Bloggang.com : : เกย่า : กิ๊บ เพื่อนรักก๊าบ ๆ ตอนที่ 2 "บ้านใหม่"

กิ๊บ เพื่อนรักก๊าบ ๆ ตอนที่ 2 "บ้านใหม่"

"บ้านใหม่"

นั่งจ้องลูกเป็ดตาแป๋วในถุงกระดาษ จนเกือบลืมดูว่า รถสองแถวกำลังจะวิ่งเลยปากทางเข้าหมู่บ้าน เด็กชายรีบใช้เหรียญเคาะราวจับเหล็กที่ยื่นลงมาจากหลังคารถ แป๊ง ๆ ๆ เพื่อบอกให้คนขับจอด

พอรถหยุดสนิท เด็กชายก็แทรกตัวผ่านผู้โดยสารคนอื่น ๆ ที่นั่งอยู่ ลงมาจากรถ และวิ่งไปข้างหน้าตรงประตูด้านตรงข้ามกับคนขับ เพื่อยื่นเหรียญบาทสองเหรียญให้แก่คนขับ จากนั้นรถสองแถวก็ค่อย ๆ เคลื่อนจากไป

หันไปมองซ้ายขวา ตรวจตราดูดีแล้วว่า ถนนว่าง ไม่มีรถคันอื่นวิ่งผ่านมาอีก เด็กชายก็วิ่งปร๋อ พร้อมเป้บนหลัง มือซ้ายถือถุงอาหาร และมือขวาถุงลูกเป็ด ข้ามถนนไปอีกฝั่ง ซึ่งเป็นปากทางเข้าสู่หมู่บ้าน

ถนนดินสายที่ตัดผ่านเข้าไปในตัวหมู่บ้านนั้น นอกจากจะมีบ้านปลูกอยู่เรียงรายแล้ว ยังมีที่ดินว่างซึ่งมีสุมทุมพุ่มไม้ขึ้นรกเรื้อ สลับกันไป บ้านของเด็กชายอยู่ห่างจากถนนลาดยางตรงปากทางประมาณ 200 เมตร ตัวบ้านทาสีเหลือง ซึ่งเป็นสีที่ปู่ชอบ บ้านของปู่ ย่า และลูกทุกคนไม่ว่าจะเป็นบ้านอา บ้านป้า ทุกหลังก็จะทาด้วยสีเหลืองหมด บ้านคุณปู่นั้นอยู่ริมถนนใหญ่ ใกล้ ๆ กับปากทางเข้าหมู่บ้าน ในขณะที่บ้านของเด็กชาย และบ้านอาผู้หญิง ซึ่งอยู่ในหมู่บ้านนั้น ตั้งอยู่ตรงข้ามกัน

ภายในอาณาบริเวณของทั้งสองบ้านปลูกต้นไม้เต็มเนื้อที่ โดยหน้าบ้านของอาผู้หญิง ซึ่งไม่มีรั้วกั้น ปลูกชมพู่ต้นใหญ่ไว้มุมขวา และต้นมะม่วงพันธุ์เบา ไว้มุมซ้าย พอถึงหน้าชมพู่ เด็กชายมักจะปีนป่ายขึ้นไปเก็บชมพู่ลูกโตสีชมพูสด กรุบกรอบ รสหวานอมเปรี้ยว เอามาจิ้มพริกกับเกลือ เคี้ยวกินอย่างเอร็ดอร่อย แต่บนต้นชมพู่นั้น ก็มีรังมดแดงอยู่มากมาย ซึ่งจะกรูกันมารุมกัด และฉี่รดตรงรอยที่กัด เจ็บแสบ ฉุนเปรี้ยวไปหมด

ปู่แนะนำให้เอาปูนขาวไปโรยกั้นระหว่างจุดที่ยืนบนกิ่งชมพู่ กับกองทัพมดแดงก้นน้ำส้มเกล่านี้ อย่างไรก็ดี มดแดงก็มักจะมีชัยเหนือเด็กชายเสมอ จนหลัง ๆ อาผู้หญิงจึงตัดไม้ไผ่ลำยาว ถูให้หมดระคายด้วยกระดาษทราย ปลายสวมตะกร้อเอาไว้ให้สอยชมพู่ แทนการปีนขึ้นไปวิวาทกับเหล่ามดแดงดุเดือด ผู้สร้างรังจากใบไม้ และเป็นจอมพิทักษ์ต้นชมพู่จากผู้รุกราน

