภาพที่ถ่ายเวลาฟ้าครึ้ม ๆ อย่างนี้

แต่วันนี้คงต้องเปลี่ยนความรู้สึกอย่างนั้นแล้วที่ได้เห้นภาพชุดนี้

ความรู้สึกเปลี่ยนไปเลย กลับรู้สึกชอบแฮะ

มีความสุขที่ได้เห็นภาพฟ้าหม่นชุดนี้ มันได้อารมณ์ ความชุ่มฉ่ำ สดชื่น เย็นสบาย และอบอุ่น ไม่รู้สิบรรยายไม่ถูก

รู้แต่ว่าชอบ

สวัสดีวันฝนตกค่ะพี่พู่

รูปที่เอามาลงเข้ากับบรรยากาศตอนนี้เลย
อึมครึมได้ใจจริง ๆ .. >.<

ส่วนมากถ้าบรรยากาศข้างนอกอึมครึม
จะพาลทำให้.. ออกอาการขี้เกียจ เล็ก ๆ
แต่..วิธีแก้ ก้อจะเปิดเพลงให้คึกคัก
จะได้ทำให้บรรยากาศรอบ ๆตัว ร่าเริงขึ้นมาหน่อย..

Ps : ชอบรูปที่ 4 ค่ะ นับจากข้างล่างขึ้นไป
แสง+สี แบบนี้ ชอบมากกก

*-* ไม่สบายกายดีกว่าไม่สบายใจ << เห็นด้วยค่ะ

เฮ้อ...เหงาๆเศร้าๆกันทั่วหน้าเนอะพี่พู่
รูปพี่พู่นี่เหงาหน้าดู
แต่แฟงก็ชอบนะค่ะ ได้อารมณ์แฟงในตอนนี้มากๆ

...

พี่นังไม่แก่หลอก บ่นเก่งหน่อยไม่เห็นเกี่ยวเลยพี่

อยู่ใต้ฟ้า จะกลัวอะไรกับฝนค่ะคุณพู่ เปียกได้ก็แห้งได้ค่ะ แต่วันนี้อารมณ์ภาพดูหม่นหมองจังเลยค่ะ

ภาพแบบนี้ก้อสวยไปอีกแบบเนอะ

รูปสวยจังเลยคะ บล็อกก็สวย ขอชมอีกทีนะคะ

ภาพสวยมากๆค่ะคุณนิด ชอบบรรยากาศของภาพจัง
มันมีบรรยากาศของความสว่างไสว และมืดครึ้ม บางรูปก็โดดเดี่ยวเงียบเหงายังไงไม่รู้ แต่สวยค่ะดูแล้วได้อารมณ์เหลือเกิน ^^ เหมือนอารมณ์ของคนเราที่มีขึ้นมีลง คิดนู่นคิดนี่ต่างๆนาๆค่ะ

555+ จริงๆก็ไม่ได้หายไปไหนไกลค่ะ มีแวะเข้ามาบ้าง แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้นั่งที่คอมพิวเตอร์นานๆ ที่ตะกร้าหายไป ก็มีไปนู่นไปนี่บ้าง ไปดูนิทรรศการอะไรบ้าง อย่างเมื่อวานตะกร้าไปดูงาน Computer Expro ที่พันทิพย์พลาซ่ามาค่ะ ไปเดินดูคอมฯ ไปดู Accessories อะไรต่างๆนาๆ เพลินๆค่ะ นี่ก็ถอย External Hard Drive มาตัวนึง 320 GB กะจะใช้งานให้คุ้มไปเลย 555+ เดี่ยวนี้ก็ท่องไปเรื่อยค่ะ ถ้ามีเวลาว่าง นี่วันที่ 31 ก.ค. เพื่อนๆชวนไปศูนย์สิริกิตต์อีกแล้ว มีนิทรรศการเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงแสนรักอ่ะค่ะ คุณนิดไปด้วยกันมั๊ยคะ


คิดถึงเช่นกันนะคะคุณนิด รักษาสุขภาพน๊า ช่วงนี้ฝนตกบ่อยแล้ว ... ^^

สวัสดีครับคุณพู่...

