| เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป ผ่านไปพร้อมใบไม้บาง ร่วงลงพริ้วปลิวลู่ลงทาง ดูใบไม้วางอ้างว้างเอกา
เหมือนรักที่จากฉันไป จากไปเหลีอไว้แต่น้ำตา หลั่งรินไหล ท่วมใจท่วมขอบฟ้า ดังไฟรักพา ฤทัยแหลกราน
เพียงหวังไขว่คว้า ข้าเหลือแค่อาลัย สุดจะเอ่ยบอกใคร ยั้งใจมิให้หลงน้ำคำ
เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย อย่าเลยฉันกลัวบอบช้ำ อย่าตอกย้ำในความทรงจำ โอ้เหมันต์อย่าผ่านมาเลย
เพียงหวังไขว่คว้า ข้าเหลือแค่อาลัย สุดจะเอ่ยบอกใคร ยั้งใจมิให้หลงน้ำคำ
เหมันต์อย่าผ่านมาเลย อย่าเลยฉันกลัวบอบช้ำ อย่าตอกย้ำในความทรงจำ โอ้เหมันต์อย่าผ่านมาเลย
| |