ค่ำแล้ว แวะมาเม้นให้ครับ

บทความน่าสนใจดีนะคะ

เลยอยากถามว่า....

ถ้าเรารักเค้า แล้วทำให้ทุกอย่างเสมอมาตลอด 1 ปีกว่าที่อยู่ด้วยกัน แต่เรากลับรู้สึกว่าเค้าไม่ได้รักเราเหมือนที่เรารักล่ะ แล้วเค้าก็บอกเราว่า "ไม่อยากให้เรารักเค้า เพราะความสงสาร"

กลับมาคิดดูตลอด 2 วันแล้วว่า ความสงสาร+ปัญหามากมาย+ความเจ็บปวดในบางครั้ง คงไม่อาจทำให้เราทนอยู่กับเค้ามาได้จนถึงตอนนี้หรอก ถ้ามันไม่เกิดความรักขึ้นที่ใจเรา

แล้วเราควรทำยังไงต่อไปดี ...?

สวัสดียามดึก คร่า ^^

ความรักส่งไปไม่ถึง อาจจะไม่ได้เป็นเพราะว่าเรารักไม่พอ หรือเค้าไม่มองความรักของเรา

แต่อาจจะเป็นเพราะ สิ่งที่เรามอบให้เค้าไป ไม่ใช่สิ่งที่เค้าอยากได้รับ

.
.

.
ชอบประโยคนี้มากเลยคัรบ

สิ้นเดือนนี้คงได้เริ่มตกแต่งจริงๆค่ะ ขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมชมนะคะ

"คนส่งความรัก เลือกส่งในคลื่นความถี่ที่ตัวเองอยากส่ง โดยไม่เคยสนใจว่า คลื่นความถี่ที่คนรับความรักเค้าตั้งไว้คือคลื่นไหน แบบนี้ ส่งสัญญาณไปเท่าไหร่ก็คงไม่ถึง"

ใช่เลยค่ะ ประโยคนี้

และเพราะแบบนี้มั้งคะ Lilac กับ Phoenix เลยต้องใช้เวลาปรับตัว ปรับใจ ปรับคลื่นความถี่กัน ว่าเราชอบส่งความรักแบบไหน และอยากรับคลื่นความรักแบบไหน

ผู้หญิงกับผู้ชาย เราต่างกัน และไม่มีวันเข้าใจกันไปซะทั้งหมด การคุยกัน บอกกล่าวกัน น่าจะเป็นวิธีจูนคลื่นที่ง่ายที่สุด

"นั่งลง แล้วคุยกันนะ"

มารายงานตัวว่าติดต่อได้เหมือนเดิมแล้วค่า
ขออภัยการสื่อสารขัดข้องคร้าบ

รักมากมาย ที่ไปไม่ถึง .. ..

เพราะเครื่องรับและเครื่องส่งมันคนละความถี่กัน จริงเหรอ ??


วันหน้า ช่วยไปเมาดิบให้ดูหน่อยนะ
อยากรู้ว่า เมาจริงกะเมาดิบ มันต่างกันยังไง

^o^

ตอบคุณ woosung

การที่เรารักใครสักคน แล้วเจ้าตัวไม่ได้รักเรา และยังไม่ได้คิดว่าเรารักเค้าจริง ผมคงไม่อาจแนะนำอะไรมากได้ เพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครเป็นคนอย่างไร แต่ถ้าให้ลองตั้งประเด็นสำหรับหาคำตอบต่อไป คงต้องให้ย้อนกลับไปดูที่จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ ทำไมเค้าถึงมองว่าเรารักเค้าเพราะสงสาร ลองมองที่เวลาที่คบกัน ทำไมเค้ามองไม่เห็นความรักของเรา อาจจะเป็นเพราะที่ผมเขียนไว้ในรักมากมาย..แต่ไปไม่ถึงก็ได้ ก็คือ เราส่งความรักไปผิดคลื่นความถี่ หรือถ้าร้ายกว่านั้น คือเครื่องรับของเค้าปิดอยู่ แบบนี้ส่งไปเท่าไรก็คงไปไม่ถึงแน่นอนเพราะเค้าไม่เคยคิดจะรับเลย หรืออีกสาเหตุหนึ่งที่ขอคาดเดา อาจเป็นเพราะในใจเค้ามีแผลบางอย่าง ที่อาจเกิดจากความรักในอดีต ทำให้เหมือนมีรูรั่วอยู่ในหัวใจ แม้เราเติมความรักไปเท่าไร ก็คงไม่เต็ม เพราะมันรั่วออกหมดครับ

