| หวีดหวิววังเวงเพลงแห่งพนา ที่อยู่บนดอยเสียดฟ้า ยากหาผู้ใดกรายกล้ำ เด็กตัวน้อยน้อย คอยแสงแห่งอารยธรรม เพื่อส่องเจือจุนหนุนนำ ให้ความรู้ศิวิไลซ์
ดั่งแสงเรืองรองที่ส่องพนา ถึงจะไกลสูงเทียมฟ้า ความรักเมตตาพาใกล้ ท่ามกลางเด็กน้อย ภาพครูบนดอยซึ้งใจ อุ้มโอบส่องชีวิตใหม่ เสริมค่าคนไทยเทียมกัน
* ครูบนดอยดุจแสง หิ่งห้อยกลางป่า ขจัดความมืดนานา สร้างเสริมปัญญาคงมั่น ศรัทธาหน้าที่ พร้อมพลีสุขสารพัน เขาอยู่อย่างผู้สร้างสรรค์ สมคำของครูผู้ให้
** จากแสงเลือนลาง ระหว่างยอดดอย เริ่มส่องประกายใหญ่น้อย ความรู้เรื่องดอยน้อยใหญ่ แต่ครูบนดอย ผู้คอยสร้างสรรค์ชาติไทย ยังต้องรำเค็ญเข็นใจ ขอได้อุ้มชูครูดอย
(ซ้ำ *, **)
| |