วันคล้ายวันเกิด .. สำหรับครอบครัวฉันถือว่าก็เป็นวันหนึ่งที่มีความสำคัญเท่าๆ กับวันธรรมดา ไม่ได้พิเศษ ไม่ได้มีอะไรทำมากไปกว่าวันธรรมดาที่เราทำกันเป็นประจำ ยกเว้นกับการตื่นเช้ามากราบแม่ซึ่งต้องเรียกว่าเป็นคนแรกที่จะต้องเข้าไปกราบไหว้ ซึ่งดอกไม้ที่จะกราบก็ต้องไปซื้อหากันก่อน 1 วันพร้อมกับของขวัญ ซึ่งหลังๆ มานั้นก็ต้องตามเศรษฐกิจพอเพียงและเพียงพอ เพราะหลังๆ มานี้ไม่ว่างานไหน "ดอกไม้" ถือเป็นสิ่งยืนพื้นสำหรับเราเสมอๆ หลังจากนั้นก็เป็นกระบวนการตักบาตรหรือว่าไม่ตื่นสายหน่อยก็ค่อยเอาอาหารใส่ปิ่นโตถวายวัดเอา ฉันถูกปลูกฝังเรื่องวันเกิดเอาไว้เท่านี้ .. ตั้งแต่เด็กวันเกิดก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย ขนาดความทรงจำตัวเองตอนวันเกิดสมัยเด็กๆ ก็ยังจำไม่ได้เลยว่ากี่ครั้งที่เราเอาขนมไปแจกเพื่อนในห้อง อือม์ ลางเลือนเต็มที .. เรียกว่ามันคงไม่สำคัญเท่าไหร่เพราะว่าสิ่งสำคัญทำไปก่อนหน้าที่บ้านแล้วคือ กราบแม่ กับ ตักบาตร นอกจากนั้นฉันก็จำไม่ได้จริงๆ โตมาก็ไม่มีอะไรเลย เรียกว่าทำเหมือนเคย ... กราบแม่ เพราะบ้านอยู่ด้วยกัน ส่วนพ่อทำงานต่างจังหวัดก็จะโทรมาหาตอนเช้าเพื่ออวยพร แล้วก็แม่ก็ค่อยๆ ให้เงินพิเศษที่ฉันจะพาเพื่อนไปทานอาหารพิเศษกันได้ เรียกว่ายืนพื้นเป็นไอศกรีมสักมื้อ .. อร่อยเหาะเพราะว่านานๆ ที แต่ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ .. ไม่มีอะไรหรอกค่ะ .. เพราะแค่จะเล่าว่า วันที่ 10 กพ. ที่ผ่านมานี้เป็นวันเกิดของพ่อ และมันก็เป็นวันธรรมดาจริงๆ ฉันเองกับคนข้างๆ ก็ออกปากชวนพ่อกินข้าวนอกบ้านพร้อมๆ กันกับครอบครัว แม่และน้อง ว่าจะไปร้านอาหารแบบว่าที่ไม่เคยพาเค้าไป กะว่านานทีปีหนพิเศษสักหน่อยนะ แต่แล้วพอไปเอ่ยปาก .. อ่ะ ... พ่อไม่ไป !!!!! ด้วยเหตุผลว่า พ่อไม่อยากเปลี่ยนเสื้อผ้า ออกไปทานนอกบ้าน มันเป็นงานเป็นการไป ... อ่ะดูเหตุผล ??? ตั้งแต่พ่อเกษียณอายุมาแล้ว พ่อค่อนข้างจะอยู่ติดบ้าน เรียกว่าชวนไปไหนค่อยออก ยกเว้นเวลาไปซื้อของอะไรก็ไปทำเอง แบบว่าขาดปุ๊บไปปั๊บ คือ พูดง่ายๆ ว่าถ้าไม่จำเป็นก็จะไม่ออกจากบ้านเท่าไหร่ด้วยเหตุผลว่าขี้เกียจ ... หนนี้ก็เหมือนกัน วันเกิดชวนไปกินข้าว ไม่ไป ... แต่ว่าพอบอกว่า .. เอางี้ไม๊ ปีนี้พิเศษหน่อย .. เราสั่งพิซซ่ามากินกันที่บ้าน ... พิซซ่า !!!!!!!!! โอ้โห ... คนอื่นๆ ได้ยินคงหัวเราะว่า พิซซ่านี่อ่ะนะ ... พิซซ่า พิซซ่า ... แต่ใช่ค่ะ พิซซ่าคืออาหารพิเศษของครอบครัวเราทั้งหมด ฮ่าๆๆๆ แต่เพราะว่าพิซซ่าสำหรับพ่อ (วงเล็บแม่ด้วย) เค้าไม่เคยกิน แต่ด้วยเหตุผลว่าไม่ชอบนั่นล่ะเลยปฏิเสธไม่กินของพวกนี้ ... ไม่เฉพาะพิซซ่าด้วย แต่เป็นพวกจั๊งก์ฟู้ด ทั้งหลาย แม็กโดนัล KFC ดังกิ้นโดนัท .. ทุกอย่างพ่อแม่ฉันไม่เคยออกไปเสาะแสวงหาอาหารและขนมเหล่านี้ทานหรอก เพราะชีวิตวนเวียนแต่อาหารปกติทั่วไป KFC ก็แทนด้วยไก่ย่าง ไก่ทอดที่ตลาด ... แม็กโดนัลก็ไม่กินเพราะมีแต่แป้ง ... ดังกิ้นโดนัท