ริมหาด พรายทราย ฟองคลื่น จิบกาแฟ ริมหน้าต่างข้างๆ สวน
...สตูดิโอริมหาด...
Group Blog
 
<<
เมษายน 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
27 เมษายน 2548
 
All Blogs
 

การเดินทางของสายรุ้ง

คนชอบเดินทางตามหาฝันไปกับสายรุ้ง
พร้อมด้วยคำถามมากมายว่าสุดปลายสายรุ้งอยู่ ณ ที่ใด...

บางทีหลายคนคงไม่อาจรู้
สายรุ้งก็ออกเดินทางเหมือนกัน
ท่องไป แวะไป...
พาดผ่านฝันหลังฝนบนขอบฟ้า
บางครั้งเส้นบางเบาอ่อนแรง
บางครั้งเส้นสายสีแสงจัดชัด

สายรุ้งฉ่ำฝนพาฝัน
ออกเดินทางตามหาสิ่งใด...

สายรุ้งทอฝันเพื่อหา
รุ้งอีกสายอาจทาบฟ้า
สะท้อนแสงมาพบกัน

สายเส้นสีแสงรุ้งผ่าน
ทาบฟ้าเอื้อมฝนพราวแสง
ร่ำไห้เรียกหาอีกรุ้งเดินทาง...

********************
ภาพสวย ๆ
Salisbury Cathedral, from the Meadows. 1831
ของ John Constable ศิลปินชาวอังกฤษ




 

Create Date : 27 เมษายน 2548
36 comments
Last Update : 27 เมษายน 2548 12:40:52 น.
Counter : 1235 Pageviews.

 

เมื่อครั้งได้อ่านเล็กเชอร์บรรยาย
การเกิดสายรุ้ง... เมื่อเร็ว ๆ นี้
และมีการเอ่ยถึง ศิลปินยุคโรแมนติก

สัญญากับตัวเองไว้ว่า
หากมีฝนตกคราวหน้า
ถึงจะมีรุ้งหรือไม่มีรุ้งก็ตาม
จะเขียนอะไรบางอย่างมา ประกอบกับภาพสวย ๆ ของศิลปินรายนี้ ...

และเช้าวันนี้...ฝนที่นี่ก็ตก...

 

โดย: พรายทราย 27 เมษายน 2548 12:53:08 น.  

 

อยู่กรุงเทพฯไม่ค่อยได้เห็นสายรู้ง
ฝนตกทีไรได้แต่คิดถึงบ้านที่ต่างจังหวัด

สายรุ้งในจินตนาการเช้าวันนี้
สวยงามไม่แพของจริง

 

โดย: กระดี่ได้น้ำ IP: 221.128.96.251 27 เมษายน 2548 13:16:43 น.  

 

สวัสดีค่ะ

รูปสายรุ้งสวยมากๆค่ะ

ที่บ้านเวลาฝนหยุดตกใม่ๆ

จะเกิดสายรุ้ง

รีบเรียกลูกมาดูทุกครั้ง

ชอบมากๆค่ะ

 

โดย: รักดี 27 เมษายน 2548 15:21:34 น.  

 

ภาพสวยๆอีกล้วนะค่ะ แวะมาคิดถึงค่ะอิอิ

 

โดย: V-FAN 27 เมษายน 2548 19:31:51 น.  

 

สวัสดีครับ :-)

 

โดย: ตะเกียงลาน 27 เมษายน 2548 20:59:10 น.  

 

ชอบคุณ คุณกระดี่ได้น้ำ ที่แวะมาเยือน
และชมสายรุ้ง...

ในกรุงเทพฯ คงหายากละนะคะ
ต้องแปลง สายรุ้งจำลองเอา

ดีหน่อยที่ตัวเองอยู่ชนบท เลยได้เห็นสายรุ้งบ่อย ๆ
บ้างก็เดี่ยว บ้างก็คู่....
แถมเกาะขอบฟ้าอยู่นาน

 

โดย: พรายทราย 27 เมษายน 2548 21:22:27 น.  

 

นับวันเดี๋ยวนี้สายรุ้งเกิดยากนะคะในกรุงเทพฯ
แต่อย่าว่าไปเลย ขนาดตัวเองอยู่ที่โล่ง ๆ กลางทุ่ง
ยังหาสายรุ้งงาม ๆ ให้เห็นยากเหมือนกัน

อย่างว่าแหละเนอะคะ
ฝนนาน ๆ ตกทีนี่นา

 

โดย: พรายทราย 27 เมษายน 2548 21:24:11 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณตะเกียงลาน แหะ แหะ

 

โดย: พรายทราย 27 เมษายน 2548 21:24:42 น.  