คุณพู่ใช้กล้องอะไรหรอครับ..
แอบถามนิดนะครับ...


เรื่องราวความรักใน blog ของผมจริงๆ
เอามาจากรักหลายๆคู่ในหนังเรื่องปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่นนะครับ
ดูแล้วก็อินเหมือนกันนะ

มานึกถึงตอนเด็กๆที่มีความรัก..ที่หลากหลาย
ก็เลยเอามาลองอัพเล่นๆดูหน่อยครับ

ชอบภาพแรกมากที่สุดเลยจ่ะพู่ มองแล้วเหงานะ ชอบ

บางรูปมันดูน่ากลัวนะเนี่ย เราล่ะไม่ชอบฝนเลย เพราะไฟฟ้าชอบดับ ฝนตกกบกับเขียดตะปาดก็มา ก็เรากลัวเขียดตะปาดนี่นา เราก็ไม่อยากให้ฝนตกเล๊ย

ส่วนอยู่ที่นี่เกลียดฟ้าหม่นๆเหมือนกัน เพราะมันมืดเร็วด้วย หนาวด้วย และปกติเราเกลียดช่วงเวลาใกล้ค่ำด้วย เพราะมองอะไรไม่ค่อยเห็น จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง ใครๆเค้าว่าโรแมนติก แต่เราว่ามันอึดอัด

จ๊ะเอ๋ คุณพู่

อิ อิ พี่หมีมัวแต่ไปลดสวยอยู่ ไม่ได้เข้ามาทักทายหลายวัน

รูปได้หลายอารมณ์ดีจริง เหมือนใจของเราเลยเนอะ

ไม่เป็นไรหรอกครับ ตามสบายดีกว่า ไม่ได้
มีธุระอะไรเร่งด่วน แค่คุยกันแก้เหงา แลก
เปลี่ยนความคิดกันบ้าง สังคมบล็อกนี่เท่า
กับเป็นแหล่งบันเทิงของคนชอบอยู่สงบๆหรือ
ตามลำพังน่ะนะครับ

วันนี้อ่านหนังสือพิมพ์ เห็นข่าวเรื่อง สวนพฤกษชาติ
แม่เมาะ อยู่ใกล้ๆบ้านคุณพู่มั้ยครับ น่าจะพาไปชม
บ้างว่า เขาจัดการเปลี่ยนพื้นที่น่ารังเกียจตรงนั้น
ให้เป็นสวนสวยได้ขนาดไหน

วันนี้คุณพู่ยิ้มแล้วหรือยังเอ่ย ไม่หม่นไม่หมอง
แล้วนะครับ

ถ่ายทอดภาพหม่นๆ ออกมาได้งดงามจริงๆ ("งดงาม"ใช้คำนี้แล้วมันแปลกๆเนอะ แต่เหมาะกันการเป็นคมชำนะครับ) ครับ แม้จะหม่นๆก็ตาม


โชคดีจริงๆครับที่แถวๆบ้านผม โดยปกติแล้วท้องฟ้าและอากาศมักจะแจ่มใส โปรดโปร่ง ทำให้ผมโปรดโปร่งแจ่มใสเป็นประจำ

ยังไงซะ ที่ไหนที่ฟ้าหม่น ก็ขอให้หม่นไม่นานนะครับ รีบกลับมาแจ่มใสเร็วๆนะครับ

กลับมาอีกครับ

เห็นคุณพู่พูดถึงหน้าบล็อก กับเรื่องการถ่ายภาพ
ที่บ้านคุณวัน เลยต้องกลับมาบอกว่า บล็อก
เรียบๆอย่างของคุณพู่นี่แหละครับ พี่หนูหล่อชอบ
มาก แล้วถ้าทำบล็อกมันจำเป็นต้องใช้กล้องละก็
พี่หนูหล่อจะไปค้นกล้องปัญญาอ่อนมาใช้บริการ
ทำได้แค่นั้นแหละครับ

อย่าไปเปลี่ยนตาม server บ้าจี้เลยครับ เอาไว้
เป็นตัวอย่างให้พี่หนูหล่อก่อนน้า

ถ่ายทอดภาพหม่นๆ ออกมาได้งดงามจริงๆ ("งดงาม"ใช้คำนี้แล้วมันแปลกๆเนอะ แต่คิดว่าน่าจะเหมาะกับการเป็นคำชม) ครับ แม้จะหม่นๆก็ตาม


โชคดีจริงๆครับที่แถวๆบ้านผม โดยปกติแล้วท้องฟ้าและอากาศมักจะแจ่มใส โปรดโปร่ง ทำให้ผมพลอยโปรดโปร่งแจ่มใสเป็นประจำ

ยังไงซะ ที่ไหนที่ฟ้าหม่น ก็ขอให้หม่นไม่นานนะครับ รีบกลับมาแจ่มใสเร็วๆ

(เก็บคอมเม้นนี้แล้วกันนะครับ...อันบนพิมพ์ผิด)

เห็นภาพกับเรื่องราวทามห้ายอารมณ์หม่นไปด้วย ถ่ายภาพได้สวยอีกแล้วววววววว

แบบนี้หรือเปล่าคะที่เขาเรียกว่า...ฟ้าสีเศร้า ยิ่งคุณนิดถ่ายแบบทุ่งโล่งๆ เห็นต้นไม้อยู่ต้นสองต้นด้วย ใครกะลังโศกอยู่มาเห็นรูปมีหวังอารมณ์เศร้าพุ่งกระฉูดเลย

ลืมชมไป เนื้อเพลงเพราะจังค่ะ

ภาพที่คุณพู่ถ่ายชุดนี้ คล้าย ๆท้องฟ้าที่นี่ช่วง 3-4 วันผ่านมาเลยล่ะค่ะ
พอดีมีพายุเข้าแถบนิวเม๊กซิโก เท๊กซัสก็เลยติดแค่หาง ๆ

จริง ๆแล้วนางฟ้าชอบฟ้าหม่น ๆนะ ใจจริงน่ะ ชอบ ฝนตกน่ะค่ะ
เห็นฟ้าแบบนี้ แสดงว่าฝนกำลังจะมาแล้ว

อยู่ที่นี่ไม่ค่อยชอบฟ้าใสเท่าไหร่เลย เพราะแดดมันร้อนแรงเสียจริง ๆ...

โอว.. เพื่อนบ้านไม่ให้กำลังใจกันเลยอ่า
ไว้เราโทรไปคุยนอกรอบดีก่าเนอะ
เป็นกำลังใจให้จ้า

ขนาดหม่นๆมัวๆ ก็ยังถ่ายได้สวยนะคุร แต่ดูเหงาๆจัง

โหยน้องพู่ขนาดว่าครึ้มหม่นแบบนี้ภาพออกมาสวยมากๆเลยค่ะ

แต่น่านและเนอะถ้าใจหม่นหมองเห็นแล้วก็คงกลายเป็นเศร้าอยากน้องพู่ว่า

แต่มันก็เป็นไปเองนะน้องพู่หน้าหนาวนี่ถ้าพี่เห็นหมอกมืดๆมาหิมะตกนี่จะรู้สึกเศร้าๆเหงา คิดถึงบ้สนมากๆเลยค่ะ

หวัดดีค่ะ..พี่พู่(แอบเนียน..เป็นน้องสาวเสียเลย)
ภาพสวยจังค่ะ..ใช้เทคนิครึเปล่าคะเนี่ย..ภาพสวยมาก
บางครั้ง..ความมืดครึ้มก็ดูสวยงามได้เหมือนกันนะนี่

อยากอ่าน"สองเงาในเกาหลีจังเลยค่ะ..เดาว่าต้องเป็นแนวที่ชอบแน่ๆเลย
ท่าทางที่บ้าน..จะชอบอ่านหนังสือกันทั้งบ้านเลยนะคะ
ดีจังแบ่งกันอ่าน..ที่บ้านแจงชอบอ่านอยู่คนเดียว(คนที่บ้านอ่านไทยไม่เป็น เหอ เหอ)
บางทีหงุดหงิดเหมือนกันนะคะ..หนังสือบางเล่มเราอ่านสนุก
อยากให้คนอื่นมาร่วมอ่าน ร่วมสนุกด้วยกัน แต่เค้าก็อ่านไม่ได้
ชวนพี่สาวอ่านด้วยกัน รายนั้น..ก็ไม่ค่อชอบอ่านหนังสือ
ความอยากให้คนอื่นได้สนุกด้วย..ก็เลยกลายเป็นหมัน..ฮา ฮา

รูปดูเศร้าๆ
แต่ดูจริงๆ รูปสวยไปหมด
ฝนตกก้อเฉอะแฉะ
ไม่ชอบเวลาฝนตกตอนมี
เสียงฟ้าคำราม กะฟ้าแลบ
หลับตาปี๋ทุกครั้ง

ใกล้เที่ยง....
วันนี้หม่ำอะไรคะพี่พู่
เน็ตไม่ค่อยสบายอีกแล้วหรือคะ



ที่ที่ดีอยู่ก็ป่วยเป็นประจำเลย
เน็ตแถวบ้านดี.หวั่นไหวง่ายๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะ

รูปสวยจังเลยค่ะ

ภาพสวยจังค่ะ
บรรยากาศในภาพชวนนอนหลับมากเลยคะ

เห็นคุณจิ๋วนิด(เรียกแบบนี้มั้ยหว่า) มานานแล้วเหมือนกันครับ แต่ แหะๆ คิดว่าตัวเองไม่สามารถจะไปเยี่ยมเพื่อนๆได้มาก เลยไม่ได้แวะเข้าไปทักทายใครต่อใคร

ขอบคุณนะครับที่ไปแวะเยี่ยมเยียนกัน

บัตเตอร์ฟลายเอฟเฟกต์ผมไม่ได้ดูน่ะครับ แหะๆ แต่จากที่คุณจิ๋วนิดเล่า ก็น่าจะเป็นเรื่องที่มีเนื้อหาคงจะใกล้ๆกัน

มีอีกเรื่องนึงที่วางเรื่องได้อย่างยอดเยี่ยมมาก เป็นหนังเล็กๆแต่กินใจได้อย่างประหลาด

Groundhog day ยังงัยล่ะครับ

คุณจิ๋วนิดคงจะเคยได้ดูเรื่องนี้มาบ้างแล้วกระมัง .......

ถ้าชีวิตมีปาฏิหารย์แบบนี้สักครั้ง คุณจิ๋วนิดจะเลือกย้อนเวลากลับไปช่วงเวลาไหน จะไปแก้ตัวเรื่องอะไร??

แต่อย่างที่คุณจิ๋วนิดบอกน่ะผมเห็นด้วยเต็มที่เลยครับที่ว่าใช่ว่าเราย้อนเวลากลับไปแล้ว เราจะรู้ได้อย่างไรว่าผลมันจะออกมาดีกว่านี้

ดังนั้นทำทุกวันนี้ให้ดีที่สุดก็แล้วกัน อะไรที่ผิดพลาดไปแล้วผมก็จะไม่ทำอีก ที่คิดได้ก็คงมีเท่านี้ เงยหน้าแล้วสู้ต่อไปมันไม่มีทางเลือกนี่นะครับ นอกจากจะตายๆไป

เดอะโชว์มัสโกออน เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป

ขอบคุณนะครับ

แฟงแวะมาทักทายพี่พู่ตอนเที่ยงค่ะ
วันนี้อากาศสดใสจนถึงขั้นร้อนแรงมากๆพี่

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า



ฝากก้อนเมฆที่ลอยอยู่กลางฟ้า

ฝากนภาพื้นใหญ่แผ่ไพรสาร

ฝากไปบอกถึงเธอทุกวันวาน

ว่าตัวฉันเฝ้าคิดถึง-ห่วงใย เธอ



** ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **


มานั่งชมอากาศหม่นๆๆเหมือนทางนี้เลยอะ ..

