Bloggang.com : gadupong : กรุงเทพ-ด่านขุนทด By เด็กชายไก่ ตอนจบ

กรุงเทพ-ด่านขุนทด By เด็กชายไก่ ตอนจบ

ใครพลาดภาค 1 กดตรงนี้ ภาค1
ใครพลาดภาค 2 กดตรงนี้ ภาค2
ใครพลาดภาค 3 กดตรงนี้ ภาค3

เอก อิ๊ เอ้ก เอ้กกกกกก

เสียงไก่ขันยามเช้า ทำให้เด็กชายไก่ตื่นลืมตามาดูโลกอีกครั้ง

อาบน้ำ แต่งตัวไปวัดตอนเช้า และเช้านี้ก็เหมือนเดิม ไปไม่ทันถวายอาหารเช้า

ไปถึงวัด พื้นที่วัดหลงเหลือซากอารยธรรมของงานไว้กลื่น ไม่ว่าจะเป็นเศษถุง เศษกระดาษ

เต็มพื้นที่วัดไปหมด เดินไปที่โรงครัว จานกองพะเนิน หลังงานเลี้ยง สิ่งที่น่าเบื่อคือการเก็บกวาด

เวที และ เต้นขายของ ซุ้มต่างๆ หายไปหมดเกลี้ยง เค้าคงเก็บกันตั้งแต่ตอนดึก

น่าจะช่วยวัดทำความสะอาดซะหน่อยเนอะ

ขึ้นไปที่ศาลานั่งคุยกับหลวงพ่อได้ซักพัก ก็มีลูกศิษย์ และ คนที่มาช่วยงาน

ขึ้นมาร่ำลาหลวงพ่อ พร้อมกับบอกว่าปีหน้าเจอกันใหม่

บางคนก็นำปัจจัยที่ได้จากงานมาถวายให้กับหลวงพ่อ

หลวงพ่อบอกให้แบ่งให้กับคนงานที่มาช่วยงาน

แต่คนงานทุกคนก้อพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ถวายวัด ช่วยกันทำบุญ

เงินมากหรือน้อย ถ้าตั้งใจ ก็ได้บุญทั้งนั้น ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ทำแล้วสุขใจ นั้นแระบุญ

นั่งไปจนเกือบๆเที่ยง

เข้าบ้านอาบน้ำเตรียมตัวกลับ กทม อาน้อยบอกว่าจะไปส่งที่ท่ารถ

จากบ้านไปท่ารถที่ด่านขุนทด ประมาณ 10 กิโล

อาบน้ำเสร็จ แต่งตัว อาน้อยคว้าเสื้อแสนยาวมาให้ 1 ตัว ใส่คลุมไปกลัวเด็กชายไก่จะผิวเสีย

แถมหมวกให้อีก 1 ใบ เด็กชายไก่บอกอาน้อยขอเข้าไปที่วัดลาหลวงพ่อก่อน

เมื่อถึงวัด ลาหลวงพ่อ พร้อมจะออก แหม จังหวะมันดีจริงๆ มีลูกศิษย์หลวงพ่อกำลังจะกลับ

เด็กชายไก่ไม่รอช้าที่จะขอติดรถเขาไปด้วย อิอิ

คุยกันได้ความว่า อาทิตย์อยู่สระบุรี เราจึงตกลงไป เพื่อที่จะไปต่อรถ สระบุรีเข้ากรุงเทพอีกต่อหนึ่ง

บอกลาอาน้อย และขึ้นรถ มุ่งหน้าสระบุรี

ระหว่างนั่งรถ

ก็คุยกับอาทิตย์ อาทิตย์เป็นศิษย์หลวงพ่อ มานาน

เด็กชายไก่ชอบเรื่อง เหนือธรรมชาติ จึงได้ถามอาทิตย์ว่า

เด็กชายไก่ อาทิตย์ อยู่กับหลวงพ่อมานานเคยเจออะไรเหนือธรรมชาติบ้างไหม

อาทิตย์ โหยพี่ เยอะเลย

เด็กชายไก่ เฮ้ยจริงเดะ ยังไงบ้างว่ะ

อาทิตย์ เอาเรื่องอะไรดีละพี่

เด็กชายไก่ ผีก่อนเลย

อาทิตย์ ต้องนี่เลยพี่ เรื่องขันธ์

เด็กชายไก่ ยังไงว่ะ

อาทิตย์ ก็พวกคนรับขันธ์ นะพี่ มันคือผี คือการรับผีมาเลี้ยง

เด็กชายไก่ อืมๆ แล้วไงต่อ

อาทิตย์ ก็มีคนที่เลี้ยงเค้ามาที่วัด แล้วผี เห็นที่วัดคนเยอะ จะมาอาศัย ประมาณว่า มาสิงคน มาทำให้คนรับขันธ์ จะได้มีของกินเยอะ