 

เมี้ยวววว ขออภัย ตกรุ้ง เลยคุณ V-FAN
ภาพสวยเนอะ...

ไม่ใช่ชอบที่ภาพรุ้ง หรือก้อนเมฆ
แต่ชอบรถม้าที่ตรงแอ่งน้ำนั้นด้วยค่ะ
ได้ความรู้สึกเดินทางจริง ๆ

คิดถึงเช่นกันค่ะ

 

โดย: พรายทราย 27 เมษายน 2548 21:26:43 น.  

 

เป็นสายรุ้งที่น่ากลัว (อ้าว....)

เห็นแล้วนึกถึงเพลง Rainbow in the dark
ของ Dio





When there's lightning - you know it always bring me down

Cause it's free and I see that it's me
Who's lost and never found

I cry out for magic - I feel it dancing in the light

But it was cold - I lost my hold
To the shadows of the night

There's no sign of the morning coming
You've been left on your own
Like a Rainbow in the Dark

Do your demons - do they ever let you go
When you've tried - do they hide -deep inside

Is it someone that you know
You're just a picture - just an image caught in time
We're a lie - you and I
We're words without a rhyme

There's no sign of the morning coming
You've been left on your own
Like a Rainbow in the Dark

When there's lightning - you know it always brings me down
Cause it's free and I see that it's me
Who's lost and never found

Feel the magic -feel it dancing in the air
But it's fear - and you'll hear
It calling you beware

There's no sign of the morning coming
There's no sight of the day
You've been left on your own
Like a Rainbow in the Dark

+++++++

ฮ่ะๆๆ
แบบว่าวันนี้มาในอิมเมจมองโลกในแง่ร้าย

 

โดย: GTW 28 เมษายน 2548 18:39:30 น.  

 

เอ

งานต่อไปนี้ใครเขียนเนอะ

+++++++++++

... รอยเงาที่มุมนี้...

แล้วฉันก็มาหยุดยืนเงียบ ๆ ตรงนี้อีกครั้ง
เหมือนกับทุก ๆ ครั้งที่ผ่านไป
ไม่ใช่รอคอย…
ไม่ใช่หลบซ่อน…

แต่ยังคงเป็นมุมเดิม ตำแหน่งเดิม…
ที่ไม่ได้ก้าวมากไปกว่านี้
และไม่ได้ถอยหลังห่างจากออกไป

สายตาของฉัน ทุกความรู้สึกของฉัน
ยังคงมีเพียงคุณ คนคุ้นเคยอยู่เสมอ…
ไม่ต่างจากเมื่อวานแต่อย่างใด

แต่วันนี้….รอยเงาที่มุมนี้…
เพียงสิ่งเดียวที่ต่างออกไป
สำหรับคนแปลกหน้า…
ที่ครั้งหนึ่งได้มีโอกาสมาอยู่ร่วมกัน
ที่ฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าในสายตาคุณ
อีกครั้ง…เหมือนแรกเจอ…


++

ฮี่ๆๆๆๆๆ

 

โดย: GTW 28 เมษายน 2548 19:49:49 น.  

 

นี่ก็อีก

ใครนะเขียน

+++

...ชั่วโมงพัก...

ฉันรู้ดีว่า…
ฉันไม่เคยท้อ ไม่เคยยอมแพ้กับเส้นทางที่ผ่านมา

แต่บางครั้งเวลาที่รอบ ๆ ตัวว่างเปล่า
จิตใจที่อ่อนล้าเหนื่อยหนัก

สภาพแวดล้อมความกดดันที่เกิดขึ้น
กร่อนความแข็งเข้มของฉันได้อย่างร้ายกาจ

ขอเพียงเสี้ยววินาทีให้ฉันหยุดนิ่ง ๆ ชั่วครู่
เพื่อหลับตาพัก…กับใจที่อ่อนล้า
ให้น้ำตาได้หลั่งไหลออกมาเสียบ้าง...
ยามต้องต่อสู้เพียงลำพัง เดียวดายเช่นนี้

ฉันรู้ดีว่า…
แม้บางครั้งอาจไม่มีเสียงโห่ร้อง กำลังใจจากผู้ใด

แต่ฉันก็ยังมีตัวของฉันเองที่ยังเป็นเพื่อน
เป็นกำลังใจให้ตัวเองเสมอมา
ที่ยังยืนหยัดต่อ…สำหรับย่างก้าวต่อไป
กับเบื้องหน้าที่ยังทอดยาวอีกไกล

แม้ไม่ว่าจะไกลอีกสักเพียงไหนก็ตาม...

+++

ฮี่ๆๆๆ

 

โดย: GTW 28 เมษายน 2548 19:51:43 น.  

 

หงะ หงะ จารย์เล่นอารายยยยย
มะเคยฟังเพลงนี้เลย
เพลงของใครละนี่...

 

โดย: พรายทราย 28 เมษายน 2548 19:59:10 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณพรายทราย

สวัสดี คุณGTW ด้วยนะคะ



มัชไม่ได้เปิดคอมพ์หลายวันเลยค่ะ


ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันนะคะ // คิดถึงค่ะ

 

โดย: มัชฌิมา 28 เมษายน 2548 19:59:37 น.  

 

จารย์เล่นไปขุดกรุมหาสมบัติ มาได้ยังไงอ่ะ
บล็อกยิ่งเขียนมาก
จะยิ่งหาย เพิ่งสังเกตเห็นเหมือนกันแหะ

ถอยกลับไปเดือนก่อน ๆ ก็ไม่ยอมโชว์
ตั้งค่าให้โชว์แล้วนะ แต่ไม่ยักโชว์อ่ะ

 

โดย: พรายทราย 28 เมษายน 2548 20:01:36 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณมัช
เพิ่งไปเอาโอเลี้ยงอุ่นในเวฟให้แท้ ๆ เลย
คิดถึง คิดถึง พร้อม ๆ กันเลย

^____^
(ขมายของจานจีมาใช่หน่อย)

 

โดย: พรายทราย 28 เมษายน 2548 20:02:51 น.  

 

คิดถึงจัง

เมื่อเช้าที่บ้านฝนตก แต่ไม่เจอรุ้งซักสาย
เดี๋ยวนี้รุ้งบนฟ้าคงเป็นของหายากไปแล้วมั้ง

 

โดย: ชมทะเล 28 เมษายน 2548 20:43:15 น.  

 

ตอนเด็กๆ อยู่แถวบ้านนอก ขี่จะกรยานผ่านทุ่งนา หลังฝนตก ไอดินกลิ่นฟาง หอมที่สุดในโลก .. มองไปไกลๆ ปลายฟ้าเห็นรุ้ง เป็นเส้นโค้ง เคยเจอมากสุด 3 สายพร้อมกัน ..
เกิดคำถามในใจทันทีว่ารุ้งมาจากไหน ...

เอื้อมมือชี้รุ้งนั้น โดนคนแก่ตีมือว่าชี้ทำไม เดี๋ยวนิ้วกุด ..

เกิดคำถามอีก .. ว่าทำไมชี้รุ้งถึงนิ้วกุด

อยากกลับไปเป็นเด็กอีกจัง รู้สึกว่าตอนเด็กไม่เหนื่อยที่จะตั้งถาม หรือหาคำตอบเลย เวลาหนึ่งวันมีอะไรให้สนุกมากมาย แต่ทำไมโตขึ้นแล้วมันไม่เหมือนเดิมน้า

 

โดย: harmonica sunrise 29 เมษายน 2548 11:24:17 น.  

 

นั่นสิเนอะคุณชม
ทุกวันนี้รุ้งหายาก พอ ๆ กับฝนเลย
อยากให้ฝนตกจริงจังเลย
สำหรับหน้าฝนปีนี้

เอ๊ะ ว่าแต่ว่าหน้าร้อนจะหมดไปหรือยังนี่

 

โดย: พรายทราย 29 เมษายน 2548 18:10:37 น.  

 

โหหหหหห...น่าตื่นตาจังค่ะคุณฮัม เจอต้องสามสายแน่ะ
ของเราเจอมากที่สุดก็แค่สองสาย

ขนาดนี้บ้านอยู่กลางทุ่งนาแท้ ๆ
รุ้งยังหาดูยากเลย
มาทีก็เป็นรุ้งสายบาง ๆ สีไม่แจ่มชัด

แต่นั่นแหละนะ มีให้เห็นดีกว่าหายไปเลย

 

โดย: พรายทราย 29 เมษายน 2548 18:12:30 น.  

