โห นี่ขนาดในญี่ปุ่นซึ่งเขาดูจะมีมาตรฐานในการจัดเรทการ์ตูนนะ
ยังแสดงให้เห็นความไม่มีมาตรฐานออกมาเลย การ์ตูนโป๊วางเกลื่อนได้ แค่เพราะ สนพ ไม่แปะป้าย เอื๊อก


ชักเหลียวหลังแลหน้ามองการจัดเรทที่เราเรียกร้องหากันอย่าง...ไม่ไว้วางใจ
ด้วยมาตรฐานของบ้านเรา ขืนให้จัดเรท...จะเหลือเหรอ

เอ๊ะ แต่ที่วางขายๆ กันอยู่ทุกวันนี้...มันก็ไม่เหลืออยู่แล้วนี่หว่า เอิ๊ก อ๊าก เป็นลมดีก่า

น่าคิด!!!

ล่อแหลมไปหมดตอนนี้

ทั้งการ์ตูน ทั้งของจริง สังคมย่ำแย่

การ์ตูนเดี๋ยวนี้ล่อแหลมจัง
ต่อไปเวลาผู้ใหญ่เห็นเด็กอ่าน
ควรเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ ด้วยเสมอ
ว่าเนื้อหา "การ์ตูน" จริง หรือเปล่า

เป้นพอ่เป็นแม่ น่าหนักใจนะ...
สังคมเด๊ยวนี้มีไรให้น่าเป็นห่วงเยอะมาก...

อ่า..เอ่อ..

ง่า..เง่อ..


แหะๆ



อยากลองอ่านการ์ตูนมุดฟูกง่ะ แหะๆ

รู้สึกว่าการ์ตูนผู้หญิงสมัยก่อนสนุกกว่าเดี๋ยวนี้
เพิ่งไปเอาการ์ตูนหมึกจีนน้องมาเปิดดู แต่ละเรื่อง
คนเขียนที่ผมชอบอ่านก็เปลี่ยนแนวไปเยอะเลย
ถ้าไม่มีฉากอย่างนั้นแล้วมันจะไม่สนุกรึไงนะ

อืม การ์ตูนล่อแหลมนี่เยอะขึ้นทุกทีเนอะคะ
เห็นอย่างการ์ตูนของสำนักพิมพ์นึง
โดนรมว.กระทรวงสั่งปิดอ่า
ตอนที่งานหนังสือเปิดนั่นแหละ
แต่ถึงปิดไปที่เดียว ก็คงปิดไม่หมดแหละคะ
คนอยากอ่านมีอีกเยอะ

พี่ปุ๋ย > กลัวใจกะการจัดเรทเมืองไทยค่ะ กลัวจัดแล้วไม่ได้ผล แถมยังเป็นข้ออ้างให้เอาการ์ตูนเรทสุดๆแบบที่ตอนนี้ไม่กล้าเอาเข้ามามาทำด้วย เพราะบอกว่าจัดเรทแล้ว

คุณ โสดในซอย > เพราะผู้ใหญ่คิดว่า การ์ตูนสมัยนี้จะเหมือนการ์ตูนสมัยที่ตัวเองเป็นเล็ก เหอ เหอ

คุณ สาวไกด์ใจซื่อ > ก๊ากกกกกกกก คุณสาวไกด์ฯต้องลองไปหยิบการ์ตูนบงกชบางเรื่องค่ะ หน้าปกดูคิขุ แต่ข้างในติ๊ดชึ่งมั่ก

คุณ OceanSage > คงมีฉาก แล้วจะขายดีน่ะค่ะ ดีมานด์ซัพพลาย

คุณนรานินี > รู้สึกที่ปิดไปไม่ใช่ลิขสิทธิ์ด้วยปะคะ แต่การ์ตูนผู้หญิงนี่ ลิขสิทธิ์เรียบโร้ย น่ากลุ้มใจจริงๆว่าเอาเข้ามาได้ยังไง

ดีใจที่ๆญี่ปุ่นตื่นตัวในเรื่องนี้ซักที *-* เพราะเรตการ์ตูนมันเริ่มแรงจนการ์ตูนมันแทบไม่มีเนื้อเรื่องอีกต่อไปแล้ว