อาผู้หญิงไม่อนุญาตให้นั่งกินชมพู่ตรงม้าหินใต้ต้นชมพู่ ผู้เฒ่าผู้แก่บอกต่อกันมาว่า ถ้าหากใครนั่งกินลูกชมพู่ใต้ต้นแม่ของมัน ไม่นานฝูงหนอนจะมาทำลายลูกชมพู่ให้เสียหายหมด เด็กชายฟังแล้วก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ไม่ได้คิดจะทดสอบดู เพราะตราบใดที่ต้นชมพูไม่มีหนอนมากวน ลูกชมพูสีชมพูกรอบ เนื้อในขาวฟูฉ่ำเหล่านี้ ก็น่าพึงใจกว่า ชมพู่ที่บิออกมา แล้วมีขี้หนอนเป็นขุย ๆ อยู่ข้างในเป็นไหน ๆ

ต้นมะม่วงพันธุ์เบาที่อยู่ริมซ้ายนั้น เวลาออกผลเล็ก ๆ เป็นมะม่วงขบเผาะ เอามาจิ้มน้ำปลาหวานกิน ก็อร่อยสุดใจ คิดถึงเมือ่ไร ก็น้ำลายไหลเมื่อนั้น อาผู้หญิงเลี้ยงไก่แจ้ไว้หลายตัว พอตกกลางคืน กิ่งก้านของต้นมะม่วง ก็เป็นที่ให้ฝูงไก่มาจับคอนนอน เด็กชายไม่ชอบต้นมะม่วงเท่าไรนัก เพราะยางที่ซึมออกมาจากลำต้น ทั้งเหนียวหนึบติดมือ และให้กลิ่นฉุนไม่สบายจมูก

อีกฝั่งของถนนดิน ซึ่งเป็นบ้านของเด็กชาย ภายในรั้วรอบขอบชิดนั้น พ่อปลูกฝรั่งเวียดนามต้นใหญ่ ไว้ ใกล้ ๆ ต้นฝรั่ง ก็มีต้นน้อยหน่า ซึ่งออกลูกออกผลทั้งปี ถัดจากต้นน้อยหน่า เป็นต้นเทียนหยด ซึ่งมีดอกสีม่วงอ่อน และติดผลขนาดปลายก้อย สีเหลืองอมส้ม คล้ายหยดเทียนพรรษา ดกไปทั้งต้น ผลเทียนหยดนี้ รสขมปี๋และกินไม่ได้ แต่ถึงอย่างไร เด็กเล็ก ๆ หลายคนก็อดใจไว้ไม่ได้ เด็ดลูกเทียนหยดสีเหลืองน่ากินคว้าเข้าปาก เป็นเหตุให้หน้าเบบ้ ร้องยี้ไปตาม ๆ กัน

นอกจากต้นเทียนหยดที่กินไม่ได้แล้ว พ่อยังปลูกต้นพุด ไว้อีกสองต้น เวลาดอกพุดตูมเต็มต้น นักเรียนแถว ๆ บ้าน ก็มักจะมาขอเก็บไปร้อยมาลัย ตามที่ได้รับมอบหมายงานในวิชา กพอ. (การงานพื้นฐานอาชีพ) ยางของดอกพุดถ้าโดนหลังมือก็จะแสบ ๆ คัน ๆ เวลาเด็ดจึงต้องระวัง อย่าให้ยางรด
ผิวหนังอ่อน ๆ ได้ เด็กชายชอบดอกพุดที่บานเต็มที่มากกว่าพุดตูม เพราะแค่เอามือแตะ หรือเป่าลมแรง ๆ ดอกก็จะหลุดร่วงลงมา และไม่มียางสีขาวติดโคนก้านดอกเหมือนพุดตูม

บ้านสีเหลือง ซึ่งตรงผนังด้านล่าง ที่สูงจากพื้นดินขึ้นมาราวสองไม้บรรทัดนั้น พ่อทาสีน้ำตาลเป็นแนวไปโดยรอบ บ้านหลังนี้มีหน้าต่างมากมาย เพราะพ่อเว้นช่องหน้าต่างไว้ตลอดผนัง หน้าต่างแต่ละบานจึงติด ๆ กันไป ไม่มีกำแพงกั้น บ้านขนาด 45 ตารางวา จึงมีหน้าต่างอยู่ถึง 22 บาน เวลาที่พ่ออยู่บ้าน ก็จะชอบเปิดหน้าต่างหมดทุกบานให้แสงเข้ามา เราไม่ได้อยู่ถ้ำ พ่อบอกสาเหตุที่ไม่ชอบให้ภายในบ้านดูมืด ๆ ทึม ๆ

