แก๊งค์หมาโหล ... โชว์ห่วย
Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
26 กรกฏาคม 2548
 
All Blogs
 
จุ๊บแจง สาวน้อยเสียงแมนที่มากับปาฏิหาริย์

จุ๊บแจง เมื่อวันนั้นยังไม่ได้ตั้งชื่อให้ อายุได้เพียง 1 เดือนก็เกิดอาการป่วยอย่างหนัก อาการที่สังเกตเห็นได้ คือ จะแหงนหน้าตลอดเวลา อ้าปาก โชว์ลิ้นเละๆ สีซีดๆ ตาโปนเป็นกบ เราเลยเรียกเค้าว่า “น้องกบ” (หลังจากนั้นมาเปลี่ยนชื่อ เพราะคุณหมอใจดีที่ช่วยดูแลจนรอดมาได้ชื่อหมอกบ อิอิ เลยไม่กล้าบอกหมอว่าเนี่ยชื่อกบเหมือนกัน เลยเรียกว่า น้องเหี่ยว เพราะตัวเล็กกว่าเพื่อนมาก)

เลยพาน้องเหี่ยวไปพบสัตวแพทย์ที่โรงพยาบาลประจำแห่งนึง บนถนนแจ้งวัฒนะ ตั้งแต่มีแก๊งค์หมาโหล เราจะพาหลานๆ ไปรักษาที่นี่บ่อยมาก เลยสมัครเป็นสมาชิก (กะมารักษาจนได้ค่าส่วนลดคุ้ม ประมาณนั้น)
เราพาน้องเหี่ยวใส่ตะกร้าไปพร้อมกับพี่น้องเค้าอีก 1 ตัวที่มีอาการหวัด คุณหมอดู(เหมือน)ใส่ใจกับน้องเหี่ยวและลูกหมาอีกตัวที่เราพาไป เราเล่าอาการให้คุณหมอฟัง คุณหมอก็ตรวจดูทั้งคู่ บอกว่าตัวนี้แค่มีอาการหวัด มีน้ำมูก แต่ตัวเล็กนี่ (น้องเหี่ยว) อาการหนักมากนะ หมอบีบต่อมอะไรสักอย่างให้น้องเหี่ยวปล่อยปัสสาวะออกมา คำพูดที่หมอพูดออกมา “ทำให้เราหมดหวัง” หมอบอกว่าน้องเหี่ยวเป็นปอดทึบ (เพิ่งเคยได้ยินโรคนี้) อยู่ได้ไม่เกิน 7 วัน (เหมือนคำขู่จดหมายลูกโซ่เลยนิ) หมอไม่แนะนำการรักษาที่จะช่วยบรรเทาความทรมานจากการหายใจไม่ออก เช่น การให้ออกซิเจน หรือการให้อยู่ดูอาการ หมอจ่ายยาขยายหลอดลมมาให้ พร้อมยาน้ำสำหรับอีกตัวนึง บอกตามตรงว่าเราถอดใจแล้ว เราบอกกับตัวเองว่าเราคงต้องเสียน้องเหี่ยวไปแน่ๆ (และเป็นครั้งสุดท้ายที่เราไปเหยียบ รพส. แห่งนี้ เค้าต่ออายุสมาชิกให้เราฟรี แต่เสียความรู้สึกจริงๆ “หมดศรัทธา” ใช้คำนี้น่าจะเหมาะเหม็ง เรามั่นใจว่าคุณหมอมีฝีมือในการรักษาได้ แต่คุณหมอปฏิเสธที่จะทำ)

กลับมาบ้าน เราป้อนนมน้องเหี่ยวไป ร้องไห้ไป แล้วก็ป้อนยา ใส่เสื้อ อุ้มใส่ตะกร้าขึ้นไปนอน พร้อมเปิดไฟแดงๆ ให้เค้าอบอุ่น เราไหว้พระ ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อย่าให้น้องเหี่ยวต้องทรมานเลย เราขอให้...ตื่นขึ้นมาตอนเช้า ขอให้น้องเหี่ยวนอนหลับ+ไปสบาย แต่แล้ว...เฮ้ย ... เช้าวันถัดไป น้องเหี่ยวยังทำตาโปน (ไม่ได้ทำหรอก มันเป็นอย่างนั้นเอง อิอิ) แลบลิ้นอีกแน่ะ เรายิ่งเครียดใหญ่เลย รอไปอีก ผ่านพ้นไปอีก 1 คืน เช้าวันถัดไปพอดีพี่นก (แฟนพี่ชายที่ทำ รพส. ที่ ตจว) โทรมา เราก็เล่าอาการให้ฟัง พี่นกก็ย้ำว่าให้พามาให้พี่กบรักษาเถอะ (พี่กบคือคุณหมอที่ทำคลอดเงาะ แล้วก็ดูแลเวลาเด็กๆ ป่วย)