ขอบอกเลยแทบจะเลิกอ่านการ์ตูนผู้หญิง เพราะขนาดเราไปซื้อการ์ตูนทีได้ยินคำพูดของเด็กๆน้องๆเรารับไม่ได้นะ
"เฮ้ยเรื่องนี้ ไม่มีฉากxxxเลือดสาดอย่าหยิบ"
ละอื่นๆที่หยาบคายกว่านี้ที่เด็กๆเค้าคุยกันอะ -0-" ตอนซื้อการ์ตูนยังเผลอมองไปน้องๆพูดจาไม่น่ารักเลย
ทำแบบนั้นมันจะทำให้ไดโนเสาร์ยิ่งมองการ์ตูนแย่ไปใหญ่นะ ถ้าพูดในที่ๆไม่มีคนไม่ว่าไรหรอกแต่ดันไปพูดที่ๆคนเยอะ เค้าก็ต้องเริ่มเพ่งเล็งเซ่

ตอนแรกที่เราเริ่มมาอ่านYเพราะชอบอ่านแบบจิ้นเอาเองมากกว่า ชอบแบบที่ไม่มีฉากมีอะไรกันเลยด้วยซ้ำ ขอให้เรื่องสนุกเป็นพอ เพื่อหลีกหนีจากการ์ตูนผู้หญิงที่กลายเป็นแบบนี้ แบล็คลิสต์เราก็ชินโจ มายุ มิยูกิ คิตากาว่า ไซโต้ จิโฮ เลย

"ถึงสนพ.ญี่ปุ่นจะอ้างนู่นอ้างนี่ว่าเป็นการแสดงออกซึ่งความรักและเด็กๆที่อ่านเข้าใจดี"
"เราว่าไม่นะคะ ดูยังไงก็เป็นความรุนแรง ความใคร่ซะมากกว่า"
การ์ตูนที่แสดงถึงความรู้สึกที่ฟื้นฟูจิตใจคนหายไปไหนกันนะ การ์ตูนที่เหมือนสูดอากาศบริสุทธิ์ดีๆมันเหมือนไม่มีอีกแล้ว

เพราะแบบนี้เราเลยหลงรักการ์ตูนคลาสสิคเท่านั้น
เพราะที่จริงในอดีตเราบ้าการ์ตูนหวานแหวว อภินิหาร แม่มด นางฟ้าภูต แต่ๆๆๆ เพราะวันเวลามันทำลายการ์ตูนแนวนี้หายไปต่อให้คนเค้าเขียนแนวที่ว่ามันก็มีด้านมืดของยุคสมัยลงไปด้วย เหมือนสมัยนี้คนจิตใจอ่อนแอลง ไม่ชอบเลย

ระบายต่อ....แหะๆ ตอบไม่ยาวไม่ใช่เรา

ไดโนเสาร์เค้าแบ่งแยกเรตเป็นเหรอคะ ขนาดชิซูกะอาบน้ำเอย ก้นโนบิตะเอย

ถ้ามีโอกาสจริงกล้าเข้าไปถามเลยต่อหน้า
"นี่คุณดูแล้วเกิดอารมณ์เหรอคะ ก้นโนบิตะ ชิซูกะอาบน้ำน่ะ"
คุณเคยเป็นเด็กมาก่อนใช่ไหม งั้นสมัยตอนคุณเป็นเด็ก คุณอ่านการ์ตูนก็เกิดอารมณ์อยากข่มขืนใครขึ้นมาเหรอ โดยเฉพาะแค่คุณอ่านโดราเอม่อน -*-" อะนะ

ละทำไมฉากในละครหลังข่าวนั่นมันไม่มีผลมากกว่าหรือ
ไปปรึกษาหมอโรคจิตได้แล้ว

"แบล็คลิสต์เราก็ชินโจ มายุ มิยูกิ คิตากาว่า ไซโต้ จิโฮ เลย"
^
^
อ้าว ลิสต์เดียวกันเลย XDD

"ครูชั้นประถมวัย 40 ในเมืองคานางาวะ แสดงความกังวลเกี่ยวกับโดจินชิมากกว่าการ์ตูนผู้หญิง โดจินชิคือการ์ตูนที่เขียนขึ้นโดยแฟนๆ มีเนื้อหาล้อเลียนการ์ตูนดังๆ และมักจะมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม"
อันนี้ต้องเคลียร์นิดนึงค่ะเดี๋ยวคนเข้าใจเรื่องโดจินชิกันผิดๆ จริงอยู่ว่าโดจินญี่ปุ่นมักจะมีเนื้อหารุนแรงและหลายๆเรื่องติดเรทกันแบบไม่เซ็นเซอร์ แต่วงการโดจินชิไทย(หมายถึงฝีมือคนไทย ไม่ใช่ของอิมพอร์ต)ที่วางขายในงานคอมมิกไม่มีเนื้อหารุนแรงตามแบบญี่ปุ่นนะคะ ทั้งนี้เพราะกฏระเบียบของงานที่เข้มงวดและมีการตรวจสอบสินค้าที่จำหน่ายค่อนข้างรัดกุม ลุงป้าน้าอาที่เป็นห่วงบุตรหลานจะไปเสียผู้เสียคนในงานคอมมิกก็สบายใจได้ค่า

