|
เมื่อฉันเห็น...
เธอยืนร้องไห้กลางสายฝน
ดังคนสิ้นใจ
เธอไม่เหลือ...ใคร
คอยเคียงข้างกาย ไม่มีแล้ว..
เหลือตัวคนเดียว ฮือ...
คนไม่มีความหมาย
ดั่งสายฟ้า... ลงกลางหัวใจ
แหลกสลาย กลายเป็นน้ำตา
ฟ้าลงโทษมา..
ทำให้ครอบครัวเธอแตกร้าว..
ไปคนละทาง
* หากในโลกนี้ เธอไม่มีใคร...
โปรดจงจำไว้ ยังมีฉัน..
** ที่ยังคงรักเธอ...เข้าใจ
อยากให้เธอระบาย...กับฉัน
เคยเจ็บมาเหมือนเธอ...เหมือนกัน
สิ่งที่เธอรู้สึกนั้น...ฉันเข้าใจ
อดทนไว้...เธอมีค่าพออย่าท้อแท้.
จะเป็นกำลังใจ
ไม่ทอดทิ้ง...เธอ เดินเคียงข้างเธอ
อย่าหวั่นไหว..หัวใจเดียวกัน
( ซ้ำ *,** )
( ซ้ำ ** )
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