ข้างบ้าน มีต้นกระเพราแดงขึ้นอยู่เต็มไปหมด เวลาต้นกระเพราติดผล เป็นกระเปาะเล็ก ๆ พอเม็ดกระเพราแก่เหลืองได้ที่ สายลมก็พัดพาให้เม็ดหลุดร่วงกระจายไปทั่ว พื้นดินรอบ ๆ จึงเต็มไปด้วยกระเพรามากมาย ซึ่งพ่อไม่ได้ตัด หรือถากทิ้ง เพราะกลิ่นของน้ำมันระเหยจากใบกระเพราคอยกันไม่ให้มีแมลงเข้ามารบกวน รั้วลวดหนาม ซึ่งกั้นต่อขึ้นมาจากแนวกำแพงบ้านนั้น ก็มีเถาตำลึงพันอยู่เต็ม พ่อจะคอยดู และรานเถาต้นดอกตัวผู้ไม่ให้บานได้ เพราะถ้าตำลึงติดลูกสีเขียว ที่ดูเหมือนแตงกวาเล็ก ๆ อย่างกับแกะ ซึ่งต่อมาจะเปลี่ยนเป็นสีแดงสด เมื่อไร ต้นตำลึงก็จะไม่มียอดอ่อน ๆ ให้เก็บเอามาผัดกับน้ำมันกระเทียมเจียว หรือ ต้มจืดหมูสับกินกัน

หลังบ้านยังมี ต้นมะนาว ซึ่งออกลูกดกตลอดปี จนแม่ไม่ต้องไปซื้อมะนาวจากตลาด ผักกาดนกเขา ซึ่งขึ้นเองตามธรรมชาติ พ่อชอบกินมาก แต่แม่ และเด็กชายไม่ชอบ เพราะขนอ่อนของต้นผักกาดชนิดนี้ บางครั้งก็ระคายลิ้น ที่บ้านขุดบ่อน้ำบาดาลด้วย และรอบ ๆ บ่อ ปลูกต้นเล็บครุฑไว้เต็ม ใบของมันเอามาผสมทำทอดมันกุ้งอร่อยมาก แม่ทำทอดมันกุ้งโดยทอดกุ้งฝอยเป็นแพ ๆ ไม่ได้สับเนื้อกุ้งจนละเอียดเหมือนอย่างภาคกลาง หลังบ้านยังมีต้นทุเรียนพันธุ์ก้านยาว และชะนีอย่างละต้น ซึ่งสูงชะลูดเป็นต้นสนคริสต์มาสของฝรั่ง และไม่เคยติดผลสักปี มีแต่ดอกทุเรียนร่วงหล่นให้พ่อช้ำใจ

บ้านของเด็กชายไม่มีสัตว์เลี้ยงใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะนับแต่ไลก้า ซึ่งเป็นหมาแสนรู้ที่แม่รักมาก ตายจากไปเพราะถูกรถชน แม่ก็ไม่อยากจะเลี้ยงอะไรอีก แม่ชอบเล่าความหลังครั้ง แม่กับพ่อเพิ่งจะจีบกันใหม่ ๆ ว่า ไลก้ามักจะนั่งกั้นอยู่ตรงกลางระหว่างพ่อกับแม่เสมอ และช่วงแรก ๆ ไลก้าก็ไม่ชอบหน้าพ่อเอาเสียเลย แต่ท้ายที่สุดพ่อก็ชนะใจเจ้าหล่อนได้ เพราะขยันเอาคอไก่ทอดมาฝากทุกวัน หลัง ๆ เมื่อความสัมพันธ์แนบแน่นเข้า ไลก้าก็จะไม่ยอมให้พ่อกับแม่ นั่งห่างจากกัน หมาแสนรู้แก่แดดตัวนี้ จะวิ่งไปคาบนิ้วมือ พ่อหรือแม่ แล้วดึงลากมาให้นั่งใกล้ ๆ กันเสมอ และแน่นอนว่า ตำแหน่งตรงกลางนั้น ก็คือคุณนายไลก้านั่นล่ะ

เด็กชายฟังแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ถ้าหากไลก้ายังมีชีวิตอยู่ หล่อนจะยอมรับเขาไหมหนอ....