พอดีว่ามีเกรียนมาตอบบล็อกถามอะไรแบบไม่สร้างสรรค์เรื่องโดจินชิ ทำให้รู้สึกว่าภาพพจน์โดจินในสายตาคนอื่นมันเป็นยังไงกันแน่ ไม่อยากให้ผู้ใหญ่มองว่ามันเป็นสิ่งไม่ดีไม่งาม ทั้งๆที่คนทำเค้าทุ่มเททำสุดชีวิตขนาดนั้นอ่ะค่ะ

ยุ้ยของขึ้น อิ อิ พวกเซ็นเซอร์ชิซูกะโนบิตะ นี่ เจตนาดี แต่สมองมีปัญหา อะไรที่ควรเซ็นไม่เซ็น ไอ้ที่ยังไม่ถึงเวลาจะเซ็น ก็เซ็นจั๊งเลย

ยุ้ยต้องอัพเดทแบล็กลิสท์ของยุ้ยแล้วล่ะ พี่ว่าต้องยาวเป็นหางว่าวแน่ๆเลย ^^; การ์ตูนฟื้นฟูจิตใจคนขายไม่ค่อยออกน่ะสิ เคยอ่านบทความของ อ.นากายามะ เซย์กะ เขียนไว้ว่า

I think the present condition of the book industry,
it can't hold such kind of good quality magazines,
must be very anxious about culture level. Today,
it is regretful that only stories with earthly capacity tend to survive more than those with spiritual capacity.

คูจัง > โดจินไทยมีฉากน้อยกว่าญี่ปุ่นเยอะค่ะ ภาพพจน์โดจิน คิดว่าไม่ว่าจะที่ญี่ปุ่นหรือเมืองไทยก็คล้ายๆกันนะ เพราะห่างไกลตัวผู้ใหญ่น่ะ ส่วนตัวแล้วพี่ก็คิดว่าการ์ตูนน่าห่วงกว่าโดจินนะ

ง่า...อ.นาคายามา เซย์กะ Y_Y" ตอบงี้เลยเหรอ
อืมนักเขียนรุ่นเก่าๆน้อยคนนักที่ยังคงเป็นตัวของตัวเองได้อยู่
อย่าง วาตาเซ่ ยู ก็เลิกตามงานใหม่ๆของอ.ทุกชนิดเหมือนกัน สมัยอ.ไม่มีชื่อเสียงเก็บทุกเล่มเลย - -" อ.อาซางิริ ยู อีกคน อื่นๆอีก...ยาว

พอๆกับตอนเซ็งๆที่ LaLa เปลี่ยนบก.รับผิดชอบหัวหนังสือใหม่ ละคนเขียนเอ้าชู้ต ทะเลาะไรกันไม่รู้ เลยโดนย้ายหนังสือที่ลงเลย นักเขียนในเล่มก็ต้องเขียนเรื่องออกมาในแนวที่บก.กำหนดถ้าทำไม่ได้ก็มีหวังได้ตัดจบแหงมๆ เพราะถ้าเรื่องไม่ทันสมัยตามยุคที่เปลี่ยนไปยอดขายไม่ดีก็เข้าใจ

แต่การ์ตูนสมัยนี้ไม่สนุกเลย

การ์ตูนที่หนุกก็ยังมีอยู่นะ แต่น้อยลง เพราะรสนิยมการอ่านของเราไม่เข้ากะสมัยนี้ด้วยละเปล่า เสียดายจัง เมื่อก่อนเปิด Lala กะ Hana to Yume มา อ่านได้แทบทุกเรื่อง เดี๋ยวนี้แทบหาเรื่องที่เราสนใจอ่านไม่เจอ

"การ์ตูนที่แสดงถึงความรู้สึกที่ฟื้นฟูจิตใจคนหายไปไหนกันนะ การ์ตูนที่เหมือนสูดอากาศบริสุทธิ์ดีๆมันเหมือนไม่มีอีกแล้ว"

