Emma (BBC miniseries 2009) ep4 (จบ) Ep.4 (1/6) I’m thinking how at home you look - ฉากเก็บสตรอเบอรี่ถ่ายภาพสวยกว่าเวอร์ชั่นเคท เบคคินเซล แต่น่าสนใจน้อยกว่า ^^ - บทของโรโมลาเวลาอยู่กับดัมเบิลดอร์ เอ๊ย ไมเคิล แกมบอน ดูเข้าขาน่าเชื่อว่าสมเป็นพ่อลูกกันดี นอกจากชมนักแสดงแล้ว คงต้องชมคนเขียนบทด้วย (เฉพาะเรื่องนี้เท่านั้น สำหรับคนเขียนบท) เพราะเน้นเรื่องความผูกพันของสองพ่อลูก และจับประเด็นที่เอ็มม่าไม่เคยออกไปจากละแวกบ้านเลยตั้งแต่เกิดมาเล่นได้โดดเด่นดีมาก - 7.17 – 7.21 หูตาเอ็มม่านี่น้า - You did not have to come พรูดดดด ไนท์ลีย์! ไม่ค่อยเลย! Ep.4 (2/6) One thing very clever, two things moderately clever, or three things very dull indeed - วิวที่บ๊อกซ์ฮิลล์อย่างงาม - แฟรงก์!! กับเอ็มม่า!! หนุนตัก... เวอร์ชั่นนี้ไม่ไว้หน้าเอ็มม่าเลย ชอบนะนี่ เจน ออสเต็น เคยบอกไว้ว่า จะเขียนนางเอกที่ไม่มีใครนอกจากคนเขียนชอบ และบอกได้เลยว่าฉากบ็อกซ์ฮิลล์นี่เป็นฉากที่อยากเบิ๊ดกะโหลกเอ็มม่าอย่างแรง Badly done, Emma! - แฟรงก์เวอร์ชั่นนี้ก็ชั่วมาก - ดี ดี ทิ้งเด็กเกรียนสองตัวเอาไว้อย่างนี้แหละ - ขอย้ำอีกครั้ง ข้าวเกรียบแปะหัวหลอนมาก Ep.4 (3/6) You did not wish to take the boys to find frogs in the park? - เสียดาย อยากให้บทมิสเบตส์ดูน่าสงสารกว่านี้ ไม่ค่อยกระชากอารมณ์เลย ดูเหมือนโรโมลาลดดีกรีความเว่อร์ของการ “แสยะ” สีหน้า (ไม่รู้จะเรียกยังไงเลยเรียกอย่างนี้) ตามการพัฒนาของเอ็มม่า น่าสนใจ แต่เราอยากให้เอ็มม่าดูมีศักดิ์ศรีสมเป็นคุณหนูดาวเด่นมาตั้งแต่แรกมากกว่า - โอ้ ฉากจับมือก่อนอำลาทำได้ดีมาก ท่าทางที่มิสเตอร์ไนท์ลีย์เหมือนจะจูบมือเอ็มม่าแต่ยั้งเอาไว้ ประทับใจกว่าทุกเวอร์ชั่นที่เคยผ่านมา (ปรบมือ) Oh, Mrs.Churchill is dead. Why should we care? Mrs.Churchill has not been anyone’s favorite person for several years. Suddenly she’s dead and we had to be sorry. *scoffs* โอ้ จอห์น Ep.4 (4/6) No wonder she cannot stand the sight of me"> Ep.4 (5/6) If I loved you less I might be able to talk about it more Ep4 เร่งมาก ควบเหมือนจะให้จบไวๆ เกิดอะไรขึ้น - แฮร์เรียต ep นี้ ดูหลอกหลอนชะมัด - เอ็มม่าซ่อนตัวหลังพุ่มไม้???? คนเขียนบท เธอไม่มีอะไรจะเล่นแล้วใช่มั้ย - ตั้งแต่ Have I no chance of succeeding? เป็นต้นไป กู๊ดจ๊อบบบ!! Ep.4 (6/6) The seaside! - ฉากบนม้านั่งนี่ทำให้รู้สึกเลยว่าสองคนนี้เป็นเพื่อนกันมานานจริงๆ ชอบมากกว่าฉากสารภาพรัก อีก - ตอนเผชิญหน้ากับมิสเตอร์วูดเฮาส์ ทำให้ชักรู้สึกว่าไมเคิล แกมบอนไม่ค่อยเหมาะกับบทนี้แฮะ ดูนิ่งเกิน - โอย จบได้ประทับใจอย่างแรง หนังทั้งเรื่องเน้นถึงการที่เอ็มม่าไม่เคยออกไปนอกไฮเบอรี่มาตลอด และจบลงด้วยการได้ไปเห็นทะเลครั้งแรก ซึ่งเป็นสิ่งที่ใฝ่ฝันมาตลอด ชอบให้จบแบบนี้มากกว่าฉากจูบหรือแต่งงานอีก - เพลงจบเพราะสุดๆ สรุป เป็นเวอร์ชั่นที่น่าสนใจมาก ถึงคนเขียนบทจะทำลายความงามของภาษาของมิสออสเต็น แต่มีหลายจุดที่ทำได้โดดเด่นจากเวอร์ชั่นอื่น จึงพอถัวๆกันไปได้ ถ้าถามว่าเวอร์ชั่นไหนที่บทลงตัวที่สุดก็ยังจะตอบว่าเวอร์ชั่น เคท เบคคินเซล อยู่ดี (แต่แคสตัวละครล้มเหลวมั่ก) แต่ถ้าถามว่าเวอร์ชั่นไหนดูแล้วสนุกที่สุด ตัวละครตัวรวมมีเสน่ห์ที่สุด ตอนนี้ชักลังเลแล้วล่ะ เพราะเวอร์ชั่นนี้ทำได้ดีมากในหลายๆเรื่องเลย จบแล้วจ้า Create Date : 26 พฤษภาคม 2554 Last Update : 26 พฤษภาคม 2554 7:21:33 น. 0 comments Counter : 1993 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก