‪

เรื่อง :‪‎เงื่อนเสน่หา

นักเขียน: ‪‎คีตา

สนพ.:คำต่อคำ /พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2558

จำนวนหน้า: 472หน้า...

ราคา 320 บาท

หลังอ่าน

เชน นักร้องนำชื่อดังแห่งวงไฟท์ตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าคนตายซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนเพราะว่าเธอคือ นันทิดา หรือเจี๊ยบน้องสาวของ โอม ผจก.ของวงซึ่งเป็นบุคคลที่เชนและเพื่อนๆ ในวงนับถือดั่งพี่ชาย เหตุฆาตกรรมครั้งนี้อยู่ในความรับผิดชอบของ หมวดศีรณา– รณาและหมวดดุลวัต(จุน) การตามเงื่อนงำในการทำคดีก็ทุกอย่างพุ่งตรงไปทางเชนหมดเพราะว่าผู้ตายเองก็เป็นผู้ที่คลั่งไคล้ชอบพอโดยใช้ความรู้จักคุ้นเคยอ้างเชนคือแฟนเธอทั้งๆที่ก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยเพราะว่าเชนมีคนรักแล้ว ด้วยความที่ทั้งพยานบุคคลที่เชนอ้างถึงก็ปฏิเสธและพยานหลักฐานหลากหลายก็บ่งบอกไปที่เชนคนเดียวเขาก็เลยเหมือนเป็นผู้ถูกกระทำ เพราะเขาต้องเจอกับปัญหาไปเสียทุกอย่างทั้งงานการ ทั้งเรื่องของหัวใจ แต่เพียงคนเดียวที่ไม่เชื่อว่าเชนคือฆาตกรเลยทั้งๆที่หลักฐานก็พร้อมสรรพนั่นก็คือหมวดรณา ผู้หมวดสาวที่มุ่งมั่นหาหลักฐานแก้ต่างให้เชนเสมอ และเพราะเหตุนี้เองก็ทำให้หมวดจุนไม่พอใจนักเพราะว่าเขาเองหลงรักหมวดรณามานานแล้วและก็มุ่งมั่นในการตามหาหลักฐานมางัดข้อและพิสูจน์ว่าทำไม หมวดรณาถึงได้เชื่อมั่นนักว่าเชนไม่ได้เป็นฆาตกร และด้วยความสงสัยนี้เองเขาก็ได้ตามหาหลักฐานที่พ่วงโยงใยไปยังความสัมพันธ์ที่ผูกพันของทั้งคู่กับคดีฆาตกรรมเมื่อ10 ปีก่อนด้วย

เรื่องนี้ยอมรับว่า รอคอยและคอยรอ กับงานเขียนของคีตา มานานเลยค่ะเพราะว่าหลังจากอ่าน หลงกลิ่นจันทร์และซ่อนใจไว้ใต้ดาว ในนามปากกา ณิชนิตา มาแล้วเพราะว่าเป็นแนวตร.และการสืบหาฆาตกรคดีต่างๆ มาก็ติดใจกันล่ะคะกับพล็อตแบบนี้และเมื่อคีตาได้เริ่มโพสงานนี้ทางเน็ตก็ตามแต่เมื่อตามได้ 2 ตอนก็พบว่า ‘พอดีกว่า’ เพราะว่าอยากรออ่านและจับหนังสือเป็นเล่ม พอเรื่องนี้ได้รับการตีพิมพ์กรี๊ดไปสองตลบว่ามาแล้วมาแล้ว และแล้วเราก็ได้จับต้องคล้องรักกันจนได้ และเมื่ออ่านเสร็จก็อิ่มค่ะ ชอบเลยเพราะว่าเรื่องราวของการผูกปมโดนใจ แม้มันจะไม่ลึกลับสะแด่วแห้วไปก็ตามแต่ด้วยเพราะคนเขียนทำให้เราเกิดการเดาว่าใครคือคนทำ แล้วมันก็ดันเดาไปเสียทุกคนเพราะว่าทุกคนมีโอกาสและเหตุผลจะเป็นฆาตกรได้ทั้งนั้น นั่นล่ะค่ะมันสนุกตรงนี้ ส่วนการเดา “สารภาพว่าเดาผิด” ค่ะเพราะว่ามุ่งมั่นเป็นอีกคนมากแม้ว่าจะรู้กันแล้วว่าใครเป็นฆาตกรแต่จิตใจอิฉันฝักใฝ่มากว่ามันน่าจะเป็นคนนี้มากกว่านะด้วยแน่ะ 5555 ส่วนเหตุผลก็นั่นล่ะค่ะด้วยความที่มันเป็นเรื่องของจิตใจและเรื่องของความซับซ้อนทางความคิด และการกระทำของบุคคลอื่นๆ มีส่วนร่วม ฉันมองว่าทั้งตัวฆาตกรและบุคคลที่เราไม่ชอบนั้นเป็นคนน่าสงสารไม่หยอกเพราะถือว่าเป็นเรื่องพื้นฐานทางจิตใจที่จะต้องได้รับการดูแลและเยียวยามากๆเพื่อจะไม่ให้เกิดปัญหาแบบนี้ ... และเรื่องคดีที่เกิดมันก็ยังไม่จบสิ้นเพราะคดีเก่าซ้อนทับจากอดีตของความผูกพันของพระเอกนางเอกยังต้องแก้ไขและสืบหาเพราะเรียกว่า“คดีเก่าไม่จบ + คดีใหม่เกิด” มันเลยพ่วงทับกันไปกับอดีตที่อยากจะลืมแต่ลืมยากเพราะมันเกี่ยวพันของสองคนไม่น้อยเลยแถมมาได้ตัวแปรเพิ่มกับความรักของหมวดจุนเข้าไปอีก รักสามเส้าจึงบังเกิด โอ้เย แล้วจะยังไงกันล่ะนี่ ...

ความรักของพระนางเป็นอะไรที่ชอบมาก อ่านแล้วมันซึมซับมาตั้งแต่ต้น การแสดงออกบางคนอ่านจะบอกว่าแข็งขืนไม่นุ่มนวลแต่ฉันกลับอ่านแล้วอินดีเพราะว่ามันเป็นความเข้มแข็งที่ถูกสร้างเพื่อกลบความอ่อนไหวแม้จะไม่มีใครเห็นแต่ขอเพียงแค่ “คนเดียว” เท่านั้นล่ะที่จะสร้างพลังให้กันและกันได้...นั่นคือความรักของพระนางที่เราชอบล่ะเพราะน่ารักดี ....ว่าแล้วอ่านจบไปฟินต่อกับเพลง ที่ในเรื่องยกมาให้เราได้ฟังกัน และขอบอกว่าเพลงนี้ล่ะ เคยฟังติดต่อวนกันเป็น 10 กว่ารอบเพราะมันมีพลังมากจริงๆ ขอบคุณที่รักกัน