และแล้วเราก็พาน้องเหี่ยวกลับไปให้คุณหมอกบที่ทำคลอดให้ดู หมอกบดูอาการน้องเหี่ยว แล้วพูดว่า ... ใช่ อาการเพียบจริงๆ นะ แต่พี่ไม่ตี(โอกาสรักษา)เป็นศูนย์ อาการของน้องเหี่ยวคือเป็นปอดบวม ค้างอยู่ที่ รพส. อยู่ 9 วัน 9 คืน คุณหมอต้องฉีดยาให้น้องเหี่ยวทุกวัน เราจะไปเยี่ยมวันเว้นวัน เพราะอยู่ รพส. นี้อยู่ ตจว. ไปวันแรกๆ น้องเหี่ยวถูกโกนขนที่ขาหน้าเพื่อให้ฉีดยาสะดวก ส่วนใหญ่จะนอนแหงนหน้าแล้วมอง บางทีเราก็จะไปช่วยให้ออกซิเจนน้องเหี่ยว พอเริ่มไปเยี่ยมครั้งที่ 2 น้องเหี่ยวสดใสขึ้นมาก แทะมือเราเล่น ตอนนั้นน้ำตาเล็ดเลย ดีใจมากๆ เพราะปกติเค้าจะนั่งแหงนหน้าตลอด จนวันที่พากลับบ้าน น้องเหี่ยวโดนปล่อยเกาะไปพักนึง เพราะถูกแยกมาจากแม่เงาะและพี่น้องนาน ตัวเล็กกว่าพี่น้องอย่างเห็นได้ชัด แต่เค้าพยายามเข้าหาแม่และพี่น้องเค้าตลอด (แม้จะโดนเจ้าตัวยักษ์ๆ ถีบออกมาบ้าง) กลับมาบ้านได้ไม่กี่วัน คุณแม่ของเราก็ตั้งชื่อให้ว่า “จุ๊บแจง” ไม่มีที่มาที่ไปของชื่อหรอกค่ะ อิอิ

เราไม่อยากพาหมาเราไปหาหมอที่ไหนอีกเลย ยอมขับไปไกลๆ แล้วให้หมอที่เค้าเอาใจใส่ ช่วยชีวิตอย่างเต็มที่ ไม่ได้ห่วงว่าอันนี้รักษายาก จะรักษาแต่โรคง่ายๆ



สุดท้ายนี้ อยากขอขอบคุณ พี่กบ-น.สพ. วลัญจ์ชัย และ พี่นก นะคะ ถ้าไม่มีพี่ 2 คนนี้ ก็ไม่มีจุ๊บแจงวันนี้แน่นอน และคุณป้าหลวยที่คอยดูแลเงาะน้อยของป้าอย่างดี เราเย็บตุ๊กตาตัวเล็กๆ ใส่กรงไว้ให้น้องเหี่ยวที่ รพส. วันที่ไปรับน้องเหี่ยวกลับ ป้าเอาถุงใส่ตุ๊กตาตัวนั้นมาให้ บอกว่าน้องเหี่ยวเอาไปนอนด้วยแล้วอึใส่ (ไอหยา) ป้าหลวยก็จัดแจงซักให้สะอาด แต่แห้งไม่ทันเลยต้องใส่ถุงให้หิ้วกลับ กทม.

รูปถ่ายเมื่อ 5 พ.ค. 2546







Create Date : 26 กรกฎาคม 2548
Last Update : 22 สิงหาคม 2548 7:35:24 น. 4 comments
Counter : 342 Pageviews.

 
อ่านแล้วซึ้งในความรัก ความผูกพันจังเลยค่ะ


โดย: Hachimitsu (Hachimitsu ) วันที่: 26 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:44:35 น.  

 
โอ้ จุ๊บแจงจ๋า ผ่านวิบากกรรมมาตั้งแต่เด็ก
แม่ก็ช่างตั้งชื่อนะ น้องกบงี้ น้องเหี่ยวงี้
ยังดีที่คุณยายมีเมตตาให้หนูได้ชื่อจุ๊บแจง 5555


โดย: แมวดื้อ IP: 58.11.33.136 วันที่: 26 กรกฎาคม 2548 เวลา:17:05:27 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นจัง อดีตน้องเหี่ยวปัจจุบันน้องจุ๊บแจงช่างมีวาสนาได้มาเป็นสมาชิกของบ้านนี้


โดย: น้าเล็ก IP: 68.57.234.96 วันที่: 29 กรกฎาคม 2548 เวลา:10:52:36 น.  

 
อ้อมอ่ะ คนกะลังเศร้าๆ ชอบมาหยอดมุขเป้นระยะ คนแถวนี้เขานึกว่าพี่บ้า เด๋วร้องไห้ เด๋วหัวเราะอ่ะ


โดย: มม IP: 202.149.98.74 วันที่: 29 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:52:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kimso
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]









Friends' blogs
[Add Kimso's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.