 

สบายดีใหมคะ มีความสุขมากๆๆนะคะ

 

โดย: แม่มดน้อย23 30 เมษายน 2548 4:22:49 น.  

 

นึกถึงสายรุ้งที่สวยที่สุดในชีวิตที่เคยเห็น..




กลิ่นดินตอนนั้นหอมๆ..

 

โดย: ปิงปองงง 1 พฤษภาคม 2548 14:05:18 น.  

 



คุณพรายทรายจ๊ะ



มัช มาเยี่ยมค่ะ คิดถึง

 

โดย: มัชฌิมา 2 พฤษภาคม 2548 11:28:49 น.  

 

นั่นสิคะ เรามักจะเห็นปลายเพียงด้านเดียวของสายรุ้งอยู่บ่อยๆ ก็เลยไม่ค่อยทราบจุดเริ่มต้น

ส่วนสายรุ้งจะเดินทางไปไหนบ้าง ก็จินตนาการยากเหมือนกันนะคะ
ทราบเพียงว่า เขาไปนานเหลือเกิน เพราะในแต่ละครั้งที่เขามาเยี่ยมเยียนเรา มักจะใช้เวลานานเสมอๆ

 

โดย: mda IP: 203.159.36.10 2 พฤษภาคม 2548 20:26:29 น.  

 


แวะมารายงานตัวค่ะ
ยังมีชีวิตอยู่น๊า

วันนี้...สายรุ้งยังไม่สวยเลยจ้า
แง๊..........................

 

โดย: Big Spender 3 พฤษภาคม 2548 22:26:06 น.  

 

แหะ แหะ
เหมือนมาสารภาพยังไงชอบกล
ข้าพเจ้ายุ่งมากหัวเป็นเกลียว ผมเป็นหลอด
หือ หือ
คิดถึงเพื่อน ๆ ชาวบล็อกทุกคนนะคะ

ที่ไหนมีเวลาขายเพิ่มมากนี่
จะเหมาให้หมดเหยยยยยย

 

โดย: พรายทราย 7 พฤษภาคม 2548 20:19:16 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณแม่มด
หือ หือ สบายดีทั้งจิตใจ และกาย
แต่งานการทำให้เวลาลดน้อย
หายหน้าไปบ้างกับสายรุ้ง
แต่คิดถึงตลอดเวลานะคะ

คุณแม่มดก็สบายดีนะคะ

 

โดย: พรายทราย 7 พฤษภาคม 2548 20:20:35 น.  

 

เราก็ชอบกลิ่นดินเหมือนกันคุณ ปิงปองงง

สมัยเรียนอนุบาล จะมีสนามบาส ที่เป็นสนามดิน
เวลาฝนตก เราชอบไปยืนเกาะรั้วสูดไอกลิ่นดิน
หอมสดชื่นจริง ๆ

 

โดย: พรายทราย 7 พฤษภาคม 2548 20:22:06 น.  

 

คุณมัชเจ้าคะ

คิดถึงเช่นกันนะคะ
แต่ภารกิจ ภารกรรมตอนนี้ช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน
อยากมีเวลามากกว่า 24 ชม. จริง ๆ หงือ หงือ

 

โดย: พรายทราย 7 พฤษภาคม 2548 20:23:18 น.  

 

คุณ MDA คะ
เราเองก็เชื่อเสมอว่า ยังไงก็ตาม รุ้งกินน้ำก็ต้องกลับมา
ไม่ว่าจะเดินทาง หรือหายไปนานกันไกลแค่นั้น

อิอิ เหมือนตัวเรานิ ยังไงก็ต้องแวะกลับมาที่บล็อกเสมอ ๆ

 

โดย: พรายทราย 7 พฤษภาคม 2548 20:24:46 น.  

 

Big Spender น้องสาวผู้คร่ำเครียด
ฮุ้ยยยยยยย ทำไมชอบเลียนแบบข้าพเจ้าเสียจริง

สายรุ้งวันนี้ไม่สวย พรุ่งนี้ก็จะสวย
เดี๋ยวนะ หน้าร้อนก็จะหมดไป
สายฝนก็จะมาแทนที่...

