หลังจากที่ชื่นชมภาพจากหลายๆ คนที่เคยพาไปเยือนวัดร่องขุ่นกันมาแล้ว คราวนี้ถึงคราวที่ฉันมาเยือนด้วยตัวเอง ได้เห็นกับตาว่าแท้จริงความงามในภาพที่เห็นมันก็ได้มาเพราะว่าความงามตรงหน้านี้ล่ะ ... ทริปเยือนเหนือเมื่อหนาวนี้มาเชียงรายแล้ว ก็เลยเป็นโอกาสให้ฉันเองได้มาเยือนกันสักทีกับวัดสีขาวเตะตาแบบนี้ ด้วยเพราะความแปลกของสีสัน ด้วยเพราะความแปลกของสถาปัตยกรรมในสไตล์ของอาจารย์เฉลิมชัย และด้วยอะไรอีกหลายๆ อย่าง เลยทำให้วัดร่องขุ่น เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ใครๆ ก็อยากมาเยือนดูกับตาสักที เพราะเห็นรูปมันจะไปสวยเท่าของจริงได้ยังไง ... ต้องพิสูจน์ ... อาจจะด้วยเพราะมีภาพวัดร่องขุ่นหลากหลายจากหลายช่างภาพมาแล้ว ฉันก็เลยขอเก็บภาพแบบแอบๆ ซ่อนๆ แนวที่พยายามอย่างยิ่งที่จะให้ภาพไม่มีผู้คนด้วย แต่ว่ายากเหลือเกินค่ะ เพราะช่วงที่ไปมันก็เป็นเวลาสายๆ เวลาดีที่ทัวร์ลง ภาพก็เลยได้เท่าที่เห็นนี่ล่ะค่ะ เดินไปเรื่อยๆ ... แวะดูนั่นดูนี่กันเพลินๆ ดีเลยล่ะค่ะ ... พร้อมกับได้ฟังเสียงประกาศ ผ่านทางลำโพงเป็นระยะ เพราะว่าคนเยอะค่ะ แล้วก็มีบางกลุ่มบางพวก ก็เสียงดังน่าดูเหมือนกัน เค้าก็เลยต้องประกาศเตือนเอาไว้หน่อย ความขาวของตัวอุโบสถ .. ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าๆ ... และก็ต้นไม้ ที่พร้อมทำให้คุณรู้ว่า มันปิดกั้นบางสิ่งบางอย่างเอาไว้ แต่ก็ไม่ได้บดบังความงามเลยแม้แต่น้อย เมื่อมองมุมธรรมดาแล้ว ก็มองเงยมุมสูงเอาไว้บ้าง เหมือนที่ เค้าได้บอกเอาไว้ว่า มองมุมต่ำ มองมุมธรรมดาแล้ว ก็หัดมอง มุมสูงเอาไว้บ้าง เพื่อกระตุ้นเตือนให้เราพยายามไขว่คว้าในสิ่ง ที่สูง ด้วยความขยัน หมั่นเพียร และอดทน แต่มิได้หมายถึงการไขว่คว้าในสิ่งที่สูงเกินไป สูงเกิน “ความพอดีของตัว” ปิดท้ายด้วยภาพ ... ต่ำอีกครั้งหลังจากที่มองสูงมาแล้ว ภาพนี้ฉันตั้งชื่อให้เองว่า“คนเราก็เท่านี้” .. เพราะคิดว่า ความหมายมันก็ลงตัวดีอยู่แล้วเมื่อเห็นภาพ หรือคนอื่นคิดเห็นว่ายังไงค่ะ

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2551 16:39:09 น.		66 comments
Counter : 2087 Pageviews.
Share Tweet