เด็กชายไก่ อืมๆ ยังไงอีก

อาทิตย์ มันมาถึงมันก้อมาแสดงฤทธ์เลยพี่ มันกินนกยูงไป 3 ตัว หมาไป 1 ตัว

เด็กชายไก่ มันกินยังไง

อาทิตย์ นกยูงปกติมันเกาะบนยอดหลังคาไงพี่ แต่มันเจอกระหัง(ผีที่มา) มันไปจับกิน มีรอยเล็บ แล้วก็เจาะกินเครื่องใน นกยูง

เด็กชายไก่ วันเดียว 3 ตัวเลยหรอ

อาทิตย์ วันละตัวพี่ แล้ววันสุดท้ายไอ้เจม(หมา) ก็โดนลากไปกิน

เด็กชายไก่ อ้าวหลวงพ่อก็รู้ว่ามีผีทำไมไม่รีบเคลีย ทำไมปล่อยให้ สัตว์ตายไปตั้งหลายตัว

อาทิตย์ ไม่รู้เหมือนกันพี่ ไอ้เจม จับมันล่ามโซ่ไว้ มันดึงซะโซ่ขาดเลย ลากไอ้เจมไปฆ่า

เด็กชายไก่ เง้อออ จริงอ่ะ

อาทิตย์ จริงพี่ แล้วอีกคืนนึง หลวงพ่อชวนไปปราบผีพี่ ตอนตี 1

เด็กชายไก่ แล้วเอ็งกล้าไปหรอวะ

อาทิตย์ โหพี่ ใครจะไปกล้า แต่หลวงพ่อชวนก็เลยไป อยากเห็นด้วย เดินไปขาสั่นเลยพี่ มืดสนิท

เด็กชายไก่ อืมๆ ยังไงอีก เจออะไรบ้าง

อาทิตย์ เดินไปที่ริมสระน้ำ หลวงพ่อทำพิธี เทียนขาวอ่ะพี่ พอจุดแล้วหยดลงน้ำนะ ออกมาเป็นเลือดเลยพี่

เด็กชายไก่ จริงเดะ แล้วเอ็งทำไง

อาทิตย์ ทำไงละพี่ ก็ยืนติดๆหลวงพ่อไว้ดิ พอเทียนหยดลงน้ำเท่านั้นแระ ได้ยินเสียง

อาทิตย์ เหมือนตัวอะไรใหญ่ๆตกลงน้ำดังตูมเลยพี่ ขนลุกเลย

เด็กชายไก่ แล้วเอ็งเห็นตัวมันไหม

อาทิตย์ ไม่เห็นพี่ แล้วหลวงพ่อก้อบอกว่าเสร็จแล้ว ก็พากันกลับ

โอ้ว ของอย่างนี้ ไม่เจอกับตัวก็เชื่อยาก แต่ถ้าเจอกับตัวคงจะขาสั่น

พอไปถึงสระบุรี

อาทิตย์ก็พาไปส่งที่ท่ารถ บขส พร้อมกับบอกว่า คันนี้ไปกรุงเทพพี่

เราก็ร่ำลาอาทิตย์แล้วขึ้นรถ ทัวร์เข้ากรุงเทพ รถแอร์ไม่ค่อยเย็น เราจึงดึงผ้าม่านมาบังแดด

แต่ด้วยความที่เรานั่งอยู่ช่อง ระหว่างม่าน 2 ผืน ถ้าไอ้คนหน้ามันดึงม่าน

ไอ้คนหลังมันก็ดึงม่าน ก็ซวยซิ รู เกิดเป็นช่องว่างให้แดดส่งเข้ามาได้แน่ๆ

ทำไงดีว่ะเนี่ย ร้อนอิบอ๋าย ว่าแล้วเด็กชายไก่ก้อ จัดการค่อยๆ แอบดึงผ้าม่านมาชนกัน

แล้วเอาเชือกที่รัดผ้าม่าน ผูก 2 ผืนติดกันซะเลย อิอิ

แล้วทันไดนั้นเอง สิ่งที่คิดก็เป็นจริง ไอ้คนข้างหลังดึงม่านอย่างแรง แครก.....

