ดีนะที่เป็นม๋าน่าเกลียด เป็นคำเรียกที่พ่อกับแม่เรียกป๋มหลังจากที่ป๋มโดนพาไปเอาเจ้าสังกะตังที่มันมาอยู่เต็มตัวป๋มออกไป จนมันไม่เหลืออะไรแล้วฮะ ป๋มนะเคยมีขนยาวสีน้ำตาลเข้ม โห ! หล่ออย่าบอกใครเชียว แต่แล้วป๋มก้อต้องกลายสภาพเป็นแบบเนี๊ยะ เพราะเจ้าสังกะตังแท้ ๆ ป๋มสัญญากะตัวเองเลยครับว่าชาตินี้นะป๋มกะเจ้าสังกะตังจะอยู่ร่วมกันไม่ได้ซะแล้ว มันทำให้ป๋มเป็นม๋าน่าเกลียด แต่ยังดีนะฮะที่ร้านกรูมมิ่งแถว ๆ บ้านป๋มนะโดยมีป้าเก๋ ที่แสนจะน่ารักของป๋มยังเมตตาติดกิ๊ปให้ป๋มดูดีขึ้นมานิดนึงครับ แต่แล้วเหตุการณ์วีรกรรมของป๋มก้อเกิดขึ้นจนได้ เช้าวันเสาร์ ณ.หน้าบ้านอันแสนจะอบอุ่นของป๋มครับ แม่ : น้องฟัดนั่งตรงนี้ก่อนนะลูก อย่า ! ไปไหนนะเด๋วแม่ไปหลังบ้านก่อน ฟัดจี้ : ครับแม่ ! ป๋มนะรับคำแม่ แต่สายตาของป๋มนะซิดันเหลือบไปเห็นใครกันนะขี่จักรยานผ่านมาที่หน้าบ้าน เอ๊ะ! ใช่พ่ออะป่าวหว่าไหนลงไปดูหน่อยดีกว่า พ่อคร้าบบบบบบ ๆๆๆๆๆ ป๋มวิ่ง ๆ ตามไม่ทันซักกะที หันมามองอีกที เอ๊ะ เราอยู่ที่ไหนนี่......... แม่ : ฟัดจี้ ๆๆๆ นู๋อยู่ไหนลูก ฟัดจี้ ๆ เสียงแม่เรียกป๋ม แต่แม่ก้อไม่เห็นป๋ม แม่คงเรียกอยู่นาน แล้วแม่ก้อตัดสินใจโทรศัพท์ไปบอกพ่อป๋มว่าป๋มหายตัวไปทำอย่างไรดี แม่ : พ่อลูกหาย! แม่ตามหาแถวบ้านแล้วไม่เห็นลูกเลย ทำงัยดีพ่อ (น้ำเสียงของแม่เริ่มสั่น ๆ เคลือๆ ) พ่อ : หาดีแล้วหรือยัง หาดูให้ดีนะไปแถวซอย 2 หรือเปล่า ไปหาดูอีกทีนะ แม่ : จ๊ะ ๆๆ แม่จะขี่จักรยานออกหาอีกทีนะพ่อ แต่คราวนี้แม่ขี่จักรยานพร้อมทั้งปีป ปี๊ปๆๆ ตุ๊กตาเต่าของป๋มตามหาป๋มตามซอยต่าง ๆ ในหมู่บ้าน (ป๋มลืมบอกไปครับว่าในหมู่บ้านป๋มนะมีอยู่ประมาณ 9 ซอยครับ) แม่หาป๋มอยู่นาน เวลาผ่านไปเกือบ ๆ 2 ชั่วโมง ก้อยังหาป๋มไม่เจอ แม่เลยตัดสินใจขี่จักรยานไปทางหน้าหมู่บ้านซึ่งป๋มไม่เคยไปไกลขนาดนั้นเลยครับแต่แม่ก้อเสี่ยงไปเผื่อว่าจะเจอป๋ม แต่แล้วแม่คิดถูกครับป๋มวิ่งตามจักรยานคันนั้นไปจนถึงหน้าหมู่บ้านเลยครับ ป๋มนั่งแอบอยู่ข้าง ๆ ตู้กดน้ำครับ ป๋มนะหรอกลัวมากๆ ครับ แต่แล้วป๋มก้อได้ยินเสียงอะไรคุ้น ๆ ดังมาแต่ไกล ปี๊ปๆๆ แล้วป๋มก้อเห็นแม่ครับ แม่ขี่จักรยานมาทางป๋มแล้ว ป๋มตัดสินใจวิ่งอย่างรวดเร็วไม่คิดขีวิตเลยครับตรงไปที่แม่ทันที แม่เห็นป๋มแล้วครับ แม่ดีใจสุด ๆ ป๋มนะหรอไม่ต้องบอกเลยครับดีใจอย่างบอกไม่ถูกคิดว่าจะไม่ได้กลับบ้านซะแล้วเรา แม่ : ฟัดจี้ ฟัดจี้ มาหาแม่เร็วลูกรักของแม่ โธ๋ ! หมาน่าเกลียดของแม่มานั่งร้องไห้อยู่ตรงนี้เองลูก รู้ไหมแม่เป็นห่วงนู๋จะแย่แล้วดีนะที่นู๋ตัดขนเป็นหมาน่าเกลียดไม่งั้นลูกคงถูกใครอุ้มไปจากแม่แล้วแน่ ๆ เลยลูกเอ๋ย . ฟัดจี้: แม่ครับ ป๋มขอโทษ ป๋มจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วครับ แล้วแม่ก้ออุ้มป๋มเข้าประจำที่ตระกร้าหน้ารถจักรยานพาป๋มกลับบ้านอันอบอุ่นอีกครั้ง ป๋มไม่ยอมหันหลังกลับไปมองตู้น้ำนั้นอีกเลย ในใจก้อกลัวจะถูกตีอะจิ แต่ผิดคาดครับแม่ไม่ทำโทษป๋มเลยแม่เอาแต่กอดป๋มและหอมป๋ม ป๋มรักแม่ครับ ..   Create Date : 29 พฤศจิกายน 2550 6 comments Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2552 17:29:45 น. Counter : 492 Pageviews. Share Tweet

