เมื่อคืนนี้หลังจากที่ดูหนังกันพอเป็นพิธีจบ ... คนข้างๆ ก็คุยเรื่องนั่นเรื่องนี่ให้ฟัง ฟังแล้วก็เลยยาวลามปามไปถึงเมืองไกล ซึ่งพูดแล้วก็ใจหาย คิดถึงจังเลย บางคนอาจจะงงว่า อ้าว ไหงคิดถึงล่ะ พออยู่เมืองไกลก็คิดถึงเมืองไทย พอได้อยู่เมืองไทยแล้วล่ะก็คิดถึงเมืองไกลอีก ฮ่า ฮ่า ก็คนเรามันเป็นซะอย่างงี้ไงค่ะ เป็นเรื่องปกติ เหมือนเรื่องอาหารไง อยู่ไกลบ้านน่ะ อาหารไทยแสนง่ายก็เห็นเป็นของเหลา พอตอนนี้ล่ะก็ กลับมาเจออาหารไทยหากินได้ง่ายๆ เดินไปตลาดก็ได้มาแล้วอย่าง สองอย่าง ก็เลยกลายเป็นว่าเริ่มอืดซะงั้น แต่ไม่ใช่ไรหรอกค่ะ สาเหตุของบล็อกวันนี้ก็เพราะว่าตื่นขึ้นมาเจอฟ้าใสๆ แต่ว่าร้อนชะมัดเลย ก็เลยนึกถึงฟ้าใสๆ ของเมืองไกล เพราะว่าฟ้าใสที่นั่น มันใสหรอกนะคะ เพราะใสแล้วมันไม่ได้ร้อนอย่างที่เราคิดเลย แต่มันกลับ จะหนาวยเยือกๆ เจออากาศมันเป็นอย่างนี้เลยคิดถึงมาเฉยๆ ก็เลยงัดเอา ภาพเก่าๆ ที่คิดว่ายังไม่ได้แปะมาแปะซะหน่อย อย่างน้อยๆ ตัวเองจะได้ ย้อนวันเก่าน่ะค่ะ เห็นฟ้าใสๆ แบบนี้แต่ก็ใช่ว่าจะอุ่น แต่ก็รู้สึกไหวค่ะ ถ้าจะออกไปเดิน เล่นซะบ้าง เห็นฟ้าท้าทาย ก็เลยลองสักหน่อย รูปเหล่านี้ตั้งใจเก็บ เบื้องบน เพราะว่าสีมันแจ่มมากเลยคะ จังหวะดีเลยได้เห็นเครื่องบิน ลอยลำมาแต่ไกล เห็นยอดไม้เมื่อไหร่ คิดเล่นๆ ว่าถ้าหากว่าปีนขึ้นไป แล้วจะปีนกลับ ลงมาได้ยังไง สูงลิบลิ่ว แถมกิ่งไม้ก็นิ๊ดดดด เดียว จะทนทาน นน. เราได้ หรือเปล่าหนอ เห็นเจ้านกตัวเล็กๆ บินมาเกาะกิ่งไม้ ... สูงเท่าใดก็อยากเก็บภาพ ถึงความ สามารถของเลนส์จะไม่ถึงใจ แต่คนถ่ายก็ใจถึงน๊าซิบอกให้ เบื้องบนดูกันมาแล้ว ตอนนี้เอาแค่วิวระดับสายตาบ้าง เงยมากๆ ลมจะจับเอา ความสวยงามของบ้านริมน้ำ ทำเอาฉันจับใจ อยากมีกับเค้าบ้างสักหลัง แต่เอ ... ท่าจะได้แต่คิดล่ะค่ะ เพราะว่าบ้านแต่ละหลังนั้นก็เกินความสามารถของฉัน ที่จะได้ครอบครอง ... บ้านสวยงาม แต่ว่าราคามันไม่สวยงามเลยน่ะสิค่ะ ถูกล็อตเตอรี่สักครั้งสองครั้ง ก็ไม่แน่ว่าอาจจะซื้อหามาได้ล่ะ แต่เอ กี่ครั้งกันหนอ ที่ฉันซื้อล็อตเตอรี่อ่ะ ... เฮ้ออออออ คิดได้ดังนั้นแล้ว สุขใจแค่ภาพตรงหน้าดีกว่า ไม่ได้มาครอบครอง แต่ว่า ได้มีโอกาสชืนชมความงาม มันก็น่าจะพอใจแล้วน๊า ... บางครั้งบางอย่างเราไม่อาจครอบครองได้ แต่ใช่ว่าเราจะหาความสุข กับมันไม่ได้ซะเลยหนิ .. หรือคุณว่ายังไงค่ะ เพราะอย่างวิวที่เห็น แม่น้ำสายยาวไหลผ่าน ก็ยังไม่สามารถทำให้การชม ความงามลดลงได้เลย ถึงจะไกลหน่อย แต่เราก็สามารถได้อยู่ ใกล้ชิดกับความงดงามของธรรมชาติยามบ่ายได้ ... สบายใจชะเอิงเอย ปิดท้ายกับมุมมหาชนจากตากล้องคนเดียว ... มาเมื่อไหร่ก็เป็นได้ กดมุมนี้ประจำ ... แบบว่าติดใจต้นไม้หลากหลาย มองเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ จักเบื่อ เห็นแล้วก็คิดถึง เพราะอารมณ์ในการถ่ายรูปทุกรูป มันอยู่ตรงนี้ .... ชี้มันเข้าไปในใจเลย ... คิดถึง คิดถึง ... Heerjansdam ของฉัน

Create Date : 02 กรกฎาคม 2550
Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 10:45:31 น.		79 comments
Counter : 1586 Pageviews.
Share Tweet