เสร็จกรู ดึงไม่ไป 5 5 5 แต่มันก้อพอมีช่องว่างให้แดดเข้ามาได้อยู่ดี เซ็งเป็ด ถ้ามีกาวกูจะทาติดกระจกเลยเมิง

ซักพักพอมีคนลงก็เลยย้ายฝั่งไปนั่งฝั่งไม่มีแดด

เวลาประมาณ 6 โมง

เด็กชายไก่ก็มาถึงหมอชิต แต่คราวนี้ หมอชิตคนละมุมมองกับขาไป

เพราะเราเข้ามาทางขาเข้า พื้นที่ไม่คุ้นตา แต่ด้วยความที่เคยได้ยินมาว่า หมอหมอชิตมันชอบมีคนมาหลอกเด็กบ้านนอก

แหมไอ้เราเด็กเทพ ถ้าโดนมันหลอกเสียฟอร์มแย่ ลงรถมาพร้อมด้วยการระวังตัวแจ อย่ามายุ่งกะกรูนะเมิง กรูกลับบ้านถูก

อิอิ จริงๆ ไปไหนไม่ถูกหรอกค๊าบบบ แต่ทำนิ่ง อ่านป้ายเอา

พอลงรถ ก้อเดินไปเรื่อยๆ ตามทางไป และตามคนเยอะๆไป คนเยอะๆ เดินไปทางไหนกูไปด้วย

แล้วก็งานเข้าจนได้ ชายหนุ่มรูปไม่งามหน้าตาไม่ค่อยเป็นมิตร เข้ามาจับแขนแล้วถามว่า

ชายหนุ่ม ไอ้น้องไปไหน

เด็กชายไก่ อย่ามายุ่งกะกู โอ้วอันนี้ตรูคิดในใจ อิอิ

เด็กชายไก่ไม่ตอบอะไรและเดินต่อไป พร้อมกับคิดในใจว่า ไอ้ห่าหน้ากูภูธรมากหรือไงฟ่ะ

หน้าตรูอย่างกะมาริโอ้ ไปถูกเฟ้ย กรุงเทพเรื่องจิ๊บๆ เด็กชายไก่ก็มุ่งมั่นเดินต่อไป

และแล้วก็เห็นป้ายเขียนว่า ทางไป ขสมก โอ้ว นั้นแระทางของกู

ระหว่างทาง เห็นรถตู้เต็มไปหมด มีไปทั่วทุกสารทิศ บางใหญ่ อ้อมใหญ่ ราชบุรี ฯลฯ

ในใจคิดว่า มันน่าจะมีบางแคบ้างนะเนี่ย เดินไปดูไป

โอ้วเจอแล้ว!!

เดอะมอลบางแค แหมในที่สุดก็เจอ เดินตรงดิ่งเข้าไป

เด็กชายไก่ พี่ เดอะมอลบางแคใช่ไหมครับ

คิวรถตู้ ใช่แล้วน้อง คันนี้กำลังจะออก

เด็กชายไก่ เอ่อพี่ครับ ปวดฉี่ ไปฉี่ก่อนได้ม่ะ

คิวรถตู้ ได้น้อง มาไวๆนะ

เด็กชายไก่ ครับพี่

เด็กชายไก่เดินไปหาห้องน้ำ เจอป้ายสุขาแล้ว อยากจะถ่ายรูปมาให้ดูมากๆ

แต่ด้วยกระเป๋า กล้องหยิบลำบากมากมาย อธิบายเอาละกันนะ

ป้ายสุขา พร้อมลูกศร แต่แม่งซี้ไปทั้งซ้ายและขวา เออ เอากะมันซิ

จริงๆเมิงติดป้ายห้ามตรงซะเลยดีกว่าไหม อ้ายบ้รา ป้ายนั้นไมได้บอกอะไรเด็กชายไก่

เพราะพอดีมองไปอีกทางเห็นป้ายห้องน้ำอยู่เลยเดินดิ่งเข้าไป แหม เดี๋ยวนี้ค่าเยี่ยว 3 บาท หากินง่ายเนอะ

แต่นาทีนั้นมันคิด 10 บาทกรูก้อฉี่ ไม่ไหวแล้ว จะราดอยู่แระ

ทำภาระกิจในห้องน้ำเสร็จ ก็เดินออกมา ทางเดิมจะขึ้นรถตู้

แหม เอาอีกแล้ว หมอชิตมีอะไรให้กูเสียวเยอะเลย

ชายหนุ่มรูปไม่หล่ออีก 1 คน สะพายเป้ ยืนรอกรูอยู่ระหว่างทางเลย

พอเดินผ่าน ทักมาว่า

ชายหนุ่ม พี่ๆ พร้อมเอามือมาขวางทางเหมือนโบกรถ

เด็กชายไก่ กูไม่ใช่รถ ไม่ต้องโบกกรู ว่าไงครับ

ชายหนุ่ม ทางไปท่ารถไปทางไหนครับ

เด็กชายไก่ คิดในใจ แม่งถามทางจริงหรือจะทำไรกูเนี่ย เอ่อ พี่จะไปไหนละครับ ใจดีสู้เสื้อเว้ย