.......แล้ววันนี้ เด็กชายกลับบ้าน พร้อมลูกเป็ดในถุง พ่อกับแม่จะว่าอย่างไรนะ แต่ละก้าวที่เดินไป เด็กชายก็คิดหาวิธีที่จะให้พ่อและแม่ใจอ่อน ยอมรับให้เจ้ากิ๊บ เป็นสมาชิกใหม่ของบ้านสีเหลือง......

Create Date : 12 เมษายน 2549

Last Update : 12 เมษายน 2549 16:25:22 น.

20 comments

Counter : 627 Pageviews.

คุณพ่อคุณแม่ น้องเกย่าใจดีออก ยอมให้เลี้ยงอยู่แล้ว ไลก้าแสนรู้จังเนาะ ติดหนึบเลยเนี่ย น้องเกย่ารักษาสุขภาพด้วยนะจ้ะ

โดย: ข้าวต้มมัด IP: 202.5.94.111 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:7:33:15 น.

ชอบจังบ้านที่ปลูกผลไม้ไ้ว้เก็บกินหนะ มาต่อเร็ว ๆ นะ พ่อจะรับเจ้ากิ๊บรึเปล่าน้า

โดย: Cal-girl IP: 66.81.160.214 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:10:04:58 น.

......แล้วจะยังไงต่อหน่า... ต้องติดตาม
แต่พี่ว่าไม่เกินความสามารถของน้องเกย่าหรอกนะ สบายอยู่แล้ว อ่านแล้วคิดถึงบ้านจังเล้ยย
เดียวจะกลับมาอ่านอีกนะจ้ะ

โดย: พี่บี IP: 203.113.80.12 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:10:55:06 น.

บ้านเราไม่เลี้ยงสัตว์ แต่เราชอบเลี้ยงปลา เคยเลี้ยงแล้วมันตาย เศร้าเลย ไอ้จิ้งจกมันงับไปอ่ะ เป็นปลาบอลลูน มันมีลูกด้วยนะ คิดแล้วเศร้าไม่หาย แง แง

โดย: พิ้งกี้ IP: 203.121.135.67 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:11:15:45 น.

เด็กชายผู้น่ารัก ต้องทำได้อยู่แล้วล่ะ เฃื่อได้เลย ฉลาดออกปานนั้น จริงไหมจ๊ะเกย่าจ๋า

โดย: Pygmy IP: 203.188.31.3 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:11:52:53 น.

มะม่วงพันธุ์เบาเป็นอย่างไรหรือคะคุณเกย่า

หน้าร้อนแบบนี้มะม่วงน้ำปลาหวานกับชมพูสด ๆ ทานเข้ากัน (ในท้องเรา) ดีนักแลฯ 5555

โดย: Tai-Sarunya IP: 202.28.169.165 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:12:21:43 น.

ตกลงนู๋จ๊ะเอ๋ กะเกย่า
......เอ
เกย่าชื่อจ๊ะเอ๋ป่าวนี่นะ

คิดชื่อได้น่ารักม๊ากเคอะ

ปล. มาเม้นท์และน้า ห้ามนักเขียนคนสวยงอนนะจ๊ะ

โดย: เพ๊ดดี้ IP: 162.83.161.9 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:12:53:17 น.

แอร๊ย เลี้ยงปลามังกรเลยฮ่ะ ขานั้นชอบกินจิ้งจก

มะม่วงลูกเล็ก ๆ เปรี้ยวจี๊ด เข็ดฟันที่เอาไว้ทานกะน้ำปลาหวานฮ่ะ ทางภาคใต้จะมีเยอะมาก ที่กรุงเทพฯ ไม่ค่อยเห็น

เกย่า กะจ๊ะเอ๋ คนเดียวกันรึเปล่า มะบอก ๆ อิอิ

โดย: เกย่า

วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:15:21:25 น.

อ่านที่เกย่าบรรยายเรื่องบ้านแล้วชวนให้นึกถึงบ้านตัวเองสมัยเด็ก ๆ จัง (ปักษ์ใต้เหมือนกัน) โดยเฉพาะตรงผักกาดนกเขา อันนี้ผมก็ชอบกินมาก แต่เดี๋ยวนี้หากินยากแล้วนะ................................
น้องเป็ดจะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย ตามมาลุ้นนะคับ

โดย: lichil69 IP: 202.12.74.6 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:15:58:30 น.