เป็นกำลังใจให้สู้ ๆ เสมอ ๆ เช่นกันนะจ๊ะ

 

โดย: พรายทราย 7 พฤษภาคม 2548 20:26:19 น.  

 

อืม ข้าพเจ้าคนนึงล่ะชอบสายรุ้งมั่ก ๆ ทุกครั้งที่เหงก็ยังตื่นเต้นทุกที (ม่ะรู้เพี้ยนรึเปล่า)

มักจะคิดว่า เราต้องเจอเรื่องดี ๆ แน่เลย เพราะเราได้เหงรุ้งอ่ะ ยิ่งถ้าได้เหงสองเส้นคู่กันน่ะ โอ้ย ดีจัง ดีจัยชะมัด (ต๊องแหง๋ม ๆ)

นึกขำตัวเองเหมือนกัน ที่จะต้องมองจนรุ้งหายไป ไม่รู้ทำไม ...

 

โดย: peppy_ant 7 พฤษภาคม 2548 23:56:15 น.  

 

ดีใจที่ได้ทักทายคนชอบสายรุ้งเหมือนกันเลย
ทุกครั้งที่เห็นสายรุ้งบนขอบฟ้า
จะกรี้ด ๆ เหมือนคนบ้าเลย แหะ แหะ
แล้วก็นั่งเฝ้ามองจนสายรุ้งหายวับไปกับตา

ยินดีที่รู้จักค่ะ คุณ peppy_ant

 

โดย: พรายทราย 8 พฤษภาคม 2548 19:57:19 น.  

 

เข้ามาเยี่ยมแทนแม่มดน้อยจ๊ะ สบายดีกันอยู่ใหม

 

โดย: แม่มดน้อย23 9 พฤษภาคม 2548 7:20:09 น.  

 

ตื่นตาตื่นใจเลยค่ะ...
ใครเอ่ยมาเยี่ยมแทนแม่มดน้อย
ยินดีต้อนรับเช่นกันนะคะ

สบายดีค่ะ อิอิ กำลังจะอัพบล็อกพอดีเลย...

 

โดย: พรายทราย 9 พฤษภาคม 2548 20:46:12 น.  

 

เขียนกลอนอยู่ที่บล็อกสนุก มาอ่านเจอเรื่องสายรุ้ง
เป็นคนที่ชอบสายรุ้ง สายฝน และก็ความฝัน
ชอบมากจ้ะ
ขอมาชื่นชมด้วยคนนะ

 

โดย: ข้าวกล้องจ้า IP: 58.9.236.228 28 มิถุนายน 2550 20:18:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


พรายทราย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








** ภาพสวยๆ เล็กตรงนี้ Tuscan Terrace ผลงานของ Sung Kim

เคยมั้ยนั่งอยู่ในสวนสวย พร้อมกับจิบกาแฟนั่งมองเกลียวคลื่นซึมซับเข้าหาทราย มันเป็นมุมพักผ่อนที่แสนจะเป็นสุขของเรา...

ขอยืมภาพวาดสวยๆ มาใช้ประดับบ้านเฉพาะกิจก่อน
เก็บไว้นานแล้ว ของใครบ้างหนอ...



**สำหรับคนชอบลอก แอบโกปี้ และตัดปะ**

คิดเอง เขียนเองเถอะค่ะ ...

ความสนุกของการเป็นนักเขียนเรื่องสั้น นิยาย มันอยู่ตรงนี้
แม้มันจะเหนื่อย ล้า เปลี้ย หมดพลัง แค่ไหนเราก็ยังพอใจ ที่ได้สนุกสนาน ได้ร่วมโลดลิ่ว..

ได้รัก ได้เกลียด ได้กินข้าว ได้เต้นระบำ ได้ตบตี ได้เจ็บช้ำ ไม่สบาย ร้องไห้ หัวเราะ ได้ร่วมไปในทุกๆ อารมณ์ กับตัวละคร

ที่พวกชอบลอกนี่จะไม่มีวันได้รู้แน่ๆ ว่าอารมณ์อย่างนั้นมันเป็นอย่างไร...

**และคุณก็ไม่มีวันเป็นคนเขียน เป็นนักเขียนได้เลย


******************************


Friends' Blogs

ลายปากกา

นิตยสารออนไลน์รายสัปดาห์ อ่านสนุก


Branica Web Counters
Friends' blogs
[Add พรายทราย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.