ช่วงนี้ต๋อยก็ถ่ายได้แต่บรรยากาศหม่นๆเหมือนกันเลย

หลังจากคุยกะพู่
วันรุ่งขึ้นน๊อกนอนซม
ไม่สบาย
ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้วละค่ะ

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมกันวันอาทิตย์บ่ายๆ ค่ะ ภาพท้องฟ้าของคุณพู่สวยออก ถ่ายแถวบ้านเหรอค่ะ แหม่มชอบทุกภาพเลยจ้า อากาศหม่นๆ แต่ใจเราอย่าหมองตามนะคะ

ปล. ช่วงอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยอีกแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ว๊าวว แวะมาชมภาพสวย ๆ บ้านนี้อีกแล้วค่ะ ^_^

แวะมาเสริฟกาแฟค่ะ แลกกับดูภาพถ่ายสวยๆ ค่ะ
มีความสุขมากๆ นะคะ

แวะมาทักทายนะคะ..

อยากไปอยู่เมืองนอกดูสักครั้งจังค่ะ

เราคนนึงล่ะ ชอบนักแลบรรยากาศท้องฟ้า ไม่ว่าโหมดไหนๆ เพราะเห็นแล้วรู้สึกสัมผัสถึงอารมณ์ตัวเองประมาณว่าอิงแอบตามท้องฟ้าเหมือนกัน

ไว้เรากลับไทยจะโทรหานะ คงประมาณวันที่ 4 หรือ 5 ส.ค. เพราะเราอยู่บ้านตจว. คงว่างเม้าท์กันมันส์ได้เต็มที่เลย ชดเชยที่ไม่ได้ดวลตำบักหุ่งกัน

แล้วช่วงปีใหม่ เราก็อาจมีทริปไปเที่ยวเชียงใหม่ ได้ใกล้ป้าเข้าไปอีกนิดแล่ว อิอิ เผื่อป้าไม่มีทริปลงบางกอก แต่เจอกันแถวๆ เชียงใหม่ก๊ะได้ แฮ่ะๆ

ปล. แอบอ่านเห็นป้าบ่นๆ เรื่องทำบ้าน อ่านแล้วก็เหนื่อยใจแทนจริงๆ เลย เพราะจำได้ว่าเราเคยคุยกันเรื่องนี้นานแล้วอ้ะนะ จนเรานึกว่าบ้านเสร็จตัวเองเข้าไปอยู่แล้วซะอีก ถ้าเป็นเราก็คงไม่เย็นแล้วเหมือนกัน หุหุ (แอบโหดซะงั้น)

ดีค่าคุณพู่

ปีนี้ปุ๊กว่าต่างจังหวัดคงจะหนาวพอตัวเลยนะนี่ เพราะมันตกตลอดทั้งปีเลยเนาะ เห็นเขาว่าปีไหนฝนเยอะปีนั้นจะหนาวมาก แต่ก็ไม่มีผลไรกะปุ๊กเล้ย เพราะกทม.ร้อนตลอดทั้งปี T^T

ยังไงก็ขอให้อากาศหนาวกำลังดี แล้วก็สุขภาพแข็งแรงๆ ทั้งครอบครัวเลยนะคะ ^^

วันนี้ไปไหว้พระมา เอาบุญมาฝากคุณพู่และครอบครัวด้วยค่ะ

ตอนนี้ฝั่งกะนี้อากาศดีครับ ถึงแม้จะร้อนไปหน่อย แต่ร้อนแบบแห้งๆ ไม่มีเหงื่อออก มันเป็น summer ที่คนออกไปต่างรัฐที่มีทะเลให้เล่นกัน

ในเมืองที่อยู่จะซาผู้คนไปบ้าง คนสุขภาพจิตดีกัน เพราะแสงแแดดและได้ take vacation กัน

แต่เดี๋ยวเถอะพอกลับมาทำงานกันในอีกเดือนสอง
เดือนข้างหน้าฟ้าจะหม่นพอดี เลยไม่รู้ว่าอารมณ์อยากฆ่า
ตัวตายเพราะ อากาศ หรือว่าต้องกลับมาทำงานกันแน่...