ถ้าถามผมว่าควรทำอย่างไร ผมคงตอบได้แค่ ถามใจตัวเองก่อนครับ พร้อมจะเดินหน้าต่อหรือไม่ ถ้าพร้อม คงต้องมานั่งคุยกันให้เข้าใจ เคลียร์ปมในใจเค้า เช่น รักเค้าเพราะสงสาร เราก็ต้องอธิบายจนเค้าเข้าใจว่าไม่ใช่เพราะอะไร เรารักเค้าเพราะรัก รักเพราะเค้าเป็นเค้า รักเพราะ..... อะไรก็ว่าไป ความรักเป็นเรื่องของคนสองคนนี่ครับ เหนื่อยหน่อยแต่ก็คุ้มนะที่จะทำเพื่อรักให้เต็มที่

ขอให้มีความสุขในความรักครับ

อาจจะเป็นเพราะ เครื่องรับสัญญาณกับเครื่องส่งสัญญาณไม่ตรงกัน

คน ส่งความรัก เลือกส่งในคลื่นความถี่ที่ตัวเองอยากส่ง โดยไม่เคยสนใจว่า คลื่นความถี่ที่คนรับความรักเค้าตั้งไว้คือคลื่นไหน แบบนี้ ส่งสัญญาณไปเท่าไหร่ก็คงไม่ถึง

ความรักส่งไปไม่ถึง อาจจะไม่ได้เป็นเพราะว่าเรารักไม่พอ หรือเค้าไม่มองความรักของเรา

แต่อาจจะเป็นเพราะ สิ่งที่เรามอบให้เค้าไป ไม่ใช่สิ่งที่เค้าอยากได้รับ

สวัสดีตอนก่อนนอนนะคะ
แหมได้เข้ามาเยี่ยมบล๊อค ของคุณผู้ชายธรรมดา..ไม่พิเศษ
จะมากกว่าคนอื่นก็ตรงความคิดที่แสนจะวุ่นวาย..
กับชีวิตที่แสนจะยุ่งเหยิง แหม...ดูจะเป็นคนที่เก็บรายละเีอียดให้กับตัวเองเยอะดีคะ
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อน นะคะ ชื่อรินคะ บล๊อกของรินมันก็เป็นแค่ สิ่งนึงที่รินอยากทำนานแลัวละ แต่รินเพิ่งได้มาทำจิงจังก็ตอนที่ตัวเอง อกหัก(อย่างแรง) ด้วย จนทำให้เกือบจะไม่ได้กลับมาเป็นริน คนเดิมอีก เลยเข้าใจความรู้สึกของคนที่เขาผิดหวังแ้ล้วเขาคิดทำอะไรโง่ๆ ซึ่งในมุมมองของคนภายนอกมองแบบนั้น แต่...คนที่ตกอยู่ในห้วงของความทุกข์ โดยเฉพาะทุกข์ที่เขาไม่ได้เป็นการสร้างขึ้น และต้องมารับผลของการกระทำ สิ่งที่ทำไป เพราะแค่อยากจะให้ตัวเองหลุดจากห้วงของความทุกข์ ซึ่งอย่างที่พระท่านว่าคะ ให้เรามีสติ เราจะทำอะไรได้อย่างดี แต่ในเวลานั้น...สติมันก็ไม่มี ปํญญาก็เลยคิดได้แค่อยากจะทำให้ตัวเองหลุดจาก...เรื่องนี้
รินเคยผิดหวังเรื่องความรักมาผ่านมาก็จะ 2 ปีแล้ว ตอนนี้รินก็ยังไม่มีใครที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราอยากมอบความรักให้ไปอีัก จนเลยลืมไปเลยว่าอายุก็ไม่น้อยแล้ว จะไปหาที่ไหนก็คงจะไม่ทันเด็กๆ แล้ว เลยทำงานและมอบสิ่งที่เราพยายามหามา ใหักับพ่อแม่ ส่วนตัวเองไม่ค่อยต้องการอะไรมากไปกว่าเราได้ทำให้คนที่เรารักให้ได้มากที่สุด เพราะรินไม่รู้เลยว่า รินจะมีเวลาเหลือหรือเขาจะมีเวลาเหลือให้ริน มากแค่ไหน...เมื่อไหร่ถ้า รินไม่โดนสาปให้ต้องอยู่คนเดียวไปแบบนี้ รินก็ขอแค่ ให้คนๆนั้น เป็นคนดี รักครอบครัวและมีความห่วงใยซึ่งกันและกัน เพราะรินเชื่อว่า ความรัก มันคงจะไม่ยั่งยืนนานกว่าความผูกพันธ์ เื้อื้ออาทรซึ่งกันและกัน แต่...จะเจอหรือเปล่า .... ไม่แน่ใจคะ ... หลับฝันดีนะคะ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ พอได้อ่านแล้วก็รู้สึกปลื้มปิติจริงๆค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีดีค่ะ