ก็ไม่กินเพราะบอกว่าขนมหัวแตกที่บ้านก็กินได้ ... ฮ่าๆๆๆๆ แต่ว่าไอ้ที่ปฏิเสธนี่เค้าก็ไม่ได้แอนตี้แบบว่าใครห้ามกินด้วยนะ แต่คือ ด้วยเหตุผลของเค้าเองว่าไม่ชอบส่วนตัว เท่านั้นเองล่ะ แต่แล้วมาวัเกิดพ่อ ... ปีนี้กลับบอกว่าอยากกินพิซซ่า ... แบบนี้จะไม่ให้พิเศษได้ยังไง แต่ก่อนจะสั่งถามพ่อก่อนว่า แน่ใจนะว่าอยากกินจริงๆ พ่อบอกว่าแน่ใจ พอดีช่วงนี้ดูทีวีแล้วเห็นโฆษณาว่า PIZZA เค้ามีโปรหน้า World Sausage ราคา 299 ราคาเป็นชุด ... ก็เอาอ่ะ ไหนๆ อยากกิน ไม่ต้องให้เค้าไปส่งหรอก .. ฉันกับคนข้างๆ พอดีไปซื้อของก็เลยแวะซื้อที่ร้านเอาเลย ... ถาดกลาง World Sausage ของพ่อ ... ถาดใหญ่ ครึ่งๆ ของ ฮาวายเอี๊ยนและกุ้งชีสแฮม ... หนมปังกระเทียม ปีกไก่ และไก่สติ๊ก ... ถือกันกลับบ้านมากินตอนกลางวัน ... หิวจัง เพราะรู้ว่าจะได้กินพิซซ่าเป็นมื้อกลางวัน ฉันกับคนข้างๆ ก็เลยแบบว่าอดมื้อเช้าไว้ก่อน .. กลับมาถึงบ้าน ... แม่บอกว่าพ่อรอกินพิซซ่าตั้งแต่เที่ยงกว่าๆ ตอนฉันถือพิซซ่าเข้าบ้านมันก็ปาเข้าไปบ่ายเล็กๆ แล้ว พอรู้ว่าพ่อรอ อ่ะฮ๊า นี่ล่ะ การรอคอยเพื่อสิ่งที่อยากมันช่างมีค่าจริงๆ เพราะว่าเปิดกล่องเหมือนเปิดผอบ ... พ่อจ้วงหยิบก่อนใครเพื่อนเลย ... เพราะด้วยเหตุผลจริงๆ เลยว่า ... "หิวคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ" พ่อกันพิซซ่า ด้วยความอร่อย ... แต่ก็บอกว่า กินให้รู้ กินให้หายอยาก และรู้ว่าคงจะปีละหนล่ะมั้งสำหรับพิซซ่า เพราะว่าหนนี้กินจนเต็มคราบ ก็ซัดได้แค่ 2 ชิ้น ... แล้วก็ขนมปังกระเทียมอีก 1 ชิ้นเล็ก ... และไก่สติ๊กจิ้มซอสอีกนิดหน่อย แค่นี้ก็อิ่มจังแล้วสำหรับพ่อ ส่วนฉันและคนอื่นๆ ไม่ต้องพูดอะไรมาก แม่ก็บอกว่าสู้กินน้ำพริกหนุ่ม ไก่ย่างหาดใหญ่บ้านเราดีกว่า ฮ่าๆๆๆ อ่ะแหม่ แม่ก็ว่าไป ตัวเองปากบอกอย่างนี้แต่ก็เห็นจ้วงเอาไปสองชิ้นโตเหมือนกันนะนั่น .. ว่าแล้ว เรากลับบ้านด้วยความอิ่มท้อง อิ่มใจ เพราะนานๆ ทีพ่อจะทำอะไรพิเศษจริงๆ .. เพราะกินพิซซ่าแน่ะ ... แต่วงเล็บว่าปีหน้าไม่เอาแล้วนะ ... เอาอย่างอื่นดีกว่า หรือว่าจะสั่ง KFC มากินดี ... พ่อบอกว่าไม่รุ ... เอาไว้ก่อนรออีกตั้ง 1 ปี ... แต่มีวงเล็บด้วยว่า ถ้าอยู่ถึงปีหน้านะ ... เราบอกว่า แหม่ อีกปีเดียวไหวอยู่ 67-68 อายุแค่นี้ยังชิลๆๆๆๆๆ ส่วนฉันกับคนข้างๆ ก็ขอว่าอีกนานล่ะกว่าจะกินพิซซ่ากันอีกที เพราะบ้านนี้กับพิซซ่าช่วงหลังๆ มา เอาแค่คิดไม่ออกว่าจะกินอะไรก็ไปกินแล้วกัน ถือว่านานทีเหมือนกัน เอ หรือว่าแบบเรียก พิซซ่าเป็นอาหารพิเศษ ก็ไม่ผิดนัก ใช่ไม๊ค่ะ ปล. ช่วงนี้เข้าบล็อกได้น้อยลง ตามไปหาเพื่อนๆ ช้ามากขออภัยค่ะ เพราะด้วยเหตุผลว่า ... ปวดตาและปวดไหล่ แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้วยังไงก็คงมาประจำการบล็อกเหมือนเคยค่ะ แต่อาจจะช้าหน่อยแต่ไม่ได้หายไปไหนนะค่ะ

Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2552 11:39:51 น.		73 comments
Counter : 1191 Pageviews.
Share Tweet