You must be very happy to grow up in that house. Waiting to read more ka

โดย: P' Wee IP: 84.166.180.181 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:16:38:59 น.

มาเอาใจช่วยเจ้ากิ๊บจ้า ลุ้นให้เป็นที่รักของสมาชิกทุกคนในบ้านนิ

อ๊ะ...เอาใจช่วยคนเขียนด้วย อิอิ

โดย: P'Too IP: 84.56.182.159 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:22:41:17 น.

เจ๊อธิบายภาพได้เห็นชัดเจนมากๆ เลยค่ะ อ่านแล้วเห็นเป็นภาพบ้านสวนขึ้นมาเลย จะรอฟังต่อนะคะว่า เจ้าเป็ดน้อยมันจะอยู่ได้ยังไง

โดย: หมูน้อย IP: 58.9.45.235 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:23:48:25 น.

โดย: dont wanna no

วันที่: 13 เมษายน 2549 เวลา:11:00:40 น.

แง ๆ ๆ เจ้ากื๊บเหงาจ้า อยากได้เพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อนยามจ๊ะเอ๋ ไปเรียนหนังสือจ้า

ว่าแต่ว่าอยากเห็นรูปเจ้ากิ๊บตอนโตเป็น เอ.... หนุ่ม หรือ สาว นี่ มีให้ดูไหมจ๊ะ น้องจ๊ะเอ๋

โดย: Pygmy IP: 203.114.115.238 วันที่: 13 เมษายน 2549 เวลา:12:06:26 น.

เหมือนกำลังอ่านหนังสือนอกเวลา หรือวรรณกรรมเยาวชนเลย ได้บรรยากาศสดใสวัยอินโนเซนต์
การเล่าเรื่องราบลื่น น่าติดตามมาก
เห็นเกย่าพูดถึงวิชา กพอ ก็นึกถึงวิชา สปช กับ สลน ด้วย (ไม่รูป่านนี้หลักสูตรวิชาพวกนี้เปลี่ยนไปแล้วหรือยัง) ได้อารมณ์ nostalgia ขี้นมาตะหงิดๆ

โดย: snekus IP: 134.214.103.196 วันที่: 14 เมษายน 2549 เวลา:14:58:10 น.

ตามมาอ่านช้าไปหน่อย แต่ก็อ่านจบแล้วจ้า เดี๋ยวจะไปต่อตอนที่ 3 แระ
อ่านแล้วคิดถึงสมัยเด็กจัง (พูดแล้วเศร้า แก่ขึ้นทุกปี ฮ่าาาาา)

โดย: Ing IP: 58.9.61.249 วันที่: 14 เมษายน 2549 เวลา:22:09:05 น.

ตามอ่านค่ะ

โดย: Kung IP: 134.102.71.94 วันที่: 16 เมษายน 2549 เวลา:5:45:28 น.

สวยงามจังเลยค่ะ

โดย: นิน IP: 202.12.74.5 วันที่: 16 เมษายน 2549 เวลา:16:26:02 น.

อ่านบทนี้แล้วชอบมากเลยอ่ะ
นั่งขำตั้งแต่ใช้เหรียญเคาะเหล็กแล้ว หุหุหุ เพราะเราก็เป็นเหมือนกัน

ลักษณะบ้านจะเอ๋ เนี่ย เหมือนบ้านเราเลยอ่ะ (เรากะคนใต้)
หน้าบ้านมีมะม่วงเบา เอาไว้กินกับน้ำ
ปลาหวาน ฮืม คิดแล้วน้ำลายไหล

หลังบ้านมีต้นเล็บครุฑ พูดแล้วอยากกินขึ้นมาเลย

พออ่านมาถึง ผักกาดนกเขา ว่าแล้วคน คอหอเก้าเนี่ยต้องเข้ามาตอบว่าชอบ..คิดไม่ผิดเลยเรา

--ตามลุ้นต่อไปคะ--

โดย: ป้าเต่า IP: 202.12.74.6 วันที่: 20 เมษายน 2549 เวลา:11:55:55 น.

เอาล่ะว้า ยายดามาท้ายปียังดีก่าไม่มา คาดว่าเจ้ากิ๊บนี่จะผ่านตรุษจีนโดยสวัสดิภาพเน้อออ

โดย: ยายดาค่า (ศิริรักษ์

) วันที่: 26 ตุลาคม 2549 เวลา:20:33:32 น.