แล้วเขียนบทความดีดี น่ารัก ๆ อีกนะคะ

จะรออ่าน เป็นกำลังใจให้ค่ะ

อืมม.. คลื่นสัญญาณที่ส่งไปกับเครื่องรับสัญญาณไม่ตรงกันค่ะ ความรักเลยไปไม่ถึงเหมือนกัน ทั้งที่พยายามแล้ว สุดท้ายความรักก็ไปไม่ถึง
อ่านแล้ว มันช่างโดนใจจริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะ

"ความรักที่มากมาย แต่ส่งไปไม่ถึงกัน
เพราะเครื่องรับสัญญาณกับเครื่องส่งสัญญาณไม่ตรงกัน" ชอบประโยคนี้จังค่ะ เราว่าน่าจะเป็นเพราะคนเรามักมีความคาดหวังจากผู้อื่นตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นจากพ่อ แม่ พี่ น้อง เราก็เลยเลือกรับรู้เฉพาะสิ่งที่เราอยากรู้ เลือกเห็นสิ่งที่เราอยากเห็น ถึงแม้เขาทำดีสักแค่ไหน แต่ไม่ตรงกับความคาดหวังของเรา เราก็จะมองไม่เห็นและไม่รับรู้มัน ไม่รับรู้ถึงค่าของความรักที่คนๆหนึ่งมอบให้กับเรา เคยได้ยินประโยคหนึ่งเกี่ยวกับความรัก แต่จำไม่ได้จริงๆว่าได้ยินมาจากไหน ต้องขออภัยเจ้าของประโยคนี้ด้วยนะคะ เขาบอกว่า "ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอด แต่เราเลือกที่จะมองแต่สิ่งดีๆของเขาเท่านั้น" ดังนั้น คนเราเลยมองข้ามความเป็นจริงว่าคนเราย่อมมีทั้งข้อดีและข้อเสีย พอเวลาผ่านไปเราก็เริ่มมองเห็นมุมอื่นๆของเขา และทำให้รู้สึกว่าทำไมเขาเป็นคนแบบนี้นะ? ทั้งๆที่เขาก็เป็นของเขาแบบนี้มาตั้งนานแล้ว แต่เราเลือกที่จะไม่รับรู้เองต่างหาก

ผมชอบเม้นท์ของคุณครับ
มีเหตุมีผล

เห็นด้วยครับ

อ้าวอัพบล็อกมาตั้งอาทิตย์แล้วนาห์เพิ่งเข้ามาดู เหอๆ

...ชอบหลายๆประโยคในบทความนี้
ตอนนี้กำลังหาคลื่นที่จูนตรงกันอยู่อ่ะ
แต่ไม่ใช่ตั้งหน้าตั้งตาหา
ของแบบนี้รีบร้อนไปก็เสียเปล่าเนอะ

มีความสุขมากๆน๊า
ปล.ชอบภาพในเอ็มอ่ะขนาดพระอาทิตย์ยังเป็นรูปหัวใจเล้ย
เอหรือกายกำลังอินเลิฟ

หวัดดีค่ะ

ฉันเป็นคนที่ถ้าต้องการอะไรแล้วจะบอก
แต่เชื่อป่ะคะ
บางคนไม่อยู่ในฐานะที่จะฟัง

ใช่ค่ะ
เดินต่อไป
หาให้เจอคนที่มีหูน่ะค่ะ

ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ

ชอบบทความเช่นกันค่ะ

อากาศร้อนได้ใจดีจริงๆเลยนะคะ

ขนาดตอนกลางคืนนะเนี่ย แอบเซง..ง

เราจ่าหน้าซองผิดที่รึเปล่า?

ปลายทางผิด

มันก็เลยต่อกันไม่ติดน่ะเอนะ

ขอบคุณนะคะที่เข้าไปทักทายกัน สวัสดีและยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

ขอให้คนที่เรารักและรักเราจงเจริญ
ฮิฮิ

เจ้าของบ้านนี้ หายไปไหนน๊ะ

^o^

ตอนนี้ก็เป็นอยู่

มีคนมอบความรักหั้ย แต่กลับไม่ได้ใส่ใจ

เพราะเราไม่เคยต้องการ

ไม่มีเวลามาอัพบล็อกเลยค๊าบบบบบ ขอโทษเพื่อนๆ ทุกคนด้วย