สวัสดีครับคุณพู่
ผมไม่ได้บอกว่าที่ไหน
จริงๆแล้วคือโรงแรมดาราเทวีครับ

เป็นโรงแรมที่สวยมากครับ

ส่วนที่บอกว่าเส้นเหมือนพู่กันเดียว
ผมไม่ได้นึกถึง
จนคุณพู่เขียนเม้นท์มานี่แหละครับ 555

บางทีงานเขียนกับงานภาพ
ก็สื่ออะไรบางอย่างในตัวเราออกมาด้วยจริงๆนะครับ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันค่ะ..แล้วนัทจะเฉลยให้ทีหลัง...มีความสุขมากๆค่ะ

บล็อกแอมมีแต่แดด
อิอิ
ตามที่พี่หนูหล่อแอบมานินทานั่นแหละค่ะ
ไปพักใจได้เช่นกัน
อย่างที่เห็นว่าคราวนี้มีฟ้าและน้ำทะเลใสๆ แถมให้ด้วยค่ะ

^^

I feel bad and when I saw your photos its make me so sad T_T

Here is raining also, 3 day agos.

But today is really hot sunshine and nice day ^^

จริงๆ ครับ คนเราจะำไม่สบายใจเมื่อไม่สามารถทำตามใจได้
อยู่ในอารมณ์ที่ไม่สามารถไปได้ทั้งที่อยากนี่มันทรมาณ
แต่มองโลกในแง่ดี มันต้องคลี่คลายไปได้ในทางที่่ดีกว่าหน่า ผมว่า...
ถึงตอนนั้นก็เที่ยวซะให้เต็มที่ชดเชยซะเลย...

ผมสงสัยอยู่ว่าเดี๋ยวพอทำงานไปซักพัก ผมจะมีอารมณ์ประมาณไหน ตอนนี้ยังสดชื่นอยู่เพราะเพิ่งกลับมาไม่นาน...

ขอบคุณครับที่ชม แต่ผมคงต้องเริ่มเรียนถ่ายรูปใหม่ เอาแค่ถ่ายให้ได้อย่างคุณพู่ คุณจิบ หรือคุณแป๋ว ก็พอ ผมชอบจริงๆ นะ ดูแล้วมันไม่ใช่รูปถ่าย แต่มันเป็นภาพแสดงอารมณ์และความรู้สึกออกมา ผมต้องกระตุ้นให้ต่อมสมองส่วนนั้นให้ทำงานหนักหน่อย

Groundhog day โครงเรื่องหลักๆเป็นเรื่องของชายหนุ่มนักข่าวคนหนึ่ง ที่ไปทำข่าววันกราวฮอก(เขาเรียกว่าตัวอ้นน่ะนะรู้จักมั้ยเอ่ย) ในเมืองเล็กๆเมืองหนึ่ง

ชายคนนี้เป็นนักข่าวที่นิสัยแย่มาก เห็นแก่ตัวและทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองไปถึงจุดหมาย แต่เขาก็แอบหลงรักเพื่อนร่วมงานสาวที่เป็นนักข่าวในสำนักเดียวกันอยู่ และเธอคนนี้ก็มาร่วมงานนี้กับเขาด้วย โดยทั้งหมดเดินทางไปที่เมืองเล็กๆเมืองนี้ก่อนจะถึงวันกราวด์ฮอก หนึ่งวัน

วันกราวด์ฮอกผ่านไปแบบไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ชายหนุ่มทำหน้าที่นักข่าวแบบเซ็งๆเขาคิดว่าทำไมนักข่าวผู้มีชื่อเสียงอย่างเขาต้องมาทำข่าวงานพื้นบ้านในเมืองเล็กๆแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้

วันนั้นผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่แล้วเรื่องมหัศจรรย์ก็ได้บังเกิดขึ้น เมื่อเขานอนหลับไปและตื่นเช้าขึ้นมาเขาก็พบว่ามันยังเป็นเช้าของวัน Groundhog day เหมือนเดิม