ขนทรงใหม่ฟัดจี้ป่าวเนี๊ยะ   โดย: yuki san 30 พฤศจิกายน 2550 2:34:54 น.

ซูซี่ก็เคยเป็นสังกะตังค่ะ แต่ว่าเป็นไม่ค่อยเยอะเลยไม่ต้องไถทั้งตัวแบบพี่ฟัดจี้ค่ะ พี่ฟัดจี้ไม่ได้เป็นม๋าน่าเกลียดหรอกค่ะแค่น่ารักน้อยลงจิ๊ดนึง แป๊ปเดียว เดี๋ยวก้อหล่อเหมือนเดิมแล้วค่ะ   โดย: iam_zuzie (iam_zuzie ) 30 พฤศจิกายน 2550 15:12:17 น.

ดีจัง ที่หากันเจอ ไม่งั้นเศร้าหนักแน่ ไม่น่าเกลียดหรอกค่ะ น่ารักที่สุดในสายตาของแม่...เนอะ   โดย: kao_poon 1 ธันวาคม 2550 10:58:14 น.

น่ารักมั่กๆเลย ไม่น่ะเกลียดหรอกเนอะๆๆๆ   โดย: frenchbulldog.bloggang.com IP: 58.9.81.227 1 ธันวาคม 2550 16:25:42 น.

แหม ฟัดจี้น่ารักไปอีกแบบจ้า ของมินมินเนี่ยก็สังกะตังใช้ได้เลยถ้าปล่อยให้เล่นแบบสุดๆ แต่ไม่อยากตัดขนค่ะ โชคดีที่หาเจอนะคะ ดีว่าเค้าไม่วิ่งเตลิดไปเนอะ   โดย: แม่มินมิน (nardlada ) 3 ธันวาคม 2550 11:12:50 น.

มาแก้ข่าวคร้าบป๋ม ตอนที่ป๋มเป็นม๋าน่าเกลียดเนี๊ยะป๋มอายุได้ 2 ขวบกร้าบ ป๋มโดนเจี๋ยนขนครั้งแรกกร้าบแต่ปัจจุบันนี้ป๋มอายุ 3 ขวบกลับมาหล่อแล้วคร้าบบบบ แต่ .... มานเป็นความทรงจำที่ป๋มไม่มีวันลืมเลยกร้าบ   โดย: นายฟัดจี้ IP: 203.146.8.95 4 ธันวาคม 2550 16:42:56 น.