เห็นด้วยกะยุ้ยจ้า

แต่...ก็อยากลองซุกฟูกอ่านดูเหมือนกันนะ อิ อิ เพราะไม่รู้ความเปลี่ยนแปลงของการ์ตูนแนวหญิงๆเลยค่ะ เพราะไม่ได้อ่านมาแต่ไหนแต่ไร

พี่ยุ่นอยากทำไรก็ทำเถอะ เค้าเต็มร้อยกันทุกด้านอยู่แล้ว ยังไงก็ดูเหมือนผู้รู้จริงหารือกับผู้รู้จริง


ช่วงงานสัปดาห์ฯดูรายการช่อง9 จำชื่อรายการไม่ได้แล้ว
เค้าพูดถึง สาวแกร่งแรงเกินร้อย ล่ะ

พิธีกรทำเสียงโอดโอยอย่างมากว่า แค่ชื่อเรื่องก็ส่อแล้วค่ะคุณ!!! แล้วข้างในล่ะ โอ๊ย เดี๊ยนรับไม่ได้...

เอ่อ....เก๋ฮาแตกเลย สาวแกร่งแรงเกินร้อยเนี่ยนะ

พวกผู้ใหญ่คิดลึกเองน่ะเสะ - -" สาวแกร่งแรงเกินร้อยก็ F4 ไง
แหม พวกมั่วนิ่มไม่อ่านแต่ทำเป็นรู้นี่แย่ๆชะมัด

เคยเจอตอนคนอ่านข่าว itvในอดีตถือ prince of tennis บอกว่าการ์ตูนโป๊ อิชั้นก็สงสัยพวกเค้ามารายงานข่าวเนี่ยเปิดหนังสือดูก่อนไหม มั่วซั่วที่สุดเลย

ช่วงนี้ไม่มีใครอัพเว็บเลย T^T คนรออ่านหงอยเหงา

เราชอบค่ะ แบบมุดฟูกเนี่ย

ขอบคุณที่เอามาให้อ่านค่า
^___^

แต่การ์ตูนผู้หญิงเดี๋ยวนี้ มันก้อแรงเกินไปจริงๆ นะ ออกแนวสนับสนุนให้มีsexกันตั้งแต่ยังเรียนไม่จบมัธยมต้นเลย แถมเด็กสมัยนี้มันก้อหาอ่าน(หรือแค่ดูรูป หุหุ)แต่เรื่องที่มีเลิฟซีนเยอะๆ แค่จูบเนี่ยมันบอกแค่จิ๊บๆ เฮ้อ ได้ยินมากะหู คาร้านเช่าหนังสือ เห็นด้วยกับ kirasa เลย อาจารย์บางคนที่เคยตามอ่านทุกเรื่อง แต่พอมาระยะหลังๆ นี่เปลี่ยนแนวเขียนไปแบบมีแต่เรื่องอย่างว่าเป็นเนื้อหาหลัก ไอเราก้อเลิกอ่านไปเลย (อย่าง อ. masami takeuchi หรือไม่ก้อ อ.takada rie)
แบล๊กลิสต์การ์ตูนที่เห็นแค่ชื่อคนเขียนก้อรู้แล้วว่าเรื่องจะออกมาแนวนี้แล้วเนื้อหาเกี่ยวกับอย่างว่าก้อจะแรงขึ้นเรื่อยๆก้อมีของ อ.miyuki kitakawa,mayu shinjo,minami kanan (ของคนนี้แรงมากคอนเฟิร์ม แถมยังวาดภาพสวยจนดูสมจริงเกินไปด้วยซ้ำ)
เฮ้อ สุดท้ายการ์ตูนผู้หญิงตาหวานแบบเมื่อก่อนคงสนุกกว่าเดี๋ยวนี้ เพื่อนผู้ชายที่เคยมาอ่านการ์ตูนผู้หญิงยังบอกเลยว่า การ์ตูนผู้หญิงก้อคล้ายการ์ตูนโป๊อยู่เหมือนกันนะนี่ T_T

ปล.แต่การ์ตูนผู้หญิงดีๆ มันก้อยังคงมีอยู่นะ ก้อแล้วแต่คนเลือกที่จะบริโภคแหละ เหอๆๆๆ แต่แวบไปดูการ์ตูนขายดีที่เวบบงกชมันก้อมีแต่การ์ตูนของคนเขียนที่เราแบล๊คลิสต์ทั้งนั้นเลยนี่หว่า <^o^>

โดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบอ่านการ์ตูนมาก ดังนั้นจะเห็นฉากแบบว่าเยอะในการ์ตูนญี่ปุ่น
ตอนนี้มีลูกกำลังโตเป็นวัยรุ่น ลูกก็ไปทำการซื้อ/ยืมการ์ตูนมาอ่านเหมือนสมัยเราเป็นวัยรุ่นใหม่ๆ
ทุกเล่มที่ลูกเอามาจะทำการอ่านก่อน
เลยนำเอาภาพที่ดูแล้วเหมือนเป็นฉากการกุ๊กกิ๊ก มาสอนลูกเรื่องเพศศึีกษาและการวางตัวต่อเพศตรงข้าม การระมัดระวังตนเอง เพราะสมัยนี้เลี้ยงให้ใสซื่อ(บื้อ)คงไม่ทันไอ้หนุ่มแน่ๆ
แต่ให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิดและอธิบายว่าก่อนจะเป็นแบบนี้จะมีที่มาที่ไปอะไรบ้างสำหรับชีวิตจริง
เเหตุผลที่ต้องสอนและให้เห็นภาพเพราะเมื่ออ่านหนังสือสุขศึกษาตั้งแต่สมัยเรายังเด็ก
จนกระทั่งสมัยต้องลูกเรียนยังคงเป็นการจิตนาการว่าการมีเพศสัมพันธ์เป็นอย่างไร
รูปที่แสดงในหนังสือคือตัวสเปิร์มวิ่งไปผสมกับไข่ (อ่านแล้วนึกถึงปลากัดที่ตัวเมียออกไข่ตัวผู้ก็พ่นน้ำเชื้อทำให้เกิดการผสม
แต่ไม่รู้ว่าภาพของคนเป็นอย่างไรจึงผสมกันได้)
ผลที่ได้คือลูกเข้าใจและแม่ก็สอนได้ง่ายขึ้นเพราะมีภาพประกอบให้รู้ ไม่ว่าจะเป็นการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรรวมทั้งผลที่จะตามมาทีหลัง

การ์ตูนอาจเป็นดาบสองคมถ้าอยู่ในมือเด็กวัยรุ่นเพียงลำพัง
แต่ถ้าเรารู้ถึงประโยชน์ที่มันมีและใช้ประโยชน์จากมันใ้ห้เป็น มันกลับให้คุณมากกว่าโทษ

เคยเห็นบางเรื่องอ่ะค่ะของ ชินโจ มายู , มินามิ คานัน ฯลฯ
อ่านข้างใน ไม่รุ้เรื่องเลย
อ่า .... จะว่าไม่รู้เรื่อง ก็คงไม่ใช่แฮะ ออกแนว ไม่มีเรื่อง มากกว่า
คือ มันไม่มีเรื่องจริงๆ เหมือนขายภาพโดยเฉพาะ
ทั้งเรื่องปูเข้าไปหาฉากบนเตียงอย่างเดียว(บางทีไม่ใช่แค่บนเตียง -*- )
ลูกพี่ลูกน้องตาลุกวาวมากค่ะตอนยัดเยียดให้ลองอ่าน
เค้าบอกว่าสนุกมากกกกกกกก
ไอ้เราอ่านแล้วก็ .. เอ่อ เนื้อเรื่องล่ะ ? พี่แกเล่นเอะอะก็ประกบกันตลอด
ไม่ใช่ว่ารับไม่ได้กับฉากประเภทนี้นะคะ แต่ทั้งเรื่องไม่มีสาระหรือความสนุกอื่นๆเลย จะมุดท่าเดียว มันหงุดหงิดอ่ะค่ะ
เรื่องล่าสุดของชินโจที่ได้อ่านคือ ทำนองรักจังหวะหัวใจ 5 เล่มจบ ... อ่านจบก็แอบอึ้งๆ นี่อ่านอะไรมาเนี่ย - -"
ว่าแล้วก็หยิบตะวันรักที่ปลายฟ้ามาอ่าน ( ตอนยังวัยรุ่นอ่ะค่ะ ตอนนั้นตะวันรัก หรือสวรรค์ลำน้ำแดง เป็นการ์ตูนที่เรทสุดๆแล้ว >,,< )
.. ต่างกันลิบเลย

คงงั้นมั้ง