ชายหนุ่ม ผมจะไปบางใหญ่ครับ ไปยังไงได้บ้าง

เด็กชายไก่ อ้อ ถ้าพี่จะไปรถเมล์นะ เดินตามป้าย ขสมก เลย หรือจะเอาไวก้อรถตู พร้อมชีนิ้ว เพียบเลยพี่ ถามเค้าว่าบางใหญ่คันไหนนะ

แล้วเด็กชายไก่ก้อชิ่งออกมาอย่างไว ไม่ต้องคุยกันเยอะ กูกลัวเมิง

ผ่านตู้น้ำแวะซื้อน้ำเย็นกินให้ชื่นใจ 1 ขวด 10 บาท

ถึงรถตู้

เค้าก็บอกให้ขึ้นรถได้ จะออกแล้ว ทั้งรถมี 2 คน คิดในใจ เอ่อ หมอชิตไป บางแค 2 คนเมิงจะคุ่มไหมเนี่ย

จ่ายค่ารถไป 60 บาท แล้วรถก็ออกมุ่งหน้าบางแค ขึ้นทางด่วนด้วยนะเฟ้ย

มีแวะรับคนที่ เจ เจ มอล์ มาอีก 3 คน และแล้วเราก้อได้รู้ว่า ยังไงมันก้อคุ้ม

เพราะมันไปจอดรอคนที่เสาว์รีอีก ป๊าดๆๆ นึกว่าจะยิ่งยาวแหม เอารอก้อรอ ทำอะไรไมได้แล้วนิ

ผู้คนเริ่มทยอยเดินขึ้นมาจนเกือบเต็มเหลือที่นั่งเสริม ระหว่างแถวโดยต้องเข้าไปนั่งหลังรถให้เต็มออกมาก

ระหว่างรอ

มีผู้หญิงคนนึ่ง เปิดประตูแล้วชะโงกหัวเข้ามาดู พร้อมพูดว่า โอ้ว ในสุดเลยไม่เอาอ่ะ

กรูคิดในใจ มันลำบากนักหรือไงอินี่ ท่าจะบ้า แล้วเจ๊แกก็รอซักพัก จนมีคนเข้าไปเต็ม

เหลือที่สุดท้าย คือแถวเด็กชายไก่ ซึ่งมี ญ สาวอีกคนนั่งข้างๆเด็กชายไก่ และถัดไปเป็นเบาะเสริม ที่ต้องพับลงมาเพื่อนั่ง

อิเจ๊เดินเข้ามาพร้อมกับคนจัดคิวรถ อิเจ๊จ่ายเงินพร้อมกับพูดว่า ทำไมเค้าไม่พับเบาะให้เรา

ตรูคิดในใจอินี่เรื่องมากวุ้ย เมิงก้อเดินมาแล้วพับลงมาเองดิวะ จ่ายเงินเหมือนกัน ทำไมเมิงต้องพิเศษ

และแล้ว ผู้หญิงข้างๆก็พับเบาะลงให้มาน อิเจ๊ก็เดินขึ้นมา พร้อมบอกว่าขอบคุณค่ะ

แล้วอิเจ๊ก็พูดว่า เนี่ยนะเราจ่ายเงิน เค้าน่าจะพับเบาะให้เรานะเนี่ย ผู้หญิงข้างๆ ทำหน้าเจื่อนๆ ไมได้พูดอะไร

อิเจ๊เอาอีก โอ้ย ร้อนๆ ทำไมร้อนอย่างนี้นี่ หรือต้องให้รถวิ่งก่อนมึนถึงจะเย็น

เอ่อ เจ๊เป้นอะไรมากไหมเนี่ย

อิเจ๊ หยิบพัดขึ้นมา แล้วโบกพัด พรึบๆ เออ เมิงก้อดีนะมีลมมาถึงตรูด้วย

อิเจ๊ยังไม่จบแค่นั้น แถวที่เรานั่งเป้น แถว 2 ของรถ ที่แถวหน้าจะมีช่องแอร์ สำหรับคนนั่งแถวแรก

และแถวอื่นๆก็จะมีช่องของตัวเอง (รถตู้ใหม่) อิเจ๊ บอกว่า โอ้ ดูซิ ช่องแอร์นั้น ปกติเค้าไม่เป่าลงนะ เค้าต้องเป่ามาข้างหลัง

ทำแบบนี้ไม่ดีเลย ปกติคนเก็บเงินต้องมาดูนะเนี่ยไม่ให้เค้าปรับลง ข้างหลังจะได้เย็น

กรูละมึนกะอิเจ๊มาก เจ๊มารถส่วนตัวหรือไงเนี่ย

แล้วอิเจ๊ก้อเงียบเสียงไป

ระหว่างทางก็มีคนทะยอยลง จนมีคนแถวหน้าลง อิเจ๊ จัดการหยิบถุงข้าวของ ไปวางไว้เบาะหน้า

พอมีคนลงอีก อิเจ๊เดินตามลงไปแล้วไปนั่งเบาะหน้า พร้อมกับทำสิ่งที่สุดยอด

อิเจ๊เอื่อมมือไปปรับช่องแอร์ 2 ช่อง ก้มลงเพื่อเป่าตัวเอง โอ้ว พระเจ้าจ๊อด คนแบบนี้ก็มีด้วย

ในสังคมนอกบ้านเป็นแบบนี้หรือนี่ อะไรกัน ทำไมจะเห็นแก่ตัวไปถึงไหน

เมิงพึ่งบอกว่าต้องปรับให้เป่าไปข้างหลัง แหมๆ อินี่ จันทาน จริงๆ

เมื่อมาถึงเดอะมอลบางแค

เด็กชายไก่ก็ต่อรถเมล์กลับบ้าน ก่อนเข้าบ้านแวะกินข้าวหมูแดงหน้าปากซอยบ้าน

โทรเข้าไปหามายฟาเทอร์ ถามจะกินอะไรไหม อยู่ปากซอย

ป๊าบอกว่างั้นเดี๋ยวออกไปรับ อิอิ สบายเราไม่เสียค่าเมอร์เตอร์ไซด์เข้าบ้าน

สั่งข้าวหมูแดง บะหมี่เกี้ยวน้ำ และ ทับทิมกรอบ นั่งกินซะ พุงปริ้น

ป๊ามารับพอดี กว่าจะถึงบ้าน ก็ 2 ทุ่ม

เหนื่อย มากๆ กับการเดินทาง

แต่ก็ทำให้ได้เห็นการแก่งแย่ง ความเห็นแก่ตัว การหลอกลวง โอ้ว ช่างเป็นโลกที่โหดร้ายเหลือเกิน

หรือมันอาจจะเป็นเรื่องปกติ ที่เค้าเป็นกัน เพียงแต่เราไมได้ออกจากกะลาไปดูเขาก็เท่านั้นเอง

ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเรา

Create Date : 10 พฤษภาคม 2553

Last Update : 10 พฤษภาคม 2553 18:47:32 น.

6 comments

Counter : 1695 Pageviews.

ทักทายคราฟ

โดย: nuyza_za

วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:25:14 น.

อิอิ มาเป็นสักขีพยาน และเป็นกำลังใจให้

ฮาคุ้มค่าอยู่หลาย ๆ บรรทัดเลย เจรง ๆ 5555 เลียนแบบอย่างนะเนี่ย

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:54:13 น.

โอววววววววววววววววว

ชีวิตของเด็กชายไก่....เอิ๋กๆ

โดย: ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา

วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:25:16 น.

สวัสดีคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อคอุ้มน่ะค่ะ
ส่วนเรื่องรางวัลการตกปลา แหม๋ๆ ไม่อยากจะคุย ชวด ฉลู ขาล เถาะไปโดยปริยาย
พอดีรอบตกปลาไซส์ช่วง2ชั่วโมงหลังจบการแข่งขัน เรานำมาเป็นอันดับ1
แต่คู่แข่งสอยซะร่วงลงไปกองหลุดอันดับ1ใน5เลยค่ะ ไม่ซีเรียสค่ะ ถือว่าเรามาพักผ่อน อิอิ

โดย: ::ชีสเค้ก_ฟองเบียร์::

วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:19:51:53 น.

แวะมาทักทายวันหยุดคร้า

โดย: no filling

วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:12:22:54 น.

แวะมาขอบคุณที่ไปคอมเม้นนะคะ จะหัดถ่ายให้มันดีกว่านี้ค่ะ วันนี้มีทริปไปไหนอีกหรือเปล่าคะ

โดย: no filling

วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:10:14:11 น.