......หนังมาสุดยอดตรงนี้ล่ะครับคุณจิวนิด เพราะไม่ว่าจะนอนหลับไปอีกกี่ครั้ง เขาก็จะตื่นขึ้นมาในวัน Groundhog day เหมือนเดิม

ขนาดเขาฆ่าตัวตายไม่ว่าจะเป็นการโดดตึก ให้รถไฟชน ไฟช๊อต ยิงตัวตาย หรือทำเรื่องชั่วๆอย่างปล้นแต่ผลสุดท้ายก็เหมือนกัน นั่นคือเขาจะตื่นขึ้นมาในวันกราวด์ฮอกเดย์ เสมอ


เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วชายหนุ่มจึงเปลี่ยนความคิดใหม่ คือพยายามที่จะมัดใจหญิงสาวที่เขาหลงรักให้ได้ โดยใช้เวลาแค่หนึ่งวันที่เขามี ทำทุกอย่างทั้งเอาใจหรือให้ผู้หญิงประทับใจ หรือทำในสิ่งที่เธอชอบ(แหงล่ะมีเวลาวันนี้ตั้งหลายวันนี่ แอบถามทีละอย่างแล้ววันต่อมาก็กลับมากับสิ่งที่เธอชอบสิ)

แต่มันก็น่าเศร้าตรงที่ว่าไม่ว่าจะทำอย่างไร จะเกือบสำเร็จ หรือล้มเหลวไม่เป็นท่า แต่ผลสุดท้ายก็อออกมาเหมือนเดิม คือเมื่อถึงเช้าวันต่อมาทุกอย่างต้องกลับมานั่งนับ1ใหม่ทังั้หมด

เป็นคุณจิ๋วนิดจะเซ็งไม๊ล่ะครับ เป็นผมคงจะเซ็งแบบบรรยายไม่ถูกพูดไม่ออก ที่ทำให้ผู้หญิงที่เรารักหันมามองเราบ้าง แต่วันต่อมาเธอคนนี้ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เป็นเหมือนวันที่เธอไม่เคยจะมาสนใจใยดีเราเลย!!!

แค่คิดก็เซ็งแย่แล้วนะครับเนี่ย

จนเขาได้ค้นพบว่า ไม่มีประโยชน์ที่จะฝืนทำอะไรต่อมิอะไร และหันมาทำอย่างหนึ่งทำสิ่งหนึ่งที่จะทำให้เขามีความสุขได้ทุกวันที่เป็นวันกราวด์ฮอกเหมือนเดิม

นั่นคือเขาเริ่มหันกลับมาทำความดีเพราะเขารู้ทุกความเป็นไปของเมืองแห่งนี้ เขารู้ว่าใครเดือดร้อนตรงไหน ใครกำลังถูกโจรปล้นตรงไหน ใครกำลังต้องการรถพยาบาลอย่างเร่งด่วน เพราะเขาผ่านวันนี้มาแล้วไม่รู้กี่วันต่อกี่วันนี่นา

และด้วยความดีนี้เองที่ทำให้เขาเอาชนะใจหญิงสาวที่เขาหลงรักได้ในเวลาแค่หนึ่งวัน โดยที่เขาไม่ต้องไปพยายามเอาอกเอาใจอะไรเธอเลย เพียงแต่เขาแสดงความดีในตัวออกมา ซึ่งเป็นสิ่งที่จริงใจจนผู้หญิงที่เขาหลงรัก ก็รู้สึกได้

........................

แต่ผมไม่บอกหรอกนะครับว่าสุดท้ายแล้วพระเอกของเราจะผ่านพ้นวันกราวด์ฮอกมาได้อย่างไร ทิ้งไว้ให้คุณจิวนิดไปดูเองดีฝ่าครับ ฮี่ฮี่

แต่เป็นหนังอีกเรื่องที่เปลี่ยนความคิดของผมได้เลยทีเดียว คือหนังเรื่องนี้เอามาฉายตอนผมอยู่สักม.2ครับถ้าจำไม่ผิด (ประมาณ19 ปีมาแล้ว)
ตอนก่อนหน้านั้นเนี่ยนิสัยผมแย่มากๆ เป็นคนคล้ายๆพระเอกในหนังนี่ล่ะ คือหนักไปทางเห็นแก่ตัว ทำอะไรก็คิดถึงแต่ตัวเอง ไม่สนใจวิธีการไม่สนใจเรื่องความละอายต่อการทำความไม่ดี

แต่พอดูหนังเรื่องนี้จบ ผมก็คิดอะไรต่อมิอะไรได้หลายๆอย่าง ก็เลยปรับปรุงตัวเองเสียใหม่ เพราะในชีวิตจริงของคนเรา เราไม่สามารถมีปาฏิหารย์เหมือนอย่างในหนังได้

แต่ถ้าเจอปาฏิหารย์แบบนี้เป็นผมผมจะทำอย่างไร คิดแล้วก็น่ากลัวเหมือนกันนะครับ ไม่น่าสนุกเลย

แต่ถ้ามันมีจริงเนี่ยก็อยากให้เลือกได้เหมือนกัน ผมคงจะขอวันที่ผมมีความสุขที่สุด คือวันที่ผมได้อยู่กับคนที่ผมรักทั้งวัน ไปโน่นไปนี่ด้วยกัน ถ่ายรูป ซื้อต้นไม้ ซื้อของใช้ในบ้าน กินข้าว แค่นี้ล่ะครับ

ถ้าได้วันนั้นมาจริงๆผมคงจะได้ไม่พูดประโยคที่ไม่ควรพูดไปในวันนั้น และไม่ทำในสิ่งที่มันไม่น่าจะทำเอาเสียเล้ยยยย

...........

เช้าแล้วครับคุณจิวนิด เช้านี้คือเช้าแรกของชีวิตที่เหลืออยู่ ผมไม่รู้ว่าผมจะเหลือตอนเช้าให้ได้เห็นให้ได้รู้สึกแบบนี้อีกกี่วัน ถ้าหากผมเป็นคุณยอดรัก สลักใจ เช้าวันนี้คงเป็นเช้าที่มีค่ามากๆ เพราะมันอาจจะเป็นเช้าสุดท้ายของผมก็ได้

ไม่ต้องเป็นคุณยอดรักหรอกจะว่าไป เอาเป็นตัวผมเองนี่ล่ะ เช้านี้อาจจะเป็นเช้าสุดท้ายของผมก็ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในเวลาข้างหน้า

ดังนั้นทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ทำงานให้เต็มที่ที่สุด ปฏิบัติต่อคนรอบตัวอย่างดีที่สุด และสุดท้ายคือรักคนพิเศษของเราให้ดีที่สุด รักเหมือนกับประหนึ่งว่าจะไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับตัวเองอีกแล้ว

ที่คิดได้ก็คงมีเท่านี้กระมัง สำหรับการใช้ชีวิตในแต่ละวันของผม

เรื่องบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟกต์น่าสนใจมากเลยครับ ผมไปหามาดูดีฝ่า

มีความคิดคล้ายๆกันเรื่องการศึกษาครับ ถ้าหากได้มีโอกาสกลับไปใช้ชีวิตเป็นเด็กอีก ผมจะตั้งใจเรียนมากๆจนกลายเป็นเด็กเนิร์ดนั่นเลยทีเดียว เพราะผมอยากเป็นหมอน่ะครับ จะได้ไปเป็นหมอตามชนบทที่ห่างไกลที่เขาไม่มีสถานพยาบาลดีๆอยู่ใกล้ๆ

เพราะผมผ่านการใช้ชีวิตมาอย่างโชกโชนเลยก็ว่าได้ ไม่อยากบอกว่าลองมาแล้วหลายๆอย่าง แม้แต่ผงสีขาวๆนั่น ผลออกมาก็คือไม่เห็นว่าการใช้ชีวิตแหลกเหลวมันจะวิเศษวิโสตรงไหนเล้ย

การได้ให้ในสิ่งดีๆต่อผู้อื่นตะหาก มีความสุขที